Τα αλυσοδεμένα κορίτσια του Φοίνιξ

Δένουν τα πόδια τους με αλυσίδες απλά και μόνο για να βγουν λίγο έξω από τη φυλακή

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

Μια ομάδα κρατουμένων με ριγέ στολές εργασίας και αλυσίδες στα πόδια, να καθαρίζουν τις άκρες ενός δημόσιου δρόμου και τα μέτωπά τους να στάζουν ιδρώτα. Μια εικόνα που θυμίζει νότο στα τέλη του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ. Ωστόσο πρόκειται για εικόνα του σήμερα στο Φοίνιξ, πρωτεύουσα της πολιτείας Αριζόνα των ΗΠΑ.

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

Η πρακτική της αλυσίδας στις φυλακές των ΗΠΑ εγκαταλείφθηκε το 1955, αλλά η γυναικεία φυλακή Maricopa στο Φοίνιξ την επανέφερε το 1995 και σήμερα ισχύει σε όσες κρατούμενες θέλουν να εργάζονται έξω από την φυλακή. Όποια κρατούμενη το επιθυμεί μπορεί να αλυσοδένεται και να βγαίνει για εργασίες σε περιοχές κοντά στην φυλακή.

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

(Φωτογραφία: Jim Lo Scazo/EPA)

Οι περισσότερες κρατούμενες βρίσκονται εκεί με μικρές καταδικαστικές αποφάσεις και θέλουν με αυτό τον τρόπο να σπάνε τη μονοτονία της ζωής στη φυλακή. «Αξίζει να αλυσοδεθούμε απλά και μόνο για να βγούμε λίγες ώρες έξω», λέει η Miki Haas που εκτίει ποινή για παραβίαση αναστολής.

(πηγή: todayfocus.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τα αλυσοδεμένα κορίτσια του Φοίνιξ

Πάτρα: 33χρονη έπεισε 11χρονη να της δώσει 14.500 ευρώ

Εξιχνιάστηκε η κλοπή σε …»δόσεις»

Εξιχνιάστηκε, από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Πατρών, περίπτωση κλοπής που έλαβε χώρα διαδοχικά τις τελευταίες δυο εβδομάδες στη Πάτρα και σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος 33-χρονης ημεδαπής.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει η ΕΛ.ΑΣ, η 33χρονη, προκειμένου αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος, προφασιζόμενη οικονομικά προβλήματα, έπεισε μια 11χρονη αλλοδαπή, υπήκοο Αλβανίας, να αφαιρέσει διαδοχικά το χρηματικό πόσο των 14.500 ευρώ από ντουλάπι του σπιτιού της και να της το παραδώσει.

Για τη διερεύνηση του περιστατικού διενεργήθηκε ενδελεχή αστυνομική έρευνα από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Πατρών, στα πλαίσιο της οποίας  εντοπίστηκε και προσήχθη η 33χρονη ημεδαπή, η οποία όμως δεν συνελήφθη λόγω έλλειψης των προϋποθέσεων της αυτόφωρης διαδικασίας.

Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος της δράστιδας θα υποβληθεί στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Πατρών.

(πηγή: thebest.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Πάτρα: 33χρονη έπεισε 11χρονη να της δώσει 14.500 ευρώ

Το κρυφό κόστος της μετανάστευσης: η ευτυχία

Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φεύγουν

(Φωτογραφία: Jorge Duenes/Reuters)

(Φωτογραφία: Jorge Duenes/Reuters)

Οι άνθρωποι που μετακινούνται σε πλουσιότερες χώρες σίγουρα αναμένουν ότι η μετανάστευση θα τους οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι οι οικονομικοί μετανάστες είναι απίθανο να επιτύχουν μεγαλύτερη ευτυχία στην υιοθετημένη πατρίδα τους. Η μετανάστευση σε πλουσιότερες χώρες συχνά οδηγεί σε ένα χαμηλότερο οικονομικό επίπεδο τους μετανάστες -ακόμη και αν αυτό αυξάνει την αγοραστική δύναμή τους- και είναι αυτό που έχει σημασία από οικονομική άποψη για την ευτυχία.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το European Social Survey, σε 42.000 άτομα, συγκρίνοντας μετανάστες που μετακινούνται σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ανθρώπους που παραμένουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Κατά μέσο όρο, οι μετανάστες ήταν πιο ευτυχισμένοι από ό,τι αυτοί που έμειναν πίσω στην πατρίδα τους, αλλά τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι αυτοί οι μετανάστες ήταν ήδη πιο ευτυχισμένοι, ακόμη και πριν από τη μετακίνησή τους.

Οι εμπειρίες των μεταναστών διέφεραν ανάλογα με το πού ζούσαν πριν από τη μετακίνηση. Οι άνθρωποι που έφυγαν από τη Ρουμανία και τη Ρωσία είχαν την τάση να μεγαλώνουν την ευτυχία τους μετά τη μετανάστευσή τους. Το αποτέλεσμα αναμφίβολα συνδέεται με το γεγονός ότι η μέση ευτυχία σε αυτές τις χώρες είναι πολύ χαμηλή. Αλλά στην Πολωνία η ευτυχία είναι ήδη στο ίδιο επίπεδο με αυτό της Δυτικής Ευρώπης και οι Πολωνοί που μετανάστευσαν πιο δυτικά εμφάνισαν σημαντική μείωση στην ευτυχία τους. Για τους μετανάστες από άλλες χώρες τα επίπεδα ευτυχίας παρέμειναν αμετάβλητα.

Οι μετανάστες είναι συχνά μορφωμένοι και φιλόδοξοι, αλλά τα προσόντα τους, μπορεί να μην αναγνωρίζονται στον τόπο προορισμού και να αντιμετωπίζουν την προκατάληψη και τη διάκριση από τους ντόπιους. Ακόμα κι έτσι, οι μισθοί που κερδίζουν στην πλουσιότερη χώρα μπορεί να είναι ελκυστικοί σε σχέση με αυτούς της πατρίδας τους. Μετά την άφιξή τους, όμως, θα αρχίσουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους ντόπιους, αντί με αυτούς που βρίσκονται στην πατρίδα τους. Η σύγκριση, στη συνέχεια, τροφοδοτεί μια αίσθηση απογοήτευσης από προσδοκίες που δεν μπορεί να ικανοποιηθούν.

Κάποιοι από τους μετανάστες ξεκινούν τη μετανάστευση όχι για τη δική τους ευτυχία, αλλά για να καλύψουν, μέσω εμβασμάτων, τις ανάγκες των μελών της οικογένειας που παραμένει πίσω. Ωστόσο ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, το κατά πόσο τα οφέλη των εμβασμάτων αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα που προκύπτουν από το χωρισμό της οικογένειας δεν υπάρχει σαφή απάντηση από την έρευνα.

(πηγή: todayfocus.gr με πληροφορίες από Quarz)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Το κρυφό κόστος της μετανάστευσης: η ευτυχία

Διευρύνεται το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών γυναικών

Το προσδόκιμο της ζωής των γυναικών στα 50 τους έχει αυξηθεί, αλλά το χάσμα μεταξύ γυναικών στις φτωχές και στις πλούσιες χώρες διευρύνεται και μπορεί να διευρυνθεί περαιτέρω χωρίς την καλύτερη διάγνωση και θεραπεία των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του καρκίνου, ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ).

Μελέτη του Π.Ο.Υ -μία από τις πρώτες που αναλύει τα αίτια θανάτου μεγαλύτερων γυναικών- διαπίστωσε ότι στις πλουσιότερες χώρες το ποσοστό των θανάτων που οφείλεται σε μη μεταδιδόμενες ασθένειες έχει μειωθεί δραματικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες -ειδικά από καρκίνους του στομάχου, του παχέος εντέρου, του μαστού και του τραχήλου της μήτρας.

Επίσης, οι γυναίκες άνω των 50 ετών σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα ζουν περισσότερα χρόνια, αλλά πεθαίνουν σε μικρότερη ηλικία -σε σχέση με εκείνες σε πλούσιες χώρες- από χρόνιες παθήσεις, περιλαμβανομένου του διαβήτη, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

«Το χάσμα ως προς το προσδόκιμο ζωής ανάμεσα σε αυτή την κατηγορία γυναικών σε πλούσιες και φτωχές χώρες διευρύνεται», αναφέρει η μελέτη του Π.Ο.Υ.

Αντίστοιχο αυξανόμενο χάσμα παρατηρείται ανάμεσα στο προσδόκιμο ζωής των ανδρών άνω των 50 σε πλούσιες χώρες και σε χώρες χαμηλότερου εισοδήματος και σε ορισμένα σημεία του κόσμου το χάσμα είναι ευρύτερο, επισημαίνουν αξιωματούχοι του Π.Ο.Υ.

Σύμφωνα με τον δρα Τζον Μπιρντ του Π.Ο.Υ και έναν εκ των τριών συγγραφέων της έκθεσης, «αυτό που προκύπτει είναι ότι ειδικά στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χρειάζεται να αρχίσουμε να εξετάζουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες των γυναικών αυτών. Η επιτυχία που παρατηρείται στον πλούσιο κόσμο προφανώς οφείλεται στην καλύτερη πρόληψη και θεραπεία των μη μεταδιδόμενων ασθενειών».

Στις γυναίκες άνω των 50 ετών, οι μη μεταδιδόμενες ασθένειες -ιδιαίτερα ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά- είναι οι πιο συχνές αιτίες θανάτου, ανεξάρτητα από το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας όπου ζουν, αποφάνθηκε η μελέτη.

Οι υπουργοί υγείας των 194 χωρών-μελών του Π.Ο.Υ συμφώνησαν σε ένα σχέδιο παγκόσμιας δράσης για την πρόληψη και τον έλεγχο μη μεταδιδόμενων ασθενειών κατά την ετήσια συνάντησή τους τον περασμένο Μάιο.

‘Όπως επισημαίνει η μελέτη, οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν αντιμετωπίσει τις καρδιαγγειακές νόσους και τον καρκίνο στις γυναίκες με απτά αποτελέσματα.

Λιγότερες γυναίκες σε ηλικία 50 ετών ή μεγαλύτερη στις πλούσιες χώρες πεθαίνουν από καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό ή διαβήτη σε σχέση με πριν από 30 χρόνια και αυτό συνεισέφερε περισσότερο στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής τους, αναφέρει ο Π.Ο.Υ.

Στη Γερμανία μία γυναίκα μπορεί να ζήσει μέχρι τα 84 χρόνια της, στην Ιαπωνία μέχρι τα 88, ενώ στη Νότια Αφρική τα 73 και στο Μεξικό τα 80.

«Αυτό αντανακλά δύο πράγματα: την καλύτερη πρόληψη, ειδικά αναφορικά με τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και την διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, αλλά αντανακλά και την καλύτερη θεραπεία», δήλωσε ο Μπιρντ.

«Θεωρώ ότι αυτό αφορά ιδιαίτερα τον καρκίνο του μαστού, καθώς οι πάσχουσες (από αυτή την μορφή) τυγχάνουν πολύ καλύτερης θεραπείας αυτή την εποχή στον πλούσιο κόσμο. Αυτό επίσης εξηγεί και την διαφορά», λέει ο ίδιος.

Οι χώρες χαμηλού εισοδήματος, ειδικά της Αφρικής, προσφέρουν θεραπείες για ασθένειες όπως το AIDS ή μεριμνούν για τις μητέρες, αλλά πολλές δεν διαθέτουν υπηρεσίες για την διάγνωση ή την θεραπεία του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με τον Μπιρντ.

Επίσης, σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση στην φαρμακευτική αγωγή για την υπέρταση, έναν υψηλότατο παράγοντα κινδύνου και θνησιμότητας, πρόσθεσε.

Οι γυναίκες που πάσχουν από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο χρειάζονται την ίδια χρόνια θεραπεία που παρέχεται στις πάσχουσες από AIDS και στις φορείς του ιού HIV, συμπλήρωσε ο ίδιος.

(πηγή: nooz.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Διευρύνεται το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών γυναικών

Υπολογιστές, τεχνολογία και παιδιά: Συνδυάζονται;

Τι έχουν πραγματικά ανάγκη τα παιδιά;

Είναι σίγουρο ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, όπως έχουν αλλάξει οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους. Αυτές τις αλλαγές φαίνεται να προσπαθούν να απεικονίσουν και οι διαφημίσεις, σε μερικές από τις οποίες εμφανίζεται η γυναίκα ως σύζυγος ή μητέρα που προσπαθεί να φέρει όλες τις υποχρεώσεις της εις πέρας, χωρίς να μένει πίσω στις εξελίξεις της εποχής και της τεχνολογίας. Συνήθως στις διαφημίσεις στήνεται ένα ιδανικό σκηνικό, όπου, για παράδειγμα, μια γυναίκα βάζει το παιδί της στο αυτοκίνητο, το δένει στο ειδικό κάθισμα, οδηγεί χρησιμοποιώντας πλοηγό και ταυτόχρονα μιλάει στο τηλέφωνο για να τακτοποιήσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της δουλειάς της, έχοντας στην τσάντα της το λάπτοπ. Φυσικά όλα αυτά τα κάνει με χαμόγελο γιατί όλα βγαίνουν εύκολα, αβίαστα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και κούραση, αφού είναι μια σύγχρονη γυναίκα, πλήρως εναρμονισμένη με τον τρόπο ζωής της εποχής της και πάλι φυσικά, οι διαφημίσεις δε δείχνουν πουθενά αυτήν τη μητέρα να μιλάει με το παιδάκι της, προσπαθώντας να επικοινωνήσει μαζί του. Βέβαια, οι άνθρωποι που φτιάχνουν τις διαφημίσεις ξέρουν τι πουλάνε κι αυτό που φαίνεται να θέλουν να πωλήσουν αυτές τις μέρες είναι ό,τι είναι κανόνας πλέον για τα μέλη μιας οικογένειας, να ενδιαφέρονται περισσότερο για τις ηλεκτρονικές τους συσκευές από ό,τι ο ένας για τον άλλον. Και ίσως να έχουν δίκιο, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις οικογενειών που έχει το κάθε μέλος έναν υπολογιστή στο δωμάτιό του κι όλοι σερφάρουν στο διαδίκτυο, απομονωμένοι ο ένας από τον άλλον, γιατί δε βρίσκουν τι να πουν μεταξύ τους, αφού τα λένε όλα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φίλους.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα από το Kaiser Family Foundation, τα παιδιά ηλικίας 8 ως 18 ετών περνούν πλέον περισσότερες από επτάμισι ώρες τη ημέρα σε συσκευές με οθόνες, όπως υπολογιστές, τηλεοράσεις κι άλλα gadgets. Σε αυτές τις ώρες δε συμπεριλαμβάνεται ο χρόνος που ξοδεύουν να στέλνουν μηνύματα ή να μιλάνε στο κινητό τους τηλέφωνο. Εν τω μεταξύ, έρευνα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι γονείς περνούν απειροελάχιστο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους, μόλις λίγα λεπτά της ώρας! Άρα, εάν κάνει κάποιος τις πράξεις θα καταλάβει ότι τα παιδιά περνούν πολύ περισσότερο χρόνο με τους υπολογιστές τους από ό,τι με την οικογένειά τους.

Είναι γεγονός ότι οι υπολογιστές υπάρχουν στη ζωή μας και είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της, καθώς πλέον είναι αδιανόητο ένα παιδί να μεγαλώνει σε σπίτι που δεν υπάρχει υπολογιστής. Επίσης, όλο και περισσότεροι δάσκαλοι και καθηγητές αναθέτουν στους μαθητές εργασίες που απαιτούν έρευνα στο διαδίκτυο ή δουλειά στον υπολογιστή, υποθέτοντας ότι όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή. Από την άλλη, υπάρχουν τα κινητά που έχουν αλλάξει άρδην τη ζωή των παιδιών, τα οποία δε διανοούνται πια την καθημερινότητά τους χωρίς κινητό. Πολλές φορές τα κινητά έχουν φανεί χρήσιμα, καθώς παρέχουν μια κάποιας μορφής ασφάλεια σε όσα παιδιά είναι στο σπίτι μόνα τους ή βγαίνουν συνεχώς έξω και πρέπει να μπορούν να επικοινωνήσουν με την οικογένειά τους.

Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά μειονεκτήματα στη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών. Ο χρόνος που περνάει κάποιος στον υπολογιστή, για παράδειγμα, μπορεί να φτάσει από τη χρήση στην κατάχρηση πάρα πολύ εύκολα χωρίς να γίνει αντιληπτό. Γι’ αυτό και πολύ γρήγορα μπορεί να φτάσει μια διαφήμιση σαν αυτήν που περιγράψαμε παραπάνω να βγει αληθινή, καθώς μια μητέρα πολυάσχολη που ασχολείται συνεχώς με όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές που έχει στη διάθεσή της, δε συνειδητοποιεί ότι χάνει χρόνο ασχολούμενη με πολλά και διαφορετικά πράγματα, ξεχνώντας ότι υπάρχει κάπου ένας σύζυγος ή ένα παιδί που έχουν ανάγκη τη φωνή της, την παρουσία της, τις συμβουλές της, τη στήριξή της, την αγάπη της, αναζητώντας γενικά τη σύντροφο και τη μητέρα που χρειάζονται.

Όσο κι αν μας λένε ότι όταν σερφάρουμε στο διαδίκτυο, είμαστε συνδεδεμένοι με όλον τον κόσμο, υπάρχουν πολύ πιο κοντά μας άνθρωποι που επιδιώκουν και θέλουν να συνδεθούν μαζί μας, σε κάθε επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά χρειάζονται πρότυπα, από την πραγματική τους ζωή, όχι από την τηλεόραση. Χρειάζονται γονείς να τους δείξουν τι σημαίνει μεγαλώνω, ωριμάζω, ενηλικιώνομαι, αποκτώ σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, μοιράζομαι συναισθήματα, γίνομαι αργότερα γονιός κι εγώ ο ίδιος. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από πραγματική φροντίδα κι όχι από μια νταντά που θα τους δώσει γάλα ή θα τα προσέχει να μη χτυπήσουν. Αντ’ αυτού αναζητούν γονείς που θα νοιάζονται πραγματικά για την εξέλιξή τους, για την πρόοδό τους στο σχολείο, για τη συμπεριφορά και την κοινωνικότητά τους.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής έχει ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό και οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς να δημιουργήσουν χώρους στο σπίτι όπου δε θα υπάρχουν οθόνες συσκευών. Αυτό σημαίνει ότι δε θα πρέπει να υπάρχουν τηλεοράσεις και υπολογιστές στα υπνοδωμάτια των παιδιών, ενώ ο χρόνος που αυτά περνούν μπροστά στον υπολογιστή πρέπει να μειωθεί σε δυο ώρες τη μέρα ή και λιγότερο. Επιπλέον, τονίζουν τη μεγάλη σημασία που έχει η προσοχή και η παρακολούθηση των πραγμάτων με τα οποία ασχολούνται τα παιδιά στο διαδίκτυο ως προς την ποιότητά και το περιεχόμενό τους.

Τέλος, αυτό που αναφέρουν οι επιστήμονες είναι ότι τελικά δεν έχει τόση σημασία πώς καταφέρνουν οι γονείς να έρθουν κοντά με τα παιδιά τους και τι δραστηριότητες κάνουν μαζί τους, αρκεί να υπάρχει χρόνος για επικοινωνία, τρυφερή φυσική επαφή, εκδήλωση συναισθημάτων και μετάδοση πληροφοριών, αρχών και πεποιθήσεων. Είτε αυτά γίνονται με μια βόλτα στο πάρκο ή στον καναπέ του σπιτιού γελώντας και συζητώντας, δεν έχει σημασία, γιατί αυτό που μετράει είναι να γίνονται.

(πηγή: news.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Υπολογιστές, τεχνολογία και παιδιά: Συνδυάζονται;