paidevo.gr | parents

Η σωματική τιμωρία των παιδιών προκαλεί ζημιά που, όχι μόνο δεν λιγοστεύει όταν το παιδί δεχτεί μετά αγκαλιές και φιλιά, αλλά μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερη εξαιτίας της στοργικής συμπεριφοράς του γονιού αργότερα: Μεγάλη μελέτη που αφορά τη σωματική τιμωρία των παιδιών έγινε σε οκτώ χώρες (ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες).

Η μελέτη κατέληξε στα εξής στυμπεράσματα:

1) ΚΑΝΕΝΑ όφελος για την ανατροφή των παιδιών δεν προκύπτει από τη σωματική τιμωρία

2) Η σωματική τιμωρία ευθύνεται για σημαντικά προβλήματα άγχους και επιθετικότητας, ακόμη και σε παιδιά που ζουν σε χώρες όπου λόγω κουλτούρας, θεωρείται αποδεκτό μέσο διαπαιδαγώγησης.

3) Τα προβλήματα που προκαλεί η σωματική τιμωρία στον ψυχισμό των παιδιών επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο όταν ο γονιός από τη μια τιμωρεί σωματικά το παιδί του, από την άλλη εκδηλώνει στοργική και αγάπη προς αυτό. Η ζημιά της από τη σωματική τιμωρία δεν «ακυρώνεται» από την κατά τα άλλα στοργική και φροντιστική στάση του γονιού. Αυτή ακριβώς η στάση προκαλεί στο παιδί την αίσθηση του απρόβλεπτου και της απόρριψης.

4) Αν και πολλοί γονείς θεωρούν τη σωματική τιμωρία των παιδιών ως κάτι πιο «ήπιο», διαχωρίζοντάς την από τη σωματική κακοποίηση, η έρευνα δείχνει ξεκάθαρα ότι ακόμη και η ήπια σωματική τιμωρία προκαλεί τα ίδια ακριβώς προβλήματα άγχους και επιθετικότητας στα παιδιά.

5) Ελάχιστοι είναι οι γονείς που εφαρμόζουν τη σωματική τιμωρία από πεποίθηση ότι αυτή κάνει καλό στα παιδιά. Οι περισσότεροι γονείς νιώθουν ενοχές όταν τιμωρούν σωματικά τα παιδιά τους, πράγμα που δείχνει ότι αυτή η συμπεριφορά τους είναι αποτέλεσμα θυμού και γίνεται σαν ξέσπασμα.

Τη μελέτη για τη σωματική τιμωρία, μπορεί κανείς να βρει στον παρακάτω σύνδεσμο: Lansford J et al. Corporal Punishment, Maternal Warmth, and Child Adjustment: A Longitudinal Study in Eight Countries Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology 43:4, 2014

(πηγές: σελίδα «ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ» στο Facebook, http://childandfamilyblog.com/hitting–child x )

Υπόθεση παραβίασης απορρήτου μέσω του Διαδικτύου έφερε στο «φως» έρευνα του τμήματος προστασίας ανηλίκων της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Ως δράστης ταυτοποιήθηκε ένας 19χρονος Αλβανός σε βάρος του οποίου σχηματίσθηκε δικογραφία.

Προηγήθηκε καταγγελία δύο ανήλικων κοριτσιών, μίας 16χρονης και μίας 17χρονης, σύμφωνα με τις οποίες, άγνωστος απέκτησε κατ’ επανάληψη πρόσβαση σε προσωπικό τους λογαριασμό που διατηρούν σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, έχοντας προηγουμένως παραβιάσει σχετικούς κωδικούς και δικλείδες ασφαλείας.

Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, σε συνομιλία που είχε μέσω της συγκεκριμένης ιστοσελίδας με ένα από τα θύματα, ο 19χρονος αξίωσε εκβιαστικά χρηματικό ποσό για να σταματήσει να παραβιάζει οποιονδήποτε διαδικτυακό λογαριασμό της.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, η έρευνα έδειξε ότι ο νεαρός αλλοδαπός προέβαινε στις πράξεις του χρησιμοποιώντας σύνδεση διαδικτύου γείτονά του, προκειμένου να καλύπτει τα ψηφιακά του ίχνη.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του στη Νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης βρέθηκαν και κατασχέθηκαν δύο φορητοί υπολογιστές, ένας σκληρός δίσκος κι ένα μέσο αποθήκευσης (usb), ενώ, κατά την Αστυνομία, βρέθηκαν ίχνη πρόσβασης στους προσωπικούς λογαριασμούς των ανήλικων κοριτσιών.

Η δικογραφία απεστάλη στον εισαγγελέα, ενώ τα κατασχεθέντα πειστήρια θα σταλούν στα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. για περαιτέρω εξέταση.

(πηγή: nooz.gr)

Της Κατερίνας Νανοπούλου

Έρευνα έχει δείξει ότι περίπου 20% των ενηλίκων είναι χρόνια αναβλητικοί, αλλά πολλοί περισσότεροι είναι εκείνοι που αναβάλουν δουλειές και υποχρεώσεις σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Που οφείλεται όμως αυτή η συμπεριφορά; Μπορεί να είναι το άγχος της αποτυχίας ή η τελειομανία που εμποδίζει κάποιον να είναι αποφασιστικός και να κάνει όλα όσα πρέπει. Μπορεί να το καταλαβαίνετε όταν συμβαίνει, είτε να γίνεται ασυναίσθητα, αλλά η αναβλητικότητα δημιουργεί περισσότερο άγχος στη ζωή σας από όσο νομίζετε. Διαβάστε τις πιο συνηθισμένες σκέψεις που κάνουν οι αναβλητικοί άνθρωποι, αλλά και πως να τις αντικρούσετε.

«Δεν θέλω να αποτύχω»

Εάν αυτό που φοβάστε είναι η αποτυχία τότε μάλλον είστε τελειομανείς. Είστε αυτή η περίπτωση των ανθρώπων που δεν γυμνάζονται, αν και θέλουν να χάσουν κιλά, επειδή φοβούνται την περίπτωση που ενώ θα ιδρώνουν κάθε μέρα στη γυμναστική δεν θα καταφέρουν να δουν αποτέλεσμα, οπότε δεν θέλουν καν να προσπαθήσουν.

Δοκιμάστε: Την επόμενη φορά που δεν θέλετε να κάνετε κάτι επειδή φοβάστε ότι θα αποτύχετε, σκεφτείτε ότι το να το κάνετε μέτρια είναι καλύτερο από το να μην το κάνετε καθόλου. Κατά πάσα πιθανότητα κανείς δεν θα έχει μεγαλύτερες προσδοκίες από εσάς, από αυτές που έχετε ήδη εσείς για τον εαυτό σας.

«Φοβάμαι να είμαι επιτυχημένος»
Στην αντιπέρα όχθη, πολλοί θεωρούν ότι εάν ξεχωρίσουν όλοι θα έχουν μεγάλες προσδοκίες από εκείνους ή φοβούνται ότι μία επιτυχία θα τους κοστίσει τον έλεγχο που έχουν στη ζωή τους.

Δοκιμάστε: Αποδεχτείτε την αβεβαιότητα. Στην πραγματικότητα, όποια επιλογή κι αν κάνετε θα έχει τα καλά της και τα κακά της, οπότε το να επικεντρώνεστε στα αρνητικά δεν έχει κανένα νόημα.

«Δεν θέλω να μου λένε τι να κάνω»
Εάν θέλετε να έχετε τον έλεγχο, είναι πιθανό να μεγαλώσατε με πολύ αυταρχικούς γονείς που ήθελαν να σας ελέγχουν. Εάν αυτό σας έχει οδηγήσει στο να μην κάνετε πράγματα που πρέπει να γίνουν, όπως το να φωνάξετε τον υδραυλικό επειδή τρέχει το καζανάκι σας, πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Άλλωστε κανείς δεν σας λέει τι να κάνετε!

Δοκιμάστε: Όταν καταλαβαίνετε ότι αντιστέκεστε σε οποιαδήποτε αλλαγή, αναρωτηθείτε τι πραγματικά περνάει από το μυαλό σας εκείνη τη στιγμή. Η αναποφασιστικότητα κρύβει πολύ συχνά άγχος, θλίψη ή θυμό. Είναι σημαντικό να εντοπίσετε, αρχικό, ποιο είναι το συναίσθημα που κρύβεται πίσω από αυτή την συμπεριφορά σας ώστε να σταματήσετε να πολεμάτε τον εαυτό σας.

«Μου αρέσει το άγχος που νιώθω όταν κάνω πράγματα τελευταία στιγμή»
Κάποιοι αναβλητικοί άνθρωποι δεν είναι καθόλου αγχώδεις, αλλά απολαμβάνουν τις προθεσμίες και τις κινήσεις της τελευταίας στιγμής γιατί τους φαίνεται ανιαρό να κάνουν τα πάντα στην ώρα τους.

Δοκιμάστε: Εάν υποστηρίζετε ότι λειτουργείτε καλύτερα όταν βρίσκεστε υπό πίεση, αποδείξτε το. Κάντε μία από τις δουλειές που πρέπει να κάνετε, όπως να πλύνετε τα πιάτα, τελευταία στιγμή και μία άλλη μέρα κάντε την ίδια δουλειά σε μία προγραμματισμένη ώρα. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι στη δεύτερη περίπτωση η ημέρα σας κύλησε πιο εύκολα και χωρίς καμία πίεση.

3 καθημερινοί τρόποι για να βγάλετε την αναβλητικότητα από τη ζωή σας γρήγορα και εύκολα:

Υπενθυμίστε το στον εαυτό σας
Είναι δύσκολο για κάποιον να αγνοήσει την εσωτερική του φωνή. Κολλήστε post-it στο ψυγείο με τη λίστα των υποχρεώσεων της ημέρας που έχετε και ρυθμίστε το κινητό σας ώστε να σας στέλνει υπενθύμιση.

Σκεφτείτε μία δουλειά που δεν θέλετε να κάνετε
Μπορεί να αποφεύγετε να αλλάξετε τα λάδια στο αυτοκίνητό σας ή να καθαρίσετε το υπόγειο που είναι παμβρώμικο επειδή απλά δεν θέλετε να κάνετε τόσο «βρώμικες» δουλειές. Σκεφτείτε, απλά , ότι όσο και να το καθυστερείτε είναι αναπόφευκτο.

Σπάστε κάθε υποχρέωση σε μικρά κομμάτια
Αντί να σκέφτεστε για παράδειγμα ότι πρέπει να βγάλετε δίπλωμα οδήγησης, σκεφτείτε ότι πρέπει πρώτα να βγάλετε παράβολα, να αρχίσετε μαθήματα, να πάτε σε ένα οφθαλμίατρο κλπ. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώθετε ότι έχετε πολλές μικρές νίκες, πριν ολοκληρώσετε μία υποχρέωση.

(πηγή: huffingtonpost.gr)

Τι δείχνει νέα έρευνα για την… ασθενή μνήμη των ανθρώπων

Η ίδια η προσπάθεια που κάνουμε για να θυμηθούμε κάτι, ευθύνεται που ξεχνάμε τόσα άλλα πράγματα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να φωτίσει ένα από τα μεγάλα μυστήρια: Γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε τόσο εύκολα, από τον κωδικό πρόσβασης του παλιού υπολογιστή τους έως το όνομα ενός παλιού συμμαθητή τους;

Οι επιστήμονες των Πανεπιστημίων Κέμπριτζ και Μπέρμιγχαμ, με επικεφαλής την Μαρία Γουίμπερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», πραγματοποίησαν μια σειρά από πειράματα μνήμης με μια ομάδα 24 εθελοντών, καθώς και μαγνητική απεικόνιση του εγκεφάλου τους.

Οι ερευνητές, αφού αρχικά εντόπισαν τα διακριτά νευρωνικά «αποτυπώματα» συγκεκριμένων αναμνήσεων, διαπίστωσαν ότι η ενθύμηση κάποιου πράγματος οδηγεί στο να εξασθενεί η μνήμη άλλων «ανταγωνιστικών» πραγμάτων. Ουσιαστικά, ο εγκέφαλος καταπιέζει ενεργητικά άλλες μνήμες, προκειμένου να φέρει στο προσκήνιο κάποια συγκεκριμένη μνήμη. Η όλη διαδικασία αποκαλείται μηχανισμός «προσαρμοστικής απώλειας μνήμης».

Όπως είπε η Μαρία Γουίμπερ, «πολλοί άνθρωποι θα ξαφνιαστούν που θα ακούσουν ότι η ανάκληση κάποιων αναμνήσεων έχει και μια πιο σκοτεινή πλευρά, καθώς μας κάνει να ξεχνάμε άλλες μνήμες, καταπιέζοντας τες κυριολεκτικά». Με άλλα λόγια, το να ξεχνάμε δεν είναι μια παθητική διαδικασία, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, αλλά μια ενεργητική διαδικασία.

Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δύο βασικές θεωρίες: η μία υποστηρίζει ότι οι παλαιότερες μνήμες δεν εξασθενούν, αλλά απλώς ″σκεπάζονται″ από νεότερες μνήμες (π.χ. το παλιό password από το καινούριο), ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία οι παλαιότερες μνήμες όντως εξασθενούν, όταν νέες ανταγωνιστικές μνήμες έρχονται να καταλάβουν τη θέση των πρώτων. Η νέα έρευνα φαίνεται να υποστηρίζει αυτή τη δεύτερη θεωρία.

(πηγή: newsbeast.gr)

ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΗΓΑΔΙ ΜΕ ΛΑΣΠΗ

Λένε πως η μητρική αγάπη δεν έχει όμοια της πουθενά στον κόσμο. Απέραντη και ατέλειωτη ισχύει για όλα τα πλάσματα του κόσμου.

Όπως για παράδειγμα τη μάνα – ελέφαντα, που προσπαθούσε επί 11 ώρες να βγάλει το παιδί της από πηγάδι με λάσπη που είχε πέσει.

Αρνούνταν να αφήσει το παιδί της αβοήθητο και έκανε ότι ήταν δυνατό για να το σώσει. Ωστόσο, με το πέρασμα της ώρας, αντί να το βοηθά το έσπρωχνε πιο βαθιά.

Ευτυχώς, το μικρό ελεφαντάκι γλίτωσε, ύστερα από την επέμβαση κατοίκων κοντινού χωριού, που είδαν το περιστατικό.

Οι καλόκαρδοι χωρικοί αφαίρεσαν τμήμα του εδάφους και άρπαξαν το παιδί – ελέφαντα.

Μετά τη διάσωση μάνα και παιδί εντοπίστηκαν να περπατούν και πάλι μαζί.

(πηγή: iefimerida.gr)