paidevo.gr

Η έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα στον Ειρηνικό ήταν τόσο ισχυρή, που ο καπνός της έφτασε στο ύψος-ρεκόρ των 55 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, στα σύνορα της στρατόσφαιρας με το υψηλότερο στρώμα της ατμόσφαιρας, τη μεσόσφαιρα, όπως δείχνουν νέα δεδομένα από δορυφόρους. Με δεδομένο ότι το σύνορο της ατμόσφαιρας με το διάστημα – η λεγόμενη γραμμή Κάρμαν – βρίσκεται περίπου στα 100 χιλιόμετρα υψόμετρο, το νέφος της έκρηξης έφτασε τουλάχιστον στη μισή απόσταση από το διάστημα, κάτι που δεν έχει ποτέ διαπιστωθεί στο παρελθόν.

Για «ανήκουστο υψόμετρο» έκαναν λόγο οι Βρετανοί επιστήμονες που μελέτησαν τα στοιχεία, σύμφωνα με το BBC. Η πιο ισχυρή έκρηξη ηφαιστείου στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα είχε συμβεί στο Πινατούμπο των Φιλιππίνων το 1991 και τότε η στήλη καπνού εκτιμάται ότι δεν είχε ξεπεράσει το ύψος των 40 χιλιομέτρων, αν και οι σημερινοί πιο ακριβείς δορυφόροι ίσως είχαν δώσει μεγαλύτερο ύψος για εκείνη την έκρηξη.

Η εκτίμηση του ύψους της στήλης καπνού από την έκρηξη της Τόνγκα βασίστηκε σε δεδομένα από τρεις μετεωρολογικούς δορυφόρους, έναν ιαπωνικό, έναν νοτιοκορεατικό και έναν αμερικανικό. Μόνο ένα μικρό μέρος του νέφους της έκρηξης, κυρίως υδρατμοί παρά στάχτη, έφτασε έως τα 55 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Το κύριο μέρος της στήλης έφτασε έως τα 35 χλμ.

Επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) υπολόγισαν ότι η έκρηξη της Τόνγκα απελευθέρωσε εκρηκτική ισχύ ισοδύναμη με 10 μεγατόνους ΤΝΤ, κάτι που σημαίνει ότι ήταν 500 φορές πιο ισχυρή από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Οι γεωεπιστήμονες κατατάσσουν την έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα στην κλίμακα 5 του δείκτη ηφαιστειακής εκρηκτικότητας (VEI). Πρόκειται για την ισχυρότερη έκρηξη μετά από εκείνη του Πινατούμπο, που είχε καταταχθεί στην κλίμακα 6 (η κλίμακα VEI φτάνει έως το 8 και, συγκριτικά η Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έχει ταξινομηθεί ως 7).

Η έκρηξη του Πινατούμπο είχε μειώσει κατά μισό βαθμό την μέση παγκόσμια θερμοκρασία για τα επόμενα δύο χρόνια, καθώς εκτίναξε 15 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα, εμποδίζοντας την ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει στη Γη. Από την άλλη, η έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα, σύμφωνα με τον δρα Ρίτσαρντ Μπετς, επικεφαλής του τμήματος κλιματικών επιπτώσεων στη Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία, δεν αναμένεται να έχει ανάλογη κλιματική επίπτωση. Όπως ανέφερε, «το Πινατούμπο είχε σημαντική επίπτωση, αλλά οι εκπομπές του ηφαιστείου Χούνγκα-Τόνγκα ήσαν τουλάχιστον 30 φορές μικρότερες, κάτω του μισού εκατομμυρίου τόνου διοξειδίου του θείου, συνεπώς δεν περιμένουμε να οδηγήσουν σε μείωση της θερμοκρασίας, παρά την τεράστια έκρηξη που προκλήθηκε».

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Όσο πιο βιολογικά γερασμένος είναι ένας αμφιβληστροειδής, τόσο χειρότερη είναι η υγεία ενός ανθρώπου και κατ’ επέκταση τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να πεθάνει πρόωρα.

Η διαφορά ανάμεσα στη βιολογική ηλικία του αμφιβληστροειδούς στο πίσω μέρος του ματιού και της πραγματικής (χρονολογικής) ηλικίας ενός ανθρώπου αποτελεί δείκτη αυξημένου κινδύνου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που κάνει για πρώτη φορά αυτή τη συσχέτιση. Όσο πιο βιολογικά γερασμένος είναι ένας αμφιβληστροειδής, τόσο χειρότερη είναι η υγεία ενός ανθρώπου και κατ’ επέκταση τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να πεθάνει πρόωρα.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τη δρα Λάιζα Τσουοτίνγκ Τσου του αυστραλιανού Κέντρου Οφθαλμολογικών Ερευνών της Μελβούρνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό οφθαλμολογίας «British Journal of Ophthalmology», ανέφεραν ότι η «ψαλίδα» βιολογικής-χρονολογικής ηλικίας μπορεί μελλοντικά να αξιοποιηθεί ευρέως ως εργαλείο ελέγχου της γενικότερης υγείας των ανθρώπων.

Ολοένα περισσότερες είναι πλέον οι ενδείξεις ότι το δίκτυο των μικρών αγγείων του αμφιβληστροειδούς μπορούν να αποτελέσουν αξιόπιστο δείκτη της συνολικής υγείας του κυκλοφορικού συστήματος και του εγκεφάλου. Ο κίνδυνος αρρώστιας και θανάτου αυξάνει με την ηλικία, αλλά ποικίλει σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο της ίδιας ηλικίας και εν μέρει αυτό οφείλεται στις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων όσον αφορά τη βιολογική ηλικία τους.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο, με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης), που μπορεί να αξιολογήσει τη βιολογική ηλικία του αμφιβληστροειδούς και την απόκλιση της από τη χρονολογική ηλικία. Χρησιμοποίησαν ένα μεγάλο δείγμα σχεδόν 36.000 ατόμων, στους οποίους μετρήθηκε η βιολογική ηλικία του αμφιβληστροειδούς. Βρέθηκε ότι το 51% των ατόμων είχαν αμφιβληστροειδή με βιολογική ηλικία μεγαλύτερη κατά τουλάχιστον τρία χρόνια σε σχέση με την πραγματική ηλικία (χρονολογική), το 28% είχαν «ψαλίδα» τουλάχιστον πέντε ετών, ενώ το 4,5% πάνω από δέκα χρόνια.

Στη διάρκεια μιας δεκαετίας πέθαναν 1.871 άτομα. Διαπιστώθηκε ότι οι μεγάλες ηλικιακές «ψαλίδες» σχετίζονταν με σημαντική αύξηση κατά 49% έως 67% του κινδύνου πρόωρου θανάτου. Κάθε παραπάνω έτος που διευρύνεται η «ψαλίδα» βιολογικής-χρονολογικής ηλικίας του αμφιβληστροειδούς, σχετίζεται με μια κατά 2% έως 3% αύξηση στον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.

Τα ευρήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, «δείχνουν ότι το χάσμα στην ηλικία του αμφιβληστροειδούς αποτελεί ανεξάρτητο προγνωστικό δείκτη του αυξημένου κινδύνου θανάτου, ειδικά αιτιολογίας άλλης πέρα από την καρδιαγγειακή και τον καρκίνο. Η βιολογική ηλικία του αμφιβληστροειδούς φαίνεται να συνιστά κλινικά σημαντικό βιοδείκτη της γήρανσης. Ο αμφιβληστροειδής προσφέρει ένα μοναδικό προσβάσιμο ‘παράθυρο’ για την αξιολόγηση των υποκείμενων παθολογικών διαδικασιών των συστημικών αγγειακών και νευρολογικών ασθενειών που σχετίζονται με αυξημένη θνησιμότητα».

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Μάρνυ Παπαματθαίου

Τι δείχνει νέα έρευνα του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης και μελετητών του Χάρβαρντ. Η νοοτροπία των γονέων και οι νέες παιδαγωγικές αντιλήψεις βοηθούν στο «στήσιμο» μιας ώριμης και σωστά ανεπτυγμένης προσωπικότητας

Το άγχος που μπορεί να έχει μια μητέρα την πρώτη περίοδο της ζωής του παιδιού της, είναι πιθανό να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Αυτό το έχουν καταγράψει οι επιστήμονες και το διαβάζουμε συχνά. Εκείνο που δεν είναι γνωστό, είναι ότι υπάρχει μια «ασπίδα προστασίας» από τις αρνητικές επιπτώσεις του άγχους: η πίστη ότι οι δεξιότητες των παιδιών μας μπορούν να αλλάξουν.

Τι σημαίνει αυτό; Ερευνητές του Χάρβαρντ και του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης, ανακάλυψαν ότι το «κλειδί» για την υποστήριξη της ανάπτυξης του εγκεφάλου ενός παιδιού, είναι η πεποίθηση μιας μητέρας ότι οι ικανότητες του, μπορούν να επεκταθούν με την πάροδο του χρόνου, μέσω προσπάθειας και στρατηγικής.

Αντίθετα προς αυτό, η σταθερή νοοτροπία της μητέρας και η πεποίθηση ότι οι ικανότητες είναι έμφυτες και παραμένουν ίδιες με την πάροδο του χρόνου, ανεξάρτητα από την επένδυση σ αυτές, είναι ακριβώς εκείνες που δεν προστατεύουν τελικά από τις αρνητικές επιπτώσεις του άγχους τους, τον εγκέφαλο του παιδιού τους.

Έτσι, η νέα μελέτη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο «τύπος» της νοοτροπίας που μπορεί να έχει μια μητέρα θα μπορούσε να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεται το παιδί της. Για παράδειγμα, αναφέρουν οι επιστήμονες, εάν ένα παιδί δεν τα πήγε καλά σε μια εξέταση στα μαθηματικά, μια μητέρα που επενδύει στο χρόνο και την υποστήριξη θα απαντούσε: «Δούλεψες πολύ σκληρά σε αυτήν την εξέταση. Ας δούμε μαζί τα αποτελέσματα για να μάθουμε από τις ερωτήσεις που δεν κατάλαβες ακόμα». Αντίθετα μια μητέρα με σταθερή και εμπεδωμένη νοοτροπία θα απαντούσε: «Δεν πειράζει, απλά δεν είσαι μαθηματικός! Ούτε κι εγώ είμαι άνθρωπος των μαθηματικών!»

Μεγάλη ανατροπή

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Εφόσον αφήσουμε στην «άκρη» την βιολογία και τα γενετικά «αποτυπώματα», η έρευνα που ολοκληρώθηκε πρόσφατα από το Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης και καθηγητές του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ανατρέπει όσα ξέραμε ως σήμερα. Τα αποτελέσματα της δείχνουν ότι η ενθάρρυνση των γονέων να υιοθετήσουν την αποκαλούμενη  «νοοτροπία ανάπτυξης» οδηγεί σε καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα για τα παιδιά τους. Βέβαια, η εκπαιδευτική αυτή «πολιτική» μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίς.

Η μελέτη κυκλοφόρησε πρόσφατα από την αναπληρώτρια καθηγήτρια, παιδίατρο στο Ιατρικό Κέντρο Βοστώνης Mei Elansary, καθώς και πέντε ακόμη μελετητές μεταξύ των οποίων, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Χάρβαρντ Dana McCoy, ο καθηγητής εκπαιδευτικής πολιτικής, παιδιατρικής με ερευνητικό τομέα την νευροεπιστήμη Charles Nelson και η διδακτορική φοιτήτρια Wendy Wei. Τα αποτελέσματα της στηρίχθηκαν σε προηγούμενα ερευνητικά αποτελέσματα, μεταξύ των οποίων και της καθηγήτριας σε θέματα Early Learning του Χάρβαρντ Meredith Rowel που διερευνά από την πλευρά της ψυχολογίας τον ρόλο των γονέων και των οικογενειών στην γλωσική ανάπτυξη και την ευφυΐα των παιδιών στα πρώτα στάδια της ζωής τους.

Όπως εξηγεί η ίδια η ερευνήτρια του Ιατρικού Κέντρου Βοστώνης, η νοοτροπία για την οποία κάνει λόγο στην μελέτη, είναι το να ανατραπεί η νοοτροπία και η πεποίθηση ότι οι ικανότητες των παιδιών μας δεν αλλάζουν και να εγκαθιδρυθεί στη σκέψη της μητέρας ότι μπορεί να αναπτύξει τις ικανότητες της μέσα από προσωπική δουλειά και προσπάθεια ώστε να βοηθήσει τα παιδιά της να μάθουν νέα πράγματα και να επεκτείνουν τις ικανότητες τους.

Η έρευνα που έγινε συμπεριέλαβε 33 μητέρες και τα παιδιά τους, που ήταν 12 μηνών και αποτελούσαν μέρος μιας διαχρονικής μελέτης σχετικά με τον ρόλο του στρες και την ανάπτυξη του παιδιού. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο κ.  Nelson. Οι μητέρες, που ήταν δημόσια ασφαλισμένες, συμμετείχαν στην έρευνα μέσω της κλινικής πρωτοβάθμιας φροντίδας στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης.

Οι ερευνητές της μελέτης ρώτησαν τις μητέρες για τη νοοτροπία και τα επίπεδα άγχους τους. Η εγκεφαλική δραστηριότητα των παιδιών παρατηρήθηκε μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφίας. Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει τον αρνητικό αντίκτυπο του μητρικού στρες όχι μόνο στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ μητέρας και βρέφους, αλλά και στην ανάπτυξη του εγκεφάλου στην παιδική ηλικία.

Τα νέα αποτελέσματα έδειξαν χαμηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα στα βρέφη των γυναικών μητέρων που ένιωθαν άγχος. Αντίθετα, τα βρέφη των μητέρων που είχαν προσπαθήσει να αλλάξουν την νοοτροπία τους στην ανάπτυξη των παιδιών τους, σίγουρες ότι μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ευφυίας και των πρώτων δεξιοτήτων τους, δεν παρουσίασαν αρνητικό αντίκτυπο.

Εδώ, ακόμη και στις περιπτώσεις του υψηλού άγχους, η διαφορετική νοοτροπία στην αντιμετώπιση του παιδιού και η προσπάθεια της μητέρας να βοηθήσει στην  ανάπτυξη του, κρίθηκε ότι μπορεί να το προφυλάξει από τις αρνητικές επιπτώσεις του.

Ανάπτυξη εγκεφάλου

Αν και η μελέτη είναι μικρή, είναι η πρώτη που εξετάζει τη νοοτροπία της μητέρας στην ανάπτυξη του εγκεφάλου.

«Αυτό που είναι συναρπαστικό σε αυτή τη μελέτη είναι ότι δείχνει ότι οι νοοτροπίες σχετίζονται με τα αποτελέσματα ήδη από τη βρεφική ηλικία», δήλωσε σχετικά για τα παραπάνω η κυρία McCoy. «Υποδηλώνει κάποιες αρχικές ενδείξεις ότι υπάρχουν πραγματικά ερείσματα για το πώς οι νοοτροπίες ενσωματώνονται στα παιδιά ή πώς οι μητρικές νοοτροπίες θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στα παιδιά σε πολύ μικρή ηλικία».

Όμως, ενώ η μελέτη δείχνει ότι οι νοοτροπίες ανάπτυξης μπορούν να αποτρέψουν τις αρνητικές συνέπειες του μητρικού στρες, δεν αποτελούν πανάκεια για τα συστημικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι νέοι γονείς.

«Πρέπει να υποστηρίξουμε παρεμβάσεις που υποστηρίζουν νοοτροπίες ανάπτυξης, αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν τεράστιοι ‘συστημικοί’ στρεσογόνοι παράγοντες και φραγμοί που τίθενται στους νέους γονείς, ειδικά κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής των παιδιών», είπε ο McCoy. «Χρειαζόμαστε καλύτερες πολιτικές γονικής άδειας, καλύτερα συστήματα δημόσιας υποστήριξης για έγκαιρη φροντίδα και εκπαίδευση και περισσότερη υποστήριξη για την πρόσβαση στην υγεία και τη διατροφή για γονείς και μητέρες για να μειώσουμε τα συνολικά επίπεδα άγχους» κατέληξε.

Μπορεί λοιπόν να μην είμαστε σε θέση να αλλάξουμε το επίπεδο άγχους κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής του παιδιού μας. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την ανάπτυξη του…

Το σύνολό της μελέτης βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34456304/

(Πηγή: in.gr)

Νέα έρευνα για τον κοροναϊό υπογραμμίζει ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε τις επιπτώσεις από τη νόσηση, ακόμα κι αν είναι ήπια.

Ο κοροναϊός δεν αστειεύεται, ακόμα και αν κάποιος νοσήσει με ήπια συμπτώματα, όπως επιβεβαιώνει νέα έρευνα.

Αναλυτικότερα, τα άτομα με ήπια λοίμωξη από τον νέο κοροναϊό που δεν έχουν συμπτώματα COVID μακράς διάρκειας, μπορεί να έχουν προβλήματα προσοχής και μνήμης έξι έως εννέα μήνες μετά τη μόλυνση, σύμφωνα με νέα μελέτη του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Τα γνωστικά προβλήματα που επηρεάζουν τη συγκέντρωση είναι χαρακτηριστικά της COVID μακράς διάρκειας – μιας κατάστασης που πλήττει ορισμένους μετά από μια αρχική περίοδο μόλυνσης – αλλά δεν έχει διαπιστωθεί πόσο διαδεδομένα είναι τα προβλήματα προσοχής μετά τη μόλυνση από τον κοροναϊό.

Πώς έγινε η έρευνα

Στη νέα μελέτη, οι συμμετέχοντες, οι οποίοι είχαν νοσήσει από τον κοροναϊό στο παρελθόν, συμπλήρωσαν κάποιες ασκήσεις, ώστε οι ερευνητές να ελέγξουν τη μνήμη και τη γνωστική τους ικανότητα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες δυσκολεύονταν αρκετά να ανακαλέσουν προσωπικές εμπειρίες έως και έξι μήνες μετά τη μόλυνση. Είχε επίσης μειωθεί η ικανότητά τους να διατηρούν την προσοχή τους με την πάροδο του χρόνου έως και εννέα μήνες μετά τη μόλυνση.

«Αυτό που μας εξέπληξε είναι ότι παρόλο που οι συμμετέχοντες δεν είχαν συμπτώματα κατά τη στιγμή της εξέτασης, παρουσίαζαν προβλήματα προσοχής και μνήμης», δήλωσε η Δρ. Σίτζια Ζάο από το Τμήμα Πειραματικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Σύμφωνα με το Reuters και όπως αναμεταδίδει η ΕΡΤ, οι ερευνητές δήλωσαν ότι με την πάροδο του χρόνου, η επεισοδιακή μνήμη και η προσοχή επανήλθαν σε μεγάλο βαθμό στο φυσιολογικό μετά από έξι και εννέα μήνες, αντίστοιχα. Οι συμμετέχοντες είχαν επίσης καλές επιδόσεις σε τεστ άλλων γνωστικών ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης εργασίας και του σχεδιασμού.

Ο Στίβεν Μπέρτζες της Μονάδας Βιοστατιστικής MRC του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, τόνισε τον μικρό αριθμό των ατόμων που συμμετείχαν στη μελέτη, προσθέτοντας ότι δεν ήταν τυχαιοποιημένη.

«Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων COVID και μη-COVID όσον αφορά διάφορες συγκεκριμένες μετρήσεις της γνωστικής ικανότητας που εξετάστηκαν σε αυτή τη μελέτη, ήταν εντυπωσιακές», δήλωσε.

«Παρά τους περιορισμούς της μη τυχαιοποιημένης έρευνας, φαίνεται απίθανο τα αποτελέσματα αυτά να εξηγούνται από συστηματικές διαφορές μεταξύ των ομάδων που δεν σχετίζονται με τη μόλυνση COVID».

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Γιώργος Σακκάς

Έως και εθελοτυφλεί το Υπουργείο Παιδείας για την άνοδο των κρουσμάτων στα παιδιά, επιμένοντας για τα ασφαλή πρωτόκολλα λειτουργίας των σχολείων.

Μαθητές σε σχολείο GEORGE VITSARAS / SOOC

Συνεχείς είναι οι αναφορές τόσο του Υπουργείου Παιδείας όσο και μερίδας επιστημόνων ότι το περιβάλλον των σχολείων δεν αποτελεί χώρο μετάδοσης του κορονοϊού. Την ίδια στιγμή όμως τα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΕΟΔΥ διαψεύδουν την εκτίμηση αυτή. Μάλιστα διαπιστώνουμε ότι τα κρούσματα στις νεαρές ηλικίες αυξήθηκαν κατά 6% την τελευταία εβδομάδα.

Αξίζει να αναφέρουμε ακόμη ότι συνολικά 224.000 μαθητές νόσησαν μετά το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβριο.

Όσον αφορά στα πιο πρόσφατα δεδομένα, κατά το τελευταίο τριήμερο δηλαδή 17-19/1 ο ΕΟΔΥ καταγράφει στις ηλικίες έως 17 ετών 20.870 νέα κρούσματα, όταν το αντίστοιχο πρώτο τριήμερο της προηγούμενης εβδομάδας (10-12/1)τα κρούσματα ήταν 19.668. Σημειώνεται δηλαδή αύξηση 6% μέσα σε μια εβδομάδα και αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη με την επιστροφή των παιδιών στα θρανία.

Στο τριήμερο 17-19/1 αποτυπώνεται ξεκάθαρα η επίπτωση της επιδημίας στα νεαρά άτομα μετά το άνοιγμα των σχολείων για φέτος, ενώ τα κρούσματα το διάστημα 10-12/1 δεν μπορούν να αποδοθούν στις συναναστροφές των παιδιών στις τάξεις.

Παρόλα αυτά επισήμως από Κυβέρνηση και Επιστήμονες τονίζεται ότι όχι μόνο δεν υπήρχε αύξηση, αλλά μείωση των κρουσμάτων μετά το άνοιγμα, συγκρίνοντας όμως στοιχεία που κανονικά οι επιδημιολόγοι θα έπρεπε να αμφισβητούν. Φαίνεται επίσης να διαφεύγει εντελώς το γεγονός ότι τους τελευταίους 4 μήνες 1 στους 5 μαθητές μολύνθηκε με κορονοϊό και μόνο το 1/3 αυτών κατά την περίοδο των διακοπών.

Η αναθεώρηση που πέρασε στα βουβά

Με ενθουσιασμό τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου, το Υπουργείο Παιδείας ανέφερε ότι “Κατά την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των σχολείων εντοπίστηκαν 10.414 λιγότεροι μαθητές ηλικίας 4-18 ετών θετικοί στον κορονοϊό, απ’ ό,τι την τελευταία εβδομάδα των διακοπών των Χριστουγέννων (από 43.608 θετικά κρούσματα μαθητών μείωση σε 33.194), και παρά το γεγονός ότι τα τεστ σε αυτή την ηλικιακή ομάδα αυξήθηκαν ραγδαία την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των σχολείων”.

Χθες όμως ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε ότι “την εβδομάδα αναφοράς (10-16/1), το σύνολο των ασθενών ηλικίας 4-18 ετών είναι 36.300. Ξαφνικά βρέθηκαν δηλαδή άλλα 3.106 κρούσματα. Το αφήγημα για 10.414 λιγότερα κρούσματα κατέρρευσε αλλά κανείς φυσικά δεν το ανέφερε.

Κι εδώ πάλι αμφισβητούμε τα στοιχεία διότι κατά το διάστημα 10-16/1 στις ηλικίες μέχρι 17 ετών τα κρούσματα ήταν 38.088. Είναι αδύνατον να έχουμε μόνο 36.300 στις ηλικίες 4-18 διότι αυτό σημαίνει πάνω από 4.000 κρούσματα σε …μωρά έως 3 ετών!

Όπως και να ‘χει πάντως, την επίπτωση των σχολείων στην επιδημία μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων θα τη διαπιστώσουμε μέσα στην εβδομάδα αυτή. Να αναφέρουμε δε ότι το τελευταίο τριήμερο τα self test εντόπισαν κάτι λιγότερο από 9000 σε μαθητές και εκπαιδευτικό προσωπικό. Όμως βλέπουμε ότι μόνο στα παιδιά τα κρούσματα είναι πάνω από 20.000.

Υψηλό το ποσοστό κρουσμάτων σε παιδιά στο σύνολο των διαγνώσεων

Μια ακόμη σημαντική παράμετρο την οποία δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, είναι το ποσοστό των κρουσμάτων σε παιδιά σε σχέση με το σύνολο των διαγνώσεων.

Χθες ο ΕΟΔΥ ανέφερε ότι το διάστημα 10-16/1 το ποσοστό των κρουσμάτων στις ηλικίες 4-18 στο σύνολο των διαγνώσεων είναι 25% ενώ το προηγούμενο διάστημα (6-9/1) ήταν 18%.

Παρακολουθώντας τις τελευταίες μέρες το ποσοστό αυτό έχει εκτιναχθεί στο 34%, δηλαδή το 1 στα 3 νέα κρούσματα εντοπίζεται σε παιδιά.

Βέβαια υπάρχουν δύο σημαντικοί λόγοι που το βλέπουμε αυτό: ο μεγάλος ανεμβολίαστος πληθυσμός σε αυτές τις ηλικίες και ο ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός ελέγχων. Όμως και πάλι αυτό δείχνει πως τα παιδιά είναι αρκετά εύκολο να μολυνθούν.

(Πηγή: news247.gr)

Η τροχιά του 19094 PC1 τον έφερε κοντά στη Γη.

Τo Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής Διαστημικών Εφαρμογών & Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) οργάνωσε αποστολή για την παρατήρηση του αστεροειδούς 7482 (1994 PC1) με το τηλεσκόπιο Κρυονερίου (1.2μ), η οποία στέφθηκε με επιτυχία.

Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται στο σχετικό βίντεο, στις 18/01/2022 (ώρα 20:30 UTC ή 18:30 ώρα Ελλάδος), ο Αστρονόμος του ΙΑΑΔΕΤ Δρ. Α. Λιάκος, παρατήρησε τον αστεροειδή, ο οποίος στο βίντεο φαίνεται σταθερός στο κέντρο της εικόνας, με το υπόβαθρο των αστέρων να κινούνται. Ο αστεροειδής πέρασε σχετικά “κοντά” από τη Γη, σε απόσταση 1,93 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ή αλλιώς 5,15 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης.

Ο αστεροειδής είχε φαινόμενο μέγεθος 10.17mag, διάμετρο 1052 μέτρα, κινείται με ταχύτητα 70.415 χλμ την ώρα (19,56 km/s) και η περίοδος περιστροφής του γύρω από τον Ήλιο είναι 572 μέρες. Ανήκει στην κατηγορία των δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών λόγω των διαστάσεών του και των σχετικά κοντινών διελεύσεων από τη Γη.

Η ακριβής στόχευση και παρατήρηση ενός αντικειμένου που κινείται με τόσο μεγάλη ταχύτητα είναι σημαντική επιτυχία, που δείχνει την ικανότητα και τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας του ΙΑΑΔΕΤ και του ΕΑΑ να ανταποκρίνονται σε θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια του Διαστήματος (SST).

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Η αφήγηση της προϊσταμένης κοινωνικής υπηρεσίας στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Αργυρής Σωτηροπούλου

Συγκλονιστικές ιστορίες έφερε στο φως η εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» στο πλαίσιο αφιερώματος για τα ιδρύματα και το σύστημα παιδικής προστασίας στην Ελλάδα

Πολύ χαρακτηριστική η αφήγηση της προϊσταμένης κοινωνικής υπηρεσίας στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Αργυρής Σωτηροπούλου. Η κ. Σωτηροπούλου μίλησε για παιδί που ζει στο Παίδων από τη γέννησή του πριν από 7 χρόνια, εγκαταλελειμμένο από τους γονείς, μετά τη διάγνωσή του με σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Μεταξύ άλλων δήλωσε: “Έχουμε 8 παιδάκια που έχουν σοβαρό χρόνιο νόσημα. Είναι παιδιά που δυστυχώς όταν οι γιατροί διέγνωσαν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, οι γονείς τους τα εγκατέλειψαν εδώ. Κάποιο από αυτά τα παιδιά είναι εδώ 7 χρόνια. Από τη γέννηση του είναι εδώ.”

Εξίσου συγκλονιστική και η αφήγηση της κοινωνικής λειτουργού για παιδάκι που έφτασε σε κωματώδη κατάσταση στο Παίδων άγρια κακοποιημένο από τους ίδιους του τους γονείς. Το παιδί, όπως εξήγησε η κ. Σωτηροπούλου, εξ αιτίας της κακοποίησης που υπέστη, δεν έχει επικοινωνία, δεν βλέπει και δεν μπορεί να μιλήσει.

Συγκεκριμένα, δήλωσε σχετικά: “Εννοείται ότι προβληματίζομαι και θυμώνω πολύ όταν ακούω για ένα παιδί που κακοποιήθηκε είτε σωματικά είτε σεξουαλικά. Εννοείται ότι θυμώνω και ανησυχώ και στεναχωριέμαι για το 1 από τα 7 παιδιά που έχουμε τώρα στο νοσοκομειο, ότι έφτασε σε κωματώδη κατάσταση και διαπιστώθηκε ότι στο οικογενειακο του περιβάλλον καταστράφηκε ο εγκέφαλος του από κακοποίηση από την οικογένεια του. Εννοείται ότι με αγγίζει πολύ ότι αυτό το παιδί, δεν μιλάει, δεν βλέπει, δεν επικοινωνεί.”

Όπως εξήγησε μιλώντας στο Mega, η κ. Σωτηροπούλου, για όλους τους ανθρώπους που εργάζονται στο σύστημα παιδικής προστασίας, κάθε παιδί αφήνει το αποτύπωμά του. Πολύ χαρακτηριστική η ιστορία που αφηγήθηκε με πρωταγωνιστή μικρό προσφυγόπουλο που έφτασε στο νοσοκομείο ορφανό.

“Όλα τα παιδιά αφήνουν το στίγμα τους. Όλα τα παιδιά αφήνουν πίσω την εικόνα τους. Προσφυγόπουλο 6 ετών, ανέβαινα να του μιλήσω και έλεγε ένα τραγούδι καθημερινά. Αφού έφτασε η ώρα να πάει σε κάποιον χώρο φιλοξενίας, μου είπε ότι το τραγούδι ήταν το μοιρολόι για τη μαμά του που είχε χάσει.”

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Νίκη Ψάλτη

Εάν αναζητάτε την απάντηση σε κάποιο φάρμακο, τρόφιμο ή βότανο αδίκως ψάχνετε. Η απάντηση είναι πολύ πιο απλή. Πρόκειται για ένα γιατροσόφι αρχαίο όσο και ο άνθρωπος και αποτελεσματικό πέρα από κάθε συζήτηση

Το γέλιο ίσως θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό γιατροσόφι για τη βελτίωση της διάθεσης αλλά και της υγείας. Ένα καλό αστείο, ένα ανέκδοτο που διαβάσαμε στο facebook ή η αγαπημένη μας κωμική σειρά έχουν τη δύναμη να αυξήσουν τα επίπεδα των ενδορφινών, των ουσιών του εγκεφάλου που θεωρούνται φυσικά παυσίπονα, ενώ σχετίζονται με την ευχαρίστηση και την ευεξία.

Κίνηση ματ κατά του στρες

Όταν ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση στρες (με εκδηλώσεις όπως ταχυκαρδία, πίεση και αγγειοσύσπαση) τότε το πηγαίο και ειλικρινές γέλιο μπορεί να δράσει ως αντίδοτο στο στρες.  Το γέλιο δρα  επαναφέροντας τον οργανισμό σε κατάσταση ισορροπίας. Αυτό συμβαίνει τόσο όσον αφορά το γέλιο ως έκφραση μιας θετικής στάσης ζωής αλλά και κατά περίπτωση. Ένα στιγμιαίο ξέσπασμα γέλιου λίγο πριν από μια σημαντική εξέταση λόγου χάρη χαλαρώνει και αποφορτίζει την ένταση – δοκιμάστε το.

Αποτελεσματικό παυσίπονο

Όταν ο σωματικός πόνος δεν είναι έντονος τότε πράγματι το γέλιο μπορεί να προσφέρει μια πρόσκαιρη ανακούφιση. Αυτό συμβαίνει επειδή τα «κυκλώματα» που χρησιμοποιούνται για να μεταφερθεί το ερέθισμα του πόνου στον εγκέφαλο και τα αντίστοιχα «κυκλώματα» που εμπλέκονται στην διαδικασία του γέλιου είναι σχεδόν τα ίδια.

Φαίνεται δηλαδή ότι το γέλιο«διακόπτει» για λίγο την διαδρομή του ερεθίσματος του πόνου προς τον εγκέφαλο αποσπώντας την προσοχή του πάσχοντα.

Επίσης υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι το γέλιο ενισχύει την παραγωγή των ενδορφινών που είναι το φυσικό παυσίπονο του οργανισμού.

Επιδρά στο ανοσοποιητικό σύστημα
Χάρη στο γέλιο αυξάνεται η έκκριση των κυτταροκινών, ουσιών που συντονίζουν τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Πρέπει να τονίσουμε όμως ότι η εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος δεν εξαρτάται από ένα περιστασιακό γέλιο αλλά σχετίζεται με μια γενικότερα αισιόδοξη στάση ζωής που προφανώς συνοδεύεται από συχνά γέλια.

Επομένως δεν προκαλεί εντύπωση ότι οι άνθρωποι με απαισιόδοξη στάση ζωής αρρωσταίνουν συχνά.

(Πηγή: ygeiamou.gr)

Νέα επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η χημική ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος έχει βλάψει ανεπανόρθωτα τα οικοσυστήματα του πλανήτη, θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη επιβίωση.

Η χημική ρύπανση που προσβάλλει τον πλανήτη έχει αγγίξει πλέον επίπεδα τα οποία απειλούν την ακεραιότητα των παγκόσμιων οικοσυστημάτων, από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση της ανθρωπότητας και της ζωής εν γένει, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.

Τα πλαστικά αποτελούν σοβαρό παράγοντα της ρυπογόνου διαδικασίας που μολύνει το φυσικό περιβάλλον, ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την οποία δημιουργούνται και 350.000 συνθετικά χημικά, φυτοφάρμακα, βιομηχανικά υπολείμματα και αντιβιοτικά. Όλα τα παραπάνω παίζουν σημαντικό ρόλο στην περιβαλλοντική καταστροφή και οφείλουν να αποτελούν αντικείμενα σοβαρής ανησυχίας.

Η ρύπανση από πλαστικά απόβλητα εντοπίζεται από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τα βάθη των ωκεανών, και το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι μαζί με τα τοξικά χημικά είναι διαδεδομένα και διαλύονται αρκετά δύσκολα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της επιστημονικής μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, η χημική ρύπανση έχει ξεπεράσει εκείνο το «πλανητικό όριο», μετά το οποίο οι ανθρωπογενείς αλλαγές στη Γη την αποσταθεροποιούν όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία 10.000.

Και αυτό καθώς η χημική ρύπανση καταστρέφει τον πυρήνα των βιολογικών και φυσικών διαδικασίων των οικοσυστημάτων που φροντίζουν για την αναπαραγωγή της ζωής στον πλανήτη μας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των φυτοφαρμάκων, η χρήση των οποίων σε γιγάντιες ποσότητες εξουδετερώνει και αβλαβείς για τις σοδειές οργανισμούς, οι οποίοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την ισορροπία των οικοσυστημάτων, και άρα την επάρκεια του καθαρού αέρα, του νερού και της τροφής.

Πολλαπλασιάστηκε κατά 50 φορές η παραγωγή χημικών ουσιών τα τελευταία 70 χρόνια

«Η παραγωγή χημικών έχει πολλαπλασιαστεί κατά 50 φορές από το 1950, με προοπτική τριπλασιασμού της μέχρι το 2050», ανέφερε η Πατρίτσια Βιλλαρούμπια-Γκόμεζ, υποψήφια διδάκτωρ και ερευνητική βοηθός στο Κέντρο Ανθεκτικότητας της Στοκχόλμης, η οποία έλαβε μέρος στη σχετική έρευνα. «Ο ρυθμός με τον οποίο οι κοινωνίες παράγουν και διοχετεύουν νέες χημικές ουσίες στο περιβάλλον είναι ασύμβατος με τη δυνατότητα αναπαραγωγής του φυσικού περιβάλλοντος προκειμένου να είναι βιώσιμο για τους ανθρώπους».

Την ίδια στιγμή, η έρευνα δείχνει ότι η συνολική μάζα πλαστικών υπερβαίνει αυτή όλων των ζωντανών θηλαστικών στον πλανήτη, γεγονός σίγουρα αποκαρδιωτικό και ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης.

Η έρευνα αξιοποίησε έναν συνδυασμό διαφορετικών μετρήσεων για να μελετήσει τις υφιστάμενες συνθήκες, όπως τον αυξανόμενο ρυθμό παραγωγής χημικών και την απελευθέρωσή τους στην ατμόσφαιρα, διαδικασία η οποία εξελίσσεται πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως και να αναλυθούν οι πραγματικές επιπτώσεις της σε σημεία του πλανήτη.

Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι σε πολλές περιπτώσεις και περιοχές τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους είναι περιορισμένα, αρκετά έγκυρα όμως για να υποστηρίξουν τα συμπεράσματα περί σπασίματος του πλανητικού φράγματος.

Αναγκαία η άμεση αυστηροποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου

Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί κανονισμοί προκειμένου να αντιστραφεί η κατάσταση, οι οποίοι θα αφορούν και την αυτοτελή ζημιά που προκαλεί στο περιβάλλον η χημική ρύπανση, αντίστοιχοι με εκείνους που αφορούν στις εκπομπές ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου.

Το όριο της χημικής ρύπανσης είναι το πέμπτο από τα εννέα συνολικά που έχει ξεπεραστεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Μεταξύ αυτών είναι η πλανητική υπερθέρμανση, η καταστροφή των άγριων βιοτόπων, η απώλεια της βιοποικιλότητας και η εκτεταμένη ρύπανση φωσφόρου και αζώτου.

(Πηγή: efsyn.gr)

Η πρώτη ανθρωπογενής μαζική απώλεια της βιοποικιλότητας στον πλανήτη είναι ήδη σε εξέλιξη, προειδοποιεί νέα μελέτη, «δείχνοντας» ως πειστήριο τα ασπόνδυλα και ως αιτία την κλιματική αλλαγή

Όλοι λίγοι πολύ έχουμε ακούσει για τη θεωρία της εξαφάνισης των δεινοσαύρων -και, μαζί με αυτούς, πολλών άλλων ειδών- από την πρόσκρουση ενός αστεροειδούς στη Γη.

Αυτά, πριν από 66.000.000 χρόνια…

Λίγοι πιθανόν γνωρίζουν ότι έκτοτε έχουν μεσολαβήσει άλλες 5 μαζικές εξαφανίσεις της βιοποικιλότητας στον πλανήτη, από ακραία φυσικά φαινόμενα.

Και ελάχιστοι είναι αυτοί που -όπως προειδοποιούν όλο και περισσότεροι ειδικοί και καταγράφει μια νέα μελέτη– έχουν επίγνωση ότι σήμερα βιώνουμε μια έκτη. Και δη πρώτη στα χρονικά που προκαλείται εξ ολοκλήρου από τις δικές μας πράξεις, ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής.

Αυτή τη φορά μάλιστα, όπως επισημαίνεται στην επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biological Reviews, οι ρυθμοί είναι ανησυχητικά επιταχυνόμενοι.

Έρποντας… στην καταστροφή

Οι συντάκτες της μελέτης -βιολόγοι από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού και το Πανεπιστήμιο της Χαβάης στη Μάνοα- υπολογίζουν ότι από το 1500 έως σήμερα, έχουν εξαφανιστεί μεταξύ 7,5-13% από τα 2 εκατομμύρια γνωστά είδη.

Πολύ περισσότερα, δηλαδή, από το 0,04% που εκτιμά η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN).

«Οι δραστικά αυξημένοι ρυθμοί εξαφάνισης ειδών και η μείωση της αφθονίας πολλών πληθυσμών ζώων και φυτών είναι καλά τεκμηριωμένα, ωστόσο ορισμένοι αρνούνται ότι αυτά τα φαινόμενα ισοδυναμούν με μαζική εξαφάνιση», λέει ο Ρόμπερτ Κάουι, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.

«Αυτή η άρνηση βασίζεται σε μια προκατειλημμένη αξιολόγηση της κρίσης, που επικεντρώνεται στα θηλαστικά και τα πτηνά και αγνοεί τα ασπόνδυλα, τα οποία αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα της βιοποικιλότητας», επισημαίνει (υπολογίζεται ότι αποτελούν περίπου το 95-97% των γνωστών ζωικών ειδών).

«Η συμπερίληψη των ασπόνδυλων ήταν το κλειδί για να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε πράγματι μάρτυρες της έναρξης της έκτης μαζικής εξαφάνισης στην ιστορία της Γης», υποστηρίζει ο Κάουι.

«Τα τρέχοντα ποσοστά εξαφάνισης, ειδικά μεταξύ των χερσαίων ασπόνδυλων, είναι πολύ υψηλότερα από το φυσικό ποσοστό εξαφάνισης», αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης.

Η απειλή, διαπίστωσε η επιστημονική ομάδα, είναι μικρότερη για τα θαλάσσια είδη. Στη δε ξηρά, καταγράφεται πιο αυξημένη για την πανίδα, απ’ ότι για τη χλωρίδα, κυρίως στα νησιά.

Ως βασικοί παράγοντες αναφέρονται η εισαγωγή ξένων ειδών σε παρθένους βιότοπους και η διαταραχή της ισορροπίας των οικοσυστημάτων, η καταστροφή δασών για τη μετατροπή τους σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και οι εκπομπές ρυπογόνων αερίων, πρωτίστως διοξειδίου του άνθρακα, που προκαλούν την κλιματική αλλαγή.

Ο κίνδυνος, προειδοποιούν οι συντάκτης της μελέτης, σαφώς δεν περιορίζεται μόνο στα ζώα και στα φυτά, αλλά θα αγγίξει πια τους ανθρώπους, καθώς επιτείνει την επισιτιστική επισφάλεια στον πλανήτη.

«Ηθικά απαράδεκτο»

Δεδομένου ότι «η ανθρωπότητα έχει τη δυνατότητα της επιλογής», η αδιαφορία μπροστά την εν εξελίξει αυτή καταστροφή είναι «ηθικά απαράδεκτη», τονίζουν οι ερευνητές.

«Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος ικανό να χειριστεί τη βιόσφαιρα σε μεγάλη κλίμακα», εξηγεί ο Ρόμπερτ Κάουι.

«Δεν είμαστε απλώς ένα άλλο είδος που εξελίσσεται απέναντι σε εξωτερικές επιρροές. Αντίθετα, είμαστε το μόνο είδος που έχει συνειδητή επιλογή για το μέλλον μας και τη βιοποικιλότητα της Γης».

«Η άρνηση της κρίσης, η αποδοχή της και η μη ανάληψη δράσης ή η χειραγώγησή της προς ένα αβέβαιο όφελος για τους ανθρώπους -που αναμφίβολα ορίζεται από πολιτικούς και επιχειρηματικά συμφέροντα- αποτελεί κατάργηση της ηθικής ευθύνης», υπογραμμίζουν οι συντάκτες της μελέτης.

«Οι καλές ιδέες για δράση είναι άφθονες και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών έως τη φορολογία και την πράσινη γεωργία, φαίνεται όμως ότι λείπει η πολιτική βούληση», αναφέρουν.

Ακόμη και με τα υφιστάμενα προγράμματα και πρωτοβουλίες, εκτιμούν, δεν μπορούν να προστατευτούν όλα τα υπό εξαφάνιση είδη.

Ως εκ τούτου, δηλώνουν «απαισιόδοξοι για την βιοποικιλότητα του πλανήτη, μεγάλο μέρος της οποίας θα εξαφανιστεί χωρίς καν να γνωρίζουμε την ύπαρξή του».

Και απευθύνουν έκκληση στη διεθνή επιστημονική κοινότητα να συλλέξει και να τεκμηριώσει όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για τα απειλούμενα είδη, προτού είναι πια πολύ αργά για να μελετηθούν.

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Αναστασία Κιτσικώστα

Ανησυχίες για μακροχρόνια καταστροφή του περιβάλλοντος εκφράζουν οι επιστήμονες μετά την τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου στην Τόνγκα.

Φόβοι για όξινη βροχή που θα καταστρέψει και θα μολύνει τις καλλιέργειες
Planet Labs PBC via AP

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών, που μελετούν τις δορυφορικές εικόνες καθώς είναι αδύνατη η πρόσβαση στην περιοχή, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για καταστροφές στους κοραλλιογενείς υφάλους, διάβρωση των ακτών και διατάραξη της αλιείας στον Ειρηνικό.

Όξινη βροχή

Από την πρώτη έκρηξη, το ηφαίστειο απελευθέρωσε διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα καθώς και οξείδιο του αζώτου. Πρόκειται για δύο στοιχεία που δημιουργούν όξινη βροχή όταν αλληλεπιδρούν με το νερό και το οξυγόνο, σύμφωνα με το Reuters.

Με βάση το τροπικό κλίμα στην Τόνγκα, είναι πολύ πιθανό να πέσει όξινη βροχή, η οποία μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές στις καλλιέργειες και να μολύνει τα βασικά προϊόντα κατανάλωσης όπως τα λάχανα, το καλαμπόκι και τις μπανάνες.

«Αναλόγως με το πόσο θα διαρκέσουν οι εκρήξεις του ηφαιστείου, ο επισιτισμός των πολιτών μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο», προειδοποιεί ο ηφαιστειολόγος Σέιν Κρόνιν από το πανεπιστήμιο του Όκλαντ.

Σε συναγερμό και τα Φίτζι

Πάντως υπάρχει και το ενδεχόμενο η Τόνγκα να γλιτώσει την βροχή εάν το νέφος μετακινηθεί στα δυτικά, ωστόσο, μπορεί να χτυπήσει και τα νησιά Φίτζι.

Στα Φίτζι, παρακολουθούν την ποιότητα του αέρα και συνιστούν στους κατοίκους να καλύπτουν τις δεξαμενές νερού στα νοικοκυριά τους και να μείνουν στα σπίτια τους σε περίπτωση βροχής.

Νεκρά ψάρια

Η οικονομία της Τόνγκα εξαρτάται κατά πολύ από τους πόρους των ωκεανών, καθώς τρέφονται και βγάζουν τα προς το ζην από τα ψάρια.

Η τέφρα που έχει σκεπάσει τα μικρά νησιά μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για τη θαλάσσια ζωή. Ήδη λίγες εβδομάδες πριν την έκρηξη, οι γεωλογικές υπηρεσίες είχαν προειδοποιήσει πως το νερό που βρίσκεται κοντά στο ηφαίστειο είναι μολυσμένο και είχαν δώσει οδηγία στους ψαράδες να μην αλιεύουν από εκείνο το σημείο καθώς τα ψάρια είναι δηλητηριασμένα.

Αναπόφευκτα, η έκρηξη έχει επιδεινώσει την κατάσταση, ενώ το γεμάτο στάχτες νερό θα στερήσει και την τροφή στα ψάρια και θα εξαφανίσει τις αποικίες που γεννάνε. Άλλα ψάρια θα εξαφανιστούν και άλλα θα μεταναστεύουν, λένε οι επιστήμονες.

Κοραλλιογενείς ύφαλοι

Η μόλυνση από την τέφρα πιθανόν έχει πλήξει και τους κοραλλιογενείς υφάλους της Τόνγκα, που είναι βασικός πυλώνας για την τουριστική βιομηχανία της περιοχής και η οποία απέφερε 5 εκατομμύρια δολάρια ετησίως πριν την έναρξη της πανδημίας.

Ήδη οι ύφαλοι απειλούνταν από την κλιματική αλλαγή και τους κυκλώνες ωστόσο τώρα κινδυνεύουν ακόμα περισσότεροι καθώς έχουν καλυφθεί από ουσίες.

Η έκρηξη θεωρείται πως απελευθέρωσε περισσότερο σίδηρο στο νερό το οποίο μπορεί να ενισχύσει την ανάπτυξη γαλαζοπράσινων φυκών και σφουγγαριών που κολλάνε πάνω στους υφάλους. Για να «αναγεννηθούν» και να καθαρίσουν είναι μια διαδικασία που θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια.

Διαβρωμένες ακτές

Η απώλεια των κοραλλιογενών υφάλων επίσης θα προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα στο να περιορίζει την άνοδο των υδάτων ειδικά κατά την περίοδο καταιγίδων, με τις ακτές να είναι εκτεθειμένες.

Το γεγονός προκαλεί ανησυχία καθώς η κλιματική αλλαγή οδηγεί την στάθμη της θάλασσας σε άνοδο κατά περίπου 6 χιλιοστά ετησίως -διπλάσιο από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Στην περιοχή καταγράφηκε τσουνάμι 5 με 10 μέτρα, που επίσης προκάλεσε διάβρωση στις ακτές και επέφερε τεράστιες καταστροφές, οι οποίες ακόμα εκτιμώνται.

(Πηγή: cnn.gr)

Συντάκτης: Νίκη Μπάκουλη

Θεωρία που δημοσιεύτηκε σε διεθνές ιατρικό περιοδικό προτείνει ότι η λήθη είναι μηχανισμός εκμάθησης. Τι εννοούν οι επιστήμονες;

Το ότι ξεχνάμε κάποιες από τις αναμνήσεις μας είναι ευεργετικό για τη λειτουργία του εγκεφάλου μας. ISTOCK

Μέσω της καθημερινότητας μας έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργούμε αναμνήσεις. Όσο περνούν τα χρόνια, ξεχνάμε πολλές. Αυτό συνήθως μας προβληματίζει, αφού το συνδέουμε με τη γενικότερη φθίνουσα πορεία στη λειτουργία του οργανισμού μας, με το πέρασμα των χρόνων.

Επιστήμονες τοποθετήθηκαν επί του θέματος και με θεωρία που δημοσιεύτηκε στο διεθνές ιατρικό περιοδικό Nature Reviews Neuroscience εξηγούν ότι η αλλαγή στην ικανότητα πρόσβασης σε συγκεκριμένες μνήμες, βασίζονται σε περιβαλλοντική ανατροφοδότηση και προβλεψιμότητα. Δηλαδή, η λήθη μπορεί να μην είναι ‘σφάλμα’ του μηχανισμού μας, αλλά χαρακτηριστικό του εγκεφάλου μας, όπως αλληλεπιδρά δυναμικά με το περιβάλλον.

Οι ερευνητές Dr. Tomás Ryan (αναπληρωτής καθηγητής Βιοχημείας και Ανοσολογίας στο Trinity College Institute of Neuroscience του Δουβλίνου) και Dr. Paul Frankland (καθηγητής ψυχολογίας στο University of Toronto και το Hospital for Sick Children της ίδιας πόλης) διευκρίνισαν ότι όπως ζούμε σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, το να ξεχνάμε κάποιες από τις αναμνήσεις μας μπορεί να είναι ευεργετικό -καθώς αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε πιο ευέλικτη συμπεριφορά και καλύτερη λήψη αποφάσεων.

Εάν δηλαδή, οι αναμνήσεις αποκτήθηκαν σε συνθήκες που δεν σχετίζονται πλήρως με το τρέχον περιβάλλον, το να τις ξεχνάμε μπορεί να είναι θετική αλλαγή “που βελτιώνει την ευημερία μας”. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι τόνισαν ότι “η θεωρία μας είναι πως μαθαίνουμε να ξεχνάμε κάποιες αναμνήσεις, όπως διατηρούμε άλλες που είναι σημαντικές”.

Ο πιο εύκολος τρόπος για να κατανοήσουμε αυτήν τη θεωρία, είναι να ‘δούμε’ τον εγκέφαλο μας, ως ‘εγκέφαλο’ ηλεκτρονικού υπολογιστή, που ‘γεμίζει’ με δεδομένα και έτσι τροποποιείται η πρόσβαση σε ‘κομμάτια’ που δεν είναι πια σχετικά και επίκαιρα. Οι μνήμες δεν χάνονται, αλλά γίνονται ‘αδιάφορες’.

Οι επιστήμονες που ανέπτυξαν τη θεωρία είναι υπότροφοι του καναδικού παγκόσμιου ερευνητικού οργανισμού CIFAR (Canadian Institute for Advanced Research), που έκανε δυνατή τη συνεργασία μέσω του προγράμματος Child & Brain Development. Προστέθηκαν σε μια μακρά λίστα ερευνητών που πιστεύουν ότι σε κάποιες περιπτώσεις, ξεχνάμε γιατί μαθαίνουμε.

“Η φυσική λήθη είναι αναστρέψιμη σε κάποιες περιπτώσεις”

Ο Dr. Ryan εξήγησε ότι “οι μήνες αποθηκεύονται σε σύνολα νευρώνων που ονομάζονται έγγραμμα (σ.σ. είναι η φυσική ή βιοχημική αλλαγή στον νευρικό εγκεφαλικό ιστό, που λειτουργεί ως το φυσικό αποτύπωμα μιας μνήμης, το υπόβαθρο μιας μνήμης) και μπορούν να ανακαλούν με επιτυχία τις αναμνήσεις, μετά την επανενεργοποίηση τους.

Η λογική επέκταση αυτού είναι ότι η λήθη προκύπτει όταν τα έγγραμμα δεν μπορούν να επανενεργοποιηθούν. Οι μνήμες υπάρχουν στα συγκεκριμένα σύνολα, αλλά δεν μπορούν να ανακληθούν. Μένουν αποθηκευμένες σε ‘χρηματοκιβώτιο’ που δεν θυμόμαστε τον κωδικό του, για να το ανοίξουμε. Η νέα μας θεωρία προτείνει ότι η λήθη οφείλεται στην αναδιαμόρφωση του κυκλώματος που αλλάζει τα έγγραμμα, από μια προσβάσιμη σε μια απρόσιτη κατάσταση. Επειδή το ποσοστό της λήθης επηρεάζεται από περιβαλλοντικές συνθήκες, προτείνουμε ότι η λήθη είναι στην πραγματικότητα μορφή μάθησης -που αλλάζει την προσβασιμότητα στη μνήμη σύμφωνα με το περιβάλλον και το πόσο προβλέψιμο είναι”.

Ο Dr. Frankland πρόσθεσε ότι “υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ο εγκέφαλος ξεχνά, αλλά όλοι ενεργούν για να κάνουν το έγγραμμα -τη φυσική ενσωμάτωση μιας μνήμης- πιο δυσπρόσιτα”, με τον Dr. Ryan να καταλήγει στο “πιστεύουμε ότι αυτή η ‘φυσική λήθη’ είναι αναστρέψιμη σε ορισμένες περιπτώσεις και ότι σε ασθενείς με ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ, αυτοί οι φυσικοί μηχανισμοί λήθης ‘παραβιάζονται’. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα, τη σημαντικά μειωμένη προσβασιμότητα στα έγγραμα και την παθολογική απώλεια της μνήμης”.

(Πηγή: news247.gr)

ΦΩΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Άλλη μία επιστημονική μελέτη -εν προκειμένω ιταλική- δείχνει ότι η μακρόχρονη έκθεση των ανθρώπων σε ρύπανση του αέρα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για μόλυνση από κορονοϊό και νόσο Covid-19. Κάθε μέση ετήσια αύξηση των μικροσωματιδίων της ατμόσφαιρας κατά ένα μικρογραμμάριο ανά κυβικό μέτρο αέρα (1 μg/m3) εκτιμήθηκε ότι συνδέεται με μια αύξηση κατά 5% των μολύνσεων σε μια περιοχή, κάτι που ισοδυναμεί με έξτρα 294 μολύνσεις από κορονοϊό ανά 100.000 κατοίκους ετησίως, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Τζιοβάνι Βερονέζι του Κέντρου Ερευνών Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του Τμήματος Ιατρικής και Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Ινσούμπρια του Βαρέζε, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα περιβαλλοντικής και επαγγελματικής ιατρικής «Occupational & Environmental Medicine», ανέλυσαν στοιχεία της περιόδου 2020-21 για την πόλη Βαρέζε (81.543 κάτοικοι) της Λομβαρδίας στη Βόρειας Ιταλίας, η οποία είχε πληγεί σοβαρά από την πανδημία και όπου υπάρχει πρόβλημα ρύπανσης της ατμόσφαιρας.

Η μελέτη εκτίμησε διαχρονικά τα μέσα επίπεδα ρύπων του αέρα (σωματιδίων, διοξειδίου και μονοξειδίου του αζώτου και όζοντος) και τα συσχέτισε με την εξέλιξη των κρουσμάτων του κορονοϊού. Διαπιστώθηκε ότι οι ρύποι αύξαναν περισσότερο τον κίνδυνο λοίμωξης Covid-19 στα άτομα ιδίως άνω των 55 ετών.

Είναι γνωστό ότι η μακρόχρονη έκθεση στη ρύπανση του αέρα αυξάνει τον κίνδυνο αναπνευστικών και καρδιαγγειακών παθήσεων λόγω χρόνιας φλεγμονής και εξασθένησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Με ανάλογο τρόπο, φαίνεται πως αυξάνεται και η πιθανότητα να μολυνθεί κανείς από κορονοϊό, αν ζει για καιρό σε συνθήκες μολυσμένου αέρα.

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι «οι προσπάθειες των κυβερνήσεων να μειώσουν περαιτέρω τα επίπεδα ρύπανσης του αέρα μπορούν να βοηθήσουν επίσης στον μετριασμό των επιπτώσεων της Covid-19 στη δημόσια υγεία».

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον μπήκαν στις τσέπες των Κροίσων – Νέα έρευνα της Oxfam

Οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη πρόσθεσαν 5 τρισεκατομμύρια δολάρια στην περιουσία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με την Oxfam, επιδεινώνοντας την οικονομική ανισότητα καθώς η πανδημία ώθησε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο στη φτώχεια.

Χρησιμοποιώντας στοιχεία που συγκέντρωσε το Forbes, η Oxfam αναφέρει σε νέα της έκθεση ότι ο συνολικός πλούτος των δισεκατομμυριούχων εκτινάχθηκε από 8,6 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Μάρτιο του 2020 σε 13,8 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Νοέμβριο του 2021, αύξηση μεγαλύτερη από ό,τι τα προηγούμενα 14 χρόνια μαζί. Οι 10 πλουσιότεροι άνδρες του κόσμου είδαν τη συλλογική τους περιουσία υπερδιπλασιασμένη, καταγράφοντας αύξηση κατά 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα.

Η έκθεση δημοσιεύθηκε ενόψει της διαδικτυακής ατζέντας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, η οποία θα πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα.

Να φορολογηθούν οι πλούσιοι

Η Oxfam υποστηρίζει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να φορολογήσουν τα κέρδη των υπερπλούσιων κατά τη διάρκεια της πανδημίας και να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα για να χρηματοδοτήσουν συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, να πληρώσουν για εμβόλια, να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις και να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση.

«Οι δισεκατομμυριούχοι είχαν μια τρομερή πανδημία. Οι κεντρικές τράπεζες διοχέτευσαν τρισεκατομμύρια δολάρια στις χρηματοπιστωτικές αγορές για να σώσουν την οικονομία, ωστόσο πολλά από αυτά έχουν καταλήξει να καλύπτουν τις τσέπες δισεκατομμυριούχων που οδηγούν σε άνθηση του χρηματιστηρίου», δήλωσε η Γκαμπριέλα Μπούχερ, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam.

«Ένας εφάπαξ φόρος 99% επί των περιουσιακών κερδών Covid-19 των 10 πλουσιότερων ανδρών μόνο θα απέφερε 812 δισεκατομμύρια δολάρια», ανέφερε η Μπούχερ.

«Αυτοί οι πόροι θα μπορούσαν να πληρώσουν για να παραχθούν αρκετά εμβόλια για ολόκληρο τον κόσμο και να καλύψουν χρηματοδοτικά κενά στα κλιματικά μέτρα, την καθολική υγεία και την κοινωνική προστασία και τις προσπάθειες αντιμετώπισης της βίας λόγω φύλου σε περισσότερες από 80 χώρες», ανέφερε.

Πρόσθεσε επίσης, ότι αν αυτοί οι δέκα άντρες έχαναν αύριο το 99,999% του πλούτου τους, θα ήταν ακόμα πλουσιότεροι από το 99%όλων των ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη.

«Ακόμη και μετά τον φόρο, οι 10 πλουσιότεροι άνδρες του κόσμου θα εξακολουθούσαν να είναι δισεκατομμυριούχοι και ως ομάδα θα είχαν αυξήσει την περιουσία τους κατά 8 δισεκατομμύρια δολάρια από την αρχή της πανδημίας», αναφέρει η έκθεση.

Τα νούμερα σοκάρουν

Ο συνδυασμένος πλούτος των 10 κορυφαίων δισεκατομμυριούχων – συμπεριλαμβανομένου του CEO της Tesla, Ιλον Μασκ και του ιδρυτή της Amazon Τζεφ Μπέζος – διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τώρα είναι έξι φορές μεγαλύτερος από αυτόν των φτωχότερων 3,1 δισεκατομμυρίων ανθρώπων του κόσμου, σύμφωνα με την έκθεση .

«Η ανισότητα σε τέτοιο ρυθμό και κλίμακα συμβαίνει από επιλογή και όχι από τύχη», είπε η Bucher. «Οι οικονομικές μας δομές όχι μόνο μας έχουν κάνει όλους λιγότερο ασφαλείς έναντι αυτής της πανδημίας, αλλά επιτρέπουν ενεργά σε όσους είναι ήδη εξαιρετικά πλούσιοι και ισχυροί να εκμεταλλευτούν αυτή την κρίση για δικό τους κέρδος».

Η πανδημία δεν ήταν η «μεγάλη ισοφάριση» που κάποιοι προέβλεπαν

Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι 97 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έπεσαν σε ακραία φτώχεια το 2020 και τώρα ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Ο αριθμός των φτωχότερων στον κόσμο αυξήθηκε επίσης για πρώτη φορά σε περισσότερα από 20 χρόνια.
Η ανισότητα των εμβολίων έχει γίνει μείζον ζήτημα καθώς πολλές από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου συγκεντρώνουν βολές, αγοράζοντας αρκετές δόσεις για να εμβολιάσουν τον πληθυσμό τους πολλές φορές και αποτυγχάνοντας να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους να τις μοιραστούν με τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Γεωργία Οικονόμου

Τα έργα του σφράγισαν μία ολόκληρη εποχή, μπήκαν στα σπίτια των νεοελλήνων και τα γέμισαν με πλήθος χρωμάτων

Ο Αλέκος Φασιανός μπροστά από έργα του . ΑΠΕ

Ήταν αναμφίβολα ένας από τους εμβληματικότερους Έλληνες ζωγράφους του 20ου αιώνα, ένας από τους τελευταίους μεγάλους. Γι αυτό και η Ελλάδα “απογυμνώνεται” από τον θάνατό του Αλέκου Φασιανού. Τα έργα του σφράγισαν μία ολόκληρη εποχή, μπήκαν στα σπίτια των νεοελλήνων και τα γέμισαν με πλήθος χρωμάτων. Γιατί αν κάτι ήξερε καλά ο μεγάλος ζωγράφος, αυτό ήταν το πως να αναμειγνύει και να δημιουργεί χρώματα.

Η βαθιά ανθρωποκεντρική του προσέγγιση και η ξεκάθαρη ελληνικότητα της τέχνης του του χάρισαν διεθνή λάμψη και αναγνώριση. “Εκφράζω τον άνθρωπο του σήμερα, ο οποίος φέρει τη μνήμη όλων όσων προηγήθηκαν”, έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος σκιαγραφώντας εξαιρετικά γλαφυρά το προσωπικό του ιδίωμα.

Ήταν βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής Τέχνης, γι αυτό και στα έργα του παντρεύει την ελληνική μυθολογία με το σύγχρονο μένοντας πάντα σταθερός στον άνθρωπο. Στις μορφές του αναγνωρίζεις τα κυκλαδικά ειδώλια, τα αρχαία ελληνικά αγγεία, ακόμη και βυζαντινές εικόνες.

Έργα του Αλέκου Φασιανού –

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του διαμορφώθηκαν βαθμιαία στη διάρκεια της διαμονής του στο Παρίσι, όπου είχε την ευκαιρία να εξοικειωθεί, μεταξύ άλλων, με τις μοντέρνες τάσεις της δεκαετίας του 1960. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους Έλληνες καλλιτέχνες της γενιάς του, δεν συντάχθηκε εμφανώς με τα ευρωπαϊκά πρωτοποριακά ρεύματα της εποχής που πρότασσαν την αφαιρετικότητα και την αφηρημένη ζωγραφική. “Επέμενε στα ανθρωποκεντρικά ζητήματα, όταν όλοι οι Έλληνες καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Τσόκλης και ο Κεσσανλής, ενστερνιζόντουσαν το πνεύμα της μοντέρνας ευρωπαϊκής ζωγραφικής και της αφαιρετικότητας. Αυτό είναι ίσως και η δική του τομή στην ελληνική ζωγραφική. Το γεγονός πως επέμεινε στο εικονογραφικό του ανθρώπου, που σήμερα ίσως χαρακτηρίζαμε και λίγο ποπ” αναφέρει στο NEWS 24/7 η κριτικός Τέχνης Μαρία Μαραγκού.

Τρία ήταν τα βασικά του θέματα τα οποία και έμειναν αναλλοίωτα στη διάρκεια της πορείας του: ο άνθρωπος, η φύση και το περιβάλλον.

Το έργο “Φτερωτός φίλος” του Αλέκου Φασιανού EUROKINISSI

Η ανθρώπινη φιγούρα είναι πάντα κυρίαρχη. Αρχικά αποδίδεται με μια ηθελημένη απλοϊκότητα, αλλά με τον καιρό εξελίσσεται και αποκτά μια κυρίαρχη παρουσία στον χώρο. Σχεδιάζεται σχηματοποιημένα, με λιτά και καθαρά περιγράμματα, σε συνθέσεις επίπεδες με ελάχιστη φωτοσκίαση. Συχνά το χρώμα απλώνεται έντονο και ενιαίο σε όλη την επιφάνεια της μορφής, δίνοντας μια εντυπωσιακή μνημειακότητα στην εικόνα, η οποία λειτουργεί κυρίως ποιητικά και όχι ρεαλιστικά.

«Οι φιγούρες του είναι ως επί το πλείστον αέρινες, με ανεμίζοντα μαλλιά. Σαν ένα ελαφρύ αεράκι να τις “χτυπά”» μας εξηγεί η Μαρία Μαραγκού..

Η τέχνη του Αλέκου Φασιανού είναι ταυτόχρονα λαϊκή και υψηλή. Τα μοτίβα που κατά καιρούς εμφανίζονται στη ζωγραφική του, τόσο τα καθαρά ανθρωποκεντρικά (ποδηλάτες, καπνιστές, ερωτικά ζευγάρια, κ.ά) όσο και εκείνα που περιγράφουν αντικείμενα ή χώρους, προέρχονται καταρχήν από μια οικεία καθημερινότητα, η οποία όμως παίρνει μια μυθική διάσταση, ιδίως όταν υπάρχουν και άμεσες αναφορές σε πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας.

Έκθεση του Αλέκου Φασιανού

Λάτρης των βυζαντινών εικόνων, των αρχαίων και των κυκλαδίτικων ειδωλίων

“Από πολύ μικρός και εξαιτίας του παππού μου, τριγύρναγα στις μισοσκότεινες μεταβυζαντινές εκκλησίες… Πιο πολύ όμως και από το θρησκευτικό μέρος με είλκυαν οι εικόνες οι βυζαντινές η οι λαϊκές. Μου έκαναν εντύπωση οι άγιοι καβαλάρηδες με τα φωτοστέφανα και τα σπαθιά τους που έβγαζαν φλόγες και σκότωναν θηρία. Τα ξερά βυζαντινά βουνά στο βάθος, τα περίεργα δέντρα και τα φυτά και οι χρυσοί ουρανοί. Προσπαθούσα να αντιγράψω τις εικόνες. Όμως ήθελα να κάνω και δικές μου, να εκφράσω και τον δικό μου κόσμο, όπως κι όλας είχε διαπλαστεί από όλα όσα έβλεπα.

Η μητέρα μου ήταν φιλόλογος και είχε μανία με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Αυτή με πήγαινε συγχρόνως στα Μουσεία η την Ακρόπολη και παντού όπου μπορούσε να συναντήσει αρχαία πράγματα. Μου άρεσαν πολύ τα εικονογραφημένα αρχαία βάζα, ιδίως οι λευκές λήκυθοι, που εικόνιζαν νεκρικές παραστάσεις. Πιο πολύ όμως με συγκινούσαν τα κυκλαδικά ειδώλια με στυλιζαρισμένα χέρια, τα μονοκόμματα σώματα που μοιάζανε με παιχνίδια” διαβάζουμε στο προσωπικό του site πως αναφέρει ο ίδιος ο Αλέκος Φασιανός “αποκρυπτογραφώντας” τις καταβολές του.

«Όταν δεν ζωγραφίζω είμαι δυστυχής» είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του ο μεγάλος ζωγράφος, φράση που είναι ενδεικτική για το πόσο ζωογόνα ήταν γι αυτόν η Τέχνη του.

Έκθεση του Αλέκου Φασιανού

Ο Μόραλης…

Το 1953 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο εργαστήριο του καθηγητή Γιάννη Μόραλη. Στη διάρκεια της ίδιας περιόδου, παρακολουθεί το εργαστήριο του ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη, του οποίου το πνεύµα λειτουργεί καταλυτικά για εκείνο του νεαρού ζωγράφου και κινητοποιεί το µελλοντικό του έργο.

Ο ίδιος θεωρεί ότι ο Μόραλης είχε τη μεγίστη επιρροή επάνω του τόσο ως δάσκαλος, καλλιτέχνης, όσο και ως άνθρωπος. «Απ’ αυτόν μάθαμε να συγκρίνουμε και τα πράγματα, να βλέπουμε τις επιδράσεις του σκότους επί του φωτός και τανάπαλιν καθώς και τις αλλοιώσεις των σχημάτων και των αντικειμένων εξαιτίας του φωτός. Όμως πάντα σκεφτόμουνα τους Αγίους με τα φωτοστέφανα, τα κοντάρια τους, τα σπαθιά τους, τις πολυποίκιλες στολές τους και τα κόκκινα ή άσπρα άλογα που πηδούσαν πάνω από φλεγόμενους δράκοντες. Μου άρεσε επίσης η γιαπωνέζικη τέχνη και η ινδική ζωγραφική-ταντρική. Όμως δεν είχα τη μυστικοπάθεια. Άρχισα να ζωγραφίζω πάλι ανθρώπους με στολή και παράσημα μέσα σε κήπους. Δεν είχαν καμιά κίνηση, ήταν ανέκφραστοι και κρατάγανε λουλούδια. Αργότερα οι μικρές αυτές φιγούρες των ανθρώπων με τις στολές που έκανα άρχισαν να διαλύονται, να γίνονται τα όντα τα χρωματιστά με τα λουλούδια γύρω-γύρω, άλλοτε καλά, άλλοτε τρομερά. Και τώρα αυτά πού ζωγραφίζω κρατούν φλεγόμενα σπαθιά, όπως οι βυζαντινοί Άγιοι. Είναι όμως πλάσματα απόκοσμα, της δικιάς μου φαντασίας, όπως προήλθαν μέσα από τις σκοτεινές εκκλησίες. Μου αρέσει η κόκκινη μάζα ή η μπλε, όχι όμως αφηρημένη. Τo χρώμα πρέπει πάντα να έχει μια σημασία», διαβάζουμε στο προσωπικό του site.

«Τι μας παρουσιάζει ο Φασιανός», αναρωτιέται ο Michel Faucher. «Άνδρες, γυναίκες, συχνά με προφίλ, μαλλιά που τα παίρνει ο άνεμος, αέρινα και ιερατικά, άλογα, τοπία, τη θάλασσα, το φως, τους λόφους, δωμάτια, παράθυρα ανοιχτά, τον ουρανό… φευγαλέες στιγμές της ομορφιάς. Η ομορφιά είναι οι αποδείξεις της αγάπης…».

Ο Αλέκος Φασιανός με τη Μαρίνα Καραγάτση

Το ατελιέ της Καλλιθέας και οι ποδηλάτες…

Mε την επιστροφή του στην Αθήνα από το Παρίσι το 1963 μαζί με τον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Αντώνη Κεπέτζη, τον Νίκο Στεφάνου και τον Βασίλη Σπεράντζα είχαν νοικιάσει από την Εθνική Πινακοθήκη ένα ατελιέ στην Καλλιθέα, όπου και μέχρι το 1967 η παρέα δημιούργησε ένα ζωντανό εργαστήριο, το Ατελιέ της Καλλιθέας. Ένα από τα λίγα, αν όχι το μοναδικό καλλιτεχνικό ατελιέ που οι συναθροίσεις φίλων και οι σουρρεαλιστικές παραστάσεις ήταν αυτά που το κρατούσε ζωντανό.

Ο Φασιανός έχει πει χαρακτηριστικά: «Εκεί αναπτυχθήκαμε με έμπνευση και ενθουσιασμό, για μια ζωγραφική που βγαίνει από την αίσθηση της πραγματικότητας. Σ’ αυτό το ατελιέ, μας επισκέπτονταν πολλοί φίλοι ποιητές, ζωγράφοι, φιλότεχνοι και περίεργοι. Ερχόταν συχνά ο Ταχτσής, ο Τσαρούχης, ο Εμπειρίκος, η Βακαλό, ο Σινόπουλος, ο Καρούζος, ο Αναλις και πολλοί άλλοι. Έτσι, με την ηθική υποστήριξή τους και τις συμβουλές τους, παίρναμε πολύ θάρρος. Γιατί, δεν είναι εύκολο, όταν κανείς αρχίζει, να είναι σίγουρος για το έργο του…. Με τον Σπεράντζα μέναμε στο επάνω πάτωμα και ο Στεφάνου στο κάτω…. Εκεί, σ’ αυτό το σπίτι της Καλλιθέας, γεννήθηκε ο πρώτος ποδηλάτης καπνίζων. Ξαφνικά μια μέρα, ενώ στεκόμουν στο παράθυρο και κοιτούσα τον ουρανό, μου ήλθε η έμπνευση, σαν επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, να κάνω έναν ποδηλατιστή με τσιγάρο και καπνό και με τα μαλλιά του να ανεμίζουν. Όταν το ζωγράφισα, γέμισε το δωμάτιο με φούμες. Κατόπιν έκανα ένα άλλο, μπλε, και ύστερα ένα κόκκινο. Μέχρι τώρα, έχω ζωγραφίσει αρκετούς, για ποδηλατικούς αγώνες».

Με την ενθάρρυνση του Ανδρέα Εµπειρίκου, δηµιουργεί τη σειρά έργων «ποδηλάτες µε µαλλιά ν’ ανεµίζουν».

“Είναι φανταστικό – και σημειολογικό – που ο μεγαλύτερος ζωγράφος της εποχής μας γεννήθηκε στην Ελλάδα” γράφει ο Philippe Caloni (Combat, 28 Δεκ 1970)

Ο Αλέκος Φασιανός μαθαίνει τα μικρά παιδιά την Τέχνης της ζωγραφικής στο Κυκλαδικό Μουσείο EUROKINISSI

Πολλές οι τιμές…

Το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και το 2010 τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση με το παράσημο της Legion d’Honneur (Officier des Lettres et des Arts). Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από 70 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Η τελευταία αναδρομική του έκθεση έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη (2004), με τίτλο Φασιανός, Μυθολογίες του καθημερινού. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη του κόσμου (Μπιενάλε Sao Paulo 1971, Μπιενάλε Βενετίας 1972, Ευρωπάλια, Βρυξέλλες 1982, Μπιενάλε Γραφιστικής Μπάντεν – Μπάντεν 1985, κ. ά.).

Τον Φεβρουάριο του 2021 τιμήθηκε με το παράσημο του Διοικητή της τάξης των Γραμμάτων και των Τεχνών – Commandeur de l’ordre des Arts et des Lettres από τη Γαλλική Δημοκρατία. Αυτή είναι η ύψιστη τιμή που μπορεί να δοθεί σε καλλιτέχνη από τη γαλλική κυβέρνηση για την προσφορά του στις τέχνες και τα γράμματα.

(Πηγή: news247.gr)