paidevo.gr | parents

Οι μικρότεροι έχουν καλύτερες τεχνικές συγκέντρωσης και εστίασης της προσοχής

Όσο περνάνε τα χρόνια διαπιστώνουμε (μετά απογοητεύσεως οι περισσότεροι) ότι δεν είναι το ίδιο εύκολο να μαθαίνουμε νέες δεξιότητες με την ίδια ταχύτητα και ευκολία, όπως όταν ήμασταν παιδιά.

Μια επιστημόνων από την Καλιφόρνια ανακάλυψε για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό και γιατί τα παιδιά είναι καλύτερα στο να μαθαίνουν νέα πράγματα και να αποκτούν νέες ικανότητες και δεξιότητες.

Μελετώντας τη νευρωνική δραστηριότητα οι ερευνητές ανακάλυψαν, ότι αυτοί που μαθαίνουν γρήγορα έχουν την ικανότητα να «κλείνουν» ένα τμήμα του εγκεφάλου τους που δεν το χρειάζονται για να συγκεντρωθούν σε αυτό που κάνουν. Αντίθετα, όσοι δυσκολεύονται να μάθουν γρήγορα -ανεξάρτητα από την ηλικία τους- χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αποκτήσουν τις νέες τους γνώσεις ακριβώς επειδή στη διαδικασία συμμετέχουν τμήματα του εγκεφάλου που δε χρειάζονται.

Ο συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Scott Grafton από το τμήμα ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια δήλωσε σχετικά: «Είναι χρήσιμο να σκεφτόμαστε τον εγκέφαλό μας ως μια μεγάλη εργαλειοθήκη. Όταν ξεκινά κανείς να μαθαίνει και να αναπτύσσει μια νέα δεξιότητα –όπως για παράδειγμα ένα μουσικό όργανο- ο εγκέφαλός του χρησιμοποιεί πολλά διαφορετικά εργαλεία, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να παράγει κάτι που να πλησιάζει στη… μουσική».

«Με τον καιρό και με αρκετή εξάσκηση, χρειάζονται ολοένα και λιγότερα ‘εργαλεία’ και οι βασικοί τομείς του εγκεφάλου μπορούν να υποστηρίξουν τη νέα αυτή συμπεριφορά» πρόσθεσε ο ίδιος και συνέχισε: «Αυτό που δείχνουν τα ευρήματα της εργαστηριακής μας έρευνας, είναι ότι πέρα από ένα συγκεκριμένο επίπεδο πρακτικής εξάσκησης, υπάρχουν κάποια γνωστικά εργαλεία τα οποία μπορεί να εμποδίζουν τη διαδικασία της περαιτέρω μάθησης. Η καλή εκτελεστική λειτουργία είναι απαραίτητη για τις πολύπλοκες διεργασίες, αλλά θα μπορούσε πραγματικά να αποτελεί ένα εμπόδιο για την εκμάθηση των απλών διεργασιών».

Από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, Danielle Bassett, ανέφερε ότι οι εθελοντές που ήταν σε θέση να προσαρμόσουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου τους σαν αυτές ενός παιδιού -απομονώνοντας τα τμήματα του εγκεφάλου που δε χρειάζονταν για την εκτέλεση μιας εργασίας- ήταν σε θέση να μαθαίνουν πιο γρήγορα.

Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Neuroscience.

(πηγή: newsbeast.gr)

Βασικό επιχείρημα ενάντια στην τακτική αυτή είναι η ευπιστία και η έλλειψη εμπειρίας των παιδιών. | AP

Για αθέμιτες και παραπλανητικές διαφημίσεις καταγγέλλουν την Google οργανώσεις καταναλωτών και προστασίας των παιδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες, απαιτώντας από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου να εξετάσει τις καταγγελίες τους. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις οργανώσεις Center for Digital Democracy, Campaign for a Commercial Free Childhood, American Academy of Child and Adolescent Psychiatry και Consumer Watchdog.

Η Google, θέλοντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής, δημιούργησε μία εφαρμογή αποκλειστικά για παιδιά με το όνομα «YouTube Kids», η οποία είναι διαθέσιμη σε Android και iOS. Σε αυτήν εμπεριέχονται βίντεο διαφόρων κατηγοριών, ενώ η αναζήτηση περιορίζει τις επιλογές των παιδιών και δεν τους επιτρέπει να δουν περιεχόμενο για ενήλικες.

Ωστόσο, οι οργανώσεις θεωρούν ότι τα όρια μεταξύ ψυχαγωγίας και διαφήμισης έχουν γίνει πολύ λεπτά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα επτάλεπτο βίντεο το οποίο «παγώνει» τους χαρακτήρες της Disney που εμφανίζονται ως κούκλες σε γεύμα των McDonald’s, τρώγοντας παγωτό και πίνοντας Sprite. Παρατηρείται, λοιπόν, συχνά το φαινόμενο σειρές καρτούν που προβάλλονται από το «YouTube Kids» να περιέχουν τοποθέτηση προϊόντων, χωρίς να αναφέρεται ρητά η σχέση αυτή.

Οι οργανώσεις θεωρούν ότι τα ψηφιακά μέσα θα πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες με την τηλεόραση, η οποία απαγορεύει την υπόγεια προβολή εμπορικού περιεχομένου. Βασικό επιχείρημα ενάντια στην τακτική αυτή είναι η ευπιστία και η έλλειψη εμπειρίας των παιδιών, τα οποία δεν μπορούν να κατανοήσουν ποιος προσπαθεί να τους πείσει. Μάλιστα, οι γονείς αφήνουν συχνά τα παιδιά χωρίς επιτήρηση, επειδή θεωρούν ότι η εφαρμογή δεν ενέχει κάποιον κίνδυνο.

«Έχουμε συνεργαστεί με πολλούς εταίρους και ομάδες υπεράσπισης των παιδιών κατά την ανάπτυξη της εφαρμογής και είμαστε πάντα ανοιχτοί σε ανατροφοδότηση σχετικά με τους τρόπους για τη βελτίωσή της», ανέφερε το Youtube.

(πηγή: efsyn.gr)

Oι προσδοκίες των γονέων, για τις επιδόσεις και την επαγγελματική πορεία του παιδιού, επηρεάζουν την αυτοεικόνα του, τη σχολική  του επιτυχία και γενικά την επαγγελματική του πορεία.  Η παρακάτω ιστορία αφορά τις επιπτώσεις στο μέλλον μιας καλής  μαθήτριας  που μπορεί να δημιουργήσει ένα οικογενειακό περιβάλλον με χαμηλές προσδοκίες.

Σε ένα μικρό σχολείο σε απομακρυσμένη περιοχή, πολλά πράγματα αλλάζουν. Δεν υπάρχει γυμνάσιο, λύκειο ως χωριστό σχολείο, αλλά γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις και μπορεί να διδάσκεις από την Α΄γυμνασίου, μέχρι την Γ’ λυκείου, προσαρμόζοντας ανάλογα τη μέθοδό σου και το λόγο σου, σαν επιδέξιος ισορροπιστής σε τεντωμένο σκοινί. Κάθε πτώση… στα κεφάλια των παιδιών.
Για μια και μοναδική φορά, συνέβη να έχω την ίδια τάξη από την Πρώτη γυμνασίου, μέχρι την Τρίτη λυκείου. Έξι ολόκληρα χρόνια μαζί! Μια υπέροχη τάξη, που κατάφερε να μη με βαρεθεί για 6 χρόνια, που κατάφερε να έχουμε την πιο ουσιαστική σχέση που είχα ποτέ με μαθητές, να καταργήσουμε κάθε τυπική απόσταση, χωρίς να χάσουμε την παιδαγωγό απόσταση και τους ρόλους. Φτάσαμε στο σημείο να τους ζητώ να μου διαβάσουν προσωπικά κείμενα (έγραφαν πολύ αυτά τα παιδιά) και να μου ζητάνε κι εκείνα το ίδιο, σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.
Μπορώ να πω ότι ήταν πνευματικά παιδιά μου πια και όχι μαθητές. Μη φανταστείτε ότι με είχαν αγιοποιήσει, κάθε άλλο, και κριτική μου έκαναν και καλοπροαίρετα πειράγματα, με κάθε ευκαιρία. Η δουλειά δουλειά όμως, ακόμα και στις καταλήψεις εκείνες επί Κοντογιαννόπουλου, που τους παραφύλαγαν οι τραμπούκοι να τους δείρουν και κοιμόντουσαν μέσα στο σχολείο, πήγα εγώ απέξω κι αντί άλλης συμπαράστασης σήκωσα την παλάμη και τους έδειξα τα δάχτυλα. Κυρία, γιατί μας μουντζώνετε; Δεν σας μουτζώνω βρε σεις, 5 εκθέσεις θέλω από τα θέματα που έχετε, κάθεστε που κάθεστε εκεί… Τις έφεραν όλοι!
Κι όμως…
Αυτή η τάξη, η πιο αγαπημένη μου, μου επιφύλαξε τις δύο πιο μεγάλες στενοχώριες της επαγγελματικής μου πορείας, την τελευταία χρονιά. Για τη μία θα σας πω σήμερα. Όχι, δεν είναι αυτό που φαντάζεστε, δεν έχει να κάνει με την επιτυχία στις εξετάσεις. Η καλύτερή μου μαθήτρια δεν πήγε να δώσει πανελλήνιες!
Πώς είναι να ξεχωρίζει ένα παιδί μέσα σ’ αυτή την εξαιρετική τάξη; Τι είναι αυτό το παιδί; Όλα όσα επιδιώκουμε μέσα από αυτή την έρμη την παιδεία τα είχε αυτή η κοπέλα, γνώση, ευστροφία, κρίση, ήθος, λόγο, καλλιέργεια…
Δεν είχε όμως αρκετά ικανή καθηγήτρια να καταλάβει τι γίνονταν στο σπίτι της. Πόσο την επηρέαζαν αυτά που γίνονταν. Μοναχοπαίδι, με μεγάλους σε ηλικία γονείς. Το μόνο σύμπτωμα που είχα διαγνώσει ήταν η έλλειψη ενδιαφέροντος και ενθουσιασμού για τις επιδόσεις της από τη μάνα. Μετά έμαθα ότι το μότο της ήταν: ”Εμείς είμαστε τώρα για περέτια (υπηρέτια), πού θα την αφήσουμε να πάει;”
Δεν πήγε!
Το έμαθα την επομένη.
Μου ήρθε σκοτοδίνη. Της το χρέωσα: “πώς το έκανε αυτό, γιατί δεν μου είπε τίποτα, πώς παραιτήθηκε έτσι από τα όνειρά της, πώς θα ζήσει έτσι τώρα;”
Δεν τη ρώτησα ποτέ, ήμουν κι εγώ μικρή, θύμωσα λες και μου στέρησε κάτι που μου ανήκε, λες και το αλογάκι μου εγκατέλειψε την κούρσα στο παραπέντε.
Της μίλαγα φιλικά μεν, τυπικά δε, για πολλά χρόνια, το ίδιο κι εκείνη.
Μετά από πολλά χρόνια, συναντηθήκαμε στο καράβι, παραμονές του γάμου της. Μιλήσαμε 3 ώρες. “Τουλάχιστον, δεν πήγες να παντρευτείς αμέσως μετά το σχολείο, όπως φοβόμουν, κι όσο το καθυστερούσες, έλεγα εντάξει, δεν έχει παραδοθεί ολωσδιόλου” Δεν άντεξα της το είπα.
Τότε έμαθα για τον αγώνα της, για τα όσα πέρασε τότε και μετά, για το ότι ήξερε πόσο με απογοήτευσε και πόσο θα ήθελα να το έχει παλέψει, να έχει κάνει κάτι, να έχει αντισταθεί. Κι ότι απλά, δεν μπόρεσε να πάει κόντρα στους γονείς της.
Κι όμως ήταν το ίδιο παιδί, με τα ίδια χαρίσματα, διάβαζε, έχτιζε ωραίες φιλίες, μακριά από τις συμβατικές του περιβάλλοντός της, βρήκε έναν αξιόλογο σύντροφο κι όχι όποιον της προξένευαν άρον άρον, είχε τον ίδιο ωραίο λόγο, την ίδια ωραία ψυχή.
Μου είχε συγχωρέσει και την απόσταση, την αποδοκιμασία, με καταλάβαινε περισσότερο από ό,τι εγώ εκείνη.
Η επιστροφή της… ασώτου ήταν λίγο αντεστραμμένη αυτή τη φορά…

(πηγή: http: fresheducation.gr)

http://thrania.blogspot.gr/search?updated-min=2008-01-01T00:00:00-08:00&updated-max=2009-01-01T00:00:00-08:00&max-results=32

Με αφορμή τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέδωσε το μήνυμα: «Βελτίωσε την ασφάλεια των τροφίμων από το αγρόκτημα έως το πιάτο».

Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου, ημερομηνία που συμπίπτει με τα «γενέθλια» του αρμόδιου για θέματα υγείας οργάνου του ΟΗΕ, Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος ιδρύθηκε στις 7 Απριλίου 1948.

Για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας 2015 ο ΠΟΥ επέλεξε ως θέμα την ασφάλεια των τροφίμων, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν οι κυβερνήσεις, οι βιομηχανίες, οι έμποροι και το κοινό για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα και να αποδοθεί ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει ο καθένας διασφαλίζοντας ότι τα τρόφιμα στα πιάτα όλων μας είναι ασφαλή για κατανάλωση.

Με σλόγκαν «Από το αγρόκτημα στο πιάτο, κάνε το τρόφιμο ασφαλές» και hashtag το #‎SafeFood, η σχετική καμπάνια προβάλλει τα πέντε «κλειδιά» για ασφαλέστερα τρόφιμα:

1. Δώστε έμφαση στην καθαριότητα και την υγιεινή των τροφίμων
2. Ξεχωρίστε τα ωμά και τα μαγειρεμένα τρόφιμα. Χρησιμοποιήστε διαφορετικά εργαλεία, για παράδειγμα μαχαίρια κοπής
3. Μαγειρέψτε/ ψήνετε καλά τα τρόφιμα, ιδιαίτερα το κρέας, τα πουλερικά, τα αβγά και τα θαλασσινά.
4. Διατηρείτε τα τρόφιμα σε ασφαλείς θερμοκρασίες.
5. Χρησιμοποιήστε ασφαλές νερό για τη μαγειρική και ασφαλείς πρώτες ύλες. Διδάξετε τις βασικές αρχές υγιεινής των τροφίμων και στα παιδιά σας.

Δείτε το video:

(πηγή: efsyn.gr)

Μια από τις περιπτώσεις που τα ζώα αποκτούν το πάνω χέρι απέναντι στον κυνηγό που προσπαθούσε να τα σκοτώσει:

(πηγή: otherside.gr)