paidevo.gr

Συντάκτης: Χρήστος Ράπτης

Αναμφίβολα μόνο θλίψη και προβληματισμό μπορεί να επιφέρει η είδηση που βγήκε από την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηπείρου για το σχολικό έτος 2021-2022. Σαράντα σχολεία δεν θα υποδεχθούν μαθητές αυτή την σχολική χρονιά επειδή δεν συγκεντρώνουν τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει πως η ελληνική περιφέρεια ερημώνει από παιδιά. Άραγε ενδιαφέρει κανέναν αυτό;

Με απόφαση που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 3999/Β΄/30.08 με θέμα: «Αναστολή λειτουργίας σχολικών μονάδων αρμοδιότητας της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηπείρου για το σχολικό έτος 2021-2022».

Όπως μάλιστα αναφέρει επί λέξη το έγγραφο: «Αποφασίζουμε Την αναστολή λειτουργίας των παρακάτω σχολικών μονάδων αρμοδιότητάς μας, για το σχολικό έτος 2021-2022, είτε λόγω έλλειψης μαθητικού δυναμικού, είτε λόγω μη συμπλήρωσης του ελάχιστου απαιτούμενου μαθητικού δυναμικού και ύπαρξης δυνατότητας μεταφοράς του σε όμορες σχολικές μονάδες, είτε λόγω έλλειψης κτιρίου, ως εξής:

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ Α/Α ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

1. ΑΡΤΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΕΡΑΜΑΤΩΝ
2. ΑΡΤΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΥΨΕΛΗΣ
3. ΑΡΤΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΛΟΥΤΡΟΤΟΠΟΥ
4. ΑΡΤΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΕΤΡΑΣ
5. ΑΡΤΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΡΟΔΑΥΓΗΣ
6. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΓΚΡΙΚΑΣ
7. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ
8. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ
9. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΖΑΡΑΚΙΑΣ
10. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΒΓΟΥ
11. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙΟΥ
12. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΒΟΒΟΥΣΑΣ
13. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΒΟΤΟΝΟΣΙΟΥ
14. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΔΙΣΤΡΑΤΟΥ
15. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΥ
16. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΗΛΙΟΚΑΛΗΣ
17. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
18. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΝΗΣΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
19. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΥ
20. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟΥΣΑΣ
21. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΣΕΠΕΛΟΒΟΥ
22. ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ
23. ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΒΑΛΑΝΙΔΟΡΡΑΧΗΣ
24. ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΒΟΥΒΟΠΟΤΑΜΟΥ
25. ΠΡΕΒΕΖΑΣ 1 ο ΕΙΔΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Α/Α ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

1. ΑΡΤΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΜΜΕΝΟΥ
2. ΑΡΤΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΛΑΙΟΚΑΤΟΥΝΟΥ
3. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΚΡΙΚΑΣΨΑΚΑΣ
4. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ
5. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΖΑΡΑΚΙΑΣ
6. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 25Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
7. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙΟΥ
8. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
9. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΝΤΙΝΩΝ
10. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΩ ΛΑΨΙΣΤΑΣ
11. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΤΣΟΥΚΙΟΥ
12. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΟΧΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
13. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟΥΣΑΣ
14. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
15.  ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΣΕΠΕΛΟΒΟΥ

Το αν υπάρχει κάποιο σχέδιο και ποιο είναι αυτό ώστε εκτός από την αναστροφή της ερημοποίησης λόγω κλιματικής αλλαγής να κοιτάξουμε και λίγο την αναστροφή της ερημοποίησης από πληθυσμό και κυρίως παιδιά είναι ακόμη άγνωστο;

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Χριστίνα Πάντζου

Τι κοινό έχει η Ιστορία της Θεραπαινίδας της Μάργκαρετ Ατγουντ για μια δυστοπική κοινωνία της εξαναγκαστικής αναπαραγωγής με Το Εύθραυστο των Λευκών της Ρόμπιν Ντιάντζελο για την απροθυμία των Λευκών να συζητήσουν περί ρατσισμού; ‘Η με την Αγαπημένη της Νομπελίστριας Τόνι Μόρισον για το τραύμα της δουλείας, το βραβευμένο με Πούλιτζερ Maus του Αρτ Σπίγκελμαν για το Ολοκαύτωμα και το Όλα τα αγόρια δεν είναι Γαλάζια του Τζορτζ Τζόνσον για τις εμπειρίες του μεγαλώνοντας ως μαύρος και queer;

Όλα προσφέρουν μια κριτική ματιά σε θέματα όπως η φυλή, ο ρατσισμός, το φύλο, οι περιθωριοποιημένοι. Κι όλα τους βρίσκονται σε λίστες «προγραμμένων έργων» συντηρητικών οργανώσεων Αμερικανών γονέων που έχουν πετύχει την απαγόρευσή τους σε σχολεία διαφόρων Πολιτειών, με το επιχείρημα ότι διαστρεβλώνουν την ιστορία και είναι «άσεμνα και επιβλαβή για τα παιδιά, γιατί τα κατηχούν σε επικίνδυνες ιδεολογίες». Αποτέλεσμα ευρείας καμπάνιας που συντονίζεται από ομάδες όπως «Μητέρες για την Ελευθερία» ή «Όχι Αριστερή Στροφή στην Εκπαίδευση», χρηματοδοτούμενες από τον ακροδεξιό δισεκατομμυριούχο Τσαρλς Κοκ.

Η Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών κατέγραψε αριθμό ρεκόρ αιτημάτων για απαγορεύσεις βιβλίων: 330 τον Σεπτέμβριο – Νοέμβριο του 2021, ενώ κατατέθηκαν 89 σχετικά νομοσχέδια σε πολιτειακές Βουλές: από νόμο στο Νιου Χάμπσαϊρ που απαγορεύει στο διδακτικό προσωπικό να παρουσιάζει αρνητικά την αμερικανική ιστορία ώς νομοσχέδιο στην Οκλαχόμα που δεν επιτρέπει σε δημόσιες βιβλιοθήκες να δίνουν σε μαθητές βιβλία περί σεξουαλικότητας και ταυτότητας φύλου.

Καθώς η «τραμποποίηση» της κοινωνίας και της πολιτικής βαθαίνει στις ΗΠΑ, η πνευματική δημιουργία λογοκρίνεται, θυμίζοντας συμβολικά άλλες εποχές. Όπως έγινε το 1933, στην Πλατεία της Όπερας του Βερολίνου, όταν ο Εθνικοσοσιαλιστικός Γερμανικός Σύνδεσμος Φοιτητών εγκαινίασε καμπάνια «κατά του αντι-γερμανικού πνεύματος» με μια τελετουργική πυρά 25.000 βιβλίων. Ανάμεσά τους και έργα του Γερμανοεβραίου συγγραφέα Χάινριχ Χάινε, ο οποίος είχε γράψει προφητικά «Εκεί που καίνε βιβλία, στο μέλλον θα καίνε ανθρώπους».

(Πηγή: efsyn.gr)

«Το κακό δεν ανήκει μόνο σε εκείνους που το κάνουν, ανήκει σε όποιον μπορεί να το αποτρέψει και δεν το σταματάει»

Οι μαθητές του Γυμνασίου ΛΤ Χάλκης «Σ. Φανουράκης» σουτάρουν για τον Άλκη.

Η φρικιαστική δολοφονία του 19χρονου Άλκη αναστάτωσε όλη την Ελλάδα και οι μαθητές του Γυμνασίου ΛΤ Χάλκης «Σ. Φανουράκης» δημιούργησαν ένα βίντεο ευαισθητοποίσης με συνθήματα κατά της οπαδικής βίας.

Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε συζήτηση  και δράσεις ευαισθητοποίησης με στόχο την εξάλειψη κάθε μορφής βίας.

Μετά το ψήφισμα που εξέδωσαν οι μαθητές, απέστειλαν – με τη συμβολή του εκπαιδευτικού κ. Γιάννη Σικαλίδη – στον τόπο της δολοφονίας του Άλκη, φανέλα της Χάλκης, αναγράφοντας σχετικό μήνυμα.

Στη συνέχεια με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών τους δημιούργησαν το βίντεο ευαισθητοποιησης.

Ο Διευθυντής του σχολείου και ο Σύλλογος Διδασκόντων δηλώνουν περήφανοι για τα παιδιά και τους συγχαίρουν για την αξιέπαινη πρωτοβουλία τους.

Οι φράσεις «Σας παρακαλώ μη με χτυπάτε άλλο» και «Η βία δεν έχει θέση στον αθλητισμό» ακούγονται σε όλη τη διάρκεια του βίντεο.

«Ο αθλητισμός είναι διασκέδαση. Βάζουμε τέρμα στη βία. Θεραπεύστε το απόστημα. Το κακό δεν ανήκει μόνο σε εκείνους που το κάνουν, ανήκει σε όποιον μπορεί να το αποτρέψει και δεν το σταματάει» λένε οι μαθητές στο βίντεο.

«Καλό ταξίδι Άλκη, καλό παράδεισο Άλκη. Σε αποχαιρετούμε με δάκρυα στα μάτια» γράφουν οι μαθητές.

(Πηγή: alfavita.gr)

Η ρύπανση πολλών ποταμών του πλανήτη από τα φάρμακα και άλλα συναφή προϊόντα συνιστά σοβαρή απειλή για την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη που αναδεικνύει το μέγεθος και τη σημασία του προβλήματος σε παγκόσμια κλίμακα.

Σε πάνω από ένα στα τέσσερα σημεία ποταμών ανά τον κόσμο, από όπου ελήφθησαν δείγματα, βρέθηκαν συγκεντρώσεις φαρμακευτικών ουσιών σε δυνητικά τοξικά επίπεδα. Συνολικά έγιναν περισσότερες από 1.000 μετρήσεις σε 258 ποτάμια άνω των 100 χωρών της Γης, μεταξύ των οποίων στον Τάμεση του Λονδίνου, στον Μισισιπί και στον Αμαζόνιο. Ανιχνεύθηκε η παρουσία 61 δραστικών φαρμακευτικών ουσιών, όπως διαφόρων αντιβιοτικών, μετφορμίνης (αντιδιαβητικού φαρμάκου), καρμπαμαζεπίνης (αντιεπιληπτικού), προπρανολόλης (β-αναστολέα για υπέρταση), λοραραταδίνης (αντισταμινικού-αντιαλλεργικού), παρακεταμόλης (αναλγητικού), αντισυλληπτικών, αρτεμισινίνης (κατά της ελονοσίας) κ.α., καθώς επίσης νικοτίνης και καφεΐνης.

Οι ερευνητές του βρετανικού Πανεπιστημίου της Υόρκης, με επικεφαλής τον δρα Τζον Γουίλκινσον, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), βρήκαν ότι:

– Η φαρμακευτική ρύπανση μολύνει τα νερά των ποταμών σε όλες τις ηπείρους.

– Οι χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έχουν αναλογικά μεγαλύτερο πρόβλημα στα ποτάμια τους σε σχέση με τις πλουσιότερες χώρες.

– Όσο μεγαλύτερη είναι η μέση ηλικία των κατοίκων σε μια περιοχή και επίσης όσο μεγαλύτερη είναι η ανεργία και η φτώχεια, τόσο πιο αισθητό είναι το πρόβλημα της φαρμακευτικής ρύπανσης των ποταμιών.

– Τα πιο μολυσμένα ποτάμια υπάρχουν στην υποσαχάρια Αφρική, στη Νότια Αμερική και στη Νότια Ασία. Τα ποτάμια στο Πακιστάν, στη Βολιβία και στην Αιθιοπία έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αντίθετα τα ποτάμια στην Ισλανδία, στη Νορβηγία και στο βροχοδάσος της λεκάνης του Αμαζονίου έχουν το μικρότερο.

– Οι δραστηριότητες που ευθύνονται κυρίως για τη φαρμακευτική ρύπανση, είναι το πέταμα αποβλήτων στις όχθες των ποταμών, το άδειασμα του περιεχομένου σηπτικών δεξαμενών μέσα στα ποτάμια, ο ανεπαρκής καθαρισμός των αποβλήτων των φαρμακοβιομηχανιών κ.α.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η φαρμακευτική ρύπανση των ποταμών μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα των μικροβίων που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και σε άλλα φάρμακα.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Συντάκτης: Πάνος Τσιμπούκης

Η μορφολογία παραμένει άγνωστη στο μεγαλύτερο μέρος της. Καθώς όμως είναι σημαντική (και) για την πρόβλεψη των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, ένα φιλόδοξο πρόγραμμα στοχεύει στην πλήρη καταγραφή της αβύσσου μέχρι το 2030

Η επιταχυνόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι ακόμη μία οδυνηρή συνέπεια της κλιματικής κρίσης. Χρησιμοποιώντας πολύπλοκα μοντέλα, οι επιστήμονες επιχειρούν να προβλέψουν πότε, σε ποιες περιοχές και πόσο θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας στις επόμενες δεκαετίες. Οι προβλέψεις αυτές θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε ακόμη καλύτερα την επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο κλίμα αλλά και να γνωρίζουμε ποιοι πληθυσμοί θα επηρεαστούν πρώτοι από το φαινόμενο αυτό. Σε πρόσφατη έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Frontiers in Marine Science», επιστήμονες καταδεικνύουν ότι η χαρτογράφηση του βυθού των ωκεανών είναι πολύτιμη ώστε να υπολογιστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ο ρυθμός με τον οποίο λιώνουν οι πάγοι, και ως εκ τούτου να πραγματοποιηθούν πιο ακριβείς εκτιμήσεις για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ωστόσο, η χαρτογράφηση των ωκεανών αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση, ενώ οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις θέλουν τον πρώτο αναλυτικό χάρτη του βυθού των ωκεανών να δημοσιεύεται το 2030.

Ένας άγνωστος κόσμος

Αν και το τελευταίο διάστημα έχουμε συνηθίσει να ακούμε και να διαβάζουμε για την εξερεύνηση του Διαστήματος, ερευνητές ενός μεγάλου μέρους της επιστημονικής κοινότητας έχουν στραμμένο το βλέμμα στους ωκεανούς του πλανήτη μας, ο βυθός των οποίων παραμένει μία πραγματική terra incognita. Μέχρι σήμερα, περίπου το 80% του βυθού των ωκεανών δεν έχει χαρτογραφηθεί. Το έλλειμμα αυτό απασχολεί ιδιαίτερα τους ερευνητές των επιστημών του κλίματος, αφού οι ωκεανοί διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος – αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το 25-30% του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες απορροφάται από τους ωκεανούς. Όμως χωρίς να διαθέτουν μια αναλυτική εικόνα του βυθού, οι επιστήμονες δεν μπορούν να εκτιμήσουν με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο οι γεωλογικές και χημικές διεργασίες των ωκεανών επηρεάζουν το κλίμα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάθμη της θάλασσας. Η επιστημονική κοινότητα έχει αναγνωρίσει διάφορους παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, δύο εκ των οποίων διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή: αφενός οι φυσικοχημικές ιδιότητες του νερού, λόγω των οποίων ο όγκος του νερού αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας, αφετέρου η τήξη των πάγων στους πόλους του πλανήτη. Για να προβλέψουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν εξαιρετικά πολύπλοκα μοντέλα τα οποία συνυπολογίζουν τις παραμέτρους αυτές, λαμβάνοντας παράλληλα υπ’ όψιν τις μεταβολές οι οποίες συνέβησαν στο παρελθόν. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις οι εκτιμήσεις αυτές έχουν μεγάλα περιθώρια λάθους, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια τη μελλοντική άνοδο της στάθμης του νερού.

Πολύτιμη η χαρτογράφηση

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της πρόσφατης δημοσίευσης, ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος συμβάλλει σε μη ακριβείς εκτιμήσεις ενδέχεται να είναι η άγνοια της μορφολογίας του εδάφους κάτω από τους πάγους. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του φύλλου πάγου «Pine Island Glacier» στην Ανταρκτική: οι ερευνητές βρήκαν ότι σε περιοχές όπου το στρώμα πάγου γίνεται λεπτό, δημιουργείται ένα κενό μεταξύ του φύλλου πάγου και της κορυφογραμμής η οποία βρίσκεται κάτω από αυτό. Το κενό αυτό επιτρέπει τη ροή ζεστών ρευμάτων νερού και ως εκ τούτου συμβάλλει στην πιο γρήγορη τήξη του πάγου. «Επιχειρούμε να χαρτογραφήσουμε τον βυθό του ωκεανού κάτω από τους πάγους, με σκοπό να συμβάλουμε στη βελτίωση της ποιότητας των προβλέψεων της αύξησης της στάθμης της θάλασσας, οι οποίες μέχρι σήμερα είναι εξαιρετικά αβέβαιες» σημειώνει στο ΒΗΜΑ-Science ο δρ Μάρτιν Τζέικμπσον, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης και καθηγητής Θαλάσσιας Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης. Όπως εξηγεί ο ίδιος, απέχουμε πολύ από το να έχουμε στη διάθεσή μας χάρτες οι οποίοι να αποτυπώνουν με ακρίβεια τον βυθό. «Σε μερικές περιοχές η χαρτογράφηση είναι φτωχή και οι διαθέσιμοι χάρτες είναι εξαιρετικά μικρής ανάλυσης ή μπορεί να είναι ακόμη και λανθασμένοι. Αντίθετα, σε άλλες περιοχές η μορφολογία του βυθού έχει αποτυπωθεί ικανοποιητικά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μέχρι σήμερα έχει χαρτογραφηθεί μόλις το 21,6% του βυθού των ωκεανών» σημειώνει ο ερευνητής.

Χάρτης με ορίζοντα το 2030

Τα τελευταία χρόνια πάντως έχουν ξεκινήσει εντατικές προσπάθειες για τη χαρτογράφηση των ωκεανών, οι οποίες φιλοδοξούν να αποτυπώσουν έναν άγνωστο κόσμο, ο οποίος περιλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις, όρη αλλά και κοιτάσματα τα οποία ενδεχομένως να μπορούν να αξιοποιηθούν. Η πρωτοβουλία Seabed 2030 ξεχωρίζει, αφού αποσκοπεί να δημιουργήσει μία μεγάλη βάση δεδομένων στην οποία θα συγκεντρωθούν τόσο οι ήδη υπάρχοντες χάρτες του βυθού όσο και οι χάρτες οι οποίοι προκύπτουν από νέα εγχειρήματα χαρτογράφησης. Η πρωτοβουλία απαιτεί τη συνεργασία πολλών ερευνητικών ομάδων ανά τον κόσμο. Στόχος του εγχειρήματος, όπως άλλωστε υποδηλώνει το όνομα, είναι να έχει δημιουργηθεί ένας πλήρης χάρτης του βυθού των ωκεανών μέχρι το 2030. Σχέδιο φιλόδοξο αλλά σίγουρα απαραίτητο.

Ανταγωνισμοί στην άβυσσο

Η χαρτογράφηση του βυθού είναι πολύ σημαντική για τη βαθύτερη κατανόηση του ρόλου των ωκεανών στη ρύθμιση του κλίματος. Ωστόσο, ένας χάρτης ο οποίος θα αποτυπώνει το -άγνωστο μέχρι τώρα – ανάγλυφο των ωκεανών, είναι χρήσιμος και για άλλους λόγους: για την πιο αποτελεσματική πρόβλεψη ακραίων καιρικών φαινομένων, για την αξιολόγηση κινδύνων οι οποίοι συνδέονται με τη γεωλογία του βυθού, αλλά και για την αξιοποίηση πόρων οι οποίοι ενδεχομένως να υπάρχουν κρυμμένοι στα άδυτα των ωκεανών. Η πιθανή ύπαρξη τέτοιων πόρων, όπως είναι το κοβάλτιο, το νικέλιο, o ψευδάργυρος, ο λευκόχρυσος, έχει πυροδοτήσει μία άτυπη κούρσα για την εξερεύνηση της αβύσσου. Σε αυτή την κατεύθυνση εταιρείες κατασκευάζουν αυτόνομα οχήματα εξερεύνησης του βυθού, τα οποία μπορούν να φτάσουν σε βάθος μέχρι και 11.000 μέτρων. Τα οχήματα αυτά χαρτογραφούν τον βυθό έχοντας παράλληλα τα… μάτια τους ανοιχτά για περιοχές οι οποίες θα μπορούσαν να περιέχουν κοιτάσματα.

Η πρόοδος στον Άρη και το δύσκολο επίγειο εγχείρημα

Σχεδόν το 99% της επιφάνειας του πλανήτη Αρη έχει αποτυπωθεί με μεγάλη ακρίβεια, τη στιγμή που το 80% περίπου του βυθού των ωκεανών παραμένει αχαρτογράφητο! Η χαρτογράφηση παραμένει ένα δύσκολο εγχείρημα αφού το 84% του βυθού των ωκεανών βρίσκεται ανάμεσα στα 1.500 και 6.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

(Πηγή: tovima.gr)

Η αρχαιότερη ελιά στις Βούβες Χανίων/Φωτογραφία: Shutterstock

Λατρεύετε την περιπέτεια και την αποζητάτε σε κάθε σας ταξίδι; Πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να γνωρίσετε από κοντά μερικούς από τους παλαιότερους οργανισμούς στη Γη (και μάλιστα ο ένας βρίσκεται στην Ελλάδα);

Εάν αναζητάτε την περιπέτεια στο επόμενο ταξίδι σας, σκεφτείτε ίσως να γνωρίσετε έναν από τους 10 ζωντανούς πρεσβευτές του παρελθόντος, όπως ένα πουλί με εκατομμύρια χιλιόμετρα πτήσης, μια τριανταφυλλιά που επέζησε από αεροπορικό βομβαρδισμό, ένα δέντρο που συνδέεται με τον Βούδα, πράσινες σφαίρες στις Άνδεις και υπεραιωνόβια ελιά.

Αυτά και άλλα καταπληκτικά στοιχεία περιμένουν τον αφοσιωμένη ταξιδιώτη.

Ένα άγριο πουλί ηλικίας περίπου 70 χρόνων

Το Wisdom (Σοφία), το γηραιότερο επιβεβαιωμένο πουλί στον κόσμο που ζει στη φύση, είναι τουλάχιστον 70 χρόνων. Έφτασε για άλλη μία φορά στο χειμερινό του σπίτι στην Ατόλη Μιντγουέι τον Νοέμβριο. Από τότε που μελετάται, το άλμπατρος Laysan έχει καταγράψει περισσότερα από τρία εκατομμύρια μίλια πτήσης, έξι φορές την απόσταση από το φεγγάρι και πίσω.

Ανάμεσα στις ωκεάνιες μεταναστεύσεις, η συχνή επισκέπτης επιστρέφει το φθινόπωρο στο Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής του Μιντγουέι για να μεγαλώσει τα μωρά της. Έχει επιζήσει από ένα τσουνάμι και έχει γεννήσει περίπου 30-36 αυγά στη διάρκεια της ζωής της.

Με επιμονή και συγκεκριμένες άδειες, μπορεί να δει κανείς την Wisdom στον παράδεισό τους στον Ειρηνικό. Η ατόλη Μιντγουέι βρίσκεται στο βόρειο άκρο του αρχιπελάγους της Χαβάης.

Μια χελώνα ηλικίας περίπου 190 ετών

Ο Τζόναθαν, ο πιο αγαπημένος κάτοικος της Αγίας Ελένης, ενός μικροσκοπικού νησιού στον Νότιο Ατλαντικό, γεννήθηκε περίπου το 1832, πέντε χρόνια πριν από την στέψη της βασίλισσας Βικτόριας. Από τότε, η γιγάντια χελώνα έχει ζήσει 40 προέδρους των ΗΠΑ. Το ευγενικό ερπετό κατάγεται από τις Σεϊχέλες αλλά μετακόμισε στον Ατλαντικό ως δώρο σε έναν μελλοντικό κυβερνήτη της Αγίας Ελένης το 1882. Από τότε περιπλανιέται στο μεγαλοπρεπές νησιωτικό κτήμα του κυβερνήτη, όπου απολαμβάνει τη συντροφιά άλλων γιγάντων χελωνών αλλά και ανθρώπων επισκεπτών.

Ανθισμένη τριανταφυλλιά, ηλικίας περίπου 1.200 ετών

Γιορτάζεται ως το Χιλιετές Ρόδο, ένας πανύψηλος θάμνος τριανταφυλλιάς στη Γερμανία πιστεύεται ότι φυτεύτηκε από τον βασιλιά Λουδοβίκο τον Ευσεβή το 815. Ο θάμνος μεγαλώνει δίπλα σε έναν καθολικό καθεδρικό ναό αφιερωμένο στην Αγία Μαρία του Χιλντεσχάιμ, ένα όμορφο μεσαιωνικό χωριό που φημίζεται για τις αρχαίες εκκλησίες του. Εκτός από την ομορφιά και την ηλικία, το φυτό παρουσιάζει αξιοσημείωτη αντοχή. Οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου κατέστρεψαν τον καθεδρικό ναό, αλλά η τριανταφυλλιά, με κάποιον τρόπο επέζησε, άκμασε και τώρα έχει ύψος πάνω από 9 μέτρα δίπλα στην αψίδα της ανακαινισμένη εκκλησίας. Επισκεφθείτε το ανά πάσα στιγμή, αλλά τα τέλη Μαΐου και οι αρχές Ιουνίου είναι η καλύτερη στιγμή για να δείτε τα ευαίσθητα ροζ άνθη.

Το πιο παλιό φυτεμένο δέντρο ηλικίας περίπου 2.300 ετών

Η συκιά κάτω από την οποία ο Siddhartha Gautama βίωσε την φώτιση στην Ινδία έχει φύει προ πολλού, αλλά ένα κομμάτι της, που έφερε ένας βασιλικός θιασώτης στη Σρι Λάνκα γύρω στο 250 π.Χ., έχει μεγαλώσει σε ένα από τα πιο σεβαστά δέντρα για τον βουδιστικό κόσμο και είναι το παλαιότερο δέντρο που έχει φυτευτεί και έχει καταγραφεί στην ιστορία.

Ο συγγραφέας Χ. Τζ. Γουέλς το θαύμασε. Οι ελέφαντες το κατέστρεψαν, Οι αυτονομιστές Ταμίλ το πολιόρκησαν. Σήμερα, κάθε είδους προσκυνητές αποτίουν φόρο τιμής, ειδικά τις ημέρες της πανσελήνου (poya), στο δέντρο, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα σε περίτεχνους κήπους, κανάλια, χρυσούς φράχτες και νεότερα δέντρα Μπόντι στους Κήπους Mahamevnawa στην Anuradhapura της Σρι Λάνκα.

Ένα «εργατικό» δέντρο, ηλικία περίπου 2.500 ετών στην Κρήτη

Είτε φυτεύτηκε από άνθρωπο είτε από τη φύση, μεταξύ 2.000 και 3.000 ετών, πριν από την άνοδο της Κλασικής Ελλάδας, ένας σπόρος στην Κρήτη έγινε μια υπεραιωνόβια ελιά που μέχρι σήμερα παράγει μια ετήσια σοδιά λαδιού.

Όμως το μνημειώδες δέντρο στο χωριό Βούβες Χανίων, κάνει περισσότερα από το να παράγει ελιές. Αυτό και άλλα αρχαία Olea europaea εκεί κοντά, παρόμοια σε ηλικία και εμφάνιση, προσελκύουν καλλιτέχνες, θρησκευτικούς ηγέτες, Ολυμπιονίκες και αρχηγούς κρατών, εμπνευσμένοι από τους εντυπωσιακούς κορμούς και τα κλαδιά τους.

Δίπλα στο δέντρο άνοιξε ένα μουσείο που αναδεικνύει τις παραδοσιακές τεχνικές συγκομιδής της ελιάς στην Κρήτη. Υπενθυμίζεται ότι η Κρήτη ήταν κάποτε η έδρα του μινωικού πολιτισμού, ο οποίος άκμασε στην αρχαιότητα.

Άγριο βότανο ηλικίας περίπου 3.000 ετών

Οι Yareta ή llareta, λαμπερές πράσινες σταγόνες που μοιάζουν με ογκόλιθους καλυμμένους με βρύα, είναι στην πραγματικότητα ανθισμένοι θάμνοι τέλεια σχεδιασμένοι για να αντέχουν στις συνθήκες μεγάλου υψομέτρου των βουνών των Άνδεων στο Περού, τη Βολιβία, τη βόρεια Χιλή και τη δυτική Αργεντινή.

Ο άνεμος, οι χαμηλές θερμοκρασίες και η ξηρασία δεν ταιριάζουν με την Azorella compacta, έναν άγριο, μη βρώσιμο συγγενή του μαϊντανού και του μάραθου, που αργά και μεθοδικά δημιουργεί έναν πράσινο θάμνο, μεγαλώνοντας μόλις ένα μέτρο τον αιώνα. Λόγω του αργού ρυθμού ανάπτυξής τους, οι μεγαλύτεροι θάμνοι πιστεύεται ότι είναι περίπου 3.000 ετών.

Δεδομένης της πυκνότητάς τους — ένας θάμνος μπορεί εύκολα να υποστηρίξει το βάρος ενός ανθρώπου – τα Yareta έχουν χρησιμοποιηθεί όπως η τύρφη ως παραδοσιακό καύσιμο. Ευτυχώς, οι κυβερνήσεις της Νότιας Αμερικής έχουν συσπειρωθεί για να προστατεύσουν το απειλούμενο είδος.

Ο αρχαιότερος ζωντανός οργανισμός στη Γη, ηλικίας περίπου 5.000 ετών

Ο Μαθουσάλας, ένα πεύκο στα Λευκά Όρη της Καλιφόρνια, είναι περίπου 5.000 ετών, καθιστώντας το τον αρχαιότερο γνωστό μη κλωνοποιημένο ζωντανό οργανισμό στη Γη. Πήρε το όνομά του από μια φιγούρα της Παλαιάς Διαθήκης που έζησε 969 χρόνια, όμως η ακριβής τοποθεσία του Pinus longaeva παραμένει ένα αυστηρά φυλαγμένο επιστημονικό μυστικό. Μπορείτε ωστόσο, να περιπλανηθείτε ανάμεσα στους αρχαίους συνομήλικούς του και ίσως να συναντήσετε και το ίδιο το δέντρο σε μια πεζοπορία 4,5 μιλίων στο αρχαίο πευκοδάσος Bristlecone εντός του Εθνικού Δρυμού Inyo.

Ζωντανό ζώο ηλικία περίπου 15.000 ετών

Τα ηφαιστειακά σφουγγάρια της Ανταρκτικής, Anoxycalyx joubini, είναι λευκές σταγόνες που μοιάζουν με γιγάντια βαρέλια μπύρας ή μινιατούρες ηφαιστείων. Η εκτιμώμενη ηλικία τους βασίζεται στο τεράστιο μέγεθος των σφουγγαριών, τα οποία μεγαλώνουν ελάχιστα κάθε χρόνο. Ευδοκιμούν σε βάθη από 50 έως 500 πόδια και μόνο οι πιο αφοσιωμένοι δύτες μπορούν να εξερευνήσουν αυτό το βασίλειο.

Ένα ενιαίο δάσος ηλικίας 80.000 ετών

Το δάσος αυτό στην Γιούτα αποτελείται από σχεδόν 50.000 τρεμοφυλλοειδείς λεύκες, αλλά ολόκληρο το άλσος είναι γενετικά πανομοιότυπο και μοιράζεται ένα ενιαίο σύστημα ριζών, καθιστώντας τον τεχνικά έναν ενιαίο οργανισμός.

Θαλάσσιο δάσος ηλικίας περίπου 200.000 ετών

Ένα εκτεταμένο λιβάδι με θαλάσσιο γρασίδι μήκους δέκα μιλίων κοντά στην Ισπανία κατατάσσεται ως ο αρχαιότερος γνωστός μεμονωμένος οργανισμός στη Γη, σύμφωνα με γενετιστές.

Το Posidonia oceanica, γνωστό ως γρασίδι του Ποσειδώνα, είναι ενδημικό στη Μεσόγειο Θάλασσα. Αλλά ένα κομμάτι κοντά στο νησί Φορμεντέρα, αυτοκλωνοποιημένο ξεχωρίζει για την ηλικία του, που υπολογίζεται στα 200.000 χρόνια. Ευτυχώς το νησί, το μικρότερο από τις Βαλεαρίδες της Ισπανίας, δεν έχει τα πλήθη της κοντινής Ίμπιζα, από όπου παίρνει κανείς το πλοίο για τη Φορμεντέρα. Εκτός από μια περιπέτεια κατάδυσης ή κολύμβησης με αναπνευστήρα στο αρχαίο θαλάσσιο δάσος, μπορεί κανείς να εξερευνήσει τον γραφικό φάρο και τις σπηλιές του νησιού.

(Πηγή: iefimerida.gr)

Υπό το φως των τραγικών ειδήσεων για την κακοποίηση μικρών παιδιών από τους ίδιους τους γονείς τους, εύλογα τα παιδιά θα αναρωτηθούν για τη γονεϊκή αγάπη και θα νιώσουν ανασφάλεια. Η κυρία Λίζα Βάρβογλη ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια εξηγεί στους γονείς τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να προσεγγίσουν το ζήτημα και πώς να απαντήσουν στα ερωτήματα που θέτει το παιδί με σκοπό πάνω από όλα να το κάνουν να νιώσει ασφάλεια

«Μαμά, με αγαπάς; Μαμά αλήθεια υπάρχουν γονείς που σκοτώνουν τα παιδιά τους;»

«Μπαμπά θα με αγαπάς ό,τι και αν γίνει; Ακόμα και αν δεν έχω καλή συμπεριφορά;»

Είναι ερωτήσεις που περνάνε από το μυαλό μικρών παιδιών, αλλά και εφήβων, τις τελευταίες μέρες, μετά από τις τραγικές αποκαλύψεις για κακοποιήσεις μικρών παιδιών, ανθρώπων της διπλανής πόρτας, που έφτασαν ως και τον θάνατο των παιδιών αυτών.

Οι παιδικές ψυχές τραυματίζονται από την έκθεσή τους σε τέτοια φρικτά γεγονότα, καταστάσεις που ανατρέπουν την ψυχολογική τάξη των πραγμάτων «οι γονείς μου με αγαπούν και με προστατεύουν» και κάνουν το παιδί να νιώθει ανασφάλεια.

Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα για ένα παιδί στις μέρες μας, με την υπερβολική δόση πληροφόρησης που υπάρχει, είναι να καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του και να διαχειριστεί τις πληροφορίες που παίρνει για το τόσο σοβαρό ζήτημα της κακοποίησης παιδιών από τους ίδιους τους τους γονείς. Καθώς τα ΜΜΕ παρουσιάζουν με λεπτομέρειες την κακοποίηση μικρών παιδιών από τους γονείς του, σε τραγικές καταστάσεις που έφτασαν μέχρι τον θάνατο του παιδιού, τα παιδιά που εκτίθενται σε αυτές τις ειδήσεις τραυματίζονται ψυχικά.

Τι μπορούν να πουν οι γονείς

Καταρχήν, μια ζεστή αγκαλιά, ένα «σε αγαπώ» και η διαβεβαίωση «είσαι ασφαλής εδώ στην οικογένειά μας» είναι το πρώτο βήμα για να βοηθήσει ένας γονιός το παιδί του που έχει βομβαρδιστεί με πληροφορίες για κακοποίηση συνομήλικων παιδιών μέσα στην ίδια τους την οικογένεια.

Στη συνέχεια, οι γονείς θα πρέπει να διαβεβαιώσουν το παιδί τους ότι παρόλο που ακούγεται πολύ έντονα και προβάλλεται το θέμα της κακοποίησης, στην πραγματικότητα δεν είναι η νόρμα, δεν είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους. Φυσικά είναι κάτι τραγικό και χρειάζεται να πάρουμε θέση και να το σταματήσουμε. Και το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η σωστή ενημέρωση.

Ποιος κακοποιεί παιδιά;

Μπορεί να είναι κάποιος άγνωστος, ένας δάσκαλος, προπονητής, κληρικός, γονιός, θετός γονιός, παππούς, γιαγιά, μπέιμπι-σίτερ, ή άλλο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο που κακοποιεί ένα παιδί. Η κακοποίηση μπορεί να συμβεί στο οποιοδήποτε παιδί, αγόρι ή κορίτσι, με καλή ή άσχημη συμπεριφορά, καλό ή άσχημο χαρακτήρα, κοκ. Επίσης, η κακοποίηση μπορεί να συμβεί άσχετα από το οικονομικό επίπεδο της οικογένειας και μπορεί να συμβεί μέσα στο σπίτι, αλλά και στο σχολείο, την εκκλησία, το γυμναστήριο, ένα συγγενικό/φιλικό σπίτι, οπουδήποτε. Το άτομο που κακοποιεί το παιδί του λέει να μη μιλήσει και να μη φανερώσει τι του συμβαίνει γιατί αυτό θα έχει ακόμα χειρότερες συνέπειες, με αποτέλεσμα αυτό το παιδί να μην εκμυστηρεύεται σε κανέναν τι του συμβαίνει

Τα είδη της παιδικής κακοποίησης

Σωματική κακοποίηση

Πρόκειται για το ξύλο ή τις σωματικές τιμωρίες κάθε είδους που επιβάλει ένας ενήλικας σε ένα παιδί με αποτέλεσμα τον πόνο ή τον τραυματισμό του παιδιού. Αυτό φαίνεται από σημάδια όπως μελανιές, μώλωπες, γρατζουνιές, κοψίματα και διάφορες πληγές, για τα οποία το παιδί δε δίνει κάποια εξήγηση όταν το ρωτάνε.

Συναισθηματική κακοποίηση

Ένας ενήλικας κακοποιεί συναισθηματικά ένα παιδί όταν διαρκώς του φωνάζει, το βρίζει, το μειώνει, το απειλεί, το τρομοκρατεί και του μιλάει άσχημα με κάθε τρόπο.

Σεξουαλική κακοποίηση

Συμβαίνει όταν ένας ενήλικας αγγίζει το παιδί ή ζητάει το παιδί να τον αγγίξει στα απόκρυφά του. Τα απόκρυφα ή ιδιωτικά μέρη του σώματος είναι τα γεννητικά όργανα και τα σημεία που καλύπτονται με μαγιό ή εσώρουχα. Επίσης είναι σεξουαλική κακοποίηση όταν ο ενήλικας δείχνει σε ένα παιδί πορνογραφικό υλικό ή το φωτογραφίζει/βιντεοσκοπεί γυμνό.

Παραμέληση

Συμβαίνει όταν ο γονιός δε δίνει στο παιδί του φαγητό, νερό και γενικότερα τη φροντίδα που χρειάζεται. Τα παραμελημένα παιδιά δεν έχουν κρεβάτι να κοιμηθούν, φοράνε βρώμικα ρούχα, δεν έχουν ιατρική περίθαλψη και φάρμακα όταν αρρωστήσουν και ζούνε σε άσχημες συνθήκες.

Μήπως φταίει το παιδί που το κακοποιούν;

Σε καμία περίπτωση! Ό,τι, μα ό,τι και να έχει κάνει ένα παιδί, δεν επιτρέπεται να το κακοποιήσει κάποιος. Η κακοποίηση δεν είναι ποτέ λάθος ενός παιδιού, ακόμα και αν αυτό το παιδί δεν έχει την καλύτερη συμπεριφορά, ή δεν είναι καλός μαθητής, ή δεν κάνει αυτό που του λένε. Ακόμα και αν ένα παιδί νομίζει ότι έκανε ένα σοβαρό λάθος ή κάτι άσχημο, δεν επιτρέπεται να το κακοποιήσει ο γονιός του. Κανένα παιδί δεν αξίζει να του φερθούν άσχημα ή να το κακοποιήσουν με κάποιον τρόπο. Κάθε παιδί αξίζει να έχει γονείς και ενήλικες στη ζωή του που το αγαπάνε, το φροντίζουν, νοιάζονται γι’ αυτό και είναι κοντά του με κάθε τρόπο καθώς μεγαλώνει.

Γιατί να κακοποιήσει κάποιος το παιδί του;

Οι περισσότεροι γονείς αγαπούνε και νοιάζονται για τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι πολύτιμα και τα βάζουν πάνω από το κάθε τι. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το πιστέψεις ότι μπορεί ένας γονιός, τον οποίο τον αγαπάει το παιδί του να του φερθεί τόσο άσχημα ώστε να το κακοποιήσει. Αυτό σίγουρα δεν είναι ο κανόνας. Υπάρχει κάποια εξήγηση γι’ αυτό το φαινόμενο, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το δεχόμαστε ή ότι το συγχωρούμε. Η εξήγηση λοιπόν είναι ότι κάποιοι γονείς έχουν οι ίδιοι σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, θυμώνουν πολύ εύκολα, δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα νεύρα τους και δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά τους. Μερικοί άνθρωποι που πίνουν υπερβολικά ή παίρνουν ναρκωτικά επίσης δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους, με αποτέλεσμα να φέρονται κακοποιητικά στα παιδιά τους. Ο γονιός που κάνει κακό στο παιδί του έχει σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να σταματήσει να φέρεται έτσι. Ο γονιός αυτός χρειάζεται βοήθεια για να σταματήσει την κακοποίηση του παιδιού του.

«Είσαι ασφαλής»

Υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι μαζί σας υπάρχει αγάπη, φροντίδα και ασφάλεια. Εξηγήστε του ότι θα πρέπει να σας μιλήσει αν του συμβεί κάτι, το παραμικρό. Τονίστε του ότι ειδικά αν κάποιος του πει «και μην το πεις στους γονείς σου» είναι απαραίτητο να έρθει πρώτα σε εσάς και να μιλήσετε. Επίσης τονίστε ότι δε θα το τιμωρήσετε και ότι δεν κινδυνεύει αν σας ενημερώσει για κάτι άσχημο που του έχει συμβεί.

Το σημαντικότερο: ελέγξτε πόση ώρα περνάει το παιδί σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πόση τηλεόραση βλέπει. Περιορίστε τον χρόνο και την έκθεση του παιδιού σε πηγές πληροφόρησης που δεν είναι για την ηλικία του.

(Πηγή: ygeiamou.gr)

REUTERS/RODRIGO GARRIDO

Χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο νοσούν από διάφορες μορφές καρκίνου. Το αισιόδοξο είναι ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 80% των παιδιών αυτών βγαίνουν νικητές από την μάχη με τον καρκίνο. Τι πρέπει να κάνει κανείς για «να κλείσει την πόρτα» στον καρκίνο; Πώς αισθάνεται ένα παιδί που βρίσκεται αντιμέτωπο με τον παιδικό καρκίνο; Πώς πρέπει να το αντιμετωπίζουν οι γονείς και οι συμμαθητές του;

Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δόθηκαν στη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης, με θέμα τον παιδικό καρκίνο, που διοργάνωσε ο δήμος Κιλκίς, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Καρκινοπαθών «Άγιος Ευγένιος ο Τραπεζούντιος», με κύριες ομιλήτριες την ψυχολόγο του δήμου Κιλκίς Έλλη Φρεγγίδου και την ογκολόγο του Νοσοκομείου της πόλης Όλγα Ζαραλή.

Όπως επισήμανε ο κ. Ζαραλής, μπορούμε «να κλείσουμε την πόρτα» στον καρκίνο με την πρόληψη, η οποία «ξεκινάει από το πιάτο» μας, με έναν υγιεινό τρόπο διατροφής χωρίς λιπαρά, φαστ φουντ και αλκοόλ. Υπογράμμισε τη σημασία της διατήρησης φυσιολογικού σωματικού βάρους και της άσκησης, της διακοπής του καπνίσματος και της αποφυγής της αλόγιστης έκθεσης στον ήλιο.

Επισήμανε ακόμη τη σημασία του εμβολιασμού κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και κατά της ηπατίτιδας Β’. Παράλληλα υπογράμμισε τη σημασία των προληπτικών εξετάσεων και τόνισε ότι σε περίπτωση οικογενειακού ιστορικού καρκίνου, αυτές πρέπει να αρχίζουν από μικρή ηλικία ώστε να μπορεί να γίνει έγκαιρη διάγνωση. Επισήμανε ακόμη ότι η καλή ψυχολογική κατάσταση παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Το παιδί που έρχεται αντιμέτωπο με τον καρκίνο αναρωτιέται γιατί νοσεί, αισθάνεται φόβο, αγωνία για την επόμενη ημέρα, για το αν θα πεθάνει, αισθάνεται θυμό, ντροπή για τα μαλλιά του που έχουν πέσει, αισθάνεται άσχημα όταν το ρωτούν πράγματα που δεν μπορεί ή δεν θέλει να απαντήσει, σημείωσε, από την πλευρά της, η κ. Φρεγγίδου.

Τα παιδιά μπορεί να νομίζουν ότι ο καρκίνος είναι τιμωρία για κάποιο λάθος που έκαναν και να νιώθουν ενοχές όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, σημείωσε η κ. Φρεγγίδου, τονίζοντας ότι οι ενήλικες έχουν μεγάλη ευθύνη να μιλήσουν στα παιδιά γι’ αυτό το θέμα. Ανέφερε ακόμη ότι οι γονείς μπορούν εξηγήσουν στα καρκινοπαθή παιδιά τους ότι δεν είναι τα μοναδικά διαφορετικά παιδιά στο σχολείο τους και να τους μιλήσουν για τις θεραπείες, τα φάρμακα και τις εγχειρήσεις που θα τα βοηθήσουν να θεραπευτούν.

Τόνισε ακόμη ότι τα παιδιά με καρκίνο που νοσηλεύονται σε εξειδικευμένα νοσοκομεία μπορεί να περνούν δύσκολα, αλλά στο νοσοκομείο αναπτύσσουν δυνατές φιλίες με άλλα παιδιά που νοσούν. Επίσης ανέφερε ότι η Πολιτεία έχει προνοήσει να μην χάνουν τα μαθήματά τους καθώς υπάρχει η δυνατότητα της διδασκαλίας στο νοσοκομείο ή κατ’ οίκον, σημειώνοντας παράλληλα ότι αυτή η διαδικασία δεν είναι πάντα εύκολη και γι’ αυτό απηύθυνε έκκληση για απλοποίησή της.

Απαντώντας στο ερώτημα «πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά με καρκίνο και πώς μπορούμε να τα διαχειριστούμε;», επισήμανε ότι τα παιδιά αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και όχι με οίκτο, με διακριτικότητα αλλά και με ενσυναίσθηση. Προέτρεψε τους γονείς να αφιερώσουν στα παιδιά αυτά περισσότερο ποιοτικό χρόνο, να μιλούν μαζί τους για την πάθησή τους, όταν αυτά ρωτούν, και να μην διστάζουν να πουν «δεν ξέρω», ότι δεν γνωρίζουν την απάντηση στο ερώτημα που θέτει το παιδί.

Η κ. Φρεγγίδου τόνισε ότι οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός και ότι δεν πρέπει να αποφεύγουν τους φίλους του που νοσούν, αλλά αντιθέτως να τα ενθαρρύνουν να έχουν επικοινωνία και αλληλεπίδραση με τους φίλους τους που πάσχουν από καρκίνο.

Συνέστησε δε στους μαθητές να πλησιάζουν τους φίλους τους που πάσχουν από καρκίνο, όσο αυτοί τους επιτρέπουν, και να τους καλούν σε δραστηριότητες, χωρίς όμως να επιμένουν γιατί μπορεί να μην το επιτρέπει η υγεία τους. Επίσης ανέφερε ότι οι μαθητές μπορούν να βοηθήσουν μέσα από τον εθελοντισμό, αλλά και προτρέποντας τους γονείς τους να γίνουν αιμοδότες, δωρητές μυελού και οργάνων.

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Επιμέλεια: Γεώργιος Γιαννακόπουλος

Ρώσοι επιστήμονες και οικολόγοι διεξάγουν ένα μοναδικό πείραμα στο Πλειστόκαινο πάρκο της Γιακουτίας στη Σιβηρία. Όπως λένε οι επιστήμονες, κατά τη διάρκεια της Πλειστοκαινής γεωλογικής περιόδου (περίπου από 2.6 εκατομμύρια έως 11 700 χρόνια π.Χ.), περιοχές του πλανήτη είχαν διαφορετικό κλίμα.

Ο διευθυντής του Πλειστόκαινου πάρκου Νικήτα Ζίμοφ μαζί με την ομάδα επιστημόνων επιχειρούν να αναβιώσουν στην αρκτική τούνδρα της συνθήκες της εύφορης στέπας της Πλειστοκαινής περιόδου, όπου κατοικούσαν τα μαμούθ. Εκείνη την εποχή το επίπεδο έδαφος της περιοχής έδινε άφθονη τροφή σε αυτά τα μεγάλα θηλαστικά.

Όπως δήλωσε ο κ. Ζίμοφ, το μεγαλύτερο μέρος της σοδειάς, της διατροφής των ανθρώπων προέρχεται από τις πεδιάδες, στην Γιακουτία μετά τις εκτεταμένες πυρκαγιές δημιουργήθηκαν εύφορες πεδιάδες, κατάλληλες για ανάπτυξη της χλωρίδας και πανίδας.

Οι Ρώσοι επιστήμονες και οικολόγοι του γεωλογικού πάρκου ασχολούνται με την εκτροφή των αλόγων, αιγοπροβάτων και σπάνιων ζώων, όπως ο βίσωνας, με σκοπό να δουν ποια ζώα μπορούν να προσαρμοστούν στο αρκτικό περιβάλλον και ποια όχι.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η αναβίωση του οικοσυστήματος της μεγάλης αυτής περιοχής θα συμβάλλει σημαντικά στην απορρόφηση της εκπομπής των ρύπων του διοξειδίου του άνθρακα.

(Πηγή: ertnews.gr)

Συντάκτης: Στέφανος Νικήτας

Μαθαίνουμε πώς μονώνονται τα σπίτια, πώς διαχέεται η θερμότητα, πόσα πληρώνουν για να έχουν ένα ζεστό σπίτι και πώς ψύχονται τα τρόφιμα τους.

Η Μαρία Σόλκο είναι μια από τις πιο δίασημες Youtuber στη Γιακουτία της Σιβηρίας. Μέσα από το κανάλι της στο Youtube – Life in Yakutia – μαθαίνουμε πως είναι η ζωή στην πιο κρύα πόλη του πλανήτη.

Στο τελευταίο της βίντεο, το οποίο μέσα σε λίγες ημέρες έγινε και αυτό Viral, εξηγεί πώς θερμαίνονται τα σπίτια κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα της Σιβηρίας.

Επίσης μαθαίνουμε πώς μονώνονται τα σπίτια, πώς διαχέεται η θερμότητα, πόσα πληρώνουν για να έχουν ένα ζεστό σπίτι και πώς ψύχονται τα τρόφιμα τους.

Οι κλιματολογικές συνθήκες στην πόλη είναι ιδιαίτερα αντίξοες. Τον Ιανουάριο η μέση θερμοκρασία είναι κοντά στους -41 °C, όμως το καλοκαίρι συχνά εκτινάσσεται πάνω από τους 30 °C, μολονότι απέχει ελάχιστα από τον αρκτικό κύκλο.

(Πηγή: huffingtonpost.gr)

Καλλιτεχνική απεικόνιση της Ντόλι που έχασε την ζωή της από μια αναπνευστική λοίμωξη. -Woodruff et al

Η ανακάλυψη ενός δεινόσαυρου είναι πάντα μια ενδιαφέρουσα είδηση. Όταν ο δεινόσαυρος αυτός έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η είδηση αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν η ανακάλυψη ενός διπλόδοκου, ενός εκ των μεγαλύτερων δεινοσαύρων και γενικότερα ζώων που πάτησαν το πόδι τους στη Γη θα ήταν από μόνη της σημαντική. Στην περίπτωση ενός διπλόδοκου που ανακαλύφθηκε στις ΗΠΑ το σημαντικό δεν είναι ο εντοπισμός του αλλά το γεγονός ότι οι επιστήμονες που τον μελέτησαν αναφέρουν ότι έπασχε από μια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος.

Ο διπλόδοκος είχε ανακαλυφθεί την δεκαετία του 1990 σε μια νοτιοδυτική περιοχή της πολιτείας της Μοντάνα. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Scientific Reports» ομάδα παλαιοντολόγων παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που έκαναν σε αυτόν. Αν και δεν είναι σαφές αν επρόκειτο για θηλυκό ή αρσενικό οι ερευνητές ονόμασαν τον δεινόσαυρο «Ντόλι». Είχε μήκος 18 μέτρων και όταν πέθανε ήταν σε ηλικία 15-20 ετών.

Σύμφωνα με τους ερευνητές η λοίμωξη που αντιμετώπιζε ο δεινόσαυρος είχε χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της γρίπης ή της πνευμονίας. Είχε δυσκολία στην αναπνοή, βήχα, φτέρνισμα και υψηλό πυρετό. Η μελέτη των απολιθωμάτων και οι ειδικότερα οι αξονικές τομογραφίες που έκαναν σε αυτά έδειξαν ότι η λοίμωξη κάποια στιγμή επεκτάθηκε και υπήρξε προσβολή των οστών του αυχένα της Ντόλι. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ασθένεια ταλαιπωρούσε για χρονικό διάστημα περίπου ενός έτους τον δεινόσαυρο οδηγώντας τον τελικά στον θάνατο. Οι ερευνητές αναζήτησαν μια πιθανή αιτία για την πηγή της λοίμωξης αλλά δεν κατάφεραν να βρουν κάτι και πιθανολογούν ότι οι συνθήκες στην περιοχή που ζούσε η Ντόλι ίσως να έπαιξαν ρόλο στην εμφάνιση της ασθένειας.

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Συντάκτης: Γιώργος Σακκάς

Παιδιά σε εποχή κορονοϊού ISTOCK

Τα 200.000 προσεγγίζουν τα κρούσματα κορονοϊού στα παιδιά που καταγράφονται μέσα σε ένα δίμηνο, αποτελώντας περίπου το 1 στα 3 νέα κρούσματα το διάστημα αυτό. Αν και η έντονη διασπορά σε αυτή την ηλικιακή ομάδα δεν προβλημάτισε τους επιστήμονες, καθώς θεωρούνταν δεδομένο ότι τα παιδιά νοσούν ήπια, το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες αυξήθηκαν πολύ οι νοσηλείες τους αλλά και οι βαριές νοσήσεις, προβληματίζουν.

Όπως σημείωσε χθες η Καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Βάνα Παπαευαγγέλου, “η διάμεση ηλικία των νέων κρουσμάτων είναι τα 34 έτη με το 1/3 των κρουσμάτων σταθερά να αφορά σε παιδιά ηλικίας μικρότερης των 17 ετών”. Βέβαια δεν αναφέρθηκε καθόλου στο λόγο της μεγάλης διασποράς σε αυτή την ηλικία, αν και γνωρίζουμε ότι κατά βάση αυτή η καταγραφή αποδίδεται στον εντατικό έλεγχο λόγω σχολείων.

Η νόσηση στα παιδιά

Κάτι το οποίο επεσήμανε η κα Παπαευαγγέλου είναι ότι την εβδομάδα αυτή μας απασχόλησε η νοσηλεία παιδιών με το λεγόμενο υπερφλεγμονώδες σύνδρομο, αυτό που λέμε MIS-C.

Όπως είπε, στην Ελλάδα, σε πολυκεντρική μελέτη που διενεργήθηκε με επικεφαλής την καθηγήτρια Μαρία Τσολιά, μέχρι το τέλος του 2021 είχαν νοσηλευτεί 119 παιδιά με διάμεση ηλικία τα 8 έτη. Βέβαια η μελέτη δεν έγινε …χθες, απλά δεν υπήρξε διάθεση δημοσίευσης της.

“Τα παιδιά εμφάνισαν κατά κύριο λόγο ψηλό πυρετό, γαστρεντερικές διαταραχές και εξάνθημα. Σημαντικό ποσοστό αυτών εμφάνισε μυοκαρδίτιδα και άλλες επιπλοκές από την καρδιά ενώ 2 στα 10 χρειάστηκαν εισαγωγές στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας λόγω βαριάς κατάστασης”.

Πριν από μερικές εβδομάδες τόσο η κα Παπαευαγγέλου όσο και η Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα τόνιζαν ότι τα παιδιά που νοσηλεύονται, κάθονται ελάχιστο χρόνο στα νοσοκομεία και μετά φεύγουν. Για τα σοβαρά περιστατικά γνωρίζαμε ότι είναι σπάνια.

Επίσης να αναφερθεί ότι τα μόνο μέσα στο 2022 έχουμε περίπου 30 παιδιά με σύνδρομο MIS-C. Σε ένα σύνολο όμως 200.000 κρουσμάτων. Δε γνωρίζουμε πόσα ακόμη θα το εμφανίσουν και λογικά θα είναι πολύ περισσότερα από πέρυσι.

“Είναι αναμενόμενο, οκτώ βδομάδες μετά από την εκρηκτική αύξηση των κρουσμάτων λόγω του πανδημικού κύματος της «Όμικρον», να δούμε νέα περιστατικά με MIS-C. Στην περίπτωση, λοιπόν, ψηλού πυρετού σε παιδιά που πέρασαν Covid-19 το προηγούμενο διάστημα, οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν την συμβουλή του παιδιάτρου τους”, επεσήμανε η κα Παπαευαγγέλου.

Συμπλήρωσε ακόμη ότι πρόσφατη μελέτη από το CDC έδειξε ότι ο εμβολιασμός των εφήβων ηλικίας 12 με 17 ετών με δυο δόσεις εμβολίου, μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης MIS-C κατά 91% και αναφέρει ότι όλα τα παιδιά που εμφάνισαν σοβαρό MIS-C και μπήκαν στο νοσοκομείο και στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ήταν ανεμβολίαστα.

Περιστατικά Μυοκαρδίτιδας

Αναφορικά δε με τον φόβο των γονιών, λόγω της γνωστής πιθανότητας ανάπτυξης μυοκαρδίτιδας στους εφήβους η κα Παπαευαγγέλου επανέλαβε ότι: “μετά από την δεύτερη δόση του εμβολίου, πράγμα που κυρίως βλέπουμε στα έφηβα αγόρια και νεαρούς ενήλικες 15 έως 24 ετών, έχουμε νεότερα δεδομένα από το CDC, όπου εξέτασαν την πορεία αυτών των παιδιών επί συνόλου 380 περιστατικών μυοκαρδίτιδας”.

Τα δεδομένα δείχνουν ότι τρεις μήνες μετά, το 99% των εφήβων και νεαρών ενηλίκων παρουσίαζαν σημαντική βελτίωση, ενώ στο 81% των περιπτώσεων ο θεράπων καρδιολόγος μιλούσε για πλήρη ίαση.

Επιβεβαιώνονται, συνεπώς, οι προβλέψεις ότι η μυοκαρδίτιδα, που εμφανίζεται στην ομάδα αυτή μετά την χορήγηση της δεύτερης δόσης του εμβολίου, είναι ήπια και παροδική.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν μία τάση απομείωσης των κινδύνων για τα παιδιά στα οποία αποδεδειγμένα η θνητότητα λόγω κορονοϊού είναι απειροελάχιστη. Όμως είναι σίγουρο πως οι κίνδυνοι υπάρχουν.

(Πηγή: news247.gr)

Γιατροί στις ΗΠΑ προειδοποιούν τους γονείς ότι η παραλλαγή Όμικρον προκαλεί υλακώδη βήχα στα παιδιά. Ο βήχας αυτός δεν είναι αθώος, καθώς οφείλεται στη λαρυγγίτιδα και εκδηλώνεται επειδή παρεμποδίζεται η αναπνοή του παιδιού.

Η παραλλαγή Όμικρον που έχει δημιουργήσει ο κορωνοϊός προκαλεί σε πολλά παιδιά ένα απρόσμενο σύμπτωμα, το οποίο δεν υπήρχε με τις προηγούμενες και προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στους γονείς.

Το σύμπτωμα αυτό είναι ο υλακώδης βήχας, δηλαδή ένας βήχας που θυμίζει γαύγισμα σκύλου. Ο βήχας αυτός αναπτύσσεται όταν προκληθεί οίδημα (πρήξιμο) στο ανώτερο αναπνευστικό. Το οίδημα συνήθως εντοπίζεται γύρω από τις φωνητικές χορδές (στον λάρυγγα) και στην τραχεία. Η ανάπτυξή του προκαλεί στένωση στον λάρυγγα και δυσκολία στην αναπνοή.

Επειδή τα παιδιά έχουν μικρότερο λάρυγγα απ’ ό,τι οι ενήλικες, η λαρυγγίτιδα προκαλεί συχνότερα υλακώδη βήχα στις ηλικίες κάτω των 5 ετών. Ο βήχας αυτός κατά κανόνα εκδηλώνεται τη νύχτα. Συνήθως ξυπνά τα παιδιά και τα τρομάζει, επειδή δυσκολεύονται να αναπνεύσουν. Μάλιστα, καθώς τα παιδιά προσπαθούν να πάρουν ανάσα, ακούγεται συχνά και ένα υψίσυχνο σφύριγμα.

Όπως αναφέρει το CNN, ο υλακώδης βήχας συχνά υποχωρεί σε περίπου πέντε ημέρες. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου δεν καταπραΰνεται με την απλή φροντίδα στο σπίτι. Έτσι, οι γονείς αναγκάζονται να μεταφέρουν το παιδί στο νοσοκομείο. Στην πραγματικότητα, όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο σοβαρότερη μπορεί να είναι η πορεία της λαρυγγίτιδάς του.

Οι γιατροί γνώριζαν έως τώρα ότι ο υλακώδης βήχας συνήθως προκαλείται από ορισμένους ιούς, κυρίως τους ιούς της παραγρίπης (parainfluenza),  και σπανιότερα από βακτήρια. Τώρα, νέα δεδομένα υποδηλώνουν ότι ο κορωνοϊός και συγκεκριμένα η παραλλαγή Όμικρον πρέπει να προστεθεί σε αυτούς.

Νέα δεδομένα

Σε μία νέα μελέτη, επιστήμονες από το Νοσοκομείο Παίδων του Σηάτλ εξέτασαν 508 παιδιά που μεταφέρθηκαν στα επείγοντα περιστατικά του νοσοκομείου τους με υλακώδη βήχα. Τα 401 από αυτά είχαν μεταφερθεί την περίοδο που επικρατούσε η παραλλαγή Δέλτα. Τα 107 μεταφέρθηκαν τους μήνες που επικράτησε η παραλλαγή Όμικρον.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τους τελευταίους μήνες ήταν πολύ πιθανότερο να αποτελεί ο κορωνοϊός την αιτία του υλακώδη βήχα. Στην πραγματικότητα:

• Την εποχή της παραλλαγής Όμικρον, ο κορωνοϊός ήταν η αιτία του υλακώδη βήχα στο 48,2% των περιπτώσεων
• Την εποχή της παραλλαγής Δέλτα, μόνο το 2,8% των παιδιών που εξετάστηκαν ήταν θετικά στον κορωνοϊό

«Ολοένα περισσότεροι από τους μικρούς ασθενείς μας διαγιγνώσκονται με κορωνοϊό. Αυτό δεν το είχαμε δει στα προηγούμενα κύματα της πανδημίας», λέει η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Ashley Keilman, από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου.

Κίνδυνος εισαγωγής στην εντατική

«Η παραλλαγή Όμικρον που έχει δημιουργήσει ο κορωνοϊός προσβάλλει περισσότερο το ανώτερο αναπνευστικό και πολλοί νομίζουν ότι μοιάζει με το κοινό κρυολόγημα», προσθέτει ο λοιμωξιλόγος Dr. Indi Trehan, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. «Ωστόσο ο υλακώδης βήχας στα μικρά παιδιά μπορεί να αποδειχθεί πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε παιδάκια που κατέληξαν στην εντατική εξαιτίας του».

Τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς, εξ άλλου, ο υλακώδης βήχας «είναι ένα από τα πιο τρομακτικά συμπτώματα», προσθέτει. «Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από το να βλέπεις το παιδί σου να μην μπορεί να αναπνεύσει».

Το μεγάλο ερώτημα για τους γονείς είναι τι μπορούν να κάνουν για να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Η μόνη λύση, λένε οι ειδικοί, είναι να μην τα μολύνει ο κορωνοϊός. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως τόσο τα ίδια όσο και οι γύρω τους θα τηρούν όλα τα μέτρα προστασίας. Και φυσικά οι μεγάλοι θα εμβολιαστούν κατά της COVID, αν δεν το έχουν ήδη κάνει.

(Πηγή: iatropedia.gr)

Ο Βαχίντ Πουρμοράντι καταφέρνει να γυμνάζεται παρά τον τριπλό ακρωτηριασμό που έχει υποστεί και αποδεικνύει ότι με τη δύναμη της θέλησης ξεπερνάς ακόμα και τα πιο μεγάλα εμπόδια.

© Ruptly

Η προπόνηση δεν σταματάει για τον 35χρονο Ιρανό Βαχίντ Πουρμοράντι, παρότι έχει υποστεί ακρωτηριασμό σε τρία μέλη του σώματος του, δύο χέρια και ένα πόδι, σε εργατικό ατύχημα.

Το 2008, κατά τη διάρκεια της εργασίας του στην κατασκευή μεταλλικών σκαλωσιών, ακούμπησε έναν σωλήνα που ήταν συνδεδεμένος με καλώδιο με αποτέλεσμα να πάθει ηλεκτροπληξία.

Αυτό δεν τον εμποδίζει να ασκείται σκληρά και καθημερινά σε ένα γυμναστήριο λίγο έξω από την Τεχεράνη με στόχο τη συμμετοχή του στον πιο διάσημο διαγωνισμό bodybuilding στον κόσμο, τον Mr. Olympia.

«Δίνω το εκατό τοις εκατό για να πετύχω τον σκοπό μου, που είναι να αγωνιστώ στο υψηλότερο επίπεδο στον κόσμο που είναι ο διαγωνισμός του Mr. Olympia στο Λας Βέγκας. Δόξα τω Θεώ, σημειώνω πρόοδο κάθε μέρα. Το μόνο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχω την υποστήριξη που θα ήθελα από χορηγούς» ανέφερε ο Πουρμοράντι.

Η επιμονή και η θέλησή του να πετύχει παρά τις αντιξοότητες, του χάρισαν το παρατσούκλι «ο άνθρωπος της θέλησης του Ιράν».

«Οι άνθρωποι με αποκαλούν με αυτό το προσωνύμιο, επειδή προπονούμαι κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Ειδικά, το bodybuilding είναι ένα από τα πιο απαιτητικά αθλήματα στον κόσμο» είπε ο bodybuilder και πρόσθεσε ότι αρνείται να αφήσει τα προβλήματά του να γίνουν εμπόδιο στα όνειρά του.

«Όταν πάω στην προπόνηση δεν σκέφτομαι τις αναπηρίες μου. Πάντα λέω ότι η αναπηρία δεν είναι σωματική, αλλά πνευματική. Διόρθωσα τον τρόπο σκέψης μου, δεν παράτησα τους στόχους μου και προσπάθησα σκληρά μέχρι να τους πετύχω»

Ο προπονητής του Πουρμοράντι, Βαχίντ Ρεϊχάνι, ο οποίος είναι επίσης πρώην πρωταθλητής του Ιράν στο bodybuilding, τόνισε πόσο θαυμάζει τη θέληση του αθλητή του.

«Αν ο καθένας από εμάς μπει στη θέση του Βαχίντ για μια στιγμή, θα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που κάνει είναι μοναδικό. Δεν μπορεί ο κάθε άνθρωπος να φτάσει, πνευματικά και σωματικά, σε τέτοιο επίπεδο» είπε ο Ρεϊχάνι.

(Πηγή: sputniknews.gr)

Συντάκτης: Φωτεινή Λαμπρίδη

Πρόσφατα, είδε το φως της δημοσιότητας, άλλη μία περίπτωση ιδρύματος  στην Αττική, όπου καταγγέλθηκαν σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών. Την ίδια στιγμή, η χώρα μας σύμφωνα με τα όσα λέει στο tvxs.gr o ψυχίατρος και διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας του παιδιού, Γιώργος Νικολαΐδης, έχει μια θλιβερή πρωτιά:

«Σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, δεν “τρέχει” την αποϊδρυματοποίηση που θα έβγαζε τα παιδιά από κακοποιητικούς χώρους, αντιθέτως μεθοδεύει ελέγχους των ιδρυμάτων, από μη αρμόδιους φορείς γεγονός που μας κάνει να ανησυχούμε, πως μπορεί να κριθούν κατάλληλα και με το νόμο πια, ιδρύματα  τα οποία είναι κακοποιητικά». Ο κ. Νικολαϊδης στη συνέντευξη που ακολουθεί περιγράφει την χαοτική κατάσταση που επικρατεί με τα ιδρύματα στη χώρα, αρκετά από τα οποία είναι αχαρτογράφητα και χωρίς χαρτιά λειτουργίας.

Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές της UNICEF από την στιγμή που θα τοποθετηθεί σε ένα ίδρυμα ένα παιδί έχει περίπου 85% πιθανότητες να κακοποιηθεί σωματικά και 30% να κακοποιηθεί σεξουαλικά μόνο και μόνο από τα άλλα παιδιά με τα οποία συνοικεί. Αν σε αυτό προστεθούν τα περιστατικά κακοποίησης παιδιών από φροντιστές και παράγοντες των ιδρυματικών δομών και η θυματοποίηση τους από το ίδιο το μοντέλο λειτουργίας των ιδρυμάτων προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως δεν υπάρχει καλό για τα παιδιά ίδρυμα.

Ο κ. Νικολαϊδης, υπογραμμίζει ότι, παρά τις δεσμεύσεις της, η κυβέρνηση, δεν έχει κανένα σχέδιο για το κλείσιμο των ιδρυμάτων, παρά το γεγονός ότι αυτά έχουν κλείσει στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένης της Μεσογειακής, Ανατολικής και Βαλκανικής…).

«Ο μόνος τρόπος να αποφύγουν την θυματοποίηση τα παιδιά, είναι να βγουν από τα ιδρύματα. Έχουμε μείνει εμείς και η Αφρική. Αυτό αποτελεί μια ιστορική ανορθογραφία του συστήματος παιδικής προστασίας στην χώρα μας και ταυτοχρόνως ένδειξη μιας δυστυχώς αυξανόμενης υστέρησης της Ελλάδας σε σχέση με τα διεθνή στάνταρντ στην κοινωνική πολιτική – και ως τέτοιο αποτελεί μια πρόκληση για άμεση ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών αποϊδρυματοποίησης του συστήματος παιδικής προστασίας στην Ελλάδα.

Θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι το καλοκαίρι του 2021 το Υπουργείο Εργασίας παρουσίασε Εθνική Στρατηγική και Σχέδιο Δράσης για την αποϊδρυματοποίηση,  που συγκρότησαν οι Ελληνικές Αρχές με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έκτοτε, δε γνωρίζουμε σε ποιο στάδιο βρίσκεται ούτε η Στρατηγική ούτε το Σχέδιο Δράσης το οποίο μάλιστα περιλάμβανε συγκεκριμένες δράσεις, χρονοδιαγράμματα, συνεργασία με συναρμόδια Υπουργεία και προσδιορισμό των πηγών χρηματοδότησης της κάθε δράσης. Επιπλέον, εξ όσων γνωρίζουμε δεν έχει οριστεί ο μηχανισμός παρακολούθησης και η διυπουργική ομάδα που προβλεπόταν για την παρακολούθηση της υλοποίησης αυτού του εξαιρετικά φιλόδοξου και πολλά υποσχόμενου έργου ενώ η Στρατηγική δεν έχει τεθεί ακόμα υπόψη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

«Η κυβέρνηση τοποθέτησε μηχανισμό ελέγχου ο οποίος δεν θα βρει καμία κακοποίηση στα ιδρύματα»

Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα λέει ο κ. Νικολαϊδης, προκειμένου να μην προχωρήσει στην αποϊδρυματοποίηση, προέβλεψε υπεύθυνους προστασίας και ελέγχου, ώστε να πιστοποιηθεί η ασφάλεια και η καταλληλότητα του κάθε ιδρύματος.

«Στον νόμο της κας Μιχαηλίδου, καλώς προβλέπονται υπεύθυνοι προστασίας. Αλλά τι έχουμε να περιμένουμε, αν ο υπεύθυνος είναι ένας ακόμα εργαζόμενος του ιδρύματος; Πως θα πάνε τα παιδιά να τον εμπιστευτούν,  όταν είναι τόσο εσωτερική διαδικασία ενός φορέα; Αυτός θα μαζεύει καταγγελίες από συναδέλφους του; Δεν έχει εξωτερικότητα με τον θεσμό, για να διασφαλιστεί η λειτουργία χωρίς προσκόμματα. Πού θα μιλήσουν τα μικρά παιδιά των 6-7 ετών; Πού θα καταγγείλει ο έφηβος; Αυτό προϋποθέτει, έναν ανεξάρτητο μηχανισμό, έξω από το ίδρυμα» λέει ο κ. Νικολαϊδης και συμπληρώνει πως ούτε η Αρχή Διαφάνειας είναι αρμόδια για τέτοιους ελέγχους.

«Δεν μπορούν να γίνουν σωστοί έλεγχοι με τα εργαλεία της Αρχής Διαφάνειας γιατί οι ελεγκτές θα κοιτάξουν επιφανειακά πράγματα. Δεν υπάρχει η κατάλληλη εμπειρία για να κρίνει αν είναι κακοποιητικό κάτι. Δεν φαίνονται από τα προγράμματα βάρδιας της εβδομάδας οι κακοποιήσεις. Άρα θα βγουν λάδι κακοποιητικά ιδρύματα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Το γεγονός ότι υπάρχει πρόγραμμα για το πώς και πότε ταΐζουν τα νεογνά, είναι από μόνο του κακοποιητικό.

Το ίδρυμα στο οποίο  καταγγέλθηκε κακοποίηση τις προηγούμενες ημέρες, ενισχύθηκε με παιδιάτρους και ιατροδικαστές οι οποίοι πάλι δεν θα βρουν τίποτα. Γιατί η κακοποίηση δεν αφήνει πάντα ίχνη σωματικά στα παιδιά. Άρα, θα κριθούν κατάλληλα κακοποιητικά ιδρύματα, γιατί βάλαμε μηχανισμό, που ξέραμε από πριν ότι δεν θα βρει τίποτα. Και θα τα ονομάσουμε νόμιμα και ασφαλή».

Ποια άλλη δυνατότητα για άμεση δράση έχει η πολιτεία όμως, αφού κι αν ακόμα αποφασίσει να προχωρήσει στην αποϊδρυματοποίηση, αυτό αργεί;

«Υπάρχει ένα ερώτημα: γιατί παρακάμπτεται ο Εθνικός Μηχανισμός Πρόληψης, στα πλαίσια της ανεξάρτητης αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη. Γιατί δεν ενεργοποιούν αυτόν, αλλά αναθέτουν στην Αρχή Διαφάνειας που η σύνθεση της ορίζεται από το υπουργικό συμβούλιο και δεν είναι ανεξάρτητη αρχή; Πρέπει να απαντήσει το υπουργείο. Θα δείτε στη σελίδα του συνηγόρου τις εκθέσεις που περιλαμβάνει και θα αντιληφθείτε ότι υπάρχει τεχνογνωσία».

Καμία κυβέρνηση δεν τα έβαλε με τα εκκλησιαστικά ή άλλα ιδρύματα

Γιατί όμως η κυβέρνηση έκανε αυτή την επιλογή;

«Υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο αλληλο-διαπλεκόμενων ομάδων, που έχουν συμφέρον να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση» λέει ο Γ. Νικολαΐδης.  «Ποιά κυβέρνηση θα είχε το πολιτικό θάρρος να κλείσει εκκλησιαστικά ιδρύματα ή του μη κυβερνητικού χώρου; Ποια κυβέρνηση θα επένδυε στην ανάπτυξη ενός άλλου τρόπου, όπως η αναδοχή; Ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το έκανε. Το δήλωνε αλλά δεν το έκανε.

Και τον νόμο για την αναδοχή που πέρασε το ’18, καλείται το σύστημα να τοποθετηθεί για να πάνε τα παιδιά σε αναδοχή, αλλά εφόσον έχουν πάει πρώτα σε ιδρύματα. Οπουδήποτε στην Ευρώπη έγινε σχέδιο για αποϊδρυματοποίηση, εμπεριείχε μια καταληκτική ημερομηνία ανακοινωμένη από πριν, που έλεγε σε 3-5 χρόνια θα κλείσουν!  Και ταυτόχρονα δημιουργούνταν οι νέοι μηχανισμοί, ώστε να γίνει εφικτό. Τέτοιο πρόγραμμα ουδέποτε έγινε στη χώρα».

Καταγγελίες δεχόμαστε αλλά τα ιδρύματα δεν ανοίγουν την πόρτα στις ανεξάρτητες αρχές

Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, μελετά τη θυματοποίηση των παιδιών και εφαρμόζει προγράμματα για την πρόληψή της στη χώρα μας, εδώ και πάνω από 45 χρόνια. Μεταξύ άλλων, το ΙΥΠ υλοποιεί παρεμβάσεις και σε ιδρύματα παιδικής προστασίας δημόσια και ιδιωτικά με μοναδικό πάντα στόχο τον ριζικό μετασχηματισμό των υπηρεσιών τους στην κατεύθυνση της οικογενειακής και κοινοτικής φροντίδας σύμφωνα και τις σύγχρονες, διεθνώς παραδεκτές αντιλήψεις για την παιδική προστασία.
Ο κ. Νικολαϊδης μου απαριθμεί περιστατικά κακοποίησης παιδιών σε ιδρύματα, τα οποία κατά καιρούς έγιναν γνωστά. Ωστόσο, ο έλεγχος εμποδίζεται καθώς τα ιδρύματα δεν ανοίγουν την πόρτα στις ανεξάρτητες αρχές.

«Δεν υπάρχει πάντα η δυνατότητα να μπεις και να ελέγξεις, γιατί θεσμικά ο έλεγχος είναι στις περιφέρειες και στο Κέντρο Εθνικής Αλληλεγγύης. Δεν ασκείται έλεγχος συστηματικός για λόγους έλλειψης προσωπικού.  Έναν ανεξάρτητο οργανισμό, πρέπει να τον αφήσει η διοίκηση να μπει μέσα κι όπως καταλαβαίνετε οι διοικήσεις δεν θέλουν να δημοσιοποιηθεί τίποτα.

Ξέρουμε ότι υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης σωματικής σεξουαλικής κ.α. Είχαμε την υπόθεση Λαλαούνη, την υπόθεση Παυλόπουλου από εργαζόμενους που κακοποιούσαν παιδιά. Είχαμε την περίπτωση Παπακώστα, το Παπάφειο που κράτησαν κρυφά τα περιστατικά κακοποίησης του ενός παιδιού από άλλο. Αυτό τον καιρό, έχουμε καταγγελίες για το ΠΙΚΠΑ, έχουμε περιστατικά από τα Λεχαινά και σε άλλα ιδρύματα παιδιών με αναπηρία. Με αυτά τα δεδομένα, σκεφτείτε τι σημαίνει το να μπούμε σε λογική εξωραϊσμού των ιδρυμάτων, αντί στη λογική της αποϊδρυματοποίησης»

Δεν υπάρχει χαρτογράφηση των ιδρυμάτων, πολλά δεν έχουν καν άδεια λειτουργίας

Ρωτάω τον κ. Νικολαϊδη ποια είναι η χαρτογράφηση των ιδρυμάτων στην Ελλάδα και που ανήκει η πλειοψηφία των ιδρυμάτων.

«Δεν υπάρχει χαρτογράφηση. Η αναρχία, με την έννοια του ανεξέλεγκτου στην Ελλάδα είναι τέτοια που κανείς δεν ξέρει ούτε πόσα ιδρύματα ούτε πόσα παιδιά φιλοξενούνται. Έχουμε στοιχεία από έρευνα που κάναμε.  Άρχισε μια πιο εντατική  καταγραφή από την ώρα που η κ. Μιχαηλίδου  εφάρμοσε το νόμο Φωτίου ώστε να γραφτούν όλοι οι φορείς σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα του υπουργείου. Παρά το ότι υπάρχει μια καταγραφή, ακόμα δεν είναι πλήρης.

Όσο για τη σύνθεση. Αυτή, με βάση τα στοιχεία από τις έρευνες, η αναλογία είναι πάνω κάτω  η εξής: Το 1/4 των παιδιών  είναι σε κρατικά ιδρύματα,  ένα 30% σε μεγάλου μεγέθους φορείς (Χαμόγελο του Παιδιού, Παιδικά Χωριά SOS κ.α.) και το υπόλοιπο 1/3 σε μια πλειάδα μικρών ή πολύ μικρών ιδρυμάτων, αρκετά από τα οποία είναι εκκλησιαστικού χαρακτήρα. Πολλοί  από αυτούς τους χώρους, δεν έχουν καν χαρτιά λειτουργίας.

Υπάρχουν άλλες δύο κατηγορίες, τα παιδιά με αναπηρία που πάνε σε κάθε είδους δομές, που μπορεί να έχουν άλλο χαρακτήρα, άλλη νομική μορφή όπως πχ οι κλινικές. Και τα παιδιά μετανάστες -πρόσφυγες. Και υπάρχουν  επίσης και οι δομές αναμορφωτικού τύπου υπό την αιγίδα υπ. δικαιοσύνης. Εδώ και 30 χρόνια λειτουργούν σε κανέναν έλεγχο δομές αναμορφωτικού τύπου για παιδιά, από γερμανικές εταιρείες, ένα άλλο σκάνδαλο 30 χρόνων, στο οποίο επίσης όλες οι κυβερνήσεις κράτησαν χαμηλούς τόνους».

(Πηγή: tvxs.gr)