Σύμφωνα με αυτή την ετήσια έκθεση με τίτλο “Global nutrition report” (GNR) τα στοιχεία της οποίας προέρχονται από οργανώσεις όπως ο ΟΗΕ, η Unicef, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ή ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας, το 48% των ανθρώπων στη Γη τρώνε πάρα πολύ ή πολύ λίγο
Σχεδόν ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός πάσχει από κακή διατροφή, κάτι που έχει βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία του αλλά και στον πλανήτη, υπογραμμίζει έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα.
Σύμφωνα με αυτή την ετήσια έκθεση με τίτλο “Global nutrition report” (GNR) τα στοιχεία της οποίας προέρχονται από οργανώσεις όπως ο ΟΗΕ, η Unicef, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ή ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας, το 48% των ανθρώπων στη Γη τρώνε πάρα πολύ ή πολύ λίγο.
Με τους τρέχοντες ρυθμούς ο κόσμος δεν θα πετύχει οκτώ από τους εννέα διατροφικούς στόχους που έχει θέσει ο ΠΟΥ για το 2025.
Μεταξύ των στόχων αυτών είναι η μείωση της ισχνότητας στα παιδιά (την κατάσταση στην οποία είναι πολύ αδύνατα για το ύψος τους) και τις καθυστερήσεις στην ανάπτυξη (όταν είναι πολύ μικρόσωμα για την ηλικία τους), όπως και την παχυσαρκία στους ενήλικες.
Η έκθεση εκτιμά ότι σχεδόν 150 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πάσχουν από καθυστέρηση στην ανάπτυξη, περισσότερα από 45 εκατομμύρια είναι ισχνά και σχεδόν 40 εκατομμύρια υπέρβαρα.
To 40% των ανδρών και γυναικών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι
Παράλληλα αποκαλύπτει ότι περισσότερο από το 40% των ανδρών και των γυναικών (2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι) είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
«Οι θάνατοι που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί και οι οποίοι οφείλονται στην κακή διατροφή αυξήθηκαν κατά 15% από το 2010» και σήμερα αποτελούν «το ένα τέταρτο όλων των θανάτων ενηλίκων», δήλωσε η πρόεδρος της ομάδας ανεξάρτητων ειδικών του GNR, η Ρενάτα Μίσα.
«Τα παγκόσμια στοιχεία δείχνουν ότι η διατροφή μας δεν βελτιώθηκε στη διάρκεια των δέκα προηγούμενων ετών και πλέον αποτελεί σοβαρή απειλή για την υγεία των ανθρώπων και τον πλανήτη», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι άνθρωποι δεν καταναλώνουν τις συνιστώμενες ποσότητες τροφίμων που ωφελούν την υγεία, όπως φρούτα και λαχανικά.
Όπως ήταν αναμενόμενο, στις χώρες με χαμηλό εισόδημα η κατανάλωση αυτών των τροφίμων είναι μικρότερη.
Οι χώρες με υψηλό εισόδημα καταναλώνουν περισσότερα τρόφιμα που είναι βλαβερά για την υγεία
Εξάλλου οι χώρες με υψηλό εισόδημα καταναλώνουν περισσότερα τρόφιμα που είναι βλαβερά για την υγεία, όπως κόκκινο κρέας, γαλακτοκομικά και ζαχαρούχα ποτά, ενώ έχουν και το μεγαλύτερο ποσοστό υπέρβαρων ανθρώπων.
Παράλληλα το GNR υπολόγισε ότι οι παγκόσμιες ανάγκες σε τρόφιμα προκάλεσαν το 2018 περίπου το 35% των αερίων του θερμοκηπίου.
«Τα ζωικά προϊόντα έχουν γενικά υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τα φυτικά», σημειώνει η έκθεση.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πανδημία covid-19 διατάραξε τα συστήματα διατροφής και υγείας, αλλά και ώθησε περίπου 155 εκατομμύρια ανθρώπους επιπλέον στην ακραία φτώχεια.
Άτομα με υψηλά επίπεδα αντισωμάτων ενάντια σε κορωνοϊούς που προκαλούν κοινό κρυολόγημα είχαν μικρότερες πιθανότητες να νοσήσουν σοβαρά από τον νέο κορωνοϊό, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης
Η ανοσία του πληθυσμού στον νέο κοροναϊό, είτε μέσω του εμβολιασμού είτε μέσω της φυσικής νόσησης, είναι ζωτικής σημασίας για να αφήσουμε κάποια στιγμή πίσω μας την πανδημία της COVID-19.
Τώρα ομάδα ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης (UZH) ανακάλυψε ότι ένα επιπλέον «κλειδί» που συμβάλλει στην ανοσία ενάντια στον SARS-CoV-2 είναι η προηγούμενη αντισωματική απόκριση σε άλλους κοροναϊούς που προκαλούν κοινό κρυολόγημα.
«Ατομα που είχαν ισχυρή ανοσολογική απόκριση σε άλλους κορωνοϊούς εμφάνιζαν έναν βαθμό προστασίας και ενάντια στον SARS–CoV-2» ανέφερε η Αλεξάνδρα Τρκόλα, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Ιολογίας στο UZH.
Η ανάλυση
Στο πλαίσιο της μελέτης τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Communications», οι επιστήμονες ανέλυσαν τα επίπεδα αντισωμάτων ενάντια σε τέσσερις κορωνοϊούς που μολύνουν τους ανθρώπους (εκτός του SARS-CoV-2) σε 825 δείγματα ορού του αίματος τα οποία ελήφθησαν πριν από την πανδημία του SARS-CoV-2. Ανέλυσαν επίσης 389 δείγματα που ελήφθησαν από δότες μολυσμένους με τον νέο κορωνοϊό. Στη συνέχεια συνδύασαν αυτές τις αναλύσεις με υπολογιστικά μοντέλα, γεγονός που τους επέτρεψε να προβλέψουν με ακρίβεια πόσο καλά προσδένονται τα αντισώματα και εξουδετερώνουν τους ιούς-εισβολείς.
H ισχυρή αντισωματική απόκριση ενάντια σε αβλαβείς κορωνοϊούς προσφέρει μερική προστασία και ενάντια στον SARS-CoV-2, σύμφωνα με τη νέα μελέτη (University of Zurich)
Η προστασία που προσφέρει η διασταυρούμενη αντίδραση
Όπως είδαν, άτομα που μολύνθηκαν με τον SARS-CoV-2 εμφάνιζαν χαμηλότερα επίπεδα αντισωμάτων ενάντια σε κορωνοϊούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα σε σύγκριση με άτομα που δεν μολύνθηκαν από τον νέο κορωνοϊό. Επιπροσθέτως, άτομα με υψηλά επίπεδα αντισωμάτων ενάντια σε αβλαβείς κορωνοϊούς αντιμετώπιζαν μικρότερες πιθανότητες να νοσηλευθούν μετά από μόλυνση με τον νέο κορωνοϊό. «Η μελέτη μας δείχνει ότι μια ισχυρή αντισωματική απόκριση στους ανθρώπινους κορωνοϊούς αυξάνει τα επίπεδα αντισωμάτων ενάντια στον SARS–CoV-2. Ετσι κάποιος που έχει αποκτήσει ανοσία σε άλλους κορωνοϊούς που προκαλούν κοινό κρυολόγημα είναι επίσης καλύτερα προστατευμένος ενάντια στη σοβαρή λοίμωξη εξαιτίας του SARS–CoV-2» ανέφερε η δρ Τρκόλα. Αυτού του τύπου η ανοσολογική απόκριση αναφέρεται ως διασταυρούμενη αντίδραση και συμβαίνει επίσης σε ό,τι αφορά την απόκριση των Τ κυττάρων, που αποτελεί την επιπλέον γραμμή άμυνας του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στις λοιμώξεις.
Μείωση της διάρκειας και της δριμύτητας της λοίμωξης
Οι άνθρωποι έχουν τον υψηλότερο βαθμό προστασίας ενάντια στον SARS-CoV-2 το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που αναρρώνουν από λοίμωξη με τον ιό ή μετά τον εμβολιασμό τους. Σε εκείνη τη φάση τα επίπεδα αντισωμάτων ενάντια στον ιό είναι ακόμη πολύ υψηλά. Καθώς αυτά τα επίπεδα πέφτουν με την πάροδο του χρόνου, η μόλυνση με τον ιό δεν μπορεί να αποτραπεί σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο η ανοσολογική μνήμη του οργανισμού γρήγορα επανενεργοποιεί τις άμυνές του, δηλαδή την παραγωγή αντισωμάτων καθώς και τα Τ κύτταρα. «Βέβαια, η ανοσολογική απόκριση ενάντια στον SARS–CoV-2 που αφορά τα κύτταρα μνήμης είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη διασταυρούμενη αντίδραση. Ωστόσο, παρότι η προστασία δεν είναι απόλυτη, η διασταυρούμενη αντίδραση μειώνει τη διάρκεια της λοίμωξης αλλά και τη δριμύτητά της. Και αυτό ακριβώς επιτυγχάνεται και μέσω του εμβολιασμού, όμως πολύ πιο αποτελεσματικά» εξήγησε η επικεφαλής της μελέτης.
Υπό διερεύνηση η προστασία και προς την αντίθετη κατεύθυνση
Δεν είναι ακόμη γνωστό αν αυτή η διασταυρούμενη αντίδραση είναι αποτελεσματική και προς την αντίθετη κατεύθυνση: αν δηλαδή η ανοσία στον SARS-CoV-2 που επιτυγχάνεται μέσω του εμβολιασμού ή της φυσικής νόσησης προσφέρει επίσης προστασία ενάντια σε άλλους κορωνοϊούς. «Εάν η ανοσία στον SARS–CoV-2 προσφέρει κάποιον βαθμό προστασίας στη μόλυνση με άλλους κορωνοϊούς θα βρεθούμε πιο κοντά στο να επιτύχουμε ολοκληρωμένη προστασία απέναντι στους κορωνοϊούς, συμπεριλαμβανομένων νέων παραλλαγών τους που μπορεί να εμφανιστούν» εξήγησε η ιολόγος του UZH. Αυτή η ιδέα, κατέληξε, ενισχύεται από το γεγονός ότι η ανοσία δεν βασίζεται μόνο στα αντισώματα αλλά και στα Τ κύτταρα.
Έχουν περάσει δύο περίπου χρόνια από την εμφάνιση της πρωτόγνωρης για τον ανεπτυγμένο κόσμο πανδημίας του κορωνοϊού, έχουν βρεθεί τα κατάλληλα εμβόλια και παρουσιάζονται ήδη τα πρώτα φάρμακα, αλλά δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί πλήρως ο μηχανισμός δράσης του κορωνοϊού και της πρόκλησης από αυτόν της νόσου COVID-19. Όπως είναι κατανοητό, η διαλεύκανση του μηχανισμού δράσης μιας παθολογικής κατάστασης είναι πρωταρχικής σημασίας για την απολύτως επιτυχή αντιμετώπισή της, έστω και αν έχουν υπάρξει κάποιοι τρόποι μερικής αντιμετώπισής της.
Τον Νοέμβριο του 2021 δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Clinical and Applied Thrombosis/Hemostasis ένα άρθρο ανασκόπησης καθηγητών του Πανεπιστημίου της Μινεσότας και του Veterans Affairs Healthcare System της Μινεάπολης των ΗΠΑμε τίτλο “Ανασκόπηση του Παράγοντα Ενεργοποίησης των Αιμοπεταλίων (PAF) ως δυνητικού παράγοντα που συνεισφέρει στη νοσηρότητα και στη θνησιμότητα που σχετίζεται με σοβαρή νόσο COVID-19”(A Review of Platelet-Activating Factor As a Potential Contributor to Morbidity and Mortality Associated with Severe COVID-19).
Το άρθρο αυτό, στο πλαίσιο της διερεύνησης του πιθανού μηχανισμού δράσης του κορωνοϊού, αναφέρεται στο ρόλο των φλεγμονωδών παραγόντων και συγκεκριμένα του PAF επισημαίνοντας τις ομοιότητες των βιολογικών δράσεων του PAF με τις κλινικές επιπλοκές που παρουσιάζονται στη σοβαρή νόσο COVID-19. Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δυσλειτουργίες ή/και απορρύθμιση του μεταβολισμού του PAF από τον κορωνοϊό μπορεί να προκαλούν αυτές τις παθολογικές καταστάσεις.
Η νέα αυτή προσέγγιση για τη διαλεύκανση του μηχανισμού δράσης του κορωνοϊού μέσα από την δράση του PAF έχει αποτελέσει θέμα μελέτης, από το 2020, της ερευνητικής ομάδας που αποτελείται από τον Ομότιμο Καθηγητή Βιοχημείας & Χημείας Τροφίμων του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κ.Α. Δημόπουλο, την Καθηγήτρια Βιοχημείας του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Σ. Αντωνοπούλου, την Προϊσταμένη του Τμήματος Κλινικής Διατροφής στο ΓΝΑ Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Δρ. Π. Ντετοπούλου και τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστόνης Θεοχάρη Θεοχαρίδη.
Με 5 δημοσιεύσεις που έγιναν σε επιστημονικά περιοδικά στο διάστημα 2020 – 2021 από την Ελληνική ομάδα, έχει περιγραφεί (μέσα από τη νέα αυτή προσέγγιση με την εμπλοκή του PAF) μία πιθανή βιοχημική πορεία επιστημονικά ολοκληρωμένη και βιβλιογραφικά τεκμηριωμένη με την οποία συμπληρώνεται ο μηχανισμός εισόδου του ιού στα κύτταρα, αλλά και εξηγούνται οι επιπλοκές της νόσου COVID-19. Ακόμα επισημαίνεται η πιθανή ευεργετική δράση των αναστολέων του PAF, προτείνοντας την Μεσογειακή δίαιτα (που είναι πλούσια σε αναστολείς του PAF) σαν κατάλληλη προστατευτική διατροφή. Σημειωτέον ότι η δομή του ισχυρότατου φλεγμονώδους παράγοντα PAF έχει ανακαλυφθεί από τον Κ.Α. Δημόπουλο το 1979 στο University of Texas at San Antonio.
Το άρθρο αυτό των Αμερικανών καθηγητών όχι μόνο αποδέχεται τα όσα έχει ήδη δημοσιεύσει η Ελληνική ομάδα για την εμπλοκή του PAF στην νόσο COVID-19 (αναφέροντας και τις σχετικές δημοσιεύσεις της Ελληνικής ομάδας) αλλά ενισχύει, επιβεβαιώνει και επιχειρηματολογεί για όλα αυτά που είχε δημοσιεύσει για το θέμα αυτό η Ελληνική ομάδα και επιπλέον αποδίδει στους αναστολείς του PAF και πιθανή ευεργετική φαρμακολογική δράση.
Μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί η ευεργετική δράση της Μεσογειακής δίαιτας έναντι της νόσου COVID-19, από πειραματικές μελέτες Πανεπιστημίων της Ευρώπης και της Αμερικής. Μένει να αποδειχθεί πειραματικά και ο πιθανός ρόλος του PAF στο μηχανισμό δράσης του κορωνοϊού. Το θέμα όμως φαίνεται να είναι, όχι το ποσοστό συμμετοχής του PAF, αλλά ο τρόπος συμμετοχής του, γιατί αν ο PAF είναι “το εναρκτήριο λάκτισμα” για τις παρενέργειες-νοσηρότητα της σοβαρής νόσου COVID-19, τότε αυτό είναι σημαντικό.
Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας επιβεβαίωσαν την ύπαρξη άλλων 301 εξωπλανητών, οι οποίοι έρχoνται να προστεθούν στους 4.569 ήδη βεβαιωμένους πλανήτες εκτός του ηλιακού συστήματός μας.
Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του νέου συστήματος τεχνητής νοημοσύνης ExoMiner που χρησιμοποιεί τον υπερυπολογιστή Pleiades της NASA και μπορεί, όταν αναλύει τα δεδομένα των αστρονομικών παρατηρήσεων των τηλεσκοπίων, να διακρίνει τους πραγματικούς εξωπλανήτες από τους «πλαστούς» (ψευδώς θετικούς).
Το ExoMiner ανέλυσε τα στοιχεία του διαστημικού τηλεσκοπίου «Κέπλερ» της NASA και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι άλλοι 301 υποψήφιοι έως τώρα εξωπλανήτες μπορούν πλέον να πάρουν τη «βούλα» του επιβεβαιωμένου εξωπλανήτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Γιον Τζένκινς του Κέντρου Ερευνών Ames της NASA στην Καλιφόρνια, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal», τόνισαν ότι, χάρη στην μεγαλύτερη ακρίβεια του νέου «έξυπνου» συστήματος, «όταν το ExoMiner λέει πως κάτι είναι ένας πλανήτης, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι πράγματι είναι».
Κανένας από τους 301 εξωπλανήτες δεν φαίνεται να μοιάζει με τη Γη ή να είναι φιλόξενος για ζωή.
Πάνω από 15.000 παιδιά νόσησαν το τελευταίο δεκαήμερο με κορονοϊό και η ηλικιακή ομάδα 0 – 17 ετών εκπροσωπείται «σταθερά» με ποσοστά που κυμαίνονται από 22% έως 26% στα ημερήσια κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά από τον ΕΟΔΥ, ωστόσο τα μέτρα στα σχολεία, παραμένουν από ελλειπή έως ανύπαρκτα καθώς η κυβέρνηση τα βλέπει ως κόστος!
Συγκεκριμένα, από τις 10 Νοέμβρη μέχρι και χθες, για δέκα ημέρες δηλαδή που κρατάει η καραντίνα για τους νοσούντες, 15.844 παιδιά ηλικίας 0 – 17 ετών καταγράφτηκαν στα ημερήσια κρούσματα που εντοπίζονται καθημερινά. Πρόκειται δηλαδή για έναν μεγάλο αριθμό παιδιά που μένουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, χωρίς να υπάρχει για αυτά καμιά μέριμνα για τα μαθήματα που χάνουν, ρίχνοντας στους γονείς το βάρος να γίνονται παράλληλα… γιατροί και δάσκαλοι!
Θυμίζουμε ότι με βάση τα φετινά πρωτόκολλα της κυβέρνησης για να κλείσει ένα τμήμα πρέπει να νοσήσουν πάνω από τους μισούς μαθητές του ταυτόχρονα, γεγονός που αφήνει τα κρούσματα να πολλαπλασιάζονται στα σχολεία χωρίς να φαίνονται. Είναι χαρακτηριστικό πάντως για την αύξηση των κρουσμάτων στους μαθητές τις τελευταίες μέρες, ότι ακόμα και με αυτά τα πρωτόκολλα, αυξήθηκαν τα σχολεία που μετρούν κλειστά τμήματα από 6 που ήταν την προηγούμενη βδομάδα σε 13.
Ενδεικτικά, από τα 5.991 χθεσινά κρούσματα τα 1.383 (ποσοστό 23,08%) ήταν σε παιδιά.
Προχθές, από τα 7.805 ημερήσια κρούσματα τα 1.939 (ποσοστό 24,84%) ήταν σε παιδιά.
Στις 18 Νοέμβρη από τα 7.317 ημερήσια κρούσματα τα 1.735 (ποσοστό 23,71%) ήταν σε παιδιά.
Στις 17 Νοέμβρη από τα 6.682 ημερήσια κρούσματα τα 1.507 (ποσοστό 22,55%) ήταν σε παιδιά.
Στις 16 Νοέμβρη από τα 8.129 ημερήσια κρούσματα τα 2.123 (ποσοστό 26,12%) ήταν σε παιδιά…
Οι ειδικοί είχαν προειδοποιήσει εγκαίρως από το καλοκαίρι ότι η μετάλλαξη Δέλτα πλήττει περισσότερο τις μικρότερες ηλικίες σε σχέση με τις προηγούμενες μεταλλάξεις του κορονοϊού. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση άφησε για μια ακόμα χρονιά αθωράκιστα τα σχολεία απέναντι στην πανδημία, στοιβάζοντας μεγάλο αριθμό μαθητών στις τάξεις, προχωρώντας ακόμα και σε συγχωνεύσεις τμημάτων αντί για αραίωση των μαθητών και αυξάνοντας απλά τα τεστ για τον εντοπισμό των κρουσμάτων, που σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα βαραίνουν με το κόστος τους τους γονείς.
Η μακρύτερη μερική σεληνιακή έκλειψη του 21ού αιώνα θα πραγματοποιηθεί απόψε. Θα διαρκέσει περίπου 3,5 ώρες και θα καλύψει το 97% της πανσελήνου.
Έκλειψη Σελήνης AP PHOTO/FIRDIA LISNAWATI
Το βράδυ της Παρασκευής (19/11) πρόκειται να πραγματοποιηθεί η μακρύτερη μερική έκλειψη Σελήνης του αιώνα, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Το «μονοπάτι» της έκλειψης θα περάσει από την ανατολική Ρωσία, την Ιαπωνία, τον Ειρηνικό Ωκεανό, την Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη, αναφέρει το ΑΠΕ ΜΠΕ.
Η μερική έκλειψη συμβαίνει 1,7 μέρες προτού το φεγγάρι φθάσει στο απόγειό του, δηλαδή στο πιο μακρινό σημείο της τροχιάς του από τη Γη, κάτι που αυξάνει τη διάρκεια της έκλειψης. Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι θα πρόκειται όχι μόνο για τη μεγαλύτερης διάρκειας μερική σεληνιακή έκλειψη του αιώνα μας, αλλά για αυτήν με τη μεγαλύτερη διάρκεια έως το 2669, σύμφωνα με το Αστεροσκοπείο Holcomb της Ιντιάνα των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), η σχεδόν ολική έκλειψη – που θα καλύψει το 97% της πανσελήνου – θα διαρκέσει περίπου 3,5 ώρες, ενώ το συνολικό φαινόμενο – μαζί με την παρασκιά – θα διαρκέσει έξι ώρες. Η μακρύτερη ολική σεληνιακή έκλειψη του 21ού αιώνα έως τώρα είχε συμβεί το 2018 και είχε διαρκέσει μία ώρα και 43 λεπτά.
Είχε προηγηθεί μια ολική έκλειψη Σελήνης στις 26 Μαΐου φέτος, ενώ θα ακολουθήσει μια ολική έκλειψη Σελήνης στις 15 Μαΐου 2022 και άλλη μία στις 7 Νοεμβρίου 2022. Οι σεληνιακές εκλείψεις συμβαίνουν, όταν ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη σχεδόν ευθυγραμμίζονται (συζυγία), με αποτέλεσμα το φεγγάρι να περνάει μέσα από τη σκιά της Γης και να παίρνει έτσι μια κοκκινωπή απόχρωση.
Η πρωτοφανής, είναι η αλήθεια, ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας για την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα η οποία συνοδευόταν από απειλή προσφυγής στη Δικαιοσύνη, δημιούργησε εύλογες απορίες. Μπορεί ένα Υπουργείο να καταφύγει στα δικαστήρια εναντίον μίας ανεξάρτητης αρχής και πόσο “προβληματική” είναι μία τέτοια ενέργεια;
Ζητήσαμε την άποψη της Ιφιγένειας Καμτσίδου, καθηγήτριας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, και αποσπάσαμε πολύτιμες απαντήσεις οι οποίες καταδεικνύουν το αδιέξοδο των απειλών του Υπουργείου.
Η κα Καμτσίδου μας πληροφόρησε πρώτα απ’ όλα ότι “η ενδοστρεφής δίκη, δίκη δηλαδή κατά την οποία ένα όργανο του κράτους στρέφεται εναντίον άλλου οργάνoυ του κράτους μπορεί να ανοίξει μόνον κατ’εξαίρεση, εφόσον δηλαδή ρητά το προβλέπει ο νόμος. Στην περίπτωση της ΑΠΔΠΧ αυτός ο νόμος είναι ο 4624/19.
Ωστόσο, η ενδοστρεφής δίκη αντιστρατεύεται την ενότητα του νομικού προσώπου του κράτους, αλλά και υπονομεύει την ορθολογικότητα της δράσης της κρατικής εξουσίας. Γι’αυτό και θεωρία και νομολογία την αντιμετωπίζουν με έντονη επιφυλακτικότητα στην Ελλάδα και σε συγγενικές έννομες τάξεις, όπως η γαλλική”.
Εν συνεχεία η Ελληνίδα Πανεπιστημιακός ανέδειξε τις αντιφάσεις μίας πιθανής προσφυγής του Υπουργείου στη Δικαιοσύνη: “Με την ανεξάρτητη αρχή τίθεται ένα επιπλέον πρόβλημα. Το Ελληνικό Σύνταγμα προστατεύει την ανεξαρτησία της ΑΠΔΠΧ προκειμένου να αποφεύγονται παρεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης στο ευαίσθητο πεδίο της ρύθμισης των προσωπικών δεδομένων.
Η πρωτοβουλία της εκτελεστικής εξουσίας, δια της Υπουργού, να προσφύγει στα δικαστήρια είναι σαφές ότι συνιστά προσπάθεια επιβολής της δικής της προσέγγισης των κρίσιμων ζητημάτων και μπορεί να κλονίσει την ανεξαρτησία της Αρχής.
Τέλος, αναδεικνύεται ένα παράδοξο: Το κράτος θα απευθυνθεί στο δικαστήριο ζητώντας προστασία από τις ενέργειας της Αρχής στην οποία όμως το ίδιο έχει αναθέσει την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Για να προσφύγει κανείς στο δικαστήριο, πρέπει να έχει έννομο συμφέρον, να πλήττεται δικαίωμα ή έννομο αγαθό του.
Στην προκειμένη περίπτωση η Υπουργός δεν θίγεται σε δικαίωμά της, αλλά οριοθετείται από την Αρχή κατά την άσκηση της εξουσίας της, με τον τρόπο που προβλέπουν το Σύνταγμα και οι σύμφωνοι με αυτό νόμοι”.
Εν κατακλείδι, η κα Καμτσίδου τόνισε τα εξής: “Εννοείται, βέβαια, ότι οι αποφάσεις κάθε φορέα και των ανεξάρτητων αρχών υπάγονται σε δικαστικό έλεγχο, την πρωτοβουλία όμως την έχουν οι πολίτες που ενδεχομένως πλήττονται από αποφάσεις τους.
Η εκτελεστική εξουσία δεν μπορεί να υποστεί βλάβη από την απόφαση της Αρχής ώστε να δικαιολογείται μία δικαστική αντιμετώπιση. Η κυβέρνηση ελέγχεται από την ΑΠΔΠΧ και οφείλει να σεβαστεί τις κατευθύνσεις και τις υποδείξεις της.
-.-
Η Ιφιγένεια Καμτσίδου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Α.Π.Θ και μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η χώρα μας κατρακυλά στην παγκόσμια κατάταξη της ελευθεροτυπίας καθώς υπάρχουν αρκετά περιστατικά που συνδέουν τον κεντρικό ρόλο που παίζει το πρωθυπουργικό γραφείο στη διαμόρφωση και στην ατζέντα της ειδησεογραφίας στην Ελλάδα.
Ποια ήταν η τελευταία φορά που μια είδηση για την Ελλάδα βρισκόταν ανάμεσα στα πρώτα θέματα που παρουσίαζαν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αλλά δεν καλύπτονταν ούτε με μονόστηλα στην Ελλάδα;
Τα περισσότερα παραδείγματα που έρχονται αυτομάτως στο μυαλό αφορούν την περίοδο της δικτατορίας και της ναζιστικής κατοχής, όταν η ενημέρωση για το τι πραγματικά συνέβαινε στη χώρα ερχόταν από τις ελληνόφωνες υπηρεσίες του BBC και της Ντόιτσε Βέλε.
Το φαινόμενο όμως επαναλήφθηκε και αυτή την εβδομάδα όταν ξεκίνησε στη Λέσβο η δίκη δύο εθελοντών που διέσωζαν πρόσφυγες και τώρα κινδυνεύουν με 25 χρόνια φυλάκιση αφού κατηγορούνται για… κατασκοπεία.
Η είδηση ήταν τόσο σουρεαλιστική ώστε έγινε πρώτο θέμα στο Al Jazeera, ενώ το BBC, οι New York Times και πολλά ακόμη από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του πλανήτη την ανέδειξαν με εκτενή αφιερώματα. Η είδηση ήταν όμως πρακτικά ανύπαρκτη στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Το περιστατικό, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, συνδέεται άμεσα με δυο ακόμη πρωτοφανή γεγονότα για την ιστορία των ΜΜΕ στην περίοδο μετά την πτώση της δικτατορίας.
Το δεύτερο ήταν φυσικά η ανακοίνωση της Ολλανδής δημοσιογράφου Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ, ότι σκέφτεται να εγκαταλείψει τη χώρα ύστερα από τη δολοφονία χαρακτήρα την οποία πραγματοποίησαν εναντίον της ακόμη και προβεβλημένοι Έλληνες δημοσιογράφοι και η οποία συνοδεύτηκε με απειλές εναντίον της ζωής της αλλά και φυσική επίθεση από άγνωστο.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αναδειχθεί ως πιθανός τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα με βάση ευρήματα από μεγάλες μελέτες παρατήρησης πληθυσμού.
Τα µέρη του σώµατος που επηρεάζονται περισσότερο είναι εκείνα που εξαρτώνται από τη σταθερή παροχή οξυγόνου όπως ο εγκέφαλος και η καρδιά. Συγκεκριμένα, η αυξημένη συγκέντρωση ρύπων και μικροσωματιδίων από την καύση ορυκτών καυσίμων, ξυλείας και βιομάζας για την παραγωγή θερμότητας, κίνηση οχημάτων, παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και πυρκαγιές δασών έχει συσχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα οξέων στεφανιαίων συνδρόμων καθώς και καρδιαγγειακής θνητότητας.
Συγκεκριμένα η μελέτη Global Burden of Disease (GBD) υπολόγισε ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι υπεύθυνη για 9 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως το 2019, με σχεδόν τα δύο τρίτα των θανάτων να οφείλονται σε εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια. Μάλιστα οι αριθμοί αυτοί ενδέχεται να υποεκτιμούν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος, ενώ ο περιορισμός έκθεσης στην ατμοσφαιρική μόλυνση μέχρι στιγμής δεν συμπεριλαμβάνεται στους στόχους πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Με αφορμή τα πρόσφατα αυτά δεδομένα, οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Αλέξανδρος Μπριασούλης (Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας) και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την αλληλεπίδραση της περιβαλλοντικής ρύπανσης και του καρδιαγγειακού συστήματος.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα ετερογενές μείγμα σωματιδίων (οξείδια του αζώτου, διοξείδιο του θείου, μονοξείδιο του άνθρακα, μόλυβδος και άλλα βαρέα μέταλλα, υδρογονάνθρακες και άλλα βιομηχανικά χημικά παράγωγα, όζον, αιωρούμενα σωματίδια με διάμετρο κάτω των 2.5 μm) σε διαφορετική σύσταση και συγκέντρωση ανάλογα με το γεωγραφικό τόπο, χρόνο και τις καιρικές συνθήκες που ανευρίσκεται τόσο σε εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς χώρους.
Η προέλευση των ρύπων είναι κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων για παραγωγή ενέργειας, καύση άνθρακα αλλά και βιομάζας καθώς και ξυλείας και άλλων υλικών σε οικιακές εστίες για την παραγωγή θερμότητας και βέβαια από τον καπνό του τσιγάρου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η τέταρτη κυριότερη αιτία πρόκλησης ασθενειών και θανάτων παγκοσμίως, ειδικά σε περιοχές με επίπεδα ρύπανσης άνω των 10 μg ανά κυβικό χιλιοστό. Μάλιστα σημαντική πηγή κινδύνου είναι η ρύπανση του αέρα σε εσωτερικούς οικιστικούς χώρους. Προοπτικά αναμένεται αύξηση των θανάτων που αποδίδονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση ειδικά σε περιοχές με υψηλά επίπεδα ρύπων όπως η Νοτιοανατολική Ασία. Οι πλέον επικίνδυνοι ρύποι για την καρδιαγγειακή υγεία είναι τα αιωρούμενα σωματίδια μεγέθους κάτω των 2.5 μm και το όζον.
Η επίδραση των ατμοσφαιρικών ρύπων στην καρδιαγγειακή υγεία επιτείνεται από βιολογικούς παράγοντες κινδύνου (ηλικία, υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία κλπ), το κάπνισμα, το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο καθώς και την κλιματική αλλαγή. Συγκεκριμένα, η αύξηση της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο πυρκαγιάς, υψηλότερες απαιτήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σχηματισμό όζοντος και εν τέλει παραγωγή αιωρούμενων μικροσωματικδίων. Οι κύριοι παθογενετικοί μηχανισμοί περιλαμβάνουν την πρόκληση οξειδωτικού στρες και φλεγμονής που με τη σειρά τους οδηγούν στη δημιουργίας, εξάπλωση και αποσταθεροποίηση αθηρωματικών πλακών.
Χωρίς αμφιβολία, το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η αναγνώριση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ως μείζων παράγοντας καρδιαγγειακού κινδύνου από τους επαγγελματίες υγείας, επιστημονικές εταιρείες και φορείς δημόσιας υγείας.
Επιτακτική είναι επίσης η ανάγκη για το σημαντικό περιορισμό καύσης ορυκτών καυσίμων, βιομάζας, ξυλείας ειδικά σε εσωτερικούς χώρους για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας και η χρήση ανανεώσιμων, φιλικών προς το περιβάλλον πηγών ενέργειας. Από την πλευρά των ασθενών αλλά και όσων βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, πρέπει να περιορίζεται σημαντικά η ενδο-οικειακή ατμοσφαιρική ρύπανση (τζάκια, καύση άνθρακα, κάπνισμα), να προτιμάται η χρήση κλιματισμού και ειδικών φίλτρων καθαρισμού αέρα, να αποφεύγεται η μετακίνηση σε περιοχές υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε ώρες αιχμής και να χρησιμοποιείται προστατευτική μάσκα προσώπου σε περιπτώσεις έκθεσης σε υψηλά επίπεδα ρύπων. Επιπλέον, η άσκηση, διατήρηση υγειούς σωματικού βάρους και η πρωτογενής πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων υπό την καθοδήγηση του οικογενειακού ιατρού αποτελούν στρατηγικές μετριασμού του κινδύνου που προκαλείται από την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Συμπερασματικά η αναγνώριση της αρνητικής επίδρασης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην καρδιαγγειακή υγεία και η λήψη προσωπικών και συλλογικών μέτρων για την αποφυγή υπέρμετρης έκθεσης μπορούν να αποτελέσουν μέτρα πρόληψης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Έναν πλήρη οδηγό σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν οι ασθενείς με κοροναϊό, εξέδωσε η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων
Η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων αναθεώρησε πρόσφατα τον θεραπευτικό αλγόριθμο ενηλίκων μη-νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τις οδηγίες.
Η εξωνοσοκομειακή διαχείριση του ασθενούς με κοροναϊό με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου >94% σε αέρα δωματίου) εξαρτάται από την παρουσία παραγόντων κινδύνου για σοβαρή νόσο.
Στους παράγοντες κινδύνου για σοβαρή́ νόσο περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: μη-εμβολιασμός, ηλικία > 70, παχυσαρκία (ΒΜΙ>35), ανοσοκαταστολή, αιμοκάθαρση, χρόνια καρδιοπάθεια, ΧΑΠ, διαβήτης, καθώς και οι αιμοσφαιρινοπάθειες.
Σημεία και συμπτώματα που υποδηλώνουν σοβαρή νόσο COVID-19 και πιθανή ανάγκη νοσηλείας αποτελούν τα ακόλουθα: κορεσμός οξυγόνου <90% σε αέρα δωματίου (ή <94% αλλά ταχέως επιδεινούμενος), ή/και σημεία σοβαρής αναπνευστικής δυσχέρειας (>30 αναπνοές/λεπτό, χρήση επικουρικών αναπνευστικών μυών, αδυναμία εκφοράς πλήρων προτάσεων) ή/και εκτεταμένα διηθήματα (>50%) στην απεικόνιση θώρακα ή/και συνδυασμός εργαστηριακών (λεμφοκύτταρα <1000/μl, φεριττίνη > 1000 mg/ml, CRP>100 mg/ml με φυσιολογική τιμή <5 ).
1η περίπτωση: Εξω-νοσοκομειακός ασθενής με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου >94% σε αέρα δωματίου), που δεν έχει παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο
Δεν χορηγείται ειδική φαρμακευτική αγωγή
Ο ασθενής παρακολουθεί την θερμοκρασία του και τον κορεσμό οξυγόνου με οξύμετρο τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα.
Προτείνεται καλή ενυδάτωση, λήψη αντιπυρετικών και κλινοστατισμός μέχρι την πλήρη υποχώρηση του πυρετού.
Χορηγούνται αντιβιοτικά μόνο επί κλινικών, απεικονιστικών ή εργαστηριακών ενδείξεων συλλοίμωξης με βακτηριακή πνευμονία
2η περίπτωση: Εξω-νοσοκομειακός ασθενής με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου >94% σε αέρα δωματίου), που έχει παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο
Ο ασθενής παρακολουθεί την θερμοκρασία του και τον κορεσμό οξυγόνου με οξύμετρο τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα.
Προτείνεται καλή ενυδάτωση, λήψη αντιπυρετικών και κλινοστατισμός μέχρι την πλήρη υποχώρηση του πυρετού.
Χορηγούνται αντιβιοτικά μόνο επί κλινικών, απεικονιστικών ή εργαστηριακών ενδείξεων συλλοίμωξης με βακτηριακή πνευμονία
Πρώιμη θεραπεία σε ασθενείς που δεν χρήζουν νοσηλεία με ήπια προς μέτρια νόσο για την αποφυγή της προόδου σε σοβαρή νόσο
Πρώιμη θεραπεία σε ασθενείς που δεν χρήζουν νοσηλεία με ήπια προς μέτρια νόσο για την αποφυγή της προόδου σε σοβαρή νόσο
Εισπνεόμενη Budesonide (Δεν υπάρχει έγκριση από τον ΕΜΑ προς το παρόν)
Μολνουπιραβίρη από του στόματος (Δεν υπάρχει έγκριση από τον ΕΜΑ προς το παρόν)
Τις πρώτες 5 ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων ή την θετικοποίηση του τεστ (αντιγονικό ή μοριακό) χορηγούνται ένα από τα παρακάτω μονοκλωνικά αντισώματα:
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ανεξάρτητα από την παρουσία παραγόντων κινδύνου, δεν συστήνεται η χρήση των ακόλουθων φαρμάκων σε εξω-νοσοκομειακούς ασθενείς με ήπια προς μέτρια νόσο COVID-19, εκτός αν υπάρχει άλλη ένδειξη πλην της COVID-19: κορτικοστεροειδή όπως δεξαμεθαζόνη, κολχικίνη, ιβερμεκτίνη, (υδροξυ)χλωροκίνη, ηπαρίνη ή αντιπηκτικά, αντιβιοτικά όπως αζιθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη ή κινολόνες.
Κάτοικοι του νησιού Baouth KARIM NDOYE / ACTIONAID
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις κοινότητες της Σενεγάλης, με τη θερμοκρασία να έχει ανέβει σημαντικά, την πανίδα να έχει διαταραχθεί, τη στάθμη της θάλασσας να έχει ανέβει και την άμμο και το αλάτι να παίρνουν τη γη, με αποτέλεσμα το νερό να βγαίνει στη στεριά, απειλώντας τους κατοίκους.
Η κρίση του κλίματος στη Σενεγάλη έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε πολλές πτυχές της ζωής των ανθρώπων και το μόνο βέβαιο είναι πως αν δεν ληφθούν μέτρα άμεσα, η κατάσταση θα χειροτερέψει.
Μία από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι και η μετανάστευση, με ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων παγκοσμίως, οι περισσότεροι εκ των οποίων προέρχονται από τις κατώτερες οικονομικές βαθμίδες, να ξεριζώνονται από τους τόπους τους.
Το NEWS 24/7 βρέθηκε πρόσφατα στη Σενεγάλη, στο πλαίσιο της αποστολής της ActionAid στη χώρα της Δυτικής Αφρικής. Κατά τη διάρκεια της αποστολής, είχαμε τη δυνατότητα να συνομιλήσουμε με κατοίκους του νησιού Baouth, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις αλλαγές που έχει επιφέρει η κλιματική κρίση στις ζωές τους.
Αρχικά, η 42χρονη Amie Diouf, μητέρα πέντε παιδιών, είναι η μαμή του Baouth, ενώ την ίδια ώρα είναι εθελόντρια στην ActionAid, όπου ασχολείται ενεργά με θέματα σχετικά με την ανάπτυξη του νησιού. Η ίδια μίλησε στο NEWS 24/7 για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Baouth, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
“Η κατάσταση στο Baouth είναι ιδιαίτερα δύσκολη, οι κάτοικοι έχουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, με την κλιματική αλλαγή να φέρνει τους ανθρώπους αντιμέτωπους με τη φτώχεια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που βλέπουμε είναι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο τα σπίτια μας, ενώ την ίδια ώρα τα ψάρια λιγοστεύουν, με αποτέλεσμα να μην έχουμε αρκετή τροφή, ώστε να επιβιώσουμε”, ανέφερε αρχικά η Amie Diouf.
“Ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην κοινότητα είναι το πρόβλημα της αλάτωσης. Αυτό συμβαίνει όταν το νερό στο έδαφος εξατμίζεται γρήγορα, αφήνοντας πίσω τα άλατα που περιείχε, αντί να τα οδηγήσει μαζί του στο υπέδαφος. Η γη πριν λίγα χρόνια βλάσταινε, όμως σήμερα πολλά είδη της πανίδας έχουν μειωθεί ή εξαφανιστεί και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν πρέπει να αγνοήσουμε”, συμπλήρωσε η ίδια.
“Η ζωή έχει αλλάξει ριζικά στο νησί. Λόγω της κλιματικής αλλαγής, το καθαρό νερό δεν είναι διαθέσιμο και αναγκαζόμαστε να ταξιδεύουμε σε γειτονικά νησιά, ώστε να αγοράσουμε νερό. Καταλαβαίνετε ότι για τους κατοίκους του Baouth, ενός νησιού που μαστίζεται από φτώχεια, αυτό είναι κάτι οδυνηρό.
Επίσης, στο νησί δεν υπάρχει ηλεκτρισμός. Για αυτό το λόγο, είμαστε υποχρεωμένοι να στηριζόμαστε στα πάνελ ηλιακής ενέργειας που έχουν τοποθετηθεί στην περιοχή, τα οποία δεν είναι αρκετά για όλα τα σπίτια. Ορισμένες φορές μπορεί να μην έχουμε ρεύμα για δύο και τρεις μέρες”, κατέληξε η ίδια.
Στη συνέχεια, ο 48χρονος Mamadou Lamine, ψαράς στο επάγγελμα και πατέρας έξι παιδιών, μίλησε στο NEWS 24/7 για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Baouth, για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ενώ αναφέρθηκε και στην προσπάθειά του να μεταναστεύσει στην Ευρώπη, με στόχο μια καλύτερη ζωή.
“Τα τελευταία χρόνια, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο αντιληπτές από τους κατοίκους του νησιού. Η θερμοκρασία έχει ανέβει σημαντικά, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει επικίνδυνα, ενώ την ίδια ώρα η πανίδα της περιοχής έχει μειωθεί. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και βιώνουμε τις συνέπειές της στις ζωές μας καθημερινά“, δήλωσε αρχικά.
“Λόγω της κλιματικής αλλαγής και της έλλειψης πόρων, πολλοί είναι οι κάτοικοι της περιοχής που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν εντός και εκτός της χώρας, ώστε να επιβιώσουν. Οι ψαράδες αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα σήμερα. Δεν υπάρχουν όσα ψάρια υπήρχαν στο παρελθόν. Όσοι έχουν μικρές βάρκες δυσκολεύονται να φέρουν αρκετά ψάρια και η κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη, καθώς δεν έχουμε καμία υποστήριξη από την κυβέρνηση”, συμπλήρωσε ο Mamadou Lamine.
Στη συνέχεια, μιλώντας για τη δική του εμπειρία μετανάστευσης, ο ίδιος ανέφερε:
“Προσπάθησα να μεταναστεύσω στην Ευρώπη, με στόχο να βρω μια δουλειά και να καταφέρω να υποστηρίξω την οικογένειά μου. Δεν ήθελα να φύγω από τη χώρα μου, αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση. Στόχος μου ήταν να πάω στην Ισπανία, ώστε να μπορέσω να προχωρήσω σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης. Ο πατέρας μου πούλησε το σπίτι του, ώστε να μου δώσει 2.000 δολάρια για να πραγματοποιήσω αυτό το ταξίδι. Ωστόσο, δεν κατάφερα να φτάσω ποτέ στην Ευρώπη.
Η μετανάστευση δεν είναι η λύση και μάλιστα όταν αυτή πραγματοποιείται παράνομα, αλλά οι ηγέτες στον κόσμο πρέπει να καταλάβουν ότι οι άνθρωποι δεν μεταναστεύον δίχως λόγο. Η φτώχεια ήταν πάντα μια από τις αιτίες της μετανάστευσης και σήμερα στις αιτίες προστίθεται και η κλιματική αλλαγή.
Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα προβλήματα του πλανήτη, να δώσουμε προσοχή στην κλιματική αλλαγή και να δράσουμε ενωμένοι, για να μην αναγκάζονται οι άνθρωποι να μεταναστεύσουν και για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς”.
*Το παρόν άρθρο αναφέρεται στο τριετές Πρόγραμμα Faces of Migration, με στόχο να ενισχυθεί η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση για τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, τη μετανάστευση και την μεταξύ τους σχέση.
Πέντε έως επτά εκατομμύρια Γάλλοι χρειάστηκαν επισιτιστική βοήθεια το 2020, εκτιμά η ανθρωπιστική οργάνωση Secours Catholique, στην ετήσια έκθεσή της για την κατάσταση της φτώχειας στη Γαλλία, που δημοσιεύεται σήμερα.
«Η προσφυγή στην επισιτιστική βοήθεια είναι μια ταπείνωση για τη χώρα μας, αφού αφορά σχεδόν το 10% σχεδόν του πληθυσμού», σημειώνει η Πρόεδρος της οργάνωσης, Βερονίκ Ντεβίς, επικαλούμενη στοιχεία της Γενικής Διεύθυνσης Κοινωνικής Συνοχής (DGCS). Πάνω από το ένα τέταρτο των νοικοκυριών που λαμβάνουν βοήθεια, λένε ότι τα μέλη τους δεν τρώνε για μια ολόκληρη μέρα ή και περισσότερες.
Σύμφωνα με την έκθεση, το μέσο βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που βοηθούνται από την Secours Catholique είναι μάλιστα χαμηλότερο σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Το μέσο βιοτικό επίπεδο αυτών που καταφεύγουν σε επισιτιστική βοήθεια ήταν 537 ευρώ το 2020 ή κατά 6 ευρώ μικρότερο από το προηγούμενο έτος. Το ποσό αυτό παραμένει πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας στη Γαλλία, που το 2018 είχε καθοριστεί στα 1.063 ευρώ.
Για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική έκτακτη ανάγκη των πιο απόρων δικαιούχων, η Secours Catholique διένειμε 5 εκατομμύρια ευρώ, με την υποστήριξη του κράτους, με κουπόνια αξίας έως 50 ευρώ το 2020. Μία λύση που επέτρεψε σε 67.000 νοικοκυριά να αγοράσουν το τρόφιμα και προϊόντα υγιεινής της επιλογής τους.
«Το 2020, η ζήτηση για επισιτιστική βοήθεια αυξήθηκε και το 27% των νοικοκυριών στα οποία έχουμε παράσχει κουπόνια είναι σε σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια. Με άλλα λόγια, δεν λαμβάνουν τακτικά κανένα γεύμα κατά τη διάρκεια της ημέρας», εξηγεί η έκθεση.
Η Γαλλική ανθρωπιστική οργάνωση συγκέντρωσε δεδομένα για το 2020 από 1.088 νοικοκυριά που λαμβάνουν επισιτιστική βοήθεια. Τα ζευγάρια με παιδιά (37,7%) και οι ανύπαντρες μητέρες (31,7%), ήταν η πλειοψηφία των δικαιούχων. Επιπλέον, το ένα τρίτο των νοικοκυριών που φιλοξενήθηκαν από την Secours Catholique πέρυσι, δεν είχαν πρόσβαση σε μόνιμη στέγη.
Η υγειονομική κρίση και τα περιοριστικά μέτρα λόγω της πανδημίας, έπαιξαν αρνητικό ρόλο στην παροχή βοήθειας από την Secours Catholique, καθώς οι 61.300 εθελοντές της οργάνωσης κατάφεραν να προσεγγίσουν μικρότερο αριθμό ατόμων το 2020 (περίπου 777.000 δικαιούχους βοήθειας), έναντι 1,39 εκατομμυρίων το 2019.
Ένα σπάνιο έγχρωμο φιλμ από το Πολυτεχνείο, μοναδικό ντοκουμέντο από την ημέρα των αιματηρών γεγονότων. Μια μνήμη που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί.
17 Νοεμβρίου, 1973, η είσοδος του Πολυτεχνείου AP
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, τον Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών η οποία έληξε τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου με την εισβολή ενός τανκ. Τα γεγονότα άφησαν νεκρούς, τραυματίες και οδήγησαν σε φυλακίσεις και βασανιστήρια.
Η Aylon Film Archives δημοσιοποίησε ένα βίντεο περίπου 13 λεπτών από τις μέρες μεταξύ 14 και 17 Νοεμβρίου που αξίζει να βλέπουμε κάθε χρόνο, ως ιστορικό τεκμήριο μιας μνήμης που δεν πρέπει να ζήσουμε ξανά στον τόπο.
Τα πλάνα τραβήχτηκαν από τον Νικόλα Βερνίκο, από το παράθυρο γωνιακού δωματίου στον 1ο όροφο του απέναντι από το Πολυτεχνείο ξενοδοχείου ΑΚΡΟΠΟΛ. Τα πλάνα που βλέπουμε δείχνουν από το παράθυρο την κατάσταση στην οδό Πατησίων και είναι αρκετά σκοτεινά.
Στο 7:03 λεπτό του φιλμ βλέπουμε για πρώτη φορά την κάνη του ενός τανκ που στεκόταν κάτω από το παράθυρο του κινηματογραφιστή. Λίγο αργότερα, στο 7:12 το τανκ προχωρώντας, σπρώχνει ένα λεωφορείο στη μέση του δρόμου. Ο προβολέας σαρώνει τη γωνία Τοσίτσα και Πατησίων για να καταλήξει στα κάγκελα και την πύλη του Πολυτεχνείου.
Στο 7:45 λεπτό καταφθάνουν τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφέροντας πλήθος οπλισμένων στρατιωτών, ανεβαίνοντας την Πατησίων.
Στο επόμενο πλάνο 7:50 ομάδα γιατρών-νοσηλευτών με άσπρες στολές διασχίζουν τον δρόμο μεταφέροντας ένα φορείο με κάποιον άνθρωπο σκεπασμένο με σεντόνι, ενώ ακολουθούνται από αστυνομικούς.
Στο 8:59 ο οδηγός του άρματος μάχης που βρισκόταν κάτω από το «Ακροπόλ» σκαρφαλώνει και παίρνει τη θέση του. Ομάδες στρατιωτών παρατάσσονται ενώ στα κάγκελα της πύλης συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις.
Κοντινό πλάνο της πύλης με τη σημαία. Η κάμερα χάνεται μέσα στο σκοτάδι και επανέρχεται με κοντινό στην πύλη και τις διαπραγματεύσεις ενώ το τανκ πλησιάζει περισσότερο προς την πύλη και στρίβει λίγο προς τη μεριά της οδού Πολυτεχνείου.
Κοντινό στην οροφή ενός λεωφορείου που φωτίζεται από τον προβολέα. Ο κινηματογραφιστής δεν προλαβαίνει τη στιγμή που το άρμα πέφτει πάνω στην πύλη, αλλά αμέσως μετά το βλέπουμε να την έχει ρίξει και να μπαίνει πιο μέσα ενώ εισβάλλουν στρατιώτες (11:03 λεπτό).
Σύντομα αρχίζει η έξοδος των φοιτητών από την πεσμένη πλέον πύλη.
Η περιγραφή του βίντεο αναλυτικά:
Η Εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε αντιδικτατορική διαδήλωση, καθώς συνέρρευσαν και χιλιάδες πολιτών και έληξε τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου, με την εισβολή ενός τανκ στην κεντρική είσοδο του πανεπιστημιακού συγκροτήματος, οπότε εισέβαλε η αστυνομία και ο στρατός. Ακολούθησαν γεγονότα που άφησαν νεκρούς, τραυματίες και οδήγησαν πολλούς σε φυλακίσεις και βασανιστήρια.
Ο κινηματογραφιστής Νίκος Α. Βερνίκος βρίσκεται σε δωμάτιο του ξενοδοχείου «Ακροπόλ», απέναντι από το Πολυτεχνείο. Κινηματογραφεί τα γεγονότα κρυφά.
Πρώτο πλάνο στην ταινία το εξώφυλλο της εφημερίδας «Το Βήμα», η οποία κάνει αναφορά στις κινητοποιήσεις, με ημερομηνία 16 Νοεμβρίου.
Αμέσως μετά βρισκόμαστε έξω από την περίφραξη του Πολυτεχνείου, όπου βλέπουμε αναρτημένα πικέτες, πλακάτ και πανό, διακρίνουμε ένα που γράφει «Ελευθερία», την Ελληνική σημαία, κόσμο μέσα και έξω από τον χώρο του ιδρύματος και με zoom out o κινηματογραφιστής μας δίνει γενικά πλάνα με τους φοιτητές σκαρφαλωμένους στα κάγκελα και πολίτες που συγκεντρώνονται, από το φως καταλαβαίνουμε πως είναι πρωί.
Αστυνομικοί έχουν κλείσει την πρόσβαση στην Πατησίων και εκτρέπουν τους πολίτες που κατευθύνονται προς την επίμαχη περιοχή. Η ροή των αυτοκινήτων διακόπτεται και οι οδηγοί προωθούνται από την οδό Μάρνη, απέναντι από το Αρχαιολογικό μουσείο, στην αντίθετη πλευρά. Όλο και περισσότεροι νέοι συγκεντρώνονται, μέχρι που ο χώρος γεμίζει ασφυκτικά.
Πλάνα από τις στέγες και τα κτίρια του Πολυτεχνείου, διακρίνουμε το κτίριο Αβέρωφ και φοιτητές που βρίσκονται εκεί. Φοιτητές με καθρέφτες τυφλώνουν την κάμερα ώστε να αποτρέψουν την κινηματογράφηση για να μη χρησιμοποιηθεί εναντίον τους.
Ο πεζόδρομος της οδού Τοσίτσα έχει καταληφθεί από πλήθος πολιτών συμπαραστεκόμενων στον αγώνα των φοιτητών, που παίρνουν την ευκαιρία να ενωθούν με το αντιδικτατορικό κίνημα.
Καθώς φτάνει το απόγευμα, η οδός Πατησίων έχει γεμίσει από κόσμο μέχρι το κέντρο της πόλης.
Αρχίζει να πέφτει το φως, και σύμφωνα με το χρονικό των γεγονότων γύρω στις 7 το απόγευμα επεμβαίνει η αστυνομία και διαλύει τον όγκο των διαδηλωτών έξω απ’ το Πολυτεχνείο.
Βλέπουμε τις φωτιές μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο που άναψαν οι φοιτητές για να αντιμετωπίσουν τα δακρυγόνα που είχε ρίξει νωρίτερα η αστυνομία. Οι φωτιές συνεχίζουν στην Πατησίων στην κατεύθυνση προς Ομόνοια.
Ένα ασθενοφόρο αναχωρεί από την Τοσίτσα ενώ αυτοκίνητα της αστυνομίας με προβολείς σαρώνουν τον χώρο προς την κεντρική πύλη.
“Αυτά τα πλάνα γυρίστηκαν από το παράθυρο ενός γωνιακού δωματίου στον 1ο όροφο του ξενοδοχείου “Acropol”, το οποίο βρίσκεται απέναντι από το Εθνικό (Μετσόβιο) Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, από τον Νικόλα Βερνίκο μεταξύ 14 και 17 Νοεμβρίου 1973.
Σε ένα κοντινό δωμάτιο βρισκόταν το ολλανδικό συνεργείο με επικεφαλής τον Albert Coerant (βραβευμένο για την ταινία για το Polytechneio), ο οποίος, ταυτόχρονα, τραβούσε τα γεγονότα. (ΣΣ. Τα γνωστά σε όλους πλάνα από τη νύχτα του Πολυτεχνείου)
Είχα νοικιάσει το δωμάτιο για την υποστήριξη των φοιτητών – μελών του Ελληνικού Ευρωπαϊκού Κινήματος Νέων. Ήταν μια οργάνωση για την κινητοποίηση του φοιτητικού κινήματος ενάντια στη δικτατορία. Ο αδερφός μου Γιώργος Α. Βέρνικος, ο οποίος είχε ηγετική θέση στο EKIN, ήταν επίσης μέλος της επιτροπής κατάληψης της Νομικής Σχολής τον Φεβρουάριο του 1973 και ήταν σε συνεχή επαφή και συντονισμό με την επιτροπή κατάληψης του Πολυτεχνείου.
Από αυτήν την αίθουσα, εκτός από την βοήθεια των φοιτητών, παρέχονταν πληροφορίες μέσω τηλεφώνου (από τη Demi Vezyrouli και την NAV) στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, ειδικά στα BBC, Le Monde και Deutsche Welle, όπου ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης ήταν συνεργάτης για τα ελληνικά θέματα όπως και οι δημοσιογράφοι Βάσος Μαθιόπουλος και Άγγελος Μαρόπουλος.
Η μαγνητοσκόπηση αυτών των περιστατικών γύρω από το Πολυτεχνείο πραγματοποιήθηκε μέσα από τις κλειστές ξύλινες περσίδες με ανοιχτά τα παράθυρα και με κομμένη την ανάσα.
Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 16 προς Σάββατο 17 Νοεμβρίου στη γωνία του ξενοδοχείου Acropol σταμάτησε ένα τανκ που περίμενε να παρέμβει. Το κράνος του όρθιου οδηγού έφτανε σχεδόν στο κάτω μέρος του γωνιακού παραθύρου.
Λίγο πριν από την επίθεση στο Πολυτεχνείο και ενώ υπήρχε απόλυτη σιωπή, ένας μικρός θόρυβος δημιουργήθηκε στο δωμάτιο από τους φίλους, τους συμφοιτητές και το τηλέφωνο.
Ο στρατιώτης γύρισε τον προβολέα του θωρακισμένου οχήματος στην πρόσοψη του ξενοδοχείου, προσπαθώντας να εντοπίσει την πηγή του θορύβου. Σταμάτησε για μια στιγμή στο παράθυρο πίσω του και λίγο πιο πάνω, ήταν το σκοτεινό, με κλειστές περσίδες, παράθυρο του δωματίου μας. Το φως του προβολέα μπήκε μέσα από τις περσίδες. Ο στρατιώτης προσπαθούσε να καταλάβει από πού προερχόταν ο θόρυβος, που ήταν διαφορετικός από τον ήχο των πυροβολισμών. Καθώς κινήθηκε, φώτησε τους τοίχους και ειδικά την οροφή του δωματίου προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η αναπνοή όσων ήταν παρόντες στο δωμάτιο, σταμάτησε. Έμειναν σαν το μαρμάρινο άγαλμα του Χαλεπά την “Κοιμωνένη” στα κρεβάτια και στο πάτωμα. Αναπνεύσαμε όταν έφυγε το φως.
Το θωρακισμένο όχημα κινήθηκε λίγο και κάλυψε το άλλο τανκ κοντά του, απέναντι από την πόρτα του Πολυτεχνείου. Οι πυροβολισμοί από ελεύθερους σκοπευτές ακούστηκαν από τους κάθετους δρόμους στην οδό Πατησίων.
Γύρω στις 2.30, αφού οι πολιορκημένοι αρνήθηκαν να φύγουν, το τανκ έριξε την είσοδο της πανεπιστημιακής πύλης, μπήκε στην αυλή, πάνω από σταθμευμένα αυτοκίνητα και μπήκε ο στρατός. Οι μαθητές φώναξαν «Ψωμί, Εκπαίδευση, Ελευθερία. Είμαστε αδέλφια» και έτρεχαν κυνηγημένοι από την αστυνομία και τον στρατό, ενώ σφαίρες σφύριζαν γύρω τους.
Πολλοί, μεταξύ των οποίων οι πρώτοι που τραυματίστηκαν νωρίτερα από τις σφαίρες, βρήκαν καταφύγιο στο ισόγειο του ξενοδοχείου Acropol. Μερικοί από αυτούς, που τραυματίστηκαν σοβαρά, μεταφέρθηκαν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μας. Η Torill Engleland Magreth, 22χρονη φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας, δεν τα κατάφερε. Θανάσιμα τραυματισμένη από τους πυροβολισμούς, πέθανε από αιμορραγία στην καρωτιδική αρτηρία στα χέρια μου και στα χέρια του Γιώργου Λαζαρίδη, οδοντιάτρου που μετέφερε το σώμα στον κοντινό Σταθμό Πρώτων Βοηθειών στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου.
Στιγμές που ο χρόνος συρρικνώνεται και τα δευτερόλεπτα μοιάζουν με αιώνες και μένουν για πάντα στη μνήμη μας.
Ο Βερνίκος συνελήφθη το Σάββατο 17 Νοεμβρίου το μεσημέρι από τη Στρατιωτική Αστυνομία. Παρέμεινε στη φυλακή μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου και ανακρίθηκε και βασανίστηκε.
– Βέρνικος Α. Νικόλας”
ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΟΙ 24 ΠΛΗΡΩΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).
Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.
Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών,φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».
Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών,ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.
Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».
Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών,οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.
Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.
Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών,εργάτης, από το Παρ-θένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.
Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών,κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).
Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.
Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών,ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών,διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.
Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.
Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 52 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ’ Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών,βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ’ Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.
Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών,ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλςος Ντερτι-λής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.
Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικο-πόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.
Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.
Του Ορέστη Παπαγιαννόπουλου, ψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή
Πηγή: Eurokinissi
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «PlosOne» αναδεικνύει τη «θεωρία του αισθήματος του ανίκητου» σαν ένα σημαντικό εμπόδιο στη λήψη ατομικών μέτρων πρόληψης ενάντια στην πανδημία του Covid-19 αλλά και στον εμβολιασμό με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η επίτευξη γενικής ανοσίας (Leonhardt, Ridinger, Rong & Talaei-Khoe., 2021). Επιπλέον, επισημαίνει ότι το αίσθημα αυτό είναι περισσότερο διαδεδομένο σε χώρες που προτάσσουν τα «ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες» εναντίον των συλλογικών.
Η θεωρία του αισθήματος του ανίκητου αναπτύχθηκε από τον ψυχολόγο David Elkind τη δεκαετία του 1960 (Elkind, 1967). Στο επίκεντρό της βάζει την αίσθηση της ατομικής μοναδικότητας που νιώθει κάποιος εξαιτίας της πίστης ότι οι εμπειρίες του είναι μοναδικές, συγκριτικά με αυτές του υπόλοιπου κόσμου. Η αίσθηση αυτή, σύμφωνα με τη θεωρία, συνοδεύεται από την πεποίθηση ότι κάποιος είναι άτρωτος απέναντι σε πολλές συνθήκες. Τα στοιχεία αυτά επιφέρουν ως αποτέλεσμα συμπεριφορές υψηλού ρίσκου, την έλλειψη συμπόνοιας αλλά και την εγωκεντρική αντίληψη για τον κόσμο (Bright, McKillop & Ryder, 2008, Neff, 2010). Έχει αξία να αναφερθεί ότι η θεωρία χρησιμοποιείται για να περιγράψει συμπεριφορές που εκδηλώνονται, κυρίως κατά την εφηβική ηλικία.
Σε αυτή την έρευνα, η θεωρία αυτή χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει μια σειρά πεποιθήσεων νέων ενηλίκων ότι ο Covid-19 δεν είναι απειλή για αυτούς, καθώς νιώθουν ότι έχουν ισχυρό οργανισμό που δεν μπορεί να δεχτεί μεγάλη ζημιά από τον ιό. Ωστόσο, προβάλλεται ότι με αυτόν τον τρόπο αποτελούν εμπόδιο στην επίτευξη μαζικής ανοσίας του πληθυσμού, καθώς μπορούν να μεταφέρουν τον ιό και σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, αλλά και να πληγούν οι ίδιοι από αυτόν.
Ψυχοσύνθεση της ατομικής ήττας
Η ανάδειξη μίας συμπεριφοράς είναι απλά η περιγραφή του τελευταίου σταδίου μίας σειράς εσωτερικών μηχανισμών που διενεργούνται στην ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου. Η μέθοδος αυτή ούτε αναδεικνύει όλες τις πτυχές του φαινομένου, αλλά και αφήνει ανοιχτή την πόρτα στην καλλιέργεια κοινωνικού αυτοματισμού όπως άλλωστε και γίνεται αυτή την περίοδο μεταξύ των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε χώρους όπου έχει θεσπιστεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. Η «αίσθηση του ανίκητου» είναι το τελευταίο σκαλί διάφορων στοιχείων της προσωπικότητας που έχουν διαμορφωθεί σε συνάρτηση με τα βιώματα των νέων ανθρώπων. Βιώματα που ερμηνεύτηκαν με βάση την αντίληψή τους για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος και η κοινωνία. Φυσικά, μοχλοί αυτής της ερμηνείας είναι οι θεσμοί στους οποίους συμμετείχαν και συμμετέχουν, όπως η εργασία, η εκπαίδευση, η οικογένεια και άλλα.
Υπό αυτή την έννοια, η αίσθηση του ανίκητου συνδέεται με μια ψευδαίσθηση δυνατότητας ελέγχου στα πάντα, ακόμα και σε πτυχές της ζωής και της κοινωνίας που είναι αδύνατον να ελεγχθούν ατομικά, με την πίστη ότι η πορεία της ζωής κάποιου εξαρτάται μόνο από την πρωτοβουλία του. Ουσιαστικά, η αίσθηση του ανίκητου είναι στρατηγική αντιμετώπισης και όχι θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικότητας.
Ως αποτέλεσμα η ερμηνεία της απώλειας ελέγχου και η ευαλωτότητα δεν μπορούν παρά να ερμηνευτούν και πάλι υπό την ομπρέλα του ανίκητου. Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι έχει τον έλεγχο για όλα τα πράγματα στη ζωή του, σηκώνει και την ευθύνη των πραγμάτων που αντικειμενικά δεν μπορούσε να ελέγξει ή να προβλέψει. Το αίσθημα του ανίκητου γίνεται επιβεβαίωση της αποτυχίας του. Η βαριά νόσησή του ή η νόσηση δικών του ανθρώπων μετατρέπεται σε αποκλειστικά δικό του λάθος, ατομική του αποτυχία στην οποία αντικειμενικές αδυναμίες ή ακόμα και στάσεις άλλων ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένων ειδικών αλλά και κυβερνητικών ανεπαρκειών) δεν έχουν καμία θέση. Μάλιστα, πολλές φορές οι νέοι επωμίζονται τόσο βαριά τέτοιες φανταστικές ήττες που μπορούν να οδηγηθούν σε ανυπόφορες ψυχικές καταστάσεις μέχρι και επικίνδυνες συμπεριφορές. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με έρευνες το αίσθημα του άτρωτου συνδέεται με την πυροδότηση κατάθλιψης, γενικευμένου άγχους, τελειομανίας ακόμα και αυτοκτονικότητας, γεγονότα τα οποία αναδεικνύουν την εσωτερική ευαλωτότητα ανθρώπων, οι οποίοι, κατά τα άλλα βαφτίζονται εγωκεντρικοί και αδιάφοροι (Neff & Kristin, 2003, Aalsma, Lapsley & Flannery, 2006).
Η ψυχοσύνθεση της κοινωνικής ήττας
Αν το «αίσθημα του ανίκητου» είναι το τελευταίο και φανερό σκαλί της ψυχοσύνθεσης ενός ανθρώπου, έχει αξία να αναδειχτούν τα στοιχεία της προσωπικότητας που τον οδηγούν στην υιοθέτηση μίας τέτοιας στρατηγικής. Αναλύοντας την προσωπικότητα τέτοιων ανθρώπων παρατηρούμε πιο έκδηλα στοιχεία ευαλωτότητας παρά στοιχεία εγωκεντρισμού. Ο κατά τα άλλα «ανίκητος» νιώθει απειλούμενος από έναν κόσμο που θεωρεί εχθρικό και απειλητικό. Δεν είναι διατεθειμένος να συνεισφέρει σε αυτόν τον κόσμο γιατί θεωρεί είτε ότι δεν τον καταλαβαίνει, είτε ότι θα τον εκμεταλλευτεί, οπότε τον απορρίπτει ως επικίνδυνο. Είναι ψυχοσύνθεση κοινωνικής ήττας όχι μόνο εξαιτίας της δυσκολίας αναχαίτισης του ιού, αλλά και γιατί το βάρος των ευθυνών βαραίνει μόνο τις δικές του πλάτες και όχι των υπευθύνων, αλλά κι επειδή δεν βλέπει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού ως σύμμαχο στην ανάγκη διεκδίκησης των απαραίτητων μέτρων για την αναχαίτιση του ιού χωρίς τα βάρη που του ρίχνουν οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Για αυτόν ο λαός είναι εχθρός και όχι σύμμαχος καθώς απειλεί την ασφάλειά του.
Προσωπικότητα που καλλιεργείται μέσω των αστικών θεσμών και ιδεολογημάτων
Το αστικό σύστημα μέσω της επιστημονικής μεθοδολογίας του προσπαθεί να αποσυνδέσει την καλλιέργεια τέτοιων χαρακτηριστικών προσωπικότητας από κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η θεωρία του αισθήματος του ανίκητου αποδόθηκε αρχικά σε βιολογικούς παράγοντες σύμφωνα με τη θεωρία του Piaget (Elkind, 1967). Ευνοούσε έτσι την αντίληψη ότι ο ανταγωνισμός και η λογική ζούγκλας είναι έμφυτα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης που δεν αλλάζουν ριζικά. Όταν οι βιολογικοί παράγοντες δεν είναι αρκετοί, βάζει αυτούς τους ανθρώπους στο εδώλιο του δικαστηρίου χαρακτηρίζοντάς τους εγωιστές, εγωπαθείς, ναρκισσιστές και άλλα, ανάγοντάς τους δηλαδή σε εχθρούς της κοινωνίας την οποία ταυτίζει με το ίδιο το αστικό σύστημα. Ωστόσο, είναι φανερό πως αυτά τα στοιχεία εσωτερικεύτηκαν απειλητικά σε αυτούς τους ανθρώπους μέσω των αστικών θεσμών, των ιδεολογημάτων ακόμα και των προτύπων ζωής που καλλιεργούνται και τώρα είναι αναμενόμενο να εξωτερικεύονται με τέτοιες συμπεριφορές.
Η ίδια η έρευνα επισημαίνει ότι αυτή η συμπεριφορά είναι πιο έκδηλη σε χώρες όπου «τα ατομικά δικαιώματα προτάσσονται έναντι των συλλογικών» (Leonhardt, Ridinger, Rong & Talaei-Khoe, 2021). Με άλλες λέξεις, η αλληλεγγύη είναι πιο φανερή σε χώρες που το εργατικό κίνημα είναι σε θέση ακόμα να διατηρεί συλλογικές κατακτήσεις, ενώ στις χώρες που δεν υπάρχουν συλλογικές κατακτήσεις υπάρχει και μεγαλύτερη αδιαφορία για το συλλογικό συμφέρον.
Σύμφωνα με έρευνες, το αίσθημα του ανίκητου διατηρείται στην ενήλικη ζωή όταν οι νέοι αναγκάζονται να ενταχθούν σε νέα εκπαιδευτικά και κοινωνικά πλαίσια, τα οποία βιώνουν προφανώς ως απειλητικά (Peterson & Roscoe, 1991). Φυσικά, η εργασία είναι ένα από αυτά.
Είναι αδιανόητη η καταδίκη τέτοιων συμπεριφορών από τις κυβερνήσεις όταν οι ίδιες ανάγουν τα πάντα στην ατομική ευθύνη. Όταν η ανοσία, η μη διάδοση του ιού, η αναχαίτιση της πανδημίας, οι θυσίες βαφτίζονται ως ατομική ευθύνη, δηλαδή ευθύνη αποκλειστικά του καθενός ατομικά, είναι λογική η ανάπτυξη τέτοιων συμπεριφορών με σκοπό να μπορούν να ανταποκριθούν ψυχολογικά σε αυτό το αδιανόητο βάρος που ρίχνουν στις πλάτες τους οι διάφορες κυβερνήσεις.
Άλλωστε, η ατομική ευθύνη δεν ανακαλύφθηκε τώρα. Χρησιμοποιείται δεκαετίες για να απαλλάξει το αστικό σύστημα από τις ευθύνες του για τη διάλυση των δικαιωμάτων των λαών. Ο νέος από ατομικά υπεύθυνος για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες, στον ανθρωποφάγο ανταγωνισμό και τους φραγμούς στην εκπαίδευση, γίνεται ατομικά υπεύθυνος για την ανεργία του, το χαμηλό μισθό του, την απόλυσή του, τις οικονομικές του δυσκολίες, την υγεία του, στη συνέχεια ατομικά υπεύθυνος για τις δυσκολίες στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του, τις δυσκολίες τους στο σχολείο κλπ., και τέλος ατομικά υπεύθυνος για τη χαμηλή του σύνταξη ή επειδή δουλεύει μέχρι τα γεράματα.
Είναι υποκριτικό να εξυψώνουν τη θεωρία της αυτοδιάθεσης του σώματος για να καλλιεργούν τη ναρκωκουλτούρα, την ακινδυνότητα της χρήσης, την αποδοχή της πορνείας, την πεποίθηση ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη σωματική και ψυχική του υγεία γιατί γνωρίζει το σώμα του καλύτερα από όλους (ακόμη και από τους γιατρούς), καλλιεργώντας έτσι τη ψευδαίσθηση του πλήρους ελέγχου, και από την άλλη να καλεί τον κόσμο να εμπιστευτεί τους ειδικούς, το ρόλο των οποίων καταργεί στις παραπάνω περιπτώσεις.
Το αίσθημα της πλήρους ατομικής ευθύνης για όλα, που συνάδει με τις συμπεριφορές του ανίκητου που αναπτύσσουν οι νέοι, είναι μέχρι σήμερα χρήσιμο εργαλείο κοινωνικού αυτοματισμού και διάσπασης της ενότητας του λαού. Είναι όργανο που κάθε αστική κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιεί για να φορτώνει τις ευθύνες για τα μέτρα που παίρνει στις πλάτες του λαού. Τώρα, τα καλέσματά τους για να μειωθούν τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι καλέσματα για ανάπτυξη της αλληλεγγύης μεταξύ του λαού, αλλά μια προσπάθεια να τον μετατρέψουν στο εργαλείο που θα αξιοποιηθεί με νέους τρόπους για να μειωθούν οι συνέπειες της πανδημίας στα κέρδη των μονοπωλίων που απειλούνται από την οικονομική κρίση που επιτάχυνε η πανδημία. Για αυτό δεν διστάζουν για άλλη μια φορά να αναιρέσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να πλασαριστούν ως εκφραστές του συλλογικού συμφέροντος, αλλά με τις πλάτες άλλων.
*Με τον όρο «ψυχοσύνθεση» περιγράφουμε το σύνολο των γνωστικών, συναισθηματικών και χαρακτηρολογικών λειτουργιών ενός ανθρώπου. Ενέχει όλα τα στοιχεία της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς. Ενώ η δεύτερη είναι εύκολα αντιληπτή, η πρώτη μπορεί να κατανοηθεί μόνο με επιστημονική μεθοδολογία και σε συνάρτηση με τις κοινωνικές σχέσεις του ατόμου.
-.-
– Βιβλιογραφία
Leonhardt JM, Ridinger G, Rong Y, Talaei-Khoe A (2021) Invincibility threatens vaccination intentions during a pandemic. PLoS ONE 16(10): e0258432. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0258432
Elkind, D. (1967). Egocentrism in Adolescence. Child Development, 38(4), 1.025-1.034. https://doi.org/10.2307/1127100
Bright, S. J., McKillop, D. Ryder, D. (2008). «Cigarette smoking among young adults: Integrating adolescent cognitive egocentrism with the trans-theoretical model». Australian Journal of Psychology. 60 (1): 18-25. doi:10.1080/00049530701458043
K.D., Neff (2010). Self-compassion and Psychological Resilience Among Adolescents and Young Adults. Texas: Taylor & Francis Group. pp. 225-240.
Neff, Kristin (2003). «Self-Compassion: An Alternative Conceptualization of a Healthy Attitude Toward Oneself». Self and Identity. 2 (2): 85-101. CiteSeerX 10.1.1.616.6302. doi:10.1080/15298860309032
Aalsma, M. C. Lapsley, D. K. Flannery, D. J. (2006). «Personal fables, narcissism, and adolescent adjustment». Psychology in the Schools. 43 (4): 481-491. doi:10.1002/pits.20162
Peterson, K. L. Roscoe, B. (1991). «Imaginary audience behavior in older adolescent females». Adolescence. 26 (101): 195-200. PMID 2048473
Οι ασυμπτωματικοί φορείς του κορονοϊού αποτελούν κρυφή απειλή. Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού στη χώρα μας αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή την περίοδο νοσούν πάνω από 150.000 άνθρωποι εκ των οποίων λίγο λιγότεροι από τους μισούς είναι ασυμπτωματικοί και μεταδίδουν τον ιό χωρίς να το γνωρίζουν.
Ειδικότερα, το υπολογιστικό μοντέλο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εκτινάσσει τον αριθμό των ενεργών κρουσμάτων σε σχεδόν 150.000 ασθενείς σε όλη την Ελλάδα. Από αυτούς συμπτώματα έχει μόνο ένας στους δύο.
«Αυτή την περίοδο, τα διαγνωσμένα ενεργά κρούσματα υπολογίζονται γύρω στους 79.000 ασθενείς», εξηγεί στη Realnews ο καθηγητής του ΑΠΘ Δημοσθένης Σαρηγιάννης και προσθέτει ότι τουλάχιστον άλλοι τόσοι ασθενείς νοσούν χωρίς να έχουν την παραμικρή συμπτωματολογία.
Μάλιστα, στις περιοχές με μεγάλη διασπορά του ιού είναι πιθανόν οι ασυμπτωματικοί φορείς να είναι πολλαπλάσιοι σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με ανάλυση που παρουσίασε πρόσφατα η ομάδα επιδημιολογίας λυμάτων του ΑΠΘ, όταν το ιικό φορτίο στην κοινότητα είναι πολύ υψηλό, ο αριθμός των ασυμπτωματικών φορέων μπορεί να φτάσει ακόμα και στο πενταπλάσιο των συμπτωματικών φορέων.
«Με δεδομένο ότι οι ασυμπτωματικοί μπορούν και αυτοί να μεταδώσουν τον ιό, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που υποδεικνύει ο επίσημος αριθμός των κρουσμάτων που ανακοινώνει η πολιτεία», καταλήγουν οι επιστήμονες. Ένα μεγάλο ποσοστό των ασυμπτωματικών φορέων του ιού είναι άτομα νεαρής ηλικίας, καθώς επίσης και εμβολιασμένοι που έχουν μολυνθεί και διαφεύγουν την κλασική επιτήρηση.
Για τον λόγο αυτόν ο κ. Σαρηγιάννης τονίζει την ανάγκη διενέργειας διαγνωστικών τεστ στον πληθυσμό των εμβολιασμένων.
«Με ένα self ή rapid test την εβδομάδα στους εμβολιασμένους θα είχαμε 500 νεκρούς λιγότερους μέχρι το τέλος του χρόνου», αναφέρει ο καθηγητής του ΑΠΘ.
Άτομα νεαρής ηλικίας
Ακόμη ένα μεγάλο μέρος των ασυμπτωματικών ασθενών είναι άτομα νεαρής ηλικίας ή παιδιά. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από τον ΕΟΔΥ, το 22% των κρουσμάτων είναι παιδιά και έφηβοι.
Μάλιστα, μόνο μέσα στην τελευταία εβδομάδα νόσησαν πάνω από 10.000 παιδιά ηλικίας από 4 έως 18 ετών.
«Όσο η διασπορά ήταν σε μέτρια επίπεδα και με τα αυξημένα τεστ που γίνονται, τα σχολεία δεν επιβάρυναν την κατάσταση. Καθώς, όμως, η διασπορά θα αυξάνει, η επιβάρυνση ιδίως των δημοτικών σχολείων θα αρχίσει να γίνεται πιο έντονη», επισημαίνει ο Δημ. Σαρηγιάννης και προσθέτει ότι αυτό μπορεί να αποφευχθεί βελτιώνοντας τις συνθήκες λειτουργίας των σχολείων και αποφεύγοντας τον συνωστισμό.
«Οι υπολογισμοί μας με συμπεριφορικά μοντέλα δείχνουν ότι μια τάξη με 25 παιδιά έχει 36% περισσότερες ενεργές επαφές σε σχέση με μια σχολική αίθουσα η οποία έχει από 17 παιδιά και κάτω», επισημαίνει και προσθέτει ότι θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και στις πανεπιστημιακές σχολές να αποφασίσουν για τη μετατροπή των μαθημάτων που γίνονται με τη μορφή διάλεξης και αυτά να πραγματοποιούνται με υβριδικό τρόπο.
«Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γίνεται παράλληλα μάθημα διά ζώσης σε περιορισμένο αριθμό φοιτητών και μάθημα εξ αποστάσεως ταυτόχρονα με live streaming στους υπόλοιπους, με κυκλική εναλλαγή των ομάδων φοιτητών που θα παρακολουθούν το μάθημα διά ζώσης, ανάλογα με τις τεχνικές και τεχνολογικές υποδομές της τμήματος και τον επιδημιολογικό φόρτο της περιοχής», επισημαίνει ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ.
Επιπλέον, ο Δημ. Σαρηγιάννης επαναλαμβάνει την εκτίμησή του ότι η κορύφωση του τέταρτου κύματος θα σημειωθεί κατά το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, με τα ημερήσια κρούσματα τότε να πλησιάζουν τα 10.000.
«Ο μέσος όρος των κρουσμάτων στις 10 Δεκεμβρίου θα είναι 9.360 και στη συνέχεια θα υπάρχει σταδιακή αποκλιμάκωση», εξηγεί και παράλληλα διευκρινίζει ότι την ημέρα των Χριστουγέννων ο αριθμός των ασθενών που θα καταλήξουν θα ξεπεράσει τους 100.
Για να εξασφαλίσουμε την κατάλληλη εμπειρία στο site μας, χρησιμοποιούμε cookies. Χρησιμοποιώντας την σελίδα αποδέχεστε την χρήση τους. περισσότερα
Τα cookies είναι ενεργοποιημένα σε αυτή την ιστοσελίδα για να σας εξασφαλίσουμε την κατάλληλη εμπειρία περιήγησης. Χρησιμοποιώντας την σελίδα αποδέχεστε την χρήση των Cookies.
Σύμφωνα με αυτή την ετήσια έκθεση με τίτλο “Global nutrition report” (GNR) τα στοιχεία της οποίας προέρχονται από οργανώσεις όπως ο ΟΗΕ, η Unicef, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ή ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας, το 48% των ανθρώπων στη Γη τρώνε πάρα πολύ ή πολύ λίγο
«Οι θάνατοι που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί και οι οποίοι οφείλονται στην κακή διατροφή αυξήθηκαν κατά 15% από το 2010» και σήμερα αποτελούν «το ένα τέταρτο όλων των θανάτων ενηλίκων», δήλωσε η πρόεδρος της ομάδας ανεξάρτητων ειδικών του GNR, η Ρενάτα Μίσα.
Με υπέρταση πάνω από 3.000.000 Έλληνες
Κοροναϊός : Η μύτη είναι μάλλον το βασικό σημείο εισόδου του φονικού ιού στο σώμα
ΙΝΕ της ΓΣΕΕ: Σε 20 χρόνια η ανεργία κάτω από το 10% - «άνεργη ανάπτυξη» οι επενδύσεις
ΣΟΚ: Γενετικές ανωμαλίες σε νεογέννητα προκάλεσαν τα Νατοϊκά όπλα στο Ιράκ
Κακογραμμένο παραμύθι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη