paidevo.gr | parents

O καρκίνος στα παιδιά αν και σπάνιος είναι η κύρια αιτία θανάτου, μετά τα ατυχήματα, στα χρόνια που ακολουθούν τη νεογνική ηλικία. Παρότι ο παιδικός καρκίνος είναι σπάνιος, τα ποσοστά του, σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία από τις ΗΠΑ, αυξήθηκαν κατά 21% στο διάστημα που μεσολάβησε από το 1975 μέχρι το 1998 (αύξηση 1% ετησίως). Υπολογίζεται ότι το 2014, περίπου 8.000 παιδιά ηλικίας 0-15 ετών θα προσβληθούν από κάποια μορφή καρκίνου στις ΗΠΑ ενώ περίπου 1.500 θα χάσουν τη ζωή τους. Όσον αφορά την Ελλάδα υπολογίζεται ότι περίπου 280-300 παιδιά κάθε χρόνο προσβάλλονται από καρκίνο. Το 50% των περιπτώσεων καρκίνου στα παιδιά είναι λευχαιμίες και όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος. Τα αίτια που προκαλούν τον καρκίνο αλλά και την παρατηρούμενη αύξηση της επίπτωσής του παραμένουν άγνωστα.

Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται σε ανακοίνωση της λέκτορος παιδιατρικής στο ΑΠΘ, παιδιάτρου αιματολόγου-ογκολόγου, Παρασκευής Παναγοπούλου, η οποία θα παρουσιαστεί στη 2η Διακλινική Επιστημονική Ημερίδα με θέμα “Πρόληψη για την αποφυγή νόσου” την οποία συνδιοργανώνουν στις 7 Μαρτίου η Β΄ Πανεπιστημική Παιδιατρική Κλινική του ΑΧΕΠΑ και η Δ΄ Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική του Παπαγεωργίου.

Σύμφωνα με την κ Παναγοπούλου τα αίτια για τις περισσότερες μορφές καρκίνου δεν είναι γνωστά παρότι έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για την πρόκλησή τους. Περίπου 5% των καρκίνων στην παιδική ηλικία προκαλούνται από κάποια γνωστή κληρονομούμενη μετάλλαξη, π.χ. 25-30% των περιπτώσεων ρετινοβλαστώματος προκαλούνται από μια κληρονομούμενη μετάλλαξη στο γονίδιο RB1.

“Εκτός όμως από τις μορφές καρκίνου που συσχετίζονται με γνωστά γενετικά σύνδρομα, πιστεύεται ότι και οι υπόλοιπες περιπτώσεις οφείλονται σε μεταλλάξεις γονιδίων που οδηγούν σε ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό ενός κλώνου κυττάρων. Μεταλλάξεις που προκαλούν καρκίνο μπορούν να προκληθούν κατά την ενδομήτρια ζωή, π.χ. 1 στα 100 παιδιά γεννιούνται με κάποια γενετική ανωμαλία που αυξάνει τον κίνδυνο για λευχαιμία, όμως μόνο ένα στις 8.000 παιδιά με αυτήν τη γενετική ανωμαλία θα αναπτύξει τελικά λευχαιμία” προσθέτει η κ. Παναγοπούλου.

Ενώ στους ενήλικες, ο καρκίνος είναι συχνά αποτέλεσμα έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως είναι ο καπνός του τσιγάρου, ο αμίαντος και η υπεριώδης ηλιακή ακτινοβολία αντιθέτως στα παιδιά είναι λιγοστές οι περιβαλλοντικές εκθέσεις για τις οποίες έχει αποδειχθεί ότι ενοχοποιούνται για την πρόκληση καρκίνου. Αυτό οφείλεται τόσο στη σπανιότητα του νοσήματος, όσο και στο ότι είναι δύσκολο να καθοριστούν με ακρίβεια οι πολύπλοκες περιβαλλοντικές εκθέσεις των παιδιών από την αρχή της ανάπτυξής τους (συμπεριλαμβανόμενης της ενδομήτριας ζωής).

“Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου η συμμετοχή περιβαλλοντικών παραγόντων στην εμφάνισή του κυμαίνεται από 5-90%. Κάτι που σημαίνει ότι μεγάλο ποσοστό μπορεί να προληφθεί. Επιπλέον, οι σημαντικές διαφορές στους καρκίνους στα διάφορα μέρη του κόσμου ίσως να εξηγείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Πολύ γνωστές και τεκμηριωμένες συσχετίσεις καρκίνου και περιβαλλοντικών παραγόντων είναι: διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα (π.χ. διαιθυλοστιλβεστρόλη- DES), η ιονίζουσα ακτινοβολία και τα κυτταροστατικά. Επίσης ισχυρές είναι οι ενδείξεις ότι η έκθεση τόσο των παιδιών όσο και των γονέων τους σε ορισμένα τοξικά χημικά (διαλύτες, εντομοκτόνα, πετροχημικά, και παρα-προϊόντα της βιομηχανίας –πχ. διοξίνες, πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες-)μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση καρκίνου της παιδικής ηλικίας” αναφέρει η κ Παπαγοπούλου.

Ωστόσο, επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα των μελετών είναι αντικρουόμενα. “Σε γενικές γραμμές η έρευνα για περιβαλλοντικές αιτίες στην πρόκληση του παιδικού καρκίνου δεν ήταν μέχρι σήμερα επιτυχής. Στην πραγματικότητα η εμφάνιση του καρκίνου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που συμβαίνει μόνο όταν διάφορα πράγματα πάνε στραβά με μια συγκεκριμένη χρονολογική σειρά. Οι έρευνες για την αναζήτηση της αιτιολογίας του παιδικού καρκίνου συνεχίζονται. Προς το παρόν δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς προκαλεί τον καρκίνο στα παιδιά στις πλείστες περιπτώσεις. Καλό είναι να αποφεύγεται η έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες των οποίων η δράση έχει τεκμηριωθεί τόσο για την πρόληψη του καρκίνου στην παιδική ηλικία αλλά κυρίως στην ενήλικη ζωή” καταλήγει η κ.Παναγοπούλου.

(πηγές: enikos.gr, ΑΠΕ–ΜΠΕ)

Τα παιδιά που βλέπουν τηλεόραση περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν υπέρταση, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Η μελέτη έγινε με τη συμμετοχή 5.221 παιδιών από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες και έδειξε πως στις ηλικίες 2 έως 10 ετών ο κίνδυνος υπέρτασης αυξανόταν κατά 30% όταν οι μικροί εθελοντές περνούσαν καθημερινά πάνω από δύο ώρες μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης ή/και των υπολογιστών.

Η αύξηση του κινδύνου έφτανε το 50% για όσα δεν γυμνάζονταν διόλου, αναφέρουν οι ερευνητές στην «Διεθνή Επιθεώρηση Καρδιολογίας» (IJC).

Στη διάρκεια μιας διετίας που παρακολουθούσαν οι επιστήμονες τα παιδιά, καταγράφηκαν πολλά κρούσματα υπέρτασης. Συγκεκριμένα, 110 ανά 1.000 παιδιά.

«Τα στοιχεία αυτά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, δεδομένου ότι οι καθιστικές συμπεριφορές είναι συχνές στη νηπιακή ηλικία και, κατ’ επέκταση, αργότερα στη ζωή», γράφουν οι ερευνητές.

Αν και δεν υπάρχουν ορισμένες τιμές για την υπέρταση στα παιδιά, η αρτηριακή πίεση θεωρείται παθολογική όταν υπερβαίνει τα 95% της πιέσεως που έχουν τα παιδιά της ίδιας ηλικίας, φύλου και ύψους.

Η υπέρταση είναι καλά τεκμηριωμένος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά προβλήματα αργότερα στη ζωή, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού επεισοδίου και του εμφράγματος.

(πηγή: ant1iwo.com)

Από την ηλικία των πέντε ετών ξεκινούν την επαφή τους με το διαδίκτυο τα ελληνόπουλα σύμφωνα με έρευνα της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Η έρευνα διενεργήθηκε σε δείγμα 524 μαθητών ηλικίας 10-14 ετών, οι οποίοι συμμετείχαν στο 4ο Συνέδριο Ασφαλούς Πλοήγησης της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο.

Από την έρευνα εξήχθησαν τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια) μπαίνουν από πολύ νωρίς στο διαδίκτυο, ξεκινώντας μάλιστα από την ηλικία των 5 ετών (η πλειοψηφία ξεκινάει στα 8).

Σχεδόν το 100% των παιδιών του δημοτικού χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και έχουν λογαριασμό στο Facebook και στο Viber.

Ο κύριος λόγος χρήσης είναι η διασκέδαση (μουσική) και οι συζητήσεις με τους φίλους. Σε δεύτερη μοίρα έρχεται η χρήση του διαδικτύου για τα μαθήματά τους ή για να βλέπουν ταινίες.

Οι γονείς στο 60% παρακολουθούν τις δραστηριότητές των παιδιών είτε ελέγχοντας το ιστορικό περιήγησης, είτε δίνοντας συμβουλές, όμως το ποσοστό παραμένει χαμηλό, δεδομένου του νεαρού της ηλικίας των παιδιών.

Η πλειοψηφία των παιδιών που ένιωσαν άσχημα στο διαδίκτυο ήταν λόγω κάποιας ψεύτικης φήμης που βγήκε είτε για τους ίδιους, είτε για τους φίλους τους. Διαπιστώνεται, με αυτό τον τρόπο, ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει στα παιδιά η εικόνα τους και η γνώμη των άλλων.

Θετικό είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των παιδιών που ένιωσαν κίνδυνο μίλησαν στους γονείς ή τους φίλους τους. Παράλληλα όμως υπάρχει και ένα ποσοστό το οποίο δεν το έκανε, είτε γιατί αισθάνθηκε άσχημα, είτε γιατί δεν το θεώρησε σημαντικό.

Τέλος η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος με αφορμή τη διαπίστωση ότι τα παιδιά ξεκινούν πολύ νωρίς την επαφή τους με το διαδίκτυο και τα social media, υπογραμμίζει την ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο και ενημέρωση από γονείς και φορείς.

(πηγή: briefingnews.gr)

Η τραγική κατάσταση του Δημοτικού Σχολείου Βοριζίων με τα τεράστια κτηριακά προβλήματα, που είναι γνωστά εδώ και χρόνια, αλλά και άλυτα οδήγησε τους γονείς στην απόφαση να το… κλείσουν

Όπως αναφέρει το e-mesara.gr  το μεσημέρι της Τρίτης, οι γονείς των μαθητών συγκεντρώθηκαν στο σχολείο σε λαϊκή συνέλευση. Η απόφαση ήταν ομόφωνη να κλείσουν το σχολείο μέχρι να βρεθεί λύση. Σε πρώτη φάση ζητούν  λυόμενες αίθουσες για να στεγαστούν οι 60 μαθητές του Δημοτικού σχολείου και μελέτη για νέο κτήριο…

Μάλιστα επικοινώνησαν με την Περιφέρεια Κρήτης και ζήτησαν να πάει την Πέμπτη στο χωριό εκπρόσωπός της, προκειμένου να συζητήσουν το θέμα.
«Αν δεν έλθει κάποιος, θα πάμε εμείς στην Περιφέρεια για να πάρουμε δεσμεύσεις… Δεν πάει άλλο», δηλώνουν χαρακτηριστικά

(πηγές : cretalive.gr, e-mesara.gr)

H εξουσία, έχει τυλίξει το ποδόσφαιρο τόσο σφιχτά και πυκνά όπου μετά βίας αναγνωρίζεται ως παιχνίδι. Η μπάλα δεν είναι φουσκωμένη με αέρα αλλά με πανάκριβα συμβόλαια παιχτών, με στημένους αγώνες για την αποκομιδή χρημάτων, με μίζες, χορηγούς και ξέπλυμα χρήματος και όλα αυτά στηριζόμενα από ένα εξαπατημένο κοινό που κρατιέται για ασφάλεια αποχαυνωμένο στις κερκίδες και στις οθόνες.

Ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι που διεξάγεται στην αλάνα ή στο γηπεδάκι της γειτονιάς δεν χρειάζεται τίποτα από τα παραπάνω και έχει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ερωτοτροπεί με την αναρχία. Οι κανόνες ποτέ δεν είναι ίδιοι, διαμορφώνονται ανάλογα με την περίπτωση και τις ανάγκες του παιχνιδιού, ακόμα και εν μέσω παιχνιδιού και δε τηρούνται ποτέ με ευλάβεια. Οι ομάδες ποτέ δεν είναι ίδιες και διαμορφώνονται κάθε φορά νέες ανάλογα με την προσέλευση. Ο διαιτητής είναι άγνωστη λέξη και οι διαφορές λύνονται στο επί τόπου, οι άλυτες διαφορές μπορεί να τερματίσουν το παιχνίδι. Ο κανονικός χρόνος λήξης του παιχνιδιού δεν υπάρχει. Σχεδόν πάντα ο λογαριασμός των γκολ είναι αμφισβητούμενος. Και το ευφυέστερο: Ακόμα και η έννοια του νικητή είναι διττή. Νικητής τις περισσότερες φορές χρίζεται αυτός που θα πετύχει το τελευταίο γκολ, άσχετα εάν σε όλο τον αγώνα δεν έχει πετύχει κανένα. Με αυτό τον τρόπο οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να κερδίσει ένα αγώνα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την αντίπαλη ομάδα να θεωρείται η ίδια νικήτρια. Για τους παραπάνω λόγους θα είμαστε με το παιχνίδι της αλάνας, όπου μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε όπως τα μικρά παιδιά.

(πηγή: arcadiapress.gr)