paidevo.gr

Γράφει ο Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Του Μίκη ουδέποτε του άρμοζαν τα αναμενόμενα, τα τετριμμένα, τα συμβατικά

Ο Μίκης Θεοδωράκης (1925-2021)

Θανάτω θάνατον πατήσας

Ως αποσύρονται

αργά σιωπηλά

οι μορφές της παιδικής ηλικίας

όλες εκείνες οι μητρικές ειδές,

τα πρόσωπα της οικογένειας,

της συγγένειας, της φιλίας,

της γειτονιάς και της δουλειάς,

νιώθω και πιο δυνατά

να κουρταλεί τη θύρα της ζήσης μου

ο θάνατος.

Δεκαετίες όλες τον αυλίζω

και τον διώχνω όξω από ’δω.

Χρόνια πολλά τον αφήνω να παραδέρνει

μακριά κι απ’ τον αυλόγυρο των αισθήσεων

κι από τα τείχη τού είναι μου.

Ήρθεν όμως η ώρα

ν’ ανοίξω τη θύρα

και να χτυπηθούμε

στ’ αλώνι της Ψάρης Πλάκας.

Πριν κιτρινίσουν τα φύλλα της συκιάς

και πριν κοπάσει ο συγκλαμός

θα ’χουν ανθίσει οι θαλασσινές ασκέλλες,

θανάτω θάνατον πατήσασαι,

να τον περιγελάσουν.

—

*Ποίημα του Μανώλη Γλέζου, που είχε γεννηθεί σαν σήμερα το 1922, στον Απέραθο (Απείρανθο) της Νάξου.

Στην επέτειο της γέννησης του αειμνήστου Γλέζου ο ελληνισμός αποχαιρετά τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος, πλήρης ημερών και τιμών, άνοιξε τη θύρα και χτυπήθηκε με το θάνατο.

Ο κατά Γλέζο συγκλαμός, ο καθολικός θρήνος για την εθνική απώλεια, είναι πρωτόγνωρος και άκρως συγκινητικός.

Του Μίκη, εξάλλου, ουδέποτε του άρμοζαν τα αναμενόμενα, τα τετριμμένα, τα συμβατικά.

Πώς θα μπορούσε να είναι λοιπόν διαφορετικό ακόμα και το ξόδι του, το ξόδι ενός μεγάλου Έλληνα που είχε περιγελάσει πολλές φορές το θάνατο;

(Πηγή: in.gr)

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από το παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όπου η σορός του Μίκη Θεοδωράκη είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, προκειμένου να πει το τελευταίο «αντίο» στον κορυφαίο μουσικοσυνθέτη, τον παγκόσμιο Έλληνα, Μίκη Θεοδωράκη.

Κρατώντας λουλούδια στα χέρια, ο κόσμος σχημάτισε νωρίς ουρές έξω από τη Μητρόπολη για το ύστατο χαίρε στον Μίκη Θεοδωράκη.

Ανάμεσά τους και ο μικρός Αναστάσης ο οποίος ξεχώρισε τραγουδώντας το «Σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες», αποχαιρετώντας τον με τον δικό του τρόπο.

(Πηγή: politisonline.com)

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature αναλύει τους κινδύνους που κρύβει η παραλλαγή Δέλτα, η οποία είναι έξι φορές λιγότερο ευαίσθητη στα αντισώματα ανθρώπων που είχαν νοσήσει με κορονοϊό.

Η παραλλαγή Δέλτα είναι λιγότερο ευαίσθητη, σε σχέση με την Άλφα και άλλες παραλλαγές, στα εξουδετερωτικά αντισώματα που αναπτύσσονται στον οργανισμό όσων εμβολιάστηκαν ή νόσησαν με Covid-19, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, η οποία επιβεβαιώνει την μεγαλύτερη ικανότητα του «ινδικού» στελέχους για ανοσιακή διαφυγή.

Ακόμη διαπιστώθηκε ότι η Δέλτα είναι πιο αποτελεσματική στο να μολύνει τα κύτταρα της αναπνευστικής οδού και να αναπαράγεται μέσα σε αυτά. Τα εν λόγω ευρήματα εξηγούν γιατί η συγκεκριμένη παραλλαγή έχει εξαπλωθεί τόσο γρήγορα παγκοσμίως και έχει σε μεγάλο βαθμό κυριαρχήσει.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ινδία και άλλες χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή κλινικής μικροβιολογίας Ραβίντρα Γκούπτα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», πραγματοποίησαν εργαστηριακά πειράματα στα οποία συνέκριναν τη Δέλτα με την Άλφα και την αρχική στην κινεζική Γουχάν.

Διαπιστώθηκε ότι η Δέλτα είναι σχεδόν έξι φορές λιγότερο ευαίσθητη στον ορό του αίματος με αντισώματα από ανθρώπους που προηγουμένως είχαν νοσήσει με Covid-19, καθώς και οκτώ φορές λιγότερο ευαίσθητη στα αντισώματα ανθρώπων που είχαν εμβολιαστεί κατά του κορονοϊού με δύο δόσεις είτε Pfizer/BioNTech είτε AstraZeneca

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η Δέλτα-η οποία αρχικά εντοπίστηκε στο ινδικό κρατίδιο Μαχαράστρα στο τέλος του 2020 και πλέον έχει εξαπλωθεί ευρέως σε περισσότερες από 90 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα- διπλασιάζει τον κίνδυνο νοσηλείας των ανεμβολίαστων σε σχέση με την Άλφα. Επίσης έχει βρεθεί ότι όλα τα εμβόλια έχουν σχετικά μικρότερη αποτελεσματικότητα εναντίον της Δέλτα, αν και η προστασία που αυτά παρέχουν- όταν έχουν γίνει και οι δύο δόσεις- συνεχίζει να θεωρείται καλή.

Οι ερευνητές ανέλυσαν 130 μολύνσεις υγειονομικών σε τρία νοσοκομεία του Δελχί, οι οποίοι προηγουμένως είχαν εμβολιαστεί με δύο δόσεις AstraZeneca. Διαπιστώθηκε ότι στα άτομα αυτά το εμβόλιο ήταν λιγότερο αποτελεσματικό κατά της Δέλτα σε σχέση με άλλες παραλλαγές.

Ο δρ Ανουράγκ Αγκραγουάλ του Ινστιτούτου Γονιδιωματικής και Ολοκληρωμένης Βιολογίας της Ινδίας στο Δελχί δήλωσε ότι η μόλυνση εμβολιασμένων υγειονομικών από τη Δέλτα τείνει να εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα, γι’ αυτό, όπως είπε, «χρειαζόμαστε επειγόντως να βρούμε τρόπους να ενισχύσουμε την ανοσιακή απόκριση έναντι των νέων παραλλαγών μεταξύ των υγειονομικών. Η νέα μελέτη δείχνει επίσης ότι τα μέτρα ελέγχου των μολύνσεων είναι ανάγκη να συνεχιστούν ακόμη και στη μετα-εμβολιαστική εποχή».

(Πηγή: news247.gr)

Ένας τεράστιος μετεωρίτης έλαμψε τόσο δυνατά που έκανε τη νύχτα να μοιάζει με ημέρα

© Φωτογραφία : SWNS

Ο μετεωρίτης μπήκε στην ατμόσφαιρα της γης και πέρασε πάνω από πολλές περιοχές της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασίλειου.

Η λάμψη που δημιούργησε κράτησε αρκετά δευτερόλεπτα και αμέσως μετά ακολούθησε ο ήχος μιας “τεράστιας έκρηξης”.

Εκτός από το έντονο φως, ο μετεωρίτης “έβαψε” τον ουρανό με ένα λευκοπράσινο χρώμα το οποίο στη συνέχεια μετατράπηκε σε πορτοκαλοκόκκινο όσο το φως του εξασθενούσε.

Επιστήμονες κατασκεύασαν έναν πρώιμο χάρτη με την τροχιά του, αλλά η ακριβής τοποθεσία της προσγείωσης δεν έχει ακόμη καθοριστεί.

(Πηγή: sputniknews.gr)

Η μόλυνση του αέρα μειώνει το προσδόκιμο ζωής, “κόβοντας”, κατά μέσο όρο, πάνω από δύο χρόνια από τη ζωή του ανθρώπου, σύμφωνα με νέα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα.

CC0 / Thoxuan99 / pollution

Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι επιβλαβής για την υγεία του ανθρώπου, σε βαθμό μάλιστα που μειώνει ακόμα και το προσδόκιμο ζωής.

Αυτό καταδεικνύει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Ενεργειακής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Ειδικότερα, ο κίνδυνος που διατρέχει η υγεία του ανθρώπου από τη μόλυνση του αέρα αποτυπώνεται και στον δείκτη Air Quality Life Index (AQLI), ο οποίος «μεταφράζει» την ατμοσφαιρική ρύπανση σε όρους προσδόκιμου ζωής, δηλαδή υπολογίζει τον αντίκτυπο που έχει ο μολυσμένος αέρας στη ζωή ενός μέσου ανθρώπου.

Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, εάν δεν ληφθούν μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα σύμφωνα με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο μέσος άνθρωπος αναμένεται να χάσει 2,2 χρόνια ζωής. Δηλαδή, το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου θα μειωθεί κατά 2,2 χρόνια.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία, οι κάτοικοι των περισσότερων περιοχών του κόσμου με πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θα μπορούσαν να δουν το προσδόκιμο ζωής τους να μειώνεται έως και 5 χρόνια ή περισσότερο.

Μάλιστα, όπως τονίζεται, οι επιπτώσεις της ρύπανσης της ατμόσφαιρας στον οργανισμό είναι πιο καταστροφικές για το προσδόκιμο ζωής από ασθένειες όπως η φυματίωση και ο HIV/AIDS, αλλά και από θανατηφόρες συνήθειες όπως, για παράδειγμα, το κάπνισμα, ή ακόμη και από τον πόλεμο.

(Πηγή: sputniknews.gr)

REUTERS/Denis Balibouse

Περισσότεροι από 55 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με άνοια, μια νευρολογική διαταραχή που τους στερεί τη μνήμη και κοστίζει στην παγκόσμια οικονομία 1,3 τρισεκατομμύριο ετησίως, ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Η άνοια μπορεί να προκληθεί από εγκεφαλικό, κακώσεις στον εγκέφαλο και συχνότερα από το Άλτσχαϊμερ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο αριθμός των ασθενών με άνοια αναμένεται να αυξηθεί στα 78 εκατομμύρια ως το 2030 και στα 139 εκατομμύρια ως το 2050 λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, επεσήμανε ο ΠΟΥ.

Δεν υπάρχει θεραπεία για την άνοια, ωστόσο έρευνες έχουν δείξει ότι περίπου το 40% των περιπτώσεων θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί ή να έχει καθυστερήσει η εξέλιξή τους αν οι άνθρωποι ασκούνταν τακτικά, δεν κάπνιζαν, απέφευγαν το αλκοόλ και έτρωγαν υγιεινά ώστε να διατηρούν ένα υγιές σωματικό βάρος και καλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης και χοληστερίνης.

Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου είναι επίσης η κατάθλιψη, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η μείωση της νοητικής λειτουργίας και το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης.

Η έκθεση του ΠΟΥ αποκάλυψε ότι το ένα τέταρτο των χωρών μελών του οργανισμού (26%) δεν διαθέτουν σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση της άνοιας, εκ των οποίων οι μισές βρίσκονται στην Ευρώπη, όπως επεσήμανε η δρ Κάτριν Ζέεχερ του τμήματος Ψυχικής Υγείας και Χρήσης Ψυχοτρόπων Ουσιών στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Χρειάζεται οι κυβερνήσεις να δώσουν περισσότερη προσοχή ώστε να καταρτίσουν πολιτικές αντιμετώπισης της άνοιας», τόνισε.

«Η άνοια στερεί από εκατομμύρια ανθρώπους τη μνήμη τους, την ανεξαρτησία τους και την αξιοπρέπειά τους, όμως στερεί και από εμάς τους ανθρώπους που γνωρίζουμε και αγαπάμε», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους.

«Η άνοια είναι πραγματικά ένα παγκόσμιο ζήτημα δημόσιας υγείας και δεν αφορά μόνο τις χώρες με υψηλά εισοδήματα. Στην πραγματικότητα περισσότερο από το 60% των ατόμων με άνοια ζουν σε χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα», επεσήμανε η Ζέεχερ.

Η ίδια τόνισε ότι η άνοια μπορεί να επηρεάσει και τους ανθρώπους κάτω των 65 ετών, με το ποσοστό τους να φτάνει το 10% του συνόλου.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters)

Shutterstock

Παρά την πανδημία της covid-19 ο κόσμος δεν μπορεί να αναβάλει τη λήψη «έκτακτων» μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής της φύσης, που απειλούν την υγεία των ανθρώπων, τονίζουν σήμερα σε κοινό τους άρθρο οι μεγαλύτερες επιστημονικές επιθεωρήσεις του κόσμου.

«Η υγεία (των ανθρώπων) έχει ήδη επηρεαστεί από την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας και την καταστροφή της φύσης», αναφέρουν οι διευθυντές σύνταξης 220 επιστημονικών επιθεωρήσεων, ανάμεσά τους οι Lancet, British Medical Journal και National Medical Journal of India.

Με την άνοδο της θερμοκρασίας της Γης κατά 1,1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων είναι ήδη σημαντικές.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας προκάλεσε αύξηση των περιστατικών αφυδάτωσης και των προβλημάτων στα νεφρά, των καρκίνων του δέρματος, των τροπικών ασθενειών, των ψυχολογικών προβλημάτων, των επιπλοκών στην εγκυμοσύνη, των αλλεργιών, της θνητότητας και της νοσηρότητας των καρδιαγγειακών και πνευμονολογικών προβλημάτων», υπογραμμίζουν στο κοινό κεντρικό τους άρθρο οι επιστημονικές επιθεωρήσεις.

Παράλληλα επισημαίνουν ότι η μείωση της γεωργικής παραγωγής εμπόδισε τις προσπάθειες αντιμετώπισης του υποσιτισμού.

Εξάλλου οι επιστημονικές επιθεωρήσεις εξηγούν ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, οι οποίες επηρεάζουν περισσότερο τους πιο ευάλωτους (μειονότητες, παιδιά, πιο φτωχές κοινότητες), έχουν μόλις αρχίσει να διαφαίνονται.

Αν η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης φτάσει τον 1,5 βαθμό Κελσίου, κάτι που αναμένεται ως το 2030 σύμφωνα με έκθεση των ειδικών της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο, και συνεχιστεί η απώλεια της βιοποικιλότητας, «κινδυνεύουν να προκληθούν καταστροφικές και μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία» των ανθρώπων.

«Παρά τη λογική ανησυχία για την covid-19, δεν μπορούμε να περιμένουμε να περάσει η πανδημία για να μειώσουμε γρήγορα» τις εκπομπές των αεριών του θερμοκηπίου, υπογραμμίζουν οι διευθυντές σύνταξης των επιθεωρήσεων.

«Οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή μπορούν να ξεπεράσουν αυτούς οποιασδήποτε ασθένειας. Η πανδημία covid-19 θα τελειώσει, αλλά αυτό για το οποίο δεν υπάρχει ακόμη εμβόλιο είναι η κλιματική κρίση», σχολιάζει ο γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους σε ανακοίνωσή του, στην οποία σημειώνει ότι «κάθε μέτρο που λαμβάνεται για τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου και της υπερθέρμανσης του πλανήτη μάς φέρνει πιο κοντά σε ένα πιο υγιές και ασφαλές μέλλον».

Αναφερόμενα στα «πρωτόγνωρα» ποσά που δαπανήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας, οι επιστημονικές επιθεωρήσεις ζητούν να αυξηθεί κατά πολύ η χρηματοδότηση για την προστασία του πλανήτη.

«Μια καλύτερη ποιότητα αέρα από μόνη της μπορεί να βελτιώσει την υγεία, κάτι που θα αντισταθμίσει το παγκόσμιο κόστος από τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου», σημειώνουν οι συντάκτες του άρθρου.

Όμως εκτός από χρήματά ζητούν «να αλλάξει θεμελιωδώς ο τρόπος που οι κοινωνίες και οι οικονομίες μας είναι οργανωμένες, όπως και ο τρόπος ζωής μας»: αναδιοργάνωση των μεταφορών, των πόλεων, της παραγωγής και της διανομής των τροφίμων, των χρηματοοικονομικών αγορών, των συστημάτων υγείας.

«Το 2021 πρέπει να είναι η χρονιά που ο πλανήτης μας θα αλλάξει πορεία: η υγεία μας εξαρτάται από αυτό», υπογραμμίζει η Φιόνα Γκόλντι διευθύντρια σύνταξης της επιθεώρησης British Medical Journal.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP)

Η κλιματική αλλαγή επιτρέπει τη διαρροή ψυχρού αέρα από την Αρκτική

Τα κύματα ακραίου ψύχους που σαρώνουν όλο και συχνότερα τον Καναδά και τις βόρειες ΗΠΑ συνδέονται με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Αρκτική, διαπιστώνει μελέτη στο περιοδικό Science.

Η Αρκτική, εξηγούν οι ερευνητές, περιβάλλεται κανονικά από μια δίνη ανέμων που εμποδίζει τη διαρροή ψυχρού αέρα προς τα νότια. Η δίνη αυτή διαταράσσεται όλο και συχνότερα καθώς η θερμοκρασία στην Αρκτική ανεβαίνει, και μάλιστα με υπερδιπλάσια ταχύτητα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη.

Όταν η περιοχή βόρεια της Βρετανίας και γύρω από τη Σκανδιναβία θερμαίνεται πιο πολύ από την Σιβηρία, η πολική δίνη τεντώνεται προς τα ανατολικά. Ψυχρός αέρας από τη Σιβηρία μπορεί τότε να κινηθεί βόρεια, πάνω από τον Βόρειο Πόλο, και στη συνέχεια να κατέβει νότια προς τις ΗΠΑ.

Η μελέτη είναι η πρώτη που εντοπίζει σύνδεση ανάμεσα στην κλιματική αλλαγή και το πρωτοφανές κύμα ψύχους που έπληξε τον Φεβρουάριο το Τέξας, με αποτέλεσμα να γονατίσει το δίκτυο ηλεκτροδότησης και να προκληθούν ζημιές άνω των 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τα περιστατικά διατάραξης της πολικής δίνης ανά έτος έχει υπερδιπλασιαστεί από το 1980 μέχρι σήμερα, επισήμανε στο Associated Press ο Τζούντα Κόεν της εταιρείας Atmospheric Environmental Research, με έδρα τη Βοστόνη.

«Δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι η ραγδαία θέρμανση της Αρκτικής μπορεί να οδηγήσει σε ακραίο ψύχος νότιες περιοχές των ΗΠΑ όπως το Τέξας. Όμως το μάθημα που προκύπτει από την ανάλυση είναι ότι με την κλιματική αλλαγή πρέπει να περιμένουμε το αναπάντεχο».

Οι κλιματολόγοι γνωρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή μειώνει τον αριθμό κρύων ημερών κάθε έτος, μέχρι σήμερα όμως υπήρχε διχογνωμία για το κατά πόσο η παγκόσμια θέρμανση μπορεί να προκαλέσει κύματα ακραίου ψύχους –τα κλιματικά μοντέλα δεν συμφωνούσαν μέχρι τώρα με τις παρατηρήσεις, λένε οι ερευνητές.

Για να λύσει το πρόβλημα η νέα μελέτη συνδυάζει ιστορικά στοιχεία με νέα μαθηματικά μοντέλα που προσομοιώνουν τη μεταβολή του κλίματος, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η σύνδεση είναι υπαρκτή.

Όπως σχολίασε στο AP η Τζένιφερ Φράνσις του Κέντρου Κλιματικής Έρευνα «Γούντγουελ» στις ΗΠΑ, μια από τους πρώτους επιστήμονες που υποψιάστηκαν τη σύνδεση ανάμεσα στην Αρκτική και τα κύματα ψύχους, «η μελέτη παίρνει αυτή την αμφιλεγόμενη, υποθετική σύνδεση και τη μεταφέρει στέρεα στην αποδεκτή επιστήμη».

(Πηγή: in.gr)

SHUTTERSTOCK

Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και κάνει ολοένα και πιο έντονα την εμφάνιση της στον πλανήτη ανεξαρτήτως των αιτιών που την έχουν δημιουργήσει και την τροφοδοτούν αφού έστω και ένα μικρό μέρος ειδικών εξακολουθεί να αρνείται την έκταση του προβλήματος αλλά και τη συμβολή του ανθρώπου σε ότι συμβαίνει.

Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός που αποτελεί επιστημονική υπηρεσία του ΟΗΕ έδωσε στη δημοσιότητα μια σειρά από ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία που αφορούν την κλιματική αλλαγή. Πιο συγκεκριμένα τα στοιχεία δείχνουν την εικόνα των φυσικών καταστροφών και των ακραίων καιρικών φαινομένων στον πλανήτη τα τελευταία πενήντα έτη. Το πρώτο συμπέρασμα της έκθεσης του ΠΜΟ είναι ότι αν και αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των ακραίων καιρικών φαινομένων και των καταστροφών που επέφεραν ο αριθμός των θυμάτων είναι αναλογικά αξιοσημείωτα μικρός σε σχέση με αυτόν αντίστοιχων καταστροφών τα προηγούμενα χρόνια.

Η αιτία σύμφωνα με τους ειδικούς του ΠΜΟ είναι ότι στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών αναπτύχθηκαν τεχνολογικά μέσα τέτοια που να ενημερώνουν και να ειδοποιούν τους ανθρώπους έγκαιρα ώστε τουλάχιστον να σώσουν την ζωή τους. Ακόμη και έτσι όμως τα νούμερα είναι εντυπωσιακά και καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος δείχνοντας παράλληλα τι μπορεί να συμβεί τα επόμενα χρόνια όπου αναμένεται αύξηση του αριθμού και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων.

Όσον αφορά τα στοιχεία από το 1970 ως το 2019 ο πλανήτης βίωσε 11 χιλιάδες μεγάλες φυσικές καταστροφές. Οι καταστροφές αυτές προκάλεσαν το θάνατο περίπου δύο εκατ. ανθρώπων με την οικονομική ζημιά από αυτές τις καταστροφές να υπολογίζεται σε περίπου 3,6 τρισ. δολάρια. Το 90% των θυμάτων που σχετίζονται με ακραία καιρικά φαινόμενα είναι κάτοικοι αναπτυσσόμενων χωρών του πλανήτη. Οι ξηρασίες είναι ο νούμερο ένα… δολοφόνος αφού από τα δύο εκατ. θανάτους οι 650 χιλιάδες οφείλονται στις ξηρασίες. Το 2017 θεωρείται η χειρότερη χρονιά των τελευταίων 50 ετών όσον αφορά τουλάχιστον την οικονομική ζημιά που προκάλεσαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Οι ΗΠΑ το 2017 χτυπήθηκαν από τρεις καταστροφικούς τυφώνες.

«Ο αριθμός των ακραίων καιρικών φαινόμενων αυξάνεται και αυτά θα γίνουν συχνότερα σε πολλές περιοχές του πλανήτη ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. Αυτό σημαίνει περισσότεροι καύσωνες, μεγαλύτερες ξηρασίες και πυρκαγιές δασών όπως αυτές που βίωσαν πρόσφατα η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική. Υπάρχει αύξηση των υδρατμών στην ατμόσφαιρα κάτι που θα προκαλέσει έντονες βροχοπτώσεις και καταστροφικές πλημμύρες. Η αύξηση της θερμοκρασίας στους ωκεανούς θα προκαλέσει ολοένα και περισσότερους αλλά και πιο έντονους τροπικούς τυφώνες. Το μόνο αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι η βελτίωση των συστημάτων έγκαιρης ειδοποίησης έχει μειώσει σημαντικά τα ποσοστά θνησιμότητας από φυσικές καταστροφές» δηλώνει ο Πέτερι Τάαλας, Γενικός Γραμματέας του ΠΜΟ.

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης που έκανε έναν ολόκληρο λαό να τραγουδάει τους στίχους του Ρίτσου, του Ελύτη, του Νερούντα, του Λειβαδίτη, του Χριστοδούλου, του Κατσαρού και τόσων ακόμη, κάνοντας παράλληλα παγκόσμια γνωστή τη μουσική, τις αξίες, τον πολιτισμό μας, ο τιμημένος με το Βραβείο «Λένιν», έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 96 χρόνων.

Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 29 του Ιούλη 1925 στη Χίο.

Από τη γενέτειρά του Χίο, μέχρι την απογείωση στην παγκόσμια αναγνώριση και καταξίωση, ο Μίκης Θεοδωράκης έζησε μια ζωή μυθική και περιπετειώδη… Φύση ανυπότακτη, άρρηκτα δεμένη με την έμπνευση και τη δημιουργία, ο Θεοδωράκης υπήρξε ένα σπάνιο φαινόμενο δημιουργού που το έργο του φτάνει στο μέλλον κάθε εποχής.

Περισσότερα από 50 τραγούδια – σταθμοί του Μίκη Θεοδωράκη συνδέονται με την Ιστορία της νεότερης Ελλάδας, σε μια παράσταση όπου συνυπάρχουν το θέατρο, ο χορός, η μουσική, ο κινηματογράφος…

Περιστέρι, Σεπτέμβρης 1978.Ο Γιάννης Ρίτσος και ο Μίκης Θεοδωράκης στο 4ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Από τους «Λιποτάκτες», στον «Επιτάφιο», από το «Αξιον εστί» μέχρι τη «Ρωμιοσύνη» και το «Canto General», o Θεοδωράκης δημιουργεί και καθορίζει την ανανέωση του ελληνικού τραγουδιού.

Τα τραγούδια του γίνονται επιθυμία, κτήμα και ανάγκη ενός ολόκληρου λαού. Με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη ποιητικά έργα μετουσιώθηκαν σε εγερτήρια άσματα, σε ύμνους ηρώων και ελεγεία.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, γιός του Κρητικού Γιώργη Θεοδωράκη, από τον Γαλατά Χανίων, και της Μικρασιάτισσας Ασπασίας Πουλάκη, από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας, πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως τη Μυτιλήνη, τα Γιάννενα, το Αργοστόλι, το Πύργο Ηλείας, τη Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας, λόγω των συχνών μεταθέσεων του πατέρα του που ήταν δημόσιος υπάλληλος.

Από την παιδική του ηλικία, ο Μίκης Θεοδωράκης , είχε πάθος με τη μουσική. Το 1937 και σε ηλικία 12 ετών, την περίοδο που βρίσκεται στην Πάτρα, φοιτά στο Ωδείο, όπου παίρνει θεωρητικά μαθήματα στην τάξη του καθηγητή Σινούρη και μαθαίνει βιολί. Τότε γράφει και τα πρώτα τραγούδια του, σε ηλικία 13 ετών.

Η στράτευσή του στη μαρξιστική ιδεολογία και οι διώξεις

Η αποστροφή του στην καταπίεση και στο φασισμό συνετέλεσε στην αυθόρμητη στράτευσή του στη μαρξιστική ιδεολογία. Ενσωματωμένος κυριολεκτικά στο όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης και ισοτιμίας – που εξέφραζαν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, ο Θεοδωράκης στρατεύθηκε στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Το 1943, συλλαμβάνεται από τον αρχηγό της ιταλικής αστυνομίας Φεστούτσιο. Αφήνεται ελεύθερος χάρη στη μεσολάβηση του πατέρα του. Τα ιταλικά στρατεύματα αντικαθίστανται από γερμανικά. Ο Μίκης καταζητείται. Αναγκάζεται να διαφύγει στην Αθήνα, όπου οργανώνεται στο ΕΑΜ και αγωνίζεται κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως, σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη, τον οποίο γνωρίζει μέσω του θείου του, Αντώνη Πουλάκη. Δίνει εξετάσεις στο Ωδείο και περνάει κατευθείαν στην πέμπτη τάξη. Συμμετέχει στη Χορωδία Αθηνών. Επίσης, δίνει εξετάσεις και περνά στην Νομική.

Στην Αθήνα, ο Μίκης γνωρίζεται με τη Μυρτώ Αλτίνογλου, ενεργό μέλος της ΕΠΟΝ. Δέκα χρόνια αργότερα, η γυναίκα αυτή θα γίνει σύζυγός του.

Ο Μ. Θεοδωράκης συμμετείχε ενεργά στις μεγάλες μάχες και στην ηρωική αντίσταση του λαού μας στην κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944. Αυτές οι μέρες τον σημάδεψαν τόσο πολύ, που όπως δήλωσε χαρακτηριστικά τον Μάρτη του 2015:  «Στον τάφο μου θέλω να γράφει «”Πολέμησε τον Δεκέμβρη. Πάντα είχα μέσα μου τον ήχο της μάχης”»

Τέσσερις περίοδοι δοκιμασίας περίμεναν τον Μίκη Θεοδωράκη λίγο μετά την απελευθέρωση. 1947 εξορία στην Ικαρία, 1948 παράνομη δράση στην Αθήνα, 1948-49 και πάλι Ικαρία και τέλος 1949-50 Μακρόνησος. Η στέρηση της ελευθερίας, οι κακουχίες, η βία και ο φόβος του μαρτυρίου και του θανάτου αναδιαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο, του έδωσαν πλούσιο υλικό δημιουργίας. Το ένα έργο έφερνε το άλλο, πάντα σε πολύ στενό και δημιουργικό διάλογο με το πλατύ ελληνικό κοινό. «Εγινα δηλαδή “λαϊκός” –  είπε ο ίδιος – με την έννοια της πάνδημης αποδοχής του έργου μου».

Ο Μίκης Θεοδωράκης (κάτω δεξιά) με συνεξόριστους στη Μακρόνησο, το 1948-’49

Οι συνεχείς διώξεις του, που ξεκίνησαν από το 1961, δείχνουν ότι οι εξουσιαστές τον θεωρούσαν επικίνδυνο. Και η επικινδυνότητα μεγάλωνε όσο μεγάλωνε η αποδοχή του μέσα στο λαό και επομένως θα έπρεπε να εξουδετερωθεί. Κι ύστερα ήρθε η χούντα που τον απαγόρευσε ρητά και κατηγορηματικά, τον φυλάκισε και τον εξόρισε. Ετσι, περισσότερα έργα γράφτηκαν σε συνθήκες διωγμών, όπως «Ο Ηλιος και ο Χρόνος» (Γενική Ασφάλεια), «Επιφάνια Αβέρωφ» και «Μυθιστόρημα» (Φυλακές Αβέρωφ), «Κατάσταση Πολιορκίας», «Τραγούδια του Αντρέα», «Νύχτα θανάτου», «Τα Λαϊκά» (Βραχάτι – κατ’ οίκον περιορισμός), «Δέκα Αρκαδίες» -και ανάμεσά τους το «Πνευματικό Εμβατήριο» του Αγγελου Σικελιανού – (εξορία – Ζάτουνα), «Raven» και «Τραγούδια του Αγώνα» (στρατόπεδο Ωρωπού), «Canto General» και «Μπαλάντες» , «Επιτάφιος»  (εξόριστος στο Παρίσι).

Το 1954 πηγαίνει στο Παρίσι και εγγράφεται στο Conservatoire όπου και σπουδάζει μουσική ανάλυση και διεύθυνση ορχήστρας. Το 1957 του απονέμεται το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Σοστακόβιτς για το έργο του Suite No 1 για πιάνο και ορχήστρα. Συγχρόνως συνθέτει πολλά έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου.

Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα. Το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους ηχογραφείται για πρώτη φορά ο Επιτάφιος, του Γιάννη Ρίτσου, με τη Νανά Μούσχουρη σε ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας Μάνου Χατζιδάκι.

Μάνος Χατζιδάκις και Μίκης Θεοδωράκης

Την ίδια χρονιά ο Μίκης Θεοδωράκης αρχίζει και, σχεδόν, τελειώνει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη. Η πρώτη εκτέλεση του οποίου έγινε το 1964. Το 1960, επίσης, ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει τη μουσική για τα Επιφάνεια, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, και συνθέτει δεκάδες κύκλους τραγουδιών που βρίσκουν βαθύτατη απήχηση στην Ελλάδα. Ιδρύει την Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών και δίνει πολλές συναυλίες στη χώρα προσπαθώντας να εξοικειώσει τον κόσμο με τη συμφωνική μουσική.

Το 1963 μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη ιδρύεται η «Νεολαία Λαμπράκη», της οποίας εκλέγεται Πρόεδρος. Την ίδια εποχή εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ και το 1964 αποκτά διεθνή αναγνώριση με τη σύνθεση της μουσικής για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, Αλέξης Ζορμπάς.

24 Απρίλη 1963. Γρηγόρης Λαμπράκης και Μίκης Θεοδωράκης

Στα χρόνια της χούντας του 1967 περνάει στη παρανομία. Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967. Ακολουθούν φυλακίσεις κατ’ οίκον περιορισμοί και εκτοπίσεις. Καταλήγει στις φυλακές Ωρωπού όπου η υγεία του επιδεινώνεται. Μετά από μια θύελλα  διαμαρτυριών και τη δημιουργία επιτροπών από διεθνείς προσωπικότητες που ζητούν την απελευθέρωσή του ο Μίκης Θεοδωράκης αποφυλακίζεται τον Απρίλη του 1970 και φεύγει για το Παρίσι.

Κύμα είμαι και ξεσπώ, δίχως λευτεριά δε ζω…

«Δεν είμαι ποιητής» – τονίζει ο Μίκης Θεοδωράκης στην εισαγωγή του βιβλίου «Να μαγευτώ και να μεθύσω» («Νέα Σύνορα» – Α. Λιβάνη) – «όμως, όταν οι στίχοι άρχισαν να σφυροκοπούν το μυαλό μου, ένιωσα πόσο οι λέξεις μπορεί να ντυθούν στο αίμα. Πόσο μπορεί να με λυτρώσουν»…

Ζάτουνα 1968: Ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει: «Μου κουβάλησαν πρώτα το πιάνο. Ολο το χωριό βοήθησε ν’ ανέβει στο δωμάτιό μου. Πέντε μήνες, εκατόν πενήντα μέρες, το ‘βλεπα και δεν το άγγιζα. Ο κλοιός γύρω μου ήταν ασφυκτικός. Τα μέτρα ηλίθια. Τα νεύρα μου τεντώνονταν. Η ψυχή μου πονούσε».

Και η ψυχή του έγραφε, ξεσπούσε: «Κύμα είμαι και ξεσπώ/ δίχως λευτεριά δε ζω/ σύμμαχα το βόλια που με σκίζουν/ μα εγώ ορμώ, πάντα θα ορμώ/ γύρω πόνος βαρύς./ Κύμα είμαι και ξεσπώ/ δίχως λευτεριά δε ζω/ μέσ’ απ’ το αίμα των αθώων/ η Ελλάδα με κοιτάζει/ με οδηγεί («Το συλλαλητήριο στις 3 Δεκέμβρη» του 1946).

Εκεί γράφει και τα τραγούδια του Αγώνα. Ποιος δεν ξεσηκώθηκε με το τραγούδι «Μην ξεχνάς τον Ωρωπό». «Ο πατέρας εξορία/ και το σπίτι ορφανό/ ζούμε μες στην τυραννία/ στο σκοτάδι το πηχτό./ Κι εσύ, λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό»…

Και οι αγωνίες επανέρχονται καταγράφονται, το χαρτί πνίγεται από το όνειρο: «Κοιτάζω μια γραμμή στο πεντάγραμμο που έχω μπροστά μου και σκέφτομαι ότι αυτή και μόνο φτάνει για να σαρώσει σαν χάρτινο πύργο το καθεστώς της κτηνώδους βίας που εγκατέστησαν μπροστά στην πόρτα μου», γράφει πάντα στη Ζάτουνα (1969).

Και είναι εκείνες οι στιγμές της μόνωσής του που συναντάται με παρουσίες και απουσίες και ο διάλογος ξεσπά σα μονόλογος και γεύεται από το στόχο, το όνειρο, την υπόσχεση και δένεται με το θρήνο και γίνεται τραγούδι καθόλου θρηνητικό «Κάποιο πρωί για τον πόλεμο/ κινήσαμε μαζί/ όλοι μαζί τραγουδούσαμε/ παλεύαμε μαζί/ Μέσα στον Μάη σκοτώθηκες. Το αίμα σου μαβί/ έβαψε μαύρο τον ουρανό/ κόκκινο τον καιρό./ Μαζί σου όλα σκοτώθηκαν/ όνειρα, ιδανικά/ γίναμε όλοι φαντάσματα/ ζούμε συμβατικά./ Τώρα οι σημαίες γενήκανε/ είδη εμπορικά/ είναι τα όνειρα αγαθά/ καταναλωτικά (Για τον Αλέξανδρο Παναγούλη).

Ο Μίκης Θεοδωράκης με τους Μάνο Λοΐζο , Χάρις Αλεξίου, Μαρία Φαραντούρη, Γιώργο Νταλάρα και Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Ο Μίκης δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται και να αντιτίθεται στο άδικο.

Σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα SUDDEUTSCHE ZEITUNG, 2006 και σε ερώτηση για την επιστολή που έστειλε το 2005 στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατηγορώντας την ότι αλλοιώνει την ιστορική αλήθεια, όταν καταδικάζει σήμερα τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων, ο Μίκης επεσήμανε:

 «Μήπως θα πρέπει λοιπόν κι εγώ να παραδεχτώ ότι ήμουν εγκληματίας; Κι όμως ήμουν κομμουνιστής και ως πατριώτης – κομμουνιστής γνώρισα καλά την Βέρμαχτ, τα Ες-Ες και τα υπόγεια της Γκεστάπο. Ευτυχώς γλίτωσα τα Νταχάου, τα Μαουτχάουζεν και τα Αουσβιτς. Μήπως το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή συνυπήρξα με τους δεσμώτες και τους δημίους μου ναζί σημαίνει ότι συνεργάστηκα και εξομοιώθηκα μαζί τους; Βάλτε λοιπόν και το όνομά μου πλάι στα ονόματα του Χίμλερ και του Αϊχμαν, για να μάθουν οι επόμενες γενιές ότι θύματα και θύτες είναι το ίδιο πράγμα. Ξέρετε όμως κάτι; Εάν δεν ήμασταν εμείς οι κομμουνιστές και η Σοβιετική Ενωση, σήμερα το όνειρο του Χίτλερ για μια Γερμανία 1.000 χρόνων θα είχε γίνει πραγματικότητα. Ισως γι’ αυτόν τον λόγο στενοχωρήσαμε τον Σουηδό εισηγητή στην Ευρωπαϊκή Ενωση για την καταδίκη μας, γιατί ας μην ξεχνάμε πως όταν εμείς στενάζαμε στους θαλάμους βασανιστηρίων της Γκεστάπο, κάποιοι οικονομικοί κύκλοι της Σουηδίας έκαναν φλερτ με την χιτλερική Γερμανία και είχαν άριστες σχέσεις κάθε είδους μαζί της. Ποιος ξέρει και πόσοι άλλοι σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα ευχόντουσαν να νικήσει οι Χίτλερ».

Τον Οκτώβρη του 1983 ο Μίκης Θεοδωράκης τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

4 Οκτώβρη 1983. Ο Μίκης Θεοδωράκης παρασημοφορείται από τον Μπλόχιν με το Βραβείο Λένιν

Στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης εκλέχθηκε 2 φορές βουλευτής (1981 και 1985)  με το ΚΚΕ και το 1990 συνεργάστηκε και εκλέχτηκε βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.

Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει γράψει πάνω από 1.000 τραγούδια, πολλά συμφωνικά έργα, καντάτες και ορατόρια, μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα και τραγωδίες, όπερες και μουσική για τον κινηματογράφο.

—

*Το μεγαλύτερο μέρος είναι βασισμένο σε άρθρο της αξέχαστης Σοφίας Αδαμίδου, από τον Ριζοσπάστη της Κυριακής 17 Μάη 2015

(Πηγή: imerodromos.gr)

VIA ASSOCIATED PRESS

Για πάνω από μία εβδομάδα, στην Ινδία, παρατηρείται ότι κάποια παιδιά σε ορισμένες περιοχές του βόρειου ινδικού κρατιδίου Ούταρ Πραντές ξυπνούν με υψηλό πυρετό και μέσα στον ιδρώτα.

Πολλά από αυτά παραπονέθηκαν για πόνους στις αρθρώσεις, πονοκεφάλους, αφυδάτωση και ναυτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανέφεραν εξανθήματα που εξαπλώνονταν σε πόδια και χέρια.

Τουλάχιστον 50 άτομα, κυρίως παιδιά, έχουν πεθάνει από τον πυρετό αυτό και αρκετές εκατοντάδες έχουν εισαχθεί στο νοσοκομείο σε έξι περιοχές στο ανατολικό τμήμα του κρατιδίου, αναφέρει το BBC. Κανένας από τους νεκρούς δεν βρέθηκε θετικός στην Covid-19.

Σε μια εποχή που η Ινδία φαίνεται να ανακάμπτει σιγά σιγά από το θανατηφόρο δεύτερο κύμα του κορονοϊού (που είχε σαν αποτέλεσμα την γέννηση της μετάλλαξης Δέλτα), οι θάνατοι στο Ούταρ Πραντές προκάλεσαν πανικό και μια σειρά από τίτλους για τον «μυστηριώδη πυρετό» που σαρώνει την ύπαιθρο του πολυπληθέστερου κρατιδίου της Ινδίας.

Οι γιατροί σε μερικές από τις πληγείσες περιοχές – Άγκρα, Μαθούρα, Μαϊνπούρι, Ετάχ, Κασγκάντζ και Φιροζαμπάντ – πιστεύουν ότι ο δάγκειος πυρετός, μια ιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται από κουνούπια, θα μπορούσε να είναι η κύρια αιτία των θανάτων.

Λένε ότι πολλοί από τους ασθενείς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων, στοιχείο που χαρακτηρίζει μια σοβαρή μορφή δάγκειου πυρετού. «Οι ασθενείς στα νοσοκομεία, ιδίως τα παιδιά, πεθαίνουν πολύ γρήγορα», λέει η Δρ Νέτα Κουλσρέσθα , ανώτερη αξιωματούχος υγείας της περιφέρειας Φιροζαμπάντ, όπου 40 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 32 παιδιά, πέθαναν την τελευταία εβδομάδα.

Ο δάγκειος πυρετός μεταδίδεται από θηλυκά κουνούπια, είναι κυρίως τροπική ασθένεια και κυκλοφορεί στην Ινδία εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Ενδημεί σε περισσότερες από 100 χώρες, αλλά περίπου το 70% των κρουσμάτων αναφέρεται από την Ασία. Υπάρχουν τέσσερις ιοί του δάγκειου πυρετού και τα παιδιά έχουν έως και πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια μιας δεύτερης λοίμωξης από τον δάγκειο πυρετό από ό,τι οι ενήλικες.

Το κουνούπι -Aedes aegypti- αναπαράγεται μέσα και γύρω από τα σπίτια σε δοχεία με γλυκό νερό. «Οι άνθρωποι παρέχουν χώρους αναπαραγωγής και μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τα απομακρύνουν», λέει ο Δρ Σκοτ Χάλστεντ, ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον κόσμο σε θέματα ιών που μεταδίδονται από τα κουνούπια.

Σχεδόν 100 εκατομμύρια σοβαρά κρούσματα δάγκειου πυρετού -σοβαρή αιμορραγία, βλάβες στα όργανα- αναφέρονται παγκοσμίως κάθε χρόνο. «Ο συνδυασμένος αντίκτυπος των επιδημιών Covid-19 και δάγκειου πυρετού μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς που κινδυνεύουν», αναφέρει π Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές αν μια επιδημία δάγκειου πυρετού είναι από μόνη της υπεύθυνη για τους θανάτους που σχετίζονται με τον πυρετό στο Ούταρ Πραντές.

Μια πολιτεία με περισσότερους από 200 εκατομμύρια κατοίκους και παραδοσιακά κακά πρότυπα υγιεινής, υψηλά επίπεδα υποσιτισμού στα παιδιά και αποσπασματική υγειονομική περίθαλψη, αναφέρει συστηματικά τέτοια κρούσματα «μυστηριώδους πυρετού» μετά τις βροχές των μουσώνων κάθε τόσο.

Τα κρούσματα της ιαπωνικής εγκεφαλίτιδας που μεταδίδεται από κουνούπια -που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Ούταρ Πραντές το 1978- έχουν στοιχίσει από τότε περισσότερες από 6.500 ζωές. Η ασθένεια εξαπλώθηκε κυρίως μέσω του Γκορακπούρ αι των παρακείμενων περιφερειών που συνορεύουν με το Νεπάλ στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, όλες χαμηλά και επιρρεπείς στις πλημμύρες, οι οποίες προσφέρονται ως έδαφος αναπαραγωγής για τα κουνούπια που μεταδίδουν τον ιό.

Μια εκστρατεία εμβολιασμού, η οποία ξεκίνησε το 2013, οδήγησε σε μείωση των κρουσμάτων, αλλά τα παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν. Δεκαεπτά παιδιά έχουν πεθάνει από ιαπωνική εγκεφαλίτιδα στο Γκορακπούρ μέχρι στιγμής φέτος, ενώ έχουν καταγραφεί 428 κρούσματα.

Το 2014, αντιδρώντας στην αύξηση των κρουσμάτων παιδιών που πέθαιναν από εγκεφαλίτιδα και μυοκαρδίτιδα, οι επιστήμονες εξέτασαν 250 προσβεβλημένα παιδιά στο Γκορακπούρ. Διαπίστωσαν ότι 160 από αυτά είχαν αντισώματα έναντι των βακτηρίων που προκαλούν τύφο.

Ο τύφος αυτός, γνωστός ως τύφος των θάμνων, είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που εξαπλώνεται από το δάγκωμα μολυσμένων ακάρεων.

Τα ακάρεα εγκαθίστανται στην ακμάζουσα βλάστηση στα χωριά μετά τις βροχές των μουσώνων. Οι επιστήμονες βρήκαν τα ακάρεα σε καυσόξυλα που οι χωρικοί αποθηκεύουν μέσα στα σπίτια τους. Πολλές φορές, ο τύφος των θάμνων εξαπλώνεται όταν τα παιδιά ασχολούνται με τα καυσόξυλα στο σπίτι ή αφοδεύουν στο ύπαιθρο στους θάμνους που είναι μολυσμένοι με τα ακάρεα.

Σε μια ξεχωριστή μελέτη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι ο θαμνότυφος και ο δάγκειος πυρετός ήταν κυρίως υπεύθυνοι για τα κρούσματα πυρετού μετά τον μουσώνα σε έξι περιοχές στο ανατολικό Ούταρ Πραντές μεταξύ 2015 και 2019.

Νωρίτερα, το 2006, οι επιστήμονες διερεύνησαν ένα άλλο «μυστηριώδες» ιστορικό με θανάτους από πυρετό μεταξύ παιδιών στο Ούταρ Πραντές. Αυτή τη φορά διαπίστωσαν ότι τα παιδιά είχαν πεθάνει μετά την κατανάλωση φασολιών κασσίας, που υπήρχαν άφθονα στο δυτικό τμήμα του κρατιδίου.

Αυτή η τροφική δηλητηρίαση ήταν αποτέλεσμα «της φτώχειας, της πείνας, της έλλειψης γονικής επίβλεψης, της άγνοιας, των παιδιών που έπαιζαν μόνα τους, της μη διαθεσιμότητας παιχνιδιών και της εύκολης πρόσβασης στο φυτό», κατέληξαν οι επιστήμονες.

Είναι σαφές ότι μόνο περισσότερες έρευνες και αναλύσεις γονιδιώματος θα αποκαλύψουν αν η τελευταία έξαρση των «μυστηριωδών πυρετών» στην Ινδία προκαλείται μόνο από τον δάγκειο πυρετό ή από μια σειρά άλλων ασθενειών. Αυτό θα σήμαινε την εκπαίδευση των τοπικών κλινικών και νοσοκομείων στη συλλογή δειγμάτων ανθρώπων που πάσχουν από πυρετό και την αποστολή τους για γονιδιωματικό έλεγχο σε εργαστήρια.

Επίσης, δεν υπάρχει σαφής καταγραφή του τρόπου με τον οποίο ξεκίνησαν και εξελίχθηκαν αυτοί οι πυρετοί και αν η σοβαρότητα της κατάστασης καθορίστηκε από τα μακρά, επίπονα ταξίδια που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι στα κυβερνητικά νοσοκομεία για θεραπεία. Ή αν τα πάσχοντα παιδιά έπασχαν από άλλες παθήσεις, όπως η φυματίωση.

Εάν η αιτία των μυστηριωδών θανάτων είναι μόνο ο δάγκειος πυρετός, για αυτό θα ευθύνεται η κυβέρνηση και τα αναποτελεσματικά προγράμματα καταπολέμησης των κουνουπιών. Η ένταση της μετάδοσης, σύμφωνα με τον Δρ Χάλστεντ, μπορεί να προσδιοριστεί μόνο με εξετάσεις αντισωμάτων ανά ηλικιακές ομάδες.

«Αν δεν ερευνούμε σωστά και τακτικά, πολλά πράγματα θα συνεχίσουν να παραμένουν μυστήριο», λέει ένας Ινδός ιολόγος, που ήθελε να τηρήσει την ανωνυμία του μιλώντας στο BBC.

(Πηγή: huffingtonpost.gr με πληροφορίες από BBC)

Τουλάχιστον το 30% των ειδών δέντρων του πλανήτη, δηλαδή σχεδόν το ένα στα τρία, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο εξαφάνισής τους, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημόνων που παρουσίασαν τη νέα έκθεση “Η Κατάσταση των Δέντρων του Κόσμου”. Η ποικιλία των απειλούμενων δέντρων είναι μεγάλη, από βελανιδιές και μανόλιες μέχρι μεγάλα τροπικά δέντρα ξυλείας.

Τα γνωστά είδη δέντρων ανέρχονται σε 58.497 και ο αριθμός των ειδών που κινδυνεύουν, υπολογίζεται σε περίπου 17.510, διπλάσιος σε σχέση με όλα μαζί τα απειλούμενα είδη θηλαστικών, πουλιών, αμφίβιων και ερπετών. Περίπου 142 είδη δέντρων έχουν ήδη εξαφανιστεί από τη φύση, ενώ 442 βρίσκονται πολύ κοντά στο χείλος της εξαφάνισης, καθώς ο πληθυσμός καθενός από αυτά τα είδη δεν ξεπερνά τα 50 δέντρα.

Με δεδομένο μάλιστα ότι ένα πρόσθετο 7% των ειδών δέντρων κρίνεται ότι είναι “πιθανώς απειλούμενα”, ενώ για το 22% ότι η κατάσταση τους δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί επαρκώς, τα απειλούμενα είδη δέντρων μπορεί στην πραγματικότητα να είναι έως τα μισά από όσα υπάρχουν. Μόνο το 41,5% κρίνονται ασφαλή με βεβαιότητα.

Οι μεγαλύτερες απειλές για τα δέντρα παγκοσμίως είναι η αποψίλωση των δασών για αντικατάσταση τους με γεωργικές καλλιέργειες (έχει επίπτωση στο 29% των ειδών δέντρων), η υλοτομία (27%), το κόψιμο δέντρων για την κτηνοτροφία (14%), άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες στο πλαίσιο της ανάπτυξης όπως η κατασκευή κτιρίων και δρόμων (13%), οι δασικές πυρκαγιές (13%), η μεταλλευτική-εξορυκτική δραστηριότητα (9%), η κλιματική αλλαγή (4%) κ.α.

Το πρόβλημα έχει παγκόσμια διάσταση. Η Βραζιλία, η χώρα με το πιο πλούσιο δάσος στον κόσμο, στον Αμαζόνιο, έχει επίσης τα περισσότερα απειλούμενα είδη δέντρων (1.788), ενώ η Κίνα έχει 890 είδη υπό απειλή. Τροπικά νησιά όπως η Μαδαγασκάρη έχουν δυσανάλογα μεγάλο πρόβλημα σε σχέση με την έκταση τους, αλλά και στην Ευρώπη, η οποία έχει πια σχετικά μικρή δασική βιοποικιλότητα, παρατηρείται ανησυχητική μείωση σε ορισμένα δέντρα.

«Έχουμε σχεδόν 60.000 είδη δέντρων στον πλανήτη και για πρώτη φορά γνωρίζουμε πλέον ποιά από αυτά τα είδη χρειάζονται δράσεις για την προστασία τους, ποιές είναι οι μεγαλύτερες απειλές γι’ αυτά και πού αυτά βρίσκονται», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής βοτανολόγος δρ Μάλιν Ρίβερς της οργάνωσης Botanic Gardens Conservation International στο Κιου του Λονδίνου, σύμφωνα με το BBC και τη “Γκάρντιαν”.

«Κάθε είδος δέντρου έχει ένα μοναδικό οικολογικό ρόλο να παίξει. Με το 30% των ειδών δέντρων του κόσμου να απειλείται με εξαφάνιση, χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερες δράσεις για την προστασία τους», ανέφερε η Σάρα Όλντφιλντ της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN).

Εκτιμάται ότι, κατά τα τελευταία 300 χρόνια, η παγκόσμια έκταση με δάση έχει μειωθεί κατά περίπου 40% και 29 χώρες έχουν χάσει περισσότερο από το 90% της δασοκάλυψης τους. Οι βοτανολόγοι χαρακτηρίζουν τα δέντρα «σπονδυλική στήλη του φυσικού οικοσυστήματος» και προειδοποιούν ότι μολονότι μέχρι σήμερα μόνο το 0,2% των ειδών έχουν εξαφανιστεί, η επιδείνωση της κατάστασης μπορεί να έχει ζοφερές συνέπειες στο μέλλον (επιδείνωση κλιματικής αλλαγής, λιγότερη παραγωγή οξυγόνου, λιγότερη ξυλεία για κατασκευές και καύσιμη ύλη, έλλειψη πρώτων υλών για φάρμακα και τρόφιμα, μικρότερη προστασία από πλημμύρες κ.α.).

Οι ειδικοί προτείνουν διατήρηση των υπαρχόντων δασών και επέκταση των προστατευμένων περιοχών, καθώς σήμερα σχεδόν τα δύο στα τρία είδη δέντρων (64%) βρίσκονται σε τουλάχιστον μία προστατευμένη περιοχή. Επίσης διαφύλαξη των απειλούμενων ειδών σε βοτανικούς κήπους ή τράπεζες σπόρων, με την ελπίδα ότι κάποτε στο μέλλον θα επανακάμψουν στη φύση (σήμερα αυτό αφορά περίπου το 30% όλων των δέντρων). Ακόμη, να δοθεί έμφαση κατά τις αναδασώσεις στην επιλογή και σπάνιων δέντρων.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο αριθμός των φυσικών καταστροφών, όπως πλημμύρες και καύσωνες, που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή έχει πενταπλασιαστεί τα τελευταία 50 χρόνια, κοστίζοντας τη ζωή σε περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους, ανακοίνωσε ο ΟΗΕ σήμερα σε έκθεσή του.

REUTERS/THILO SCHMUELGEN

Σύμφωνα με τον «Άτλαντα» του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO), που καταγράφει τον αριθμό των νεκρών και τις οικονομικές ζημιές από τα ακραία μετεωρολογικά, κλιματικά και υδρολογικά φαινόμενα από το 1970 ως το 2019, οι καταστροφές που οφείλονται σε αυτά έχουν πενταπλασιαστεί την περίοδο αυτή.

«Ο αριθμός των ακραίων μετεωρολογικών, κλιματικών και υδρολογικών φαινομένων εξακολουθεί να αυξάνει. Λόγω της κλιματικής αλλαγής θα γίνουν πιο συχνά και πιο ισχυρά σε πολλές περιοχές του κόσμου», δήλωσε ο γενικός γραμματέας της υπηρεσίας του ΟΗΕ Πέτερι Τάαλας σε ανακοίνωσή του.

Συνολικά περισσότερες από 11.000 καταστροφές που οφείλονται σε αυτά τα φαινόμενα έχουν αναφερθεί στη διάρκεια των πέντε τελευταίων δεκαετιών σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας λίγο περισσότερο από δύο εκατομμύρια νεκρούς και υλικές ζημιές ύψους 3,64 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (περισσότερα από 3,08 τρισεκ. ευρώ).

Κατά μέσο όρο μία καταστροφή που οφείλεται σε μετεωρολογικά, κλιματικά ή υδρολογικά αίτια καταγράφεται κάθε ημέρα στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, προκαλώντας καθημερινά τον θάνατο 115 ατόμων και ζημιές ύψους 202 εκατομμυρίων δολαρίων.

Περισσότερο από το 91% των θανάτων αυτών καταγράφεται σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Η ξηρασία ευθύνεται για τις περισσότερες απώλειες ζωής τα τελευταία 50 χρόνια, προκαλώντας περίπου 650.000 θανάτους, ενώ ακολουθούν οι καταιγίδες (περισσότεροι από 577.000 θάνατοι) και οι πλημμύρες (58.700 θάνατοι) και οι ακραίες θερμοκρασίες (σχεδόν 56.000 θάνατοι).

Βελτιώνονται τα συστήματα προειδοποίησης

Ωστόσο η βελτίωση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και η διαχείριση των καταστροφών μεταφράζεται σε σημαντική μείωση της θνητότητας. Ο αριθμός των νεκρών μειώθηκε από περισσότερους από 50.000 ετησίως τη δεκαετία του 1970 σε λιγότερους από 20.000 τη δεκαετία του 2010.

«Απλώς είμαστε καλύτερα εξοπλισμένοι από ποτέ για να σώζουμε ζωές», υπογράμμισε ο Τάαλας.

Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές απώλειες, αυτές αυξήθηκαν περνώντας από τα 49 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως κατά μέσο όρο τη δεκαετία του 1970 στα 383 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως το διάστημα από το 2010 ως το 2019. Οι καταιγίδες προκαλούν τις περισσότερες υλικές ζημιές και ευθύνονται για τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με τον WMO.

Επτά από τις πιο δαπανηρές φυσικές καταστροφές των τελευταίων 50 ετών σημειώθηκαν μετά το 2005, εκ των οποίων οι τρεις το 2007: οι τυφώνες Χάρβεϊ (ζημιές ύψους σχεδόν 97 δισεκ. δολαρίων), Μαρία (σχεδόν 70 δισεκ. δολάρια) και Ίρμα (σχεδόν 60 δισεκ. δολάρια).

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Πόσο επηρέασαν οι συνθήκες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως είναι τα lockdown, το βάρος των παιδιών και των εφήβων;

Έχει παρατηρηθεί από νωρίς ότι η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για σοβαρή νόσηση και θάνατο από COVID-19, ενώ η παρουσία της μπορεί να αυξάνει και τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων επιπλοκών.

Από την άλλη, υπάρχουν ενδείξεις ότι η πανδημία COVID-19 μπορεί να σχετίζεται με αύξηση του βάρους στους ενήλικες.

Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό JAMA, διερεύνησε για πρώτη φορά τις πιθανές μεταβολές στο σωματικό βάρος που έχει επιφέρει η πανδημία σε παιδιά και εφήβους σχολικής ηλικίας.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής.

Τα στοιχεία της μελέτης για το σωματικό βάρος και τον κορονοϊό

Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν αναδρομικά στοιχεία από 191.509 μαθητές (49,6% κορίτσια) στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ ηλικίας 5 ως 17 ετών (μέση ηλικία 11,6 έτη), χωρίς προβλήματα υγείας.

Τα παιδιά αυτά είχαν σίγουρα 1 μέτρηση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, BMI σε kg/m²) πριν την πανδημία και 1 μέτρηση τουλάχιστον 3 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας.

Με τη χρήση αναλυτικών στατιστικών μοντέλων, ανευρέθηκε ότι παιδιά και έφηβοι έχουν αυξήσει το σωματικό τους βάρος.

Η μεγαλύτερη αύξηση του BMI παρατηρήθηκε σε παιδιά ηλικίας 5 ως 11 ετών (+1,57 kg/m²) σε σύγκριση με μικρότερες αυξήσεις σε εφήβους 12 ως 15 ετών (+0,91 kg/m²) και 16 ως 17 ετών (+0,48 kg/m²).

Τα ποσοστά υπέρβαρων (ΒΜΙ 25-30 kg/m²) και παχύσαρκων (ΒΜΙ >30 kg/m²) παιδιών αυξήθηκαν κατά 8,7%, 5,2% και 3,1% στις ηλικίες 5 ως 11, 12 ως 15 και 16 ως 17 ετών, αντίστοιχα.

Συμπερασματικά, η μελέτη αυτή κατέδειξε σημαντική αύξηση του βάρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 μεταξύ μαθητών στην Καλιφόρνια, κυρίως στις παιδικές ηλικίες.

Τα ευρήματα αυτά, ειδικά αν επιβεβαιωθούν και από άλλες μελέτες, υποδηλώνουν αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας, η πρόληψη και αντιμετώπιση της οποίας θα πρέπει να αποτελέσει καίριο μέλημα της σύγχρονης κοινωνίας.

(Πηγή: enikos.gr)

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι και στην τρέχουσα πανδημία πολλά ζευγάρια αποφάσισαν να αναβάλουν τη γέννηση παιδιού για οικονομικούς, ψυχολογικούς και άλλους λόγους.

Πτώση των γεννήσεων επέφερε σε Ευρώπη (ιδίως στη Νότια) και σε ΗΠΑ η πανδημία Covid-19, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, που επιβεβαιώνει ανάλογα ευρήματα προηγούμενων ερευνών. Έτσι, πέρα από την αύξηση των θανάτων (4,5 εκατομμύρια παγκοσμίως μέχρι σήμερα), ο κορονοϊός έπληξε τη δημογραφική δυναμική των πληθυσμών και από την πλευρά των γεννήσεων.

Ενδεικτικά, η μείωση της γεννητικότητας έφθασε το 9,1% στην Ιταλία, το 8,5% στην Ουγγαρία, το 8,4% στην Ισπανία, το 7% στις ΗΠΑ και το 6,6% στην Πορτογαλία. Πτώση εμφάνισαν και άλλες χώρες όπως το Βέλγιο, η Αυστρία, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Αρνστάιν ‘Αασβε του Πανεπιστημίου Λουίτζι Μποκόνι του Μιλάνου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), συνέκριναν μηνιαία στοιχεία γεννήσεων σε 22 χώρες υψηλού εισοδήματος για την περίοδο Ιανουαρίου 2016-Μαρτίου 2021.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η μεγαλύτερη πανδημία του προηγούμενου αιώνα, εκείνη της «ισπανικής» γρίπης, είχε επίσης ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι γεννήσεις στη συνέχεια σε πολλές χώρες. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι και στην τρέχουσα πανδημία πολλά ζευγάρια αποφάσισαν να αναβάλουν τη γέννηση παιδιού για οικονομικούς, ψυχολογικούς και άλλους λόγους. Υπήρξαν πάντως και μερικές χώρες (Νότια Κορέα, Ολλανδία, σκανδιναβικές χώρες) που εμφάνισαν μικρή αύξηση γεννήσεων εν μέσω πανδημίας.

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)