paidevo.gr | parents

Γράφει η Θεοτοκά Ίλια -Κλινική Ψυχολόγος και Ψυχοθεραπεύτρια

Η χρόνια νόσος σε ένα παιδί απαιτεί περισσότερη φροντίδα. Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς και πώς να διαχειριστούν τη χρόνια νόσο στο παιδί;

Η παροχή φροντίδας στο παιδί με χρόνια νόσο, πέρα από τα ιατρικά και ψυχολογικά προβλήματα του παιδιού, έχει επιπτώσεις σε διάφορους τομείς, όπως στην οικογενειακή, επαγγελματική, κοινωνική ζωή, την οικονομική κατάσταση, την ψυχική (κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές) και σωματική υγεία των μελών της οικογένειας.

-Πώς θα χειριστώ το παιδί;
-Τι θα κάνω με την υπόλοιπη οικογένεια;
-Με τους συγγενείς και φίλους;
-Πώς θα το πω στα αδέλφια του, στη γιαγιά, στον παππού, στους φίλους;
Οι μητέρες συνήθως ασχολούνται με θέματα φροντίδας και ανατροφής και επηρεάζονται περισσότερο, με διακυμάνσεις στη διάθεση, περιοδικές κρίσεις, χρόνια θλίψη, τάσεις αυτοκατηγορίας. Οι πατέρες το διαχειρίζονται αργά και πιο σταθερά και τους απασχολούν περισσότερο θέματα status στην κοινωνική ομάδα που είναι ενταγμένοι.

Σε μια οικογένεια με παιδί με χρόνια νόσο, όλα μπορεί να γίνονται πιο αργά, απαιτείται περισσότερη ενέργεια, χρόνος, οπότε οι γονείς έχουν λιγότερο χρόνο για τον εαυτό τους και τους άλλους. Συχνά, η οικογένεια έχει περιορισμένη κοινωνική στήριξη, ενώ αντιμετωπίζει πολλές φορές την απομόνωση και την οικονομική δυσχέρεια. Τα συναισθήματα που εμπλέκονται στη σχέση γονιού- παιδιού καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα από την αγάπη, τη φροντίδα, το νιάξιμο, μέχρι το φόβο (για το παρόν και το μέλλον), την ενοχή, την απόρριψη, την επιθετικότητα, την αμηχανία και ασφαλώς τη διαχείριση του πένθους για το υγιές παιδί που επιθυμούσαν.

Οι οικογένειες μπορεί να διστάζουν να έχουν εξωτερικές δραστηριότητες, λόγω της διαφορετικότητας (δυσανασχετούν με βλέμματα, ή συνηθίζουν σε αντιδράσεις, τα αδέλφια αντιδρούν με την προσοχή και το χρόνο που δίνουν οι μεγάλοι, ή τα πειράζουν για το αδελφάκι τους). Τα αδέλφια, βέβαια, μπορεί να γίνουν πιο ευαισθητοποιημένα και λιγότερο επικεντρωμένα στον εαυτό τους, πιο ώριμα, με ενσυναίσθηση.
Η αντιμετώπιση του άγχους και η παρέμβαση στην οικογένεια περιλαμβάνει την ενημέρωση σχετικά με τα χαρακτηριστικά και την πορεία της νόσου, την εκπαίδευση για την αντιμετώπιση πρακτικών προβλημάτων και τη συμμετοχή στη θεραπευτική διαδικασία, η οποία επιτυγχάνεται με τακτικές επισκέψεις στην ιατρική ομάδα (follow up) και την ατομική και οικογενειακή υποστηρικτική ψυχοθεραπεία. Επίσης, πρέπει να υπάρχει και υποστήριξη από κοινωνικές πηγές, όπως σωματεία αλληλοβοήθειας, κλπ.

Οι γονείς πρέπει να ενημερωθούν και να εκπαιδευτούν για τη νόσο. Η κατανόηση και η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στο παιδί, μειώνει το φόβο και την αβεβαιότητα. Επίσης, είναι πολύ βοηθητικό να έρχονται οι γονείς σε επαφή με γονείς που έχουν παιδιά με το ίδιο χρόνιο νόσημα.
Όταν οι γονείς γεννούν ένα παιδί, δεν ορίζει κανείς τις πιθανότητες, ως προς το αν θα γίνει παχύσαρκο, επιθετικό, αν θα κάνει χρήση ουσιών, αν θα είναι ευφυές ή αν θα έχει ευάλωτη σωματική υγεία κλπ. Δεν ορίζει κανείς την πιθανότητα ιατρικών ή ψυχολογικών προβλημάτων που θα προκύψουν. Οι γονείς το φέρνουν στο σπίτι, μεταφέροντας και τις φαντασιώσεις τους. Συνεπώς, οι γονείς θα πρέπει να διαχειριστούν το πένθος για το «φαντασιωσικό» παιδί και να προσαρμοστούν στο «πραγματικό» παιδί.

Η γνώση επίσης της υστέρησης επηρεάζει το πώς βλέπουμε το παιδί, και θα πρέπει να είμαστε σε επαφή με αυτό και να μην εστιάζουμε στην ανεπάρκεια.
Κάθε οικογένεια έχει τη δική της δυναμική, είναι διαφορετική και η ίδια η οικογένεια αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου (κάθε μέλος επηρεάζει το άλλο).
‘Aρα, είναι σημαντικό να ενισχύσουμε και να υποστηρίξουμε την οικογένεια.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;

• Αναγνώριση των δυνατοτήτων και αδυναμιών του παιδιού
• Να βοηθήσουν το παιδί να γίνει το καλύτερο που μπορεί και να μην το συγκρίνουν με άλλα παιδιά
• Να κρατάνε σημειώσεις για τα πάντα
• Διερεύνηση παραγόντων που δημιουργούν άγχος
• Να φροντίσουν ο ένας τον άλλον και ο καθένας τον εαυτό του
• Να εστιασθούν στο σύνολο της οικογένειας και της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής
• Δημιουργία ρουτίνας δραστηριοτήτων
• ‘Ενταξη σε ομάδα γονέων
• Χρήση βοήθειας από τρίτο πρόσωπο
• Αναζήτηση πηγών υποστήριξης. Ζητείστε επαγγελματική βοήθεια το συντομότερο δυνατό

Oι οικογένειες που τα καταφέρνουν:

• Δουλεύουν συνεργατικά, μοιράζονται τις ευθύνες
• Αναζητούν πληροφόρηση
• Δείχνουν υπομονή και επιμονή
• Μαθαίνουν νέες στρατηγικές χειρισμού των προβλημάτων
• Επανατοποθετούνται ως προς τα πιστεύω τους
• Διατηρούν μια κανονική οικογενειακή ζωή!
• Δέχονται το παιδί όπως είναι!
• Ψυχολογική υγεία του γονιού

Ο γονιός δεν πρέπει να ξεχνά τον εαυτό του και να του αφιερώνει χρόνο. Πρέπει να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να ζητά βοήθεια από τρίτα πρόσωπα όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες του παιδιού. Πρέπει να αντιληφθεί ότι και η δική του υγεία χρειάζεται φροντίδα και δεν πρέπει να την παραμελεί.

Το να υπάρχει στην οικογένεια ένα παιδί με χρόνια νόσο, δεν σημαίνει απώλεια της ικανότητας να χαρεί κανείς τη ζωή, να δεχθεί και να πάρει αγάπη και να έχει ποιότητα ζωής.

(πηγή: iatronet.gr)

Είναι αποδεδειγμένο ότι τα περισσότερα παιδικά ατυχήματα συμβαίνουν το καλοκαίρι. Την εποχή αυτή κλείνουν τα σχολεία και αυτό σημαίνει  περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά,  συχνά χωρίς επιτήρηση. Είναι επίσης εποχή διακοπών στο βουνό ή στη θάλασσα. Για το λόγο αυτό, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας, όσο το δυνατόν νωρίτερα,  να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να προφυλάσσονται από αυτούς. Ασφάλεια όμως, δε σημαίνει υπερπροστασία. Η υπερπροστασία συχνά προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα.

Ασχέτως προορισμού, οι διακοπές προϋποθέτουν συχνές μετακινήσεις. Τα παιδιά πρέπει πάντα, να κάθονται στο πίσω κάθισμα σωστά δεμένα. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων, μπορούν να ενημερώσουν για το κάθισμα ή τη ζώνη ασφαλείας που χρειάζεται ένα παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του, για να ταξιδεύει με ασφάλεια.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

• Το κολύμπι σώζει ζωές. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να κολυμπούν σωστά από την πιο μικρή ηλικία.
• Ποτέ να μην αφήνουμε τα παιδιά μας κοντά στο νερό χωρίς επίβλεψη, ακόμα και αν ξέρουν να κολυμπούν.
• Να μην βασιζόμαστε σε φουσκωτά αντικείμενα, π.χ. μπρατσάκια, κουλούρες κλπ. για την ασφάλεια των παιδιών μας.
• Ποτέ να μην κολυμπάνε τα παιδιά μας με γεμάτο στομάχι.
• Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα και σε περιοχές όπου υπάρχει δυνατό θαλάσσιο ρεύμα.
• Όταν τα παιδιά ασχολούνται με θαλάσσια αθλήματα και όταν βρίσκονται σε σκάφη, να φροντίζουμε να φοράνε πάντα εγκεκριμένα σωσίβια και να ακολουθούν τους κανόνες ασφαλείας.
• Να μάθουμε στα παιδιά να μην κάνουν βουτιές, αν δεν σιγουρευτούν πρώτα, ότι τα νερά είναι βαθιά και δεν υπάρχουν εμπόδια.
• Ο ήλιος είναι πολύ επικίνδυνος. Πάντα καπέλο, άσπρη μπλούζα και αντηλιακή προστασία στα παιδιά μας. Να αποφεύγουμε την παραμονή στον ήλιο μεσημεριανές ώρες.
• Εάν τα παιδιά ψαρεύουν, ας τους μάθουμε τη σωστή χρήση του εξοπλισμού (ψαροντούφεκο, καλάμι, καθετή κλπ.) και να αναγνωρίζουν τα δηλητηριώδη ψάρια. Τα μεγαλύτερα παιδιά που κάνουν υποβρύχιο ψάρεμα πρέπει να ακολουθούν πιστά τους κανόνες ασφαλείας, να είναι πάντα συνδεδεμένα με την ειδική σημαδούρα για να διακρίνονται από διερχόμενα σκάφη και να είναι πάντα συνοδευόμενα.
• Εφόσον υπάρχουν μικρά παιδιά σε σπίτι με πισίνα, τότε η πισίνα πρέπει να είναι σωστά περιφραγμένη.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ

• Κατάλληλο ντύσιμο :

α) στην πεζοπορία κατάλληλα υποδήματα και καπέλλο

β) στην ποδηλασία κράνος ασφαλείας και σωστά παπούτσια

γ) στο rafting   εγκεκριμένα σωσίβια και κράνος.

Γενικά όλα τα αθλήματα του βουνού, όπως αναρρίχηση, ανάβαση, ελεύθερη πτώση κλπ. καλόν είναι να γίνονται σε οργανωμένες ομάδες υπό την επιτήρηση ειδικών, να ακολουθούνται αυστηρά οι κανόνες ασφαλείας και να χρησιμοποιείται ο κατάλληλος εξοπλισμός.

• Να μάθουμε  στα παιδιά  να αναγνωρίζουν τα δηλητηριώδη έντομα και ερπετά της περιοχής και πώς να αποφεύγουν ατυχήματα  που προέρχονται από αυτά.

Να αποφεύγουν να περπατούν μέσα σε ψηλά χόρτα, αλλιώς να κάνουν θόρυβο για να απομακρύνουν τα φίδια που  μπορεί να κρύβονται σε αυτά.

Να μη χώνουν τα χέρια τους σε χαραμάδες και κάτω από πέτρες, γιατί εκεί μπορεί να βρίσκονται φίδια και δηλητηριώδη έντομα όπως οι σκορπιοί.

• Να μάθουμε στα παιδιά ότι γενικά τα ζώα γίνονται επικίνδυνα όταν αισθάνονται ότι απειλούνται, είναι άρρωστα ή προστατεύουν τα μικρά τους, την τροφή τους, την κατοικία τους, ακόμα και το αφεντικό τους. Κατά κανόνα τα παιδιά πρέπει να μάθουν να σέβονται όλα τα ζώα.

Στην εξοχή τα παιδιά μπορεί να συναντήσουν ζώα μη κατοικίδια, όπως τσοπανόσκυλα, μουλάρια, γαϊδούρια κ.α. που δεν είναι συνηθισμένα σε κόσμο. Στην περίπτωση αυτή, θέλει προσοχή εκ μέρους των παιδιών για να μην προκληθούν σοβαρά ατυχήματα.

• Να βεβαιωθούμε ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν ποτάμια, πηγάδια, στέρνες και άλλα μέρη αποθήκευσης νερού. Σε περίπτωση που υπάρχουν,  να εξηγήσουμε την επικινδυνότητά τους στα παιδιά και να τα αποτρέψουμε να παίζουν δίπλα τους.
• Τα παιδιά μακριά από σπίρτα, φωτιά  και γκαζάκια. Όταν κρίνουμε ότι είναι πλέον ώριμα και υπεύθυνα, να τους μάθουμε πώς να τα μεταχειρίζονται σωστά.
• Να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχουν δηλητηριώδη φυτά στην περιοχή πχ. μανιτάρια, και ας μάθουμε στα παιδιά μας να τα αναγνωρίζουν και να μην τα αγγίζουν.
• Να προσέχουμε τις καλοκαιρινές καταιγίδες. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να μη στέκονται κάτω από δέντρα και ηλεκτρικά καλώδια και να μην κολυμπούν, όταν πέφτουν κεραυνοί.

Όπου και να είμαστε στις διακοπές, να μάθουμε στα παιδιά μας να αποφεύγουν τις αλλοιωμένες τροφές, τα λιωμένα παγωτά και τα ληγμένα προϊόντα.

Με τις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες υπάρχει μεγάλος κίνδυνος δηλητηρίασης. Δεν βάζουμε ποτέ πίσω στην κατάψυξη τρόφιμα που έχουν ήδη αποψυχθεί.

Τα παραπάνω είναι γνωστά σε όλους μας. Δυστυχώς όμως, είναι τόσο απλά που παραβλέπονται.

Όλοι πιστεύουμε ότι δεν θα συμβούν σε εμάς και επαναπαυόμαστε,  με αποτέλεσμα να έχουμε πολλά ατυχήματα  κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Ας μην ξεχνάμε ότι για τα μικρά παιδιά πρέπει να υπάρχει πάντα σωστή επίβλεψη.

—

Σημείωση: Το Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος» είναι μη κερδοσκοπικός Οργανισμός που έχει σκοπό να συμβάλει στην καθοριστική μείωση των Παιδικών Ατυχημάτων και των συνεπειών τους. Γυθείου 1^Α, 152 31 Χαλάνδρι Τηλ.: 210.6741.933, Fax: 210.6743.950 www.pedtrauma.gr, e-mail: info@pedtrauma.gr

Το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας περιβάλλεται από θάλασσα και αμέτρητα νησιά, έχει επίσης λίμνες, ποτάμια και χείμαρρους.

Λόγω καλών καιρικών συνθηκών τον περισσότερο χρόνο, οι ακτές είναι γεμάτες κόσμο.

Ο συνδυασμός ήπιου κλίματος και υγρού στοιχείου, κάνει τα παιδιά στη χώρα μας  ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα από πνιγμό.

Είναι αποδεδειγμένο ότι τα μικρά παιδιά μπορούν να πνιγούν, σε λίγα μόνο εκατοστά νερό σε ελάχιστο χρόνο.

Στη Θάλασσα

·        Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας από την πιο μικρή ηλικία να κολυμπούν σωστά, το κολύμπι σώζει ζωές.

• Ποτέ μην αφήνουμε μικρά παιδιά κοντά στο νερό χωρίς επίβλεψη, ακόμα και εάν ξέρουν να κολυμπούν.
• Να μην βασιζόμαστε σε φουσκωτά αντικείμενα όπως μπρατσάκια και κουλούρες, για την ασφάλεια των παιδιών μας.
• Να μην κολυμπούν  τα παιδιά με γεμάτο στομάχι, πρέπει να έχουν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.
• Μην αφήνουμε τα παιδιά να απομακρύνονται από την ξηρά χωρίς επίβλεψη.
• Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα και σε περιοχές όπου υπάρχει δυνατό θαλάσσιο ρεύμα.
• Είναι σημαντικό τα παιδιά να μην υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους στο κολύμπι και να αποφεύγουν  τους ηρωϊσμούς.
• Επικίνδυνα παιχνίδια στο νερό, όπως πατητές, κράτημα αναπνοής και άλλα, πρέπει να αποφεύγονται, μπορούν πολύ εύκολα να καταλήξουν σε πνιγμό.
• Στις μικρές ηλικίες, όταν τα παιδιά βρίσκονται σε σκάφος πρέπει πάντα να φοράνε εγκεκριμένα σωσίβια και να επιβλέπονται.

Θαλάσσια Αθλήματα

• Όταν κάνουν θαλάσσια αθλήματα τα παιδιά, πρέπει πάντα να φορούν εγκεκριμένα σωσίβια, ακόμα και εάν κολυμπούν καλά.
• Εφόσον τα παιδιά θέλουν να ασχοληθούν με θαλάσσια αθλήματα, όπως ιστιοπλοΐα, θαλάσσιο ski,  ιστιοσανίδα και καταδύσεις, είναι σημαντικό να παρακολουθήσουν πρώτα, μαθήματα σε εξειδικευμένες σχολές  και να μάθουν να ακολουθούν τους κανόνες του κάθε αθλήματος.
• Σε περίπτωση που μεγαλύτερα παιδιά, κάνουν καταδύσεις και υποβρύχιο ψάρεμα, πρέπει να χρησιμοποιούν τον κατάλληλο εξοπλισμό, να ακολουθούν πιστά τους κανόνες ασφαλείας, να είναι συνδεδεμένα με την ειδική σημαδούρα για να διακρίνονται από διερχόμενα σκάφη  και να είναι πάντα συνοδευόμενα.
• Ποτέ να μην κολυμπάνε παιδιά σε πισίνα, χωρίς επίβλεψη.
• Να μάθουμε στα παιδιά, να προσέχουν ιδιαίτερα τον περίγυρο της πισίνας, γιατί τρέχοντας ή παίζοντας, μπορούν εύκολα να γλιστρήσουν και να τραυματιστούν σοβαρά.
• Στην πισίνα όπως στη θάλασσα, είναι σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να κάνουν βουτιές, μόνον εφόσον βεβαιωθούν ότι τα νερά είναι αρκετά βαθιά και δεν υπάρχουν εμπόδια.
• Τα παιδιά να αποφεύγουν τις βουτιές σε λίμνη, όταν τα νερά είναι θολά.
• Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να πλησιάζουν και να σκύβουν πάνω από πηγάδια, στέρνες και αρδευτικά κανάλια, γιατί πέφτοντας μέσα, μπορεί να τραυματιστούν σοβαρά ή να πνιγούν.

Σε Πισίνα

·  Εφόσον υπάρχουν μικρά παιδιά στην οικογένεια, η πισίνα πρέπει να είναι σωστά περιφραγμένη ή να έχει κάλυμμα ασφαλείας.

Σε άλλους Χώρους όπου υπάρχει νερό

·  Είναι σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να μην πλησιάζουν κοντά σε φουσκωμένο χείμαρρο ή ποτάμι, γιατί εάν πέσουν μέσα μπορεί να πνιγούν.  Για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να κολυμπούν σε ποτάμι, όταν υπάρχει δυνατό ρεύμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Ασφάλεια δεν σημαίνει υπερπροστασία.

Τα παιδιά πρέπει να μη φοβούνται το «νερό»,

αλλά να το χαίρονται με ασφάλεια.

— 

Σημείωση: Το Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος» είναι μη κερδοσκοπικός Οργανισμός που έχει σκοπό να συμβάλει στην καθοριστική μείωση των Παιδικών Ατυχημάτων και των συνεπειών τους.

Γυθείου 1^Α, Χαλάνδρι 152 31

Τηλέφωνο: 210-6741.933 Fax: 210-6743.950

www.pedtrauma.gr – info@pedtrauma.gr

Κατά τους θερινούς μήνες, την εποχή δηλαδή που γίνονται και τα καλοκαιρινά μπάνια στις παραλιακές περιοχές και τα νησιά, εμφανίζονται τα περισσότερα κρούσματα εξωτερικής ωτίτιδας ή αλλιώς «αυτί του κολυμβητή».

Πρόκειται για μια οξεία φλεγμονή που εμφανίζεται στο δέρμα που καλύπτει τον έξω ακουστικό πόρο του αυτιού, την περιοχή δηλαδή από το πτερύγιο εσωτερικά μέχρι το τύμπανο, και ευνοείται από την έκθεση στο νερό και από τον συνδυασμό υψηλής θερμοκρασίας-υγρασίας .

H υπερβολική χρήση της μπατονέτας για τον καθαρισμό του αυτιού αποτελεί ένα σύνηθες αίτιο δημιουργίας φλεγμονής, καθότι μπορεί να δημιουργήσει ρωγμές στο δέρμα του πόρου, οι οποίες μπορεί να μολυνθούν.

Ακόμη η μπατονέτα εμποδίζει τη δράση του φυσιολογικού μηχανισμού καθαρισμού του αυτιού να αποβάλει την κυψελίδα και τα φυσικά απορρίμματα του αυτιού (νεκρά κύτταρα, κ.α.), καθώς  τα σπρώχνει προς το εσωτερικό του.

Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι η είσοδος διαφόρων τοξικών ουσιών (βαφές μαλλιών, λακ) στον έξω ακουστικό πόρο είναι δυνατόν να τον ερεθίσουν και να προκαλέσουν εξωτερική ωτίτιδα.

Όποια και αν είναι η αιτία, τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της εξωτερικής ωτίτιδας είναι συνήθως:

-Φαγούρα (κνησμός) και αίσθημα καύσου στον έξω ακουστικό πόρο.
-Πόνος σε κάθε άγγιγμα, τράβηγμα ή πίεση στο πτερύγιο του αυτιού, που μπορεί να επιδεινώνεται με τις κινήσεις της κάτω γνάθου
-Οίδημα και ερυθρότητα στο δέρμα του πόρου
-Αίσθημα πληρότητας (μπούκωμα) στο αυτί
-Βαρηκοΐα και εμβοές (βούισμα) λόγω της απόφραξης του ακουστικού πόρου
-Λευκές, δυσώδεις εκκρίσεις μαζί με λίγες σταγόνες πύου στην είσοδο του ακουστικού πόρου.

Η πρόγνωση της πάθησης γενικά είναι καλή καθώς με την κατάλληλη αγωγή υποχωρεί μέσα σε λίγες μέρες. «Σημαντικό είναι να μην καθυστερήσει η έναρξη θεραπείας», επισημαίνει ο κ. Ε. Φερεκύδης

Η θεραπεία συνήθως περιορίζεται στην τοπική ενστάλαξη ωτικών αντιμυκητασιακών και αντιμυκητασιακών σταγόνων. Σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως συγχρόνως, χρειασθεί η χορήγηση αντιβιοτικής θεραπείας. Βασική προϋπόθεση κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι η αποφυγή της επαφής με το νερό (ακόμη και στο λούσιμο), ώστε να διατηρείται στεγνός ο έξω ακουστικός πόρος.

Τι πρέπει να κάνουμε για να μην πάθουμε εξωτερική ωτίτιδα:

-Αποφεύγουμε τα μπάνια σε μολυσμένα νερά και σε πισίνες χωρίς καλή χλωρίωση, καθώς και την πολύωρη βύθιση της κεφαλής μέσα στο νερό.
-Στεγνώνουμε καλά αυτιά μετά το κολύμπι. Γέρνουμε το κεφάλι μας προς τα δεξιά, και αριστερά και σκουπίζουμε με την άκρη της πετσέτας. Χρήσιμη είναι η ενστάλαξη 1-2 σταγόνων καθαρού οινοπνεύματος.
-Ακόμη χρησιμοποιούμε το πιστολάκι μαλλιών στη χαμηλότερη κλίμακα για να στεγνώσουν καλά τα αυτιά.
-Αποφεύγουμε το ξύσιμο ή “σκάλισμα” του αυτιού με το δάχτυλο ή με άλλα αιχμηρά αντικείμενα που μπορεί να δημιουργήσουν μικροτραυματισμούς στον πόρο και δεν χρησιμοποιούμε μπατονέτες όπως έχει ήδη αναφερθεί.

Σε περίπτωση που είναι γνωστό ότι μαζεύεται πολύ κερί δηλαδή κυψελίδα στο αυτί, καλό θα είναι πριν τις διακοπές να γίνει ειδικός καθαρισμός από ωτορινολαρυγγολόγο.

(πηγή: briefingnews.gr)