paidevo.gr | parents

Τρεις εταιρείες ρουχισμού και συγκεκριμένα οι Rivers, Just Jeans και Pillow Talk ανακάλεσαν από την αγορά, παιδικά παντελόνια μετά την αποκάλυψη ότι περιέχουν απαγορευμένα χρωματικές ουσίες οι οποίες μπορούν να διασπαστούν και να δημιουργήσουν κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου.

Η Paula Rogers, από την βιομηχανία ένδυσης και κλωστοϋφαντουργίας, επισήμανε ότι τουλάχιστον στα 3 έως 4% των υφασμάτων είτε αυτά είναι οικιακής χρήσης, (όπως σεντόνια, πετσέτες κλπ είτε είδη ρουχισμού), είτε είδη εσωρούχων που πωλούνται στα καταστήματα ενδεχομένως να έχει χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη χρωστική ουσία, η οποία έχει απαγορευθεί στην Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά όχι στην Αυστραλία.

(πηγή: Αγγελιοφόρος)

Είναι μόλις δέκα ετών, ζει στις Φιλιππίνες και χρησιμοποιείται ως «δόλωμα» για τον εντοπισμό παιδόφιλων ανά τον κόσμο. Πρόκειται για την «γλυκούλα» Sweetie, όπως την βάπτισε μία ολλανδική  μη κυβερνητική  οργάνωση που στηρίζει τα δικαιώματα των παιδιών αφότου την δημιούργησε στο Ίντερνετ.  Το τρομακτικό: Σε δέκα εβδομάδες χιλιάδες άνδρες από όλο τον κόσμο επιχείρησαν να της μιλήσουν και επικοινώνησαν μαζί της.

Η Sweetie είναι ένα ηλεκτρονικό δημιούργημα της οργάνωσης «Terres des Hommes» και στόχος της είναι να πιάσει στη… φάκα  τους παιδεραστές.  Το πρόσωπο της Sweetie εστάλη σε πολλές ιστοσελίδες για βιντεο-συνομιλίες με σκοπό το σεξ και προς έκπληξη των δημιουργών της, οι ενδιαφερόμενοι ανά τον κόσμο που επιχείρησαν να της μιλήσουν, ήταν χιλιάδες.

Σε δέκα εβδομάδες, 20 χιλιάδες χρήστες από 71 χώρες είχαν την περιέργεια να «γνωρίσουν» καλύτερα την μικρή εικονική Φιλιππινέζα. Οι ταυτότητες χιλίων εξ αυτών βρίσκονται ήδη στα χέρια της  Ιντερπόλ, η οποία διεξάγει έρευνα για το… παρελθόν τους. Από αυτούς, οι 254 είναι Αμερικάνοι, οι 110 Βρετανοί και οι 103 Ινδοί.

Ο Χανς Γκυτ, επικεφαλής του προγράμματος, επεσήμανε ότι το έργο της «Terre des Hommes» βασίστηκε σε ηλεκτρονικές τεχνικές ανάλυσης και όχι σε hacking κι ότι αμέσως μετά την συλλογή των στοιχείων, όλες οι πληροφορίες καταχωρήθηκαν στην Ιντερπόλ. «Σκεφθήκαμε το κοριτσάκι να είναι από τις Φιλιππίνες,  μία χώρα όπου ανθεί η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών.

Πάντως, είναι συγκλονιστικό. Μόλις μπεις στο διαδίκτυο παριστάνοντας ένα δεκάχρονο κορίτσι από τις Φιλιππίνες που προσφέρει σεξ με οικονομικά ανταλλάγματα, σε πλημμυρίζουν δεκάδες μηνύματα στη στιγμή. Είναι πάρα πολλά. Σε διάστημα δέκα εβδομάδων μας προσέγγισαν πάνω από είκοσι χιλιάδες άνθρωποι», υπογραμμίζει το στέλεχος της οργάνωσης «Terre des Hommes.

Οι άνδρες που επικοινώνησαν με το εικονικό κορίτσι, ήταν διατεθειμένοι να βάλουν γερά το χέρι στην τσέπη για να απολαύσουν τη μικρή Sweetie να επιδίδεται σε σεξουαλικές πράξεις μπροστά στη βιντεοκάμερα.

Χιλιάδες χρήστες επικοινώνησαν εν αγνοία τους με τα μέλη της ομάδας «Τerre des Hommes»,  στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Η επικοινωνία όλων κατεγράφη και στην συνέχεια εντοπίστηκαν στοιχεία της ταυτότητας των ανδρών.

(πηγή: antikleidi.com)

Είναι γνωστό ότι οι γονείς επηρεάζουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους και μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα έρχεται για πρώτη φορά να επιβεβαιώσει ότι το πόσο δραστήριο σωματικά είναι ένα παιδί της προσχολικής ηλικίας, εξαρτάται από το αν η μητέρα του αποτελεί κακό ή κακό πρότυπο.

Έτσι, αν οι μαμάδες δεν είναι φίλες της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριότητας, τότε και τα παιδιά τους θα είναι… του καναπέ. Από τη στιγμή όμως που θα αποκτήσει ένα παιδί αυτή την αρνητική συνήθεια, δύσκολα θα την αποβάλει αργότερα στη ζωή του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Έσθερ βαν Σλούις του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ και της Μονάδας Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών της Βρετανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Pediatrics» της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, μελέτησαν και συνέκριναν λεπτό προς λεπτό τη σωματική δραστηριότητα 554 γυναικών και των τετράχρονων παιδιών τους.

Για πρώτη φορά, ταυτόχρονα γονείς και παιδιά φορούσαν συνεχώς (ακόμα και στον ύπνο ή στο μπάνιο) ειδικές συσκευές καταγραφής -επιταχυνσιόμετρα και καταγραφείς των παλμών της καρδιάς- καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας που διήρκεσε μία εβδομάδα, ώστε να είναι απολύτως ακριβής η μέτρηση του χρόνου κάθε μέρα, που ήσαν σωματικά δραστήριοι ή αδρανείς.

Η έρευνα έδειξε ότι ο χρόνος που κάθε παιδί ήταν σωματικά δραστήριο, εξαρτιόταν άμεσα από τον χρόνο που η μητέρα του ήταν δραστήρια. Όσο πιο κινητική ήταν η μητέρα, τόσο πιο κινητικό ήταν και το παιδί μέσα στην ημέρα.

Μάλιστα, όπως διαπιστώθηκε, μόνο οι μισές μητέρες (το 53%), πολλές από τις οποίες ήσαν εργαζόμενες και με βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, αφιέρωναν έστω μισή ώρα για μέτρια έως έντονη σωματική άσκηση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνεπώς, αντίστοιχος ήταν ο αντίκτυπος για τα παιδιά τους.

Για κάθε παραπάνω λεπτό μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί της ήταν κατά μέσο όρο δέκα λεπτά της ώρας πιο κινητικό. Αν μία μητέρα αφιέρωνε στην καθιστική ζωή μία ώρα λιγότερη τη μέρα, ήταν και το παιδί της δέκα λεπτά λιγότερα σωματικά αδρανές, άσχετα με την ώρα της μέρας (πρωί – μεσημέρι – βράδυ).

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τις μητέρες να ασκούνται περισσότερο, αν θέλουν το καλό το δικό τους, αλλά και των παιδιών τους, δημιουργώντας τους υγιεινές συνήθειες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πολυάριθμες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η σωματική άσκηση αποτελεί βασικό «όπλο» για την πρόληψη ουκ ολίγων ασθενειών.

Δυστυχώς, σύμφωνα με τις έρευνες, οι νέοι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παιδιά. Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, ο χρόνος που ασκείται σωματικά, τείνει να μειώνεται, καθώς αντιμετωπίζει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Αυτό όμως επηρεάζει αρνητικά και τα παιδιά της και είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμά.

(πηγές: nooz.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ας θυμηθούμε τα κανακέματα, τα δώρα και τα χαρτζιλίκια που μας έδιναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας…

Γινόμαστε πάλι παιδιά και καταλαβαίνουμε γιατί λατρεύαμε να είμαστε με τον παππού και τη γιαγιά! Ιδού λίγοι από τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά λατρεύουν τους γονείς των γονιών τους.

1. Είναι πάντα έτοιμοι για μια περιπέτεια!

Εκδρομές, επισκέψεις σε μουσεία, πικ νικ! Οι παππούδες μας λατρεύουν να βγαίνουν έξω τόσο όσο και τα παιδιά!

2. Ξέρουν πολλές ιστορίες

Σε κάθε παιδί αρέσει να ακούει ιστορίες από τη ζωή του παππού και της γιαγιάς. Ειδικά οι προσωπικές τους ιστορίες είναι αυτές που μας κάνουν να τους θαυμάζουμε τόσο πολύ αλλά και να αναρωτιόμαστε αν θα πετύχουμε ποτέ τόσα πολλά όσο εκείνοι.

3. Ασχολούνται με τον κήπο

Φραουλίτσες, μποστάνια, φυτά και λουλούδια, ο κήπος είναι από τις αγαπημένες ασχολίες των παιδιών και μόνο οι γιαγιάδες έχουν την όρεξη και τον χρόνο για να το κάνουν!

4. Μας διαβάζουν βιβλία και παραμύθια

Οι γονείς συνήθως δεν έχουν τον χρόνο να διαβάσουν στα παιδιά πολλά βιβλία και παραμύθια. Η γιαγιά και ο παππούς, όμως, είναι αυτοί που μαθαίνουν στο παιδί να του αρέσει το διάβασμα.

5. Ξέρουν τα πάντα!

Κάθε παιδί πιστεύει ότι ο παππούς είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια, ενώ αν κάτι δεν το γνωρίζει, τότε σίγουρα θα αφιερώσει χρόνο για να το βρει και να απαντήσει σε όποια ερώτηση του γίνει.

6. Γίνονται παιδιά

Ό,τι κι αν ζητήσει ένα παιδί από τη γιαγιά και τον παππού, όσο παιδικό ή ανόητο κι αν είναι, εκείνοι θα το κάνουν. Να τους καβαλήσουν, να τους φορέσουν αστεία καπέλα, να τους βάψουν το πρόσωπο με μπογιές. Οι παππούδες ξέρουν πώς είναι να είσαι παιδί και δεν το αλλάζουν με τίποτα!

7. Δεν βιάζονται

Δεν βιάζονται να ετοιμαστούν τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο ούτε να κάνουν τα μαθήματά τους. Έχουν πολύ χρόνο και τους τον δίνουν απλόχερα.

8. Είναι το καλύτερο κοινό

Όταν το παιδί μαθαίνει ένα ποίημα, μια χορευτική κίνηση, το πρώτο του κομμάτι στο πιάνο, η γιαγιά και ο παππούς είναι αυτοί που πραγματικά θέλουν να ακούσουν.

9. Τους αρέσουν τα ταξίδια

Διακοπές στη Disneyland; Μέσα! Βόλτα στη Χαλκίδα με το τρένο; Φύγαμε!

10. Λένε στα παιδιά ιστορίες από τους γονείς τους

Ποιος ξέρει καλύτερα από όλους τους γονείς μας; Οι παππούδες μας. Για αυτό και μας αρέσει να τους ακούμε να μιλούν για τα παιδικά τους χρόνια, ενώ κάθε «το ίδιο έκανε και η μάνα σου μικρή» μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια!

11. Μαγειρεύουν άψογα

Τα φαγητά της γιαγιάς και το πρωινό του παππού δεν συγκρίνονται με κανένα φαγητό στον κόσμο. Όλοι το ξέρουμε.

12. Ξέρουν πολλά τραγούδια

Ξέρουν σκοπούς από τους προσκόπους, παιδικά τραγούδια, μαθαίνουν γρήγορα όποιο τραγούδι λένε τα πιτσιρίκια και χαίρονται να το τραγουδούν μαζί τους.

13. Ακούνε

Χαίρονται πάντα να ακούνε όσα έχουν να τους πουν τα παιδιά χωρίς μάλιστα να κρίνουν. Απλώς ακούνε και βοηθούν.

14. Ξέρουν ιστορία

Δεν είναι μόνο ότι έχουν γνώσεις. Έχουν ζήσει πράγματα. Θυμούνται πότε ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, έχουν ζήσει πολέμους και κακουχίες από πρώτο χέρι και έχουν να πουν πράγματα που δεν τα γράφουν ούτε τα βιβλία.

15. Έχουν παράξενα αντικείμενα στο σπίτι

Από γουδοχέρι μέχρι πορσελάνες, οι παππούδες έχουν κάθε λογής αντικείμενα που δεν βλέπουμε κάθε μέρα και τραβούν την περιέργεια των παιδιών. Αν, πάλι, χαλάσει κάτι δεν θα το κάνουν θέμα.

16. Κάνουν δώρα

Αν και οι περισσότεροι δεν έχουν τα χρήματα, αγοράζουν δώρα στα παιδιά ή τους χαρίζουν αντικείμενα της ιδιοκτησίας τους.

17. Χαρτζιλικώνουν

Για τις δουλειές του σπιτιού, που η μαμά θεωρεί δεδομένο ότι θα κάνουμε, η γιαγιά και ο παππούς δίνουν το κατιτίς τους.

18. Πιστεύουν τα πάντα

– Είδα ένα φάντασμα έξω από το σπίτι.

– Άντε! Πώς έμοιαζε;

19. Μαθαίνουν στα παιδιά δεξιοτεχνίες

Η γιαγιά και ο παππούς θα μάθουν στο παιδί πώς να ψαρεύει, να ράβει, να ανοίγει φύλλο, πράγματα για τα οποία οι γονείς δεν έχουν τον χρόνο ή τις γνώσεις.

20. Ξέρουν να «στέκονται»

Όταν το παιδί έχει ένα πρόβλημα, ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Είτε αυτό σημαίνει να το συζητήσουν είτε να καθίσουν με το παιδί αμίλητοι και να δουν κινούμενα σχέδια.

21. Δεν μας μαλώνουν

Συνήθως οι παππούδες δεν περνούν όλη τη μέρα με τα παιδιά και έτσι όταν κάτι πάει στραβά, απλώς το προσπερνούν χωρίς να τους κάνουν παρατήρηση.

22. Μας σκέφτονται

Ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά, πάντα θα πάρουν τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε και θα μας δείξουν ότι μας νοιάζονται και μας σκέφτονται.

23. Μαθαίνουν από τα παιδιά

Θα μάθουν πράγματα από τα παιδιά, που δεν έχει κάποιος άλλος την υπομονή να τους τα δείξει, όπως το να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνοή ακόμα και το Skype!

24. Κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή

Θέλουν να κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή για το παιδί. Βρίσκουν πράγματα που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον, το δελεάζουν και ανακαλύπτουν διαρκώς νέες ασχολίες.

25. Των παιδιών μου τα παιδιά…

Αν μη τι άλλο, αξίζουν την αγάπη των παιδιών γιατί τα λατρεύουν χωρίς όρους, χωρίς να περιμένουν κάτι από αυτά. Ακόμα κι όταν αυτά περνούν την εφηβεία και τους ξεχνούν, η γιαγιά και ο παππούς δεν παραπονιούνται ποτέ.

Χρειάζεστε καλύτερο λόγο;

(πηγές: fouit.gr, in2life.gr)

Γράφει η Λαμπρινού Χριστίνα-Πωλίνα, Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Η καλή διατροφή είναι εξαιρετικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας του παιδιού που νοσεί, καθώς παρέχει ενέργεια για την αντιμετώπιση της φλεγμονής, βοηθά στην ανάπλαση των ιστών που πιθανώς έχουν υποστεί τραυματισμό, αλλά είναι απαραίτητη και για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού, που πρέπει να λαμβάνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να μεγαλώνει, σύμφωνα με τους συνιστώμενους, για την ηλικία του, ρυθμούς. Εάν αυτό δε συμβαίνει, και η διατροφή του παιδιού δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του, πιθανώς να εμφανιστεί μία κατάσταση που ονομάζεται δυσθρεψία.

Οι στόχοι της διατροφικής φροντίδας των παιδιών που βρίσκονται σε θεραπεία περιλαμβάνει ακριβή και λεπτομερή αξιολόγηση των διατροφικών αναγκών τους, την πρόληψη του υπερ- ή υποσιτισμού, τον έλεγχο τυχόν ανισορροπίας μεταξύ των αναγκών και της πρόσληψης σε ενέργεια και πρωτεΐνη, καθώς και την έγκαιρη έναρξη της εντερικής διατροφής εφόσον αυτή κριθεί αναγκαία.

Κάποιες θεραπείες όπως η θεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου, απαιτούν καλή διατροφική κατάσταση κατά την έναρξή τους, ώστε ο ασθενής να ανταποκριθεί σε αυτές επαρκώς και να έχουν την ελάχιστη δυνατή επίδραση στην υγεία και στην ποιότητα ζωής του παιδιού. Η καλή διατροφική κατάσταση του θεραπευόμενου παιδιού αποτελεί άλλωστε θετικό προγνωστικό παράγοντα για την έκβαση της θεραπείας.

Κάποιες μορφές καρκίνου, όπως του εντέρου ή του στομάχου, έχουν άμεση επίδραση στο μεταβολισμό και την αξιοποίηση των θρεπτικών συστατικών από τον οργανισμό, καθώς ακόμη και αν ο ασθενής φαίνεται να λαμβάνει επαρκή ποσότητα τροφής, πιθανώς αυτή να μην απορροφάται ικανοποιητικά. Τέτοιοι τύποι καρκίνου ωστόσο να σημειώσουμε ότι είναι σπάνιοι στην παιδική ηλικία.

Συχνά, η θεραπεία του καρκίνου αυτή καθαυτή, έχει άμεση αρνητική επίδραση στην ποιότητα και την επάρκεια της διατροφής του παιδιού. Θεραπείες όπως το χειρουργείο, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η ανοσοθεραπεία ή η μεταμόσχευση, έχουν σοβαρές επιδράσεις στον οργανισμό και τη λήψη τροφής από τα παιδιά.

Πιο συγκεκριμένα, η χημειοθεραπεία μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες που μπορούν να επηρεάσουν την κατανάλωση τροφής και την πέψη. Ιδιαίτερα όταν το κεφάλι, ο λαιμός, ο οισοφάγος, το στομάχι ή το έντερο πλήττονται από τη θεραπεία για τον καρκίνο, η πρόσληψη τροφής καθίσταται δυσκολότερη. Κάποιες από τις παρενέργειες του καρκίνου και της θεραπείας του, που μπορούν να επηρεάσουν την πρόσληψη τροφής είναι οι παρακάτω: ανορεξία (απώλεια όρεξης), πρόωρος κορεσμός, στοματικά έλκη, αλλοιωμένη γεύση, ξηροστομία, δυσκαταποσία, ναυτία, έμετοι, διαρροϊκές κενώσεις, δυσκοιλιότητα, πόνος, κατάθλιψη και άγχος.

Για να αποφευχθεί η υποβάθμιση της ποιότητας της διατροφής λόγω αυτών των παρενεργειών, μπορούν να ληφθούν μέτρα αλλαγών στη δίαιτα, ανάλογα με την περίπτωση ή να καταφύγουμε σε μεθόδους αύξησης της πρόσληψης σε θρεπτικά συστατικά μέσω χρήσης συμπληρωμάτων (όπως ροφήματα ή σκόνη) μεταξύ των γευμάτων. Σε περίπτωση που η πρόσληψη τροφής από το στόμα είναι αδύνατη, επιλέγονται μέθοδοι τεχνητής διατροφής, η οποία μπορεί να είναι εντερική (χορήγηση διαλυμάτων μέσω σωλήνα που καταλήγει στο πεπτικό σύστημα) ή παρεντερική (χορήγηση διαλυμάτων ενδοφλεβίως για την απευθείας διάθεση των θρεπτικών συστατικών στο αίμα).

Οι αλλαγές στη δίαιτα πρέπει να είναι εξατομικευμένες, ούτως ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες του ασθενούς. Αν υπάρχει πρόβλημα ανορεξίας επιλέγονται μέθοδοι αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας των γευμάτων, ώστε να καταναλώνεται η μεγαλύτερη δυνατή ενέργεια σε μικρότερο όγκο. Συστήνεται η κατανάλωση μικρών τακτικών γευμάτων για την αντιμετώπιση του αισθήματος κορεσμού, αλλά και ελαφριών τροφών για το αίσθημα ναυτίας. Για την αλλοιωμένη αίσθηση της γεύσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν μπαχαρικά ή σάλτσες, ενώ σε περίπτωση πληγών στο στόμα επιλέγονται μη ερεθιστικές τροφές. Σε κάθε περίπτωση, ο ιατρός σε άμεση συνεργασία με το διαιτολόγο, πρέπει να αξιολογήσουν το παιδί ώστε να δώσουν τις κατευθύνσεις για την επαρκέστερη διατροφή του, την αντιμετώπιση των προβλημάτων σίτισης και την πρόληψη τυχόν επιπλοκών.

(πηγή: mednutrition.gr)