Τεχνητά μέλη κάνουν τα παιδιά «υπερήρωες»

Το όνειρό του να εξασφαλίσει τη θέση του τερματοφύλακα στη σχολική ομάδα του λυκείου της Αλόχα του Όρεγκον, παρότι γεννήθηκε χωρίς αριστερό χέρι, θα πραγματοποιήσει ο 13χρονος Ντόσον Ρίβερμαν, χάρη στο προηγμένο προσθετικό μέλος, πολύ μικρού κόστους, που δημιούργησε τρισδιάστατος εκτυπωτής.

Το όνειρό του να εξασφαλίσει τη θέση του τερματοφύλακα στη σχολική ομάδα του λυκείου της Αλόχα του Όρεγκον, παρότι γεννήθηκε χωρίς αριστερό χέρι, θα πραγματοποιήσει ο 13χρονος Ντόσον Ρίβερμαν, χάρη στο προηγμένο προσθετικό μέλος, πολύ μικρού κόστους, που δημιούργησε τρισδιάστατος εκτυπωτής.

Οι γονείς του Ντόουσον Ρίβερμαν κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν. Το νεαρό αγόρι γεννήθηκε χωρίς δάκτυλα στο αριστερό του χέρι και πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να επιτύχει το παραμικρό, παραδείγματος χάρη, να δέσει τα κορδόνια του ή να κρατήσει μια μπάλα. «Ο Θεός σε έκανε ιδιαίτερο», τον παρηγορούν οι ενήλικοι, αλλά ήδη από τα πέντε του χρόνια ο Ντόουσον κλαίγοντας διερωτάται το γιατί.

Οι Ρίβερμαν δεν άντεχαν οικονομικά την αγορά ενός προσθετικού χεριού υψηλής τεχνολογίας για το παιδί τους, αλλά κατάφεραν να βρουν την αρωγή που χρειάζονταν με τη βοήθεια ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή.

Με μια τέτοια εκτύπωση δημιουργήθηκε το προσθετικό χέρι για το αγόρι, χωρίς να κοστίσει στην οικογένεια ούτε ένα δολάριο. Σήμερα ο 13χρονος Ντόουσον κάνει ποδήλατο, κρατά το μπαστούνι του μπέιζμπολ και ονειρεύεται ότι θα παίξει στη θέση του τερματοφύλακα στη σχολική ομάδα.

Η αύξηση των τρισδιάστατων εκτυπωτών είχε ένα ανέλπιστο καλό: κατέστησε δυνατή την κατασκευή φτηνών προσθετικών μελών, κάτι που χρειάζονται χιλιάδες παιδιά. Κάθε χρόνο εννέα χιλιάδες παιδιά, αξίζει να σημειωθεί, ακρωτηριάζονται από χορτοκοπτικά μηχανήματα.

Τα προσθετικά μέλη υψηλής τεχνολογίας είναι εξαιρετικά πολύπλοκες ιατρικές συσκευές οι οποίες συχνά στοιχίζουν πολλές χιλιάδες δολάρια. Ακόμα και αν τα παιδιά μάθουν να τα χειρίζονται, μεγαλώνουν με τέτοια ταχύτητα ώστε οι συσκευές πρέπει να αλλάζουν διαρκώς. Γι’ αυτό τα περισσότερο δεν βάζουν τέτοια μέλη.

Η E-nable, μια διαδικτυακή οργάνωση εθελοντών, στοχεύει να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα. Η οργάνωση ιδρύθηκε το 2013 από τον δρα Τζον Σκαλ και συνδέει παιδιά που έχουν ανάγκη τεχνητού μέλους με εθελοντές που μπορούν να τα κατασκευάσουν σε τρισδιάστατους εκτυπωτές. Μπορεί κανείς να κατεβάσει το σχέδιο που χρειάζεται χωρίς κανένα κόστος, ενώ τα υλικά που χρειάζονται συνήθως κοστίζουν από είκοσι έως 50 δολάρια. Σύμφωνα, μάλιστα, με τους ειδικούς, αυτά τα τεχνητά μέλη πολύ συχνά είναι καλύτερα και από τις πανάκριβες συσκευές. Το καλύτερο, όμως, είναι ότι τα αγόρια και τα κορίτσια φαίνεται να λατρεύουν τα προσθετικά μέλη που αναγκάζονται να φορούν.

Αυτά τα πρωτοποριακά προσθετικά μέλη είναι σχεδιασμένα κατά τρόπο ώστε να μοιάζουν με ανταλλακτικά. Ένα δημοφιλές τέτοιο κομμάτι, το «σάιμποργκ μπιστ», μοιάζει σαν να προέρχεται από ένα παιχνίδι Transformer, ενώ άλλα μέλη μοιάζουν σαν να έχουν βγει από κόμικς με υπερήρωες. Και, φυσικά, δεν έχουν κατασκευαστεί για να κρύβονται. Αντιθέτως, μπορούν να κατασκευαστούν σε ένα ευρύ φάσμα λαμπερών χρωμάτων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις φωσφορίζουν τη νύχτα. Κάθε τεχνητό χέρι χρειάζεται περίπου είκοσι ώρες για να εκτυπωθεί και άλλες δύο ως τρεις ώρες για να συναρμολογηθεί. Όπως λέει ένας από τους εφευρέτες των εκτυπωμένων προσθετικών χεριών, ο Ιβάν Όουεν, η συναρμολόγηση δεν είναι πολύ δύσκολη και μοιάζει σαν ένα πολύπλοκο παιχνίδι Λέγκο.

Συνεργασία

Σήμερα, όμως, κάποιοι ειδικοί στο τρισδιάστατο σχέδιο συνεργάζονται με την Ε-nable προκειμένου να δημιουργήσουν βελτιωμένα προσθετικά μέλη για τα παιδιά που τα έχουν ανάγκη. Τα χέρια είναι συνήθως ελαφρά και ζυγίζουν λιγότερο από μισό κιλό, αλλά τα δάκτυλα κινούνται μαζί και όχι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Και βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν κάνουν για όλα τα παιδιά. Αυτά, παραδείγματος χάρη, που έχουν ακρωτηριασμένο βραχίονα, συνήθως πρέπει να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό στα προσθετικά μέλη.

Πιο συχνά τα παιδιά που εξυπηρετούνται από τα μέλη που κατασκευάζονται με τρισδιάστατο εκτυπωτή είναι σαν τον οκτάχρονο Ίθαν Μπράουν, που γεννήθηκε χωρίς δύο δάκτυλα στο αριστερό του χέρι. Σήμερα φοράει ένα «σάιμποργκ μπιστ» σε μαύρο και κόκκινο, τα χρώματα του σχολείου του, και νιώθει πραγματικά περήφανος.

(πηγή: kathimerini.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τεχνητά μέλη κάνουν τα παιδιά «υπερήρωες»

Στο μικροσκόπιο παιδιά στην Αυστραλία για ηπατίτιδα

Δεκαπέντε κρούσματα από κατανάλωση κατεψυγμένων φρούτων

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά σε όλη την Αυστραλία είναι υπό παρακολούθηση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν προσβληθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας Α. Έως σήμερα, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου, που σχετίζονται με την κατανάλωση κατεψυγμένων φρούτων ανέρχονται σε 15.

Όπως έγινε γνωστό, χιλιάδες παιδιά σε δεκάδες σχολεία, αλλά και πολλοί πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα, που έχουν καταναλώσει τα κατεψυγμένα φρούτα, βρίσκονται υπό παρακολούθηση, γιατί, όπως λένε οι ειδικοί, ενδέχεται να περάσουν και επτά εβδομάδες έως ότου εντοπισθεί ο ιός στο ανθρώπινο σώμα.

Ο ιός έχει προσβάλει τρία άτομα από τη Βικτώρια, τέσσερα από το Κουίνσλαντ και δύο από τη Νέα Νότια Ουαλία. Όλα τα κρούσματα -εκτός από ένα- συνδέονται με ένα κοινό στοιχείο: κατανάλωσαν κατεψυγμένα προϊόντα «Nanna’s» και «Creative Gourmet» και ειδικότερα, αυτά που περιλαμβάνονται στις συσκευασίες «Mixed Berries». Πρόκειται για σακούλες, που περιλαμβάνουν ποικιλία φρούτων του δάσους -φράουλες, μούρα, βατόμουρα, σμέουρα και μύρτιλλα- τα οποία καλλιεργούνται, συλλέγονται και συσκευάζονται φρεσκοκατεψυγμένα σε μονάδες της Χιλής και της Κίνας.

Η εταιρεία Patties Foods έχει ήδη ανακαλέσει τα συγκεκριμένα προϊόντα από τα καταστήματα, σύμφωνα με ανακοίνωση του οργανισμού Food Standards Australia, ωστόσο, οι Αρχές εκτιμούν ως πολύ σοβαρή την πιθανότητα αύξησης των κρουσμάτων τις προσεχείς ημέρες.

Τα συμπτώματα της Ηπατίτιδας Α περιλαμβάνουν πυρετό, ναυτία, απώλεια όρεξης, ίκτερο και διάρροια, ενώ εμφανίζονται έπειτα από περίοδο δύο έως επτά εβδομάδων από την έκθεση στον ιό, ο οποίος επωάζει για 50 ημέρες. Βασική αιτία της Ηπατίτιδας Α είναι η μόλυνση των τροφών από κόπρανα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, εικάζεται ότι πέρασε στα φρούτα από ανθρώπους που εργάζονταν στις μονάδες συλλογής και συσκευασίας – κατά πάσα πιθανότητα κάποιος εργάτης, προσβεβλημένος με τον ιό, επέστρεψε στην εργασία του ύστερα από επίσκεψη στην τουαλέτα, χωρίς να πλύνει προηγουμένως τα χέρια του.

Το περιστατικό αναζωπυρώνει τη συζήτηση για τις συνθήκες υγιεινής που επικρατούν στις μονάδες συσκευασίας τροφίμων στην Κίνα -όπου γίνεται η συσκευασία των συγκεκριμένων προϊόντων- σε σχέση με τα δεδομένα στην Αυστραλία. Ήδη, αυξάνουν οι φωνές των Αυστραλών παραγωγών, οι οποίοι προτρέπουν τους καταναλωτές να προτιμούν τα φρέσκα αυστραλιανά προϊόντα, ως πιο ασφαλή για τη δημόσια υγεία, καθώς υπόκεινται σε περισσότερους και πιο εξονυχιστικούς ελέγχους, σε σχέση με τα φρεσκοκατεψυγμένα που παράγονται και συσκευάζονται σε άλλες χώρες.

Οι καταναλωτές συνήθως επιλέγουν τα φρεσκοκατεψυγμένα, λόγω της πιο χαμηλής τιμής τους, οι Αυστραλοί παραγωγοί όμως τονίζουν ότι το αυξημένο κόστος των αυστραλιανών προϊόντων σχετίζεται με τα υψηλά ημερομίσθια και τους αυξημένους ελέγχους, που ανεβάζουν το κόστος παραγωγής, εξασφαλίζοντας ωστόσο την ποιότητα.

Η διαδικασία της άμεσης κατάψυξης μετά τη συγκομιδή εξασφαλίζει μεν την φρεσκάδα των φρούτων και την προστασία τους από επιπλέον αλλοιώσεις, αλλά δεν μπορεί να σκοτώσει τον ιό της Ηπατίτιδας Α, αν αυτός έχει ήδη προσβάλει τα φρούτα. Η εταιρεία Patties Foods εισάγει μύρτιλλα από τη Χιλή και τα υπόλοιπα φρούτα του δάσους από την Κίνα εδώ και έξι χρόνια. Ύστερα από την επιβεβαίωση από το υπουργείο Υγείας της Βικτώριας, δια στόματος του εκπροσώπου του υπουργείου, δρος. Finn Romanes, ότι η συγκεκριμένη μόλυνση σημειώθηκε στη διάρκεια της συσκευασίας των προϊόντων στην Κίνα, η Patties Foods γνωστοποίησε την πρόθεσή της να λάβει άμεσα μέτρα.

«Εγώ ο ίδιος καταναλώνω τα προϊόντα αυτά, όπως και η οικογένειά μου» δήλωσε ο Steven Chaur, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, και πρόσθεσε: «Ανησυχώ, όπως όλοι οι καταναλωτές, γιατί έχω στην κατάψυξή μου σακούλες Nanna’s και Creative Gourmet».

(πηγή: newsbeast.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Στο μικροσκόπιο παιδιά στην Αυστραλία για ηπατίτιδα

Χωρίς στέγη 1.100 άνθρωποι στην Αθήνα

Ξανά στην επιφάνεια το πρόβλημα μετά τον θάνατο στους Αμπελόκηπους

Το θλιβερό γεγονός με τον θάνατο του αστέγου στους Αμπελόκηπους έφερε για πολλοστή φορά στην επιφάνεια τις δραματικές συνθήκες με τις οποίες αναγκάζονται να ζουν στην πρωτεύουσα χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν στέγη.

Στην Αθήνα τα περιστατικά είναι εκατοντάδες και οι προσπάθειες αγωνιώδεις για να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές. Οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Αθηναίων, εθελοντές, οργανώσεις και φορείς καταβάλλουν το ανθρωπίνως δυνατό για να βοηθήσουν όσους πολίτες βρίσκονται στον δρόμο, ώστε να διευκολύνουν τη ζωή τους, τουλάχιστον τις ημέρες που οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές.

Οι οικονομικές περιστάσεις εκτίναξαν τα τελευταία χρόνια τον αριθμό των αστέγων, ενώ οι κακές καιρικές συνθήκες φέρνουν κάθε φορά τις αρμόδιες υπηρεσίες αντιμέτωπες με ένα τεράστιο πρόβλημα. Οι άστεγοι που βρίσκονται στον δήμο και υπολογίζονται σύμφωνα με την Ελένη Κατσούλη, πρόεδρο του ιδρύματος αστέγων (ΚΥΑΔΑ), στους 1.100, αρνούνται να δεχτούν βοήθεια, γράφει σήμερα το «Έθνος».

«Προσπαθούμε για να αποφευχθεί ανθρώπινη τραγωδία, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατο να πετύχει. Παντού ανακαλύπτουμε ανθρώπους άστεγους, μέσα στο κρύο», τονίζει η πρόεδρος του ΚΥΑΔΑ Ελένη Κατσούλη και προσθέτει ότι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι ομάδες εργασίας είναι να πείσουν τους ανθρώπους που ζουν στον δρόμο να μεταφερθούν στους χώρους φιλοξενίας.

«Πρόκειται για μετακινούμενο πληθυσμό, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την αποστολή. Επίσης αρνούνται να δεχθούν βοήθεια είτε γιατί είναι αγανακτισμένοι με την κατάσταση που τους οδήγησε στον δρόμο, είτε γιατί αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα», διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι οι υπάλληλοι του δήμου δεν μπορούν να μεταφέρουν τους αστέγους σε κλειστούς χώρους εάν αυτοί δεν το θέλουν. «Μόνο με εισαγγελική παρέμβαση μπορούμε να τους πάρουμε», σημειώνει ενδεικτικά.

(πηγή: newsbeast.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Χωρίς στέγη 1.100 άνθρωποι στην Αθήνα

Πρόληψη και όχι απαγόρευση για τους κινδύνους στο διαδίκτυο

Συνέδριο σε θέματα ασφαλούς πλοήγησης από την ΕΛ.ΑΣ

Έμφαση στην πρόληψη και όχι στην απαγόρευση. Αυτό τονίστηκε κατά το 4ο Συνέδριο σε θέματα ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο που διοργανώθηκε από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας και τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο»

Κατά τον χαιρετισμό του ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κ. Νίκος Βούτσης επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι «πολλοί λένε ότι το διαδίκτυο είναι μία από τις πολύ μεγάλες τεχνολογικές επιτεύξεις παγκοσμίως, που μετά από αυτό δεν είναι ίδια τα πράγματα απ’ ότι ήταν πριν από αυτό. Είναι λίγες οι στιγμές και τα ζητήματα για τα οποία μπορεί κανείς να μιλήσει έτσι. Ο ρόλος της αστυνομίας μάλιστα, μπορώ να το πω, γι’ αυτό λέω θα μιλήσω από καρδιάς, ότι νοηματοδοτείται ως κοινωνικός ρόλος, πέραν της κλασσικής αντιμετώπισης των εγκλημάτων και της δημιουργίας του κλίματος ασφάλειας για τον πολίτη. Νοηματοδοτείται σε βάθος και για όλες τις ηλικίες και ενισχύεται μέσα από αυτή τη δραστηριότητα αυτής της Διεύθυνσης και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Φέρνει πολύ πιο κοντά την αστυνομία με τα μικρά παιδιά και κυρίως τους γονείς».

Ο κ. Βούτσης έκανε και έναν παραλληλισμό με τα πολιτικά θέματα λέγοντας πως «ο τεχνολογικός χρόνος της δεκαετίας θα μπορούσε να γεφυρώσει μερικές δεκαετίες του παρελθόντος. Είναι σαν τον πολιτικό χρόνο της τελευταίας τετραετίας όπου κατά βδομάδα ή κατά μήνα γίνονται πράγματα που προηγούμενα θέλανε μήνες ή και χρόνια να επισυμβούν, λόγω της κρίσης. Άρα πρέπει να έχουμε και αυτή την αίσθηση του ότι τα μέτρα που λαμβάνονται, οι πολιτικές οι οποίες ασκούνται και κυρίως η προσπάθεια που θα πρέπει να γίνει για να γεφυρωθεί και η γνώση με εμάς τους πολύ παλαιότερους ή και τους ενδιάμεσους γονείς σας που επίσης έχουν μία απόσταση σχετική από την γνώση του internet».

Και πρόσθεσε ότι «να είμαστε μπροστά από το πρόβλημα ει δυνατόν και στη πρόληψη του και ύστερα αν χρειαστεί και στην καταστολή του».

Από την πλευρά του ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Γιάννης Πανούσης σημείωσε μεταξύ άλλων ότι: «Προσοχή, επαναλαμβάνω δεν είναι όλοι οι άνθρωποι, ανιδιοτελείς. Υπάρχουν και επικίνδυνοι, υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτό το εργαλείο, αυτό το μέσο, αυτό το μέσο της πλανητοποίησης των αξιών, της επικοινωνίας των ανθρώπων, για ίδιον όφελος και με πολύ επικίνδυνες δραστηριότητες. Άρα λοιπόν, ακριβώς επειδή είναι παγκόσμιο το διαδίκτυο δημιουργεί και παγκόσμιους κινδύνους, στο επίπεδο της εγκληματικότητας και των δικαιωμάτων. Άρα έχουμε μία πληροφορική τεχνολογία που γίνεται εργαλείο, και, ή παλιά εγκλήματα γίνονται με νέο τρόπο ή διαμορφώνει και όρους νέων εγκλημάτων».

Και απευθυνόμενους στους χρήστες του διαδικτύου είπε: «Πρέπει λοιπόν να μάθεις να επιλέγεις, να μάθεις μόνος σου, δεν χρειάζεται τώρα τσιπάκια και απαγορεύσεις κλπ, έτσι και αλλιώς ο νέος θα μεγαλώσει και θα βγει στη ζωή. Πόσες απαγορεύσεις να του βάλεις;»

Ο κ. Πανούσης είπε επιπλέον σχετικά με τα εγκλήματα στο διαδίκτυο ότι έχουμε «ταχύτητα στην τέλεση, εύκολη διάπραξη, μόνο ψηφιακά ίχνη, εκτεταμένη συνέργεια, μπορούν να συνεργήσουν άνθρωποι από διαφορετικά σημεία. Όπως άνθρωποι επικοινωνούν καλοσυνάτα, άνθρωποι επικοινωνούνε με κακοβουλία. Και δυσκολία στην ταυτοποίηση του δράστη. Σε διαφορετικές χώρες, διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικά κυκλώματα συνεργάζονται για να τελέσουν ένα έγκλημα».

Και επέστησε την προσοχή όλων λέγοντας ότι «καμιά φορά τα θύματα είναι ευάλωτα και κυρίως τα παιδιά, λόγω άγνοιας. Δεν καταλαβαίνουν τον κίνδυνο, γι’ αυτό είναι καλή η δουλειά που γίνεται από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, για να καταλάβετε τον κίνδυνο, χωρίς να πάψετε να επικοινωνείτε με τους ανθρώπους. Με τους φίλους σας στο εξωτερικό, με τους φίλους σας στη γειτονιά. Άρα λοιπόν, έχουμε δυσκολία εντοπισμού του ηλεκτρονικού εγκλήματος, αλλά και διστακτικότητα αναφοράς από τα θύματα.

Τα θύματα δεν θέλουν να το πούνε, φοβούνται να το πουν, ότι κάτι συμβαίνει εδώ πέρα, πριν πέσουνε ολοκληρωτικά στα δίχτυα μιας εγκληματικής δραστηριότητας. Έτσι λοιπόν, έχουμε τον ηλεκτρονικό εγκληματία και πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε».

Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης ανέφερε ότι: «Από το 2004 μέχρι και σήμερα έχουμε διερευνήσει 8.430 υποθέσεις και 4.490 καταγγελίες πολιτών. Παράλληλα οι Αξιωματικοί της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχουν διαχειριστεί 1.870 αιτήματα της Interpol και Europol».

(πηγή: tovima.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Πρόληψη και όχι απαγόρευση για τους κινδύνους στο διαδίκτυο

Πότε πρέπει να στέλνετε το άρρωστο παιδί σας στο σχολείο;

Όταν το παιδί σας είναι στην προσχολική ηλικία  – και εξακολουθεί να οικοδομείται το ανοσοποιητικό του σύστημα – μπορεί να σας φαίνεται ότι είναι επιρρεπές στα κρυολογήματα.

Τα μικρόβια, ο πονόλαιμος και ο βήχας είναι μέρος της προσχολικής και ημερήσιας καθημερινότητας, μας λένε οι αναγνώστες μας. Αλλά πόσο άρρωστο πρέπει να είναι το παιδί για να το κρατήσετε σπίτι και να μην το στείλετε στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο;

Αυτό είναι ένα ερώτημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωπες συχνά πολλές μαμάδες. «Εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι πότε πρέπει να κρατάω τα παιδιά μου σπίτι και να μην επιτρέπω να συμμετέχουν στις διάφορες δραστηριότητές τους. Πότε όμως είναι πραγματικά άρρωστα; Πώς μπορώ εγώ να το αποφασίσω;» αναρωτιέται η Bethany, μαμά ενός 5χρονου αγοριού.

Οι απορίες της Esther, μιας άλλης μαμάς είναι καίριες «Αναρωτιέμαι τι κάνουν οι άλλοι γονείς, όταν τα μικρά έχουν ήπια συμπτώματα, όπως ρινική καταρροή και αν είναι εντάξει να τα στείλουν στο σχολείο, ακόμη και αν δεν υπάρχει κίνδυνος να μεταδοθούν τα μικρόβια».

Αυτό που συνιστούν  τα μέλη από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων στις ΗΠΑ τους γονείς είναι να κρατούν τα παιδιά στο σπίτι όταν έχουν συμπτώματα κρυολογήματος και να πηγαίνουν στο σχολείο όταν πλέον δεν έχουν πυρετό για τουλάχιστον  24 ώρες χωρίς τη χρήση αντιπυρετικού και άλλων αντιισταμινικών φαρμάκων.

Αλλά ακόμα κι όταν τα συμπτώματα είναι λιγότερο εμφανή, οι γονείς πάλι θα πρέπει να καθοδηγούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Οπότε πότε ένα παιδί με ήπια συμπτώματα  πρέπει να μένει σπίτι;

Πολλές μητέρες που πιστεύουν ότι παιδιά που έχουν ήπια συμπτώματα γρίπης δεν θα πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο δυσανασχετούν με τους γονείς που δεν ακολουθούν την ίδια γραμμή.

Για παράδειγμα, η Jodi ο οποία δουλεύει ως νοσοκόμα, λέει ότι έχει δει πολλές φορές μια φαινομενικά αθώα ρινική καταρροή γρήγορα να μετατρέπεται σε κάτι πιο σοβαρό όπως λαρυγγίτιδα, κοκίτη ή γρίπη. «Μερικές φορές μια καταρροή είναι το πρώτο σημάδι για κάτι άλλο μεγάλο, ακόμη και χωρίς άλλα συμπτώματα», λέει η ίδια. «Γιατί να θέσετε και άλλα παιδιά σε κίνδυνο ή ακόμα και το ίδιο σας το παιδί να χειροτερεύσει;» προσθέτει.

Μια μαμά που ονομάζεται Gemma συμφωνεί, λέγοντας ότι ενώ η ίδια κρατά τον γιο της  στο σπίτι όταν είναι άρρωστος, άλλες οικογένειες δεν το κάνουν. «Δυστυχώς, υπάρχουν μερικοί γονείς που δεν κάνουν το ίδιο. Αυτό με θυμώνει», προσθέτει. «Αρρωστήσαμε όλοι οικογενειακώς με βρογχίτιδα, γαστρεντερίτιδα και επιπεφυκίτιδα επειδή ο μικρός πήγε στο σχολείο και μετέφερε τα μικρόβια στο σπίτι.»

«Εάν τα συμπτώματα δεν είναι βαριά, μπορούν τα παιδιά να πάνε στο σχολείο»

Κι ενώ μητέρες όπως η Jodi δυσανασχετούν με τα άρρωστα παιδιά που κολλούν τους συμμαθητές τους, άλλοι γονείς όπως η Mylene, θεωρεί ότι κάθε γονέας μπορεί να κάνει την επιλογή και να στέλνει στο σχολείο ένα παιδί που απλά τρέχει η μύτη του. Επιπλέον, πιστεύει ότι τα παιδιά θα πρέπει να εκτίθενται σε ορισμένα μικρόβια ώστε να οικοδομήσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

«Είναι εντελώς αδύνατο να προφυλάξουμε τα παιδιά μας από όλες τις ασθένειες», λέει. «Αν κρατάγαμε κάθε φορά τα παιδιά που αρρωσταίνουν σε καραντίνα, κανείς από εμάς δεν θα είχε δουλειά και θα ζούσαμε όλοι στο δρόμο. Δεν έχουν όλοι βοήθεια που θα δεχτούν να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών.»

«Μόνο όταν δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία και είμαι σίγουρη ότι το παιδί μου είναι άρρωστό, τότε μόνο δεν το στέλνω στο σχολείο» καταλήγει η ίδια.

«Δεν είναι όλες οι ασθένειες μεταδοτικές»

Μπορεί κάποιες μητέρες να θεωρούν τον βήχα ή την καταρροή ένδειξη του κρυολογήματος, δεν συμφωνούν όμως όλοι με αυτό. Για παράδειγμα, η Becky λέει ότι όλη η οικογένεια της το χειμώνα έχει βουλωμένη μύτη λόγω του ξηρού καιρού. «Η ρινική καταρροή και ο βήχας είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τα παιδιά μας είναι άρρωστα. Τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνουμε; Να κρατάμε τα παιδιά μας σπίτι για να μην παρεξηγηθούν οι άλλοι γονείς;» λέει η Becky.

H μαμά Nicky έχει την ίδια άποψη, εξηγώντας ότι η κόρη της έχει πολύ βαριές αλλεργίες και άσθμα. «Αν έμενε σπίτι, κάθε φορά που έχει συνάχι ή βήχα, δεν θα μπορούσε ποτέ να πάει στο σχολείο.»

«Κάθε σχολείο πρέπει να βρει την χρυσή τομή»

Τελικά όλες οι μαμάδες συμφωνούν και στις δύο πλευρές του διαλόγου ότι η σοβαρότητα της ασθένειας πρέπει να είναι ο παράγοντας τον οποίο θα λαμβάνουν υπόψη όλοι οι γονείς και να κρατάνε μακριά από το σχολείο τα παιδιά με συμπτώματα όπως πυρετός, εμετός, και δυνατός βήχας.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό να διδάξετε από νωρίς στα παιδιά σας ορισμένους κανόνες προφύλαξης όπως το να πλένουν τα χεράκια τους τακτικά, να αποφεύγουν την άμεση επαφή με ένα παιδάκι που φτερνίζεται ή βήχει και κάθε φορά που έχει εκείνο βήχα να καλύπτει το στόμα με τον αγκώνα του.

Πιστεύετε ότι τα νηπιαγωγεία και οι παιδικοί σταθμοί θα πρέπει να εφαρμόζουν μια συγκεκριμένη πολιτική και να μιλήσουν στους γονείς που στέλνουν άρρωστα τα παιδάκια τους ή κάτι τέτοιο σας φαίνεται υπερβολικό; Εσείς τι κάνετε σε αυτήν την περίπτωση;

(πηγή: baby.gr)

Share
Κατηγορίες: Το παιδί και τα μάτια σας! | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Πότε πρέπει να στέλνετε το άρρωστο παιδί σας στο σχολείο;