paidevo.gr | parents

Σε τι βοηθάει το παιδί

Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα και έχουμε «σχεδιαστεί» για να σχετιζόμαστε με τους άλλους. Από πολύ νωρίς στη ζωή μας ξεκινάμε να αλληλεπιδρούμε με τους γονείς μας, τους συγγενείς μας και αργότερα με άλλα παιδιά και ενήλικες, σχέσεις που εξελίσσονται σε διάφορες μορφές. Μια από αυτές είναι η φιλία, που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αξίες της ζωής.

Οι φιλίες είναι πολύ σημαντικές και βοηθούν τα παιδιά να αναπτυχθούν συναισθηματικά και κοινωνικά. Παρέχουν ασφαλές έδαφος εξάσκησης των διαφορετικών τρόπων με τον οποίο σχετιζόμαστε με τους συνανθρώπους μας. Μέσω της αλληλεπίδρασης με τους φίλους, τα παιδιά μαθαίνουν το πάρε-δώσε της γενικότερης κοινωνικής συμπεριφοράς.

Τα περισσότερα παιδιά έχουν φίλους και αυτά που ξεκινούν τις φιλικές τους σχέσεις από μικρή ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξακολουθούν να έχουν φίλους και ως ενήλικες. Ωστόσο, πολλοί υποστηρίζουν πως καλό είναι τα μικρότερα παιδιά να μην περιορίζονται σε έναν «καλύτερο φίλο», αλλά να έχουν πολλούς καλούς φίλους. Αυτό τα βοηθά να αποφύγουν τις κτητικές ή ψυχαναγκαστικές σχέσεις, αλλά και τις απογοητεύσεις.

Οι παιδικές φιλίες δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά του για πρώτη φορά. Ένα κλειστό, εσωστρεφές και αντικοινωνικό παιδί, έχει πιο πολλές πιθανότητες να παρουσιάσει δυσκολίες στις ούτως ή άλλως πιο πολύπλοκες και απαιτητικές σχέσεις με το άλλο φύλο, στα επόμενα στάδια της ζωής του.

(πηγή: news.gr)

Για ποιους λόγους όμως;

Σύμφωνα με έρευνες, μερικές καθημερινές συνήθειες των περισσότερων ανθρώπων κόβουν χρόνια ζωής. Εκτός από τις πιο γνωστές συνήθειες όπως είναι το κάπνισμα, υπάρχουν και μερικές ακόμα που είναι δύσκολο να τις αντιληφθεί κάποιος.

Η τηλεόραση έχει άμεση σχέση με την παχυσαρκία και όχι μόνο. Όταν κάθεστε μπροστά από την τηλεόραση για αρκετές ώρες έχει πολλές πιθανότητες να παρουσιάσετε καρδιαγγειακά προβλήματα και παχυσαρκία. Η ακινησία κατά τη διάρκεια που βλέπετε τηλεόραση είναι μία από τις κυριότερες αιτίες. Πρέπει οπωσδήποτε να προσθέσετε κίνηση στη ζωή σας, ακόμα και όταν βλέπετε τηλεόραση. Δουλειές στο σπίτι, στατικό ποδήλατο, διάδρομος είναι κάποιες επιλογές για εσάς που αγαπάτε τα τηλεοπτικά σήριαλ και όχι μόνο.

Το ίντερνετ έχει άμεση σχέση με την κατάθλιψη. Είναι ένα trend που κρατάει χρόνια και σίγουρα έχει μέλλον. Το πολύωρο σερφάρισμα στο ίντερνετ είτε για ενημερωτικούς λόγους, ή για τα αγαπημένα όλων social media μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία σας. Άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ακόμα και κατάχρηση σε εθιστικές ουσίες είναι κάποια από αυτά που έχουν παρατηρηθεί σε αρκετούς ανθρώπους που έχουν εθιστεί στο ίντερνετ. Σίγουρα το σερφάρισμα έχει διευκολύνει αρκετά τη ζωή όλων και προσφέρει πολλά, ωστόσο όλα θέλουν μέτρο στη ζωή μας.

Επομένως προσοχή στην ισορροπημένη χρήση και των δύο!

(πηγή: briefingnews.gr)

SOS ΑΠΟ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Την ώρα που 1,5 εκατ. Ισπανοί ζουν από τη βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού, τις ανησυχητικές επιπτώσεις από τη διογκούμενη φτώχεια στην Ισπανία, και προπαντός στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες των παιδιών και των ΑμεΑ, επισημαίνει σχετική έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Τα αυξημένα επίπεδα παιδικής φτώχειας και την ανάγκη οι ισπανικές αρχές να δώσουν άμεσα λύση στο πρόβλημα επισήμανε ο επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου Νιλς Μούιζνιεκς, που εμφανίστηκε εξαιρετικά ανήσυχος, καθώς μόνο το 2011 η φτώχεια άγγιζε το 30,6% των παιδιών.

Ως σημαντικότερες αιτίες του φαινομένου το Συμβούλιο της Ευρώπης θεωρεί τις περικοπές στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση αλλά και τις γενικότερες δραστικές μειώσεις στον οικογενειακό προϋπολογισμό, που έχουν τελικά ως συνέπεια πολλά παιδιά ακόμα και να υποσιτίζονται.

Ανησυχία για ΑμΕΑ

Ο Ευρωπαίος επίτροπος καλεί τις ισπανικές αρχές να αναπτύξουν δράσεις και προγράμματα εστιασμένα στην παιδική φτώχεια, ενώ εξέφρασε επίσης την ανησυχία του και για τις συνθήκες διαβίωσης των ΑμεΑ, η κοινωνική ενσωμάτωση των οποίων δεν επετεύχθη πάντως στην Ισπανία ούτε τις εποχές προ της κρίσης.

Την κρισιμότητα της κατάστασης επισημαίνει και ο Ερυθρός Σταυρός, που το 2012 παρέσχε οικονομική στήριξη σε 1,4 εκατ. Ισπανούς μέσα από ένα πρόγραμμα που επρόκειτο μάλιστα να διαρκέσει δύο χρόνια (έως το 2013) αλλά αναμένεται να παραταθεί λόγω των ολοένα και περισσότερων αιτημάτων που λαμβάνει για βοήθεια.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία του Ερυθρού Σταυρού, περισσότεροι από 1εκατ. Ισπανοί έλαβαν το 2012 βοήθεια σε τρόφιμα, 352.000 σε είδη προσωπικής υγιεινής (αλλά και βοήθεια ακόμα και να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους), ενώ 55.600 έλαβαν βοήθεια για αγορά αναλώσιμων υλικών για το σχολείο (βιβλία, τετράδια…).

(πηγές: Ελευθεροτυπία, Γαλλικό Πρακτορείο, ΑΠΕ)

Τα παιδιά που έχουν στη φυλακή τον ένα γονιό τους -ή ακόμα χειρότερα και τους δύο- αντιμετωπίζουν 2,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο, σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά, να εμφανίσουν ψυχολογικά προβλήματα. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα ενός τριετούς ευρωπαϊκού προγράμματος, σύμφωνα με το οποίο οι κυβερνήσεις, οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές συχνά δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τις ανάγκες πάνω από 800.000 παιδιών, τα οποία ζουν χωρίς τους γονείς τους, επειδή αυτοί φυλακίστηκαν.

Το τριετές πρόγραμμα «COPING», που μόλις ολοκληρώθηκε, συντονίστηκε από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Αντέλ Τζόουνς, σύμφωνα με το BBC, χρηματοδοτήθηκε από το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα της ΕΕ και εστιάστηκε σε τέσσερις χώρες: Βρετανία, Σουηδία, Γερμανία και Ρουμανία.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλά παιδιά φυλακισμένων παραμελούνται από το σύστημα και παράλληλα φέρουν το κοινωνικό στίγμα, καθώς και άλλα κοινωνικά μειονεκτήματα. Το πρόγραμμα συστήνει στις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες και αρχές να δείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία και να δώσουν προτεραιότητα στις ανάγκες των παιδιών των φυλακισμένων, από την αρχική φάση σύλληψης του γονέα έως την κοινωνική υποστήριξη του παιδιού μετά την φυλάκιση του πατέρα ή της μητέρας του. Ιδιαίτερα τονίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έρχεται σε επαφή με τους φυλακισμένους γονείς του και, σε αυτό το πλαίσιο, να λαμβάνεται υπόψη η λογική απόσταση της φυλακής του γονέα από την κατοικία του παιδιού.

Η Τζόουνς τόνισε ότι «ήδη από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του γονέα ή της αστυνομικής έρευνας στο σπίτι του, η όλη διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο στρες σε ένα παιδί, ιδίως αν συμβούν γεγονότα όπως το σπάσιμο της πόρτας από τους αστυνομικούς για να μπουν στο σπίτι ή η ακινητοποίηση του γονιού με χειροπέδες. Στα παιδιά σπάνια δίνεται μια εξήγηση για το τι συμβαίνει και συχνά δεν έχουν καν την ευκαιρία να αποχαιρετίσουν τους γονείς τους που συλλαμβάνονται. Η τραυματική εμπειρία για ένα παιδί μπορεί να επιδεινωθεί, αν καταστραφούν προσωπικά αντικείμενα του, όπως παιγνίδια, π.χ. κατά την έρευνα των αστυνομικών στο σπίτι για ναρκωτικά».

Οι ερευνητές επισημαίνουν πως τα παιδιά των φυλακισμένων εκτίθενται σε πολλαπλές ψυχολογικές και κοινωνικές πιέσεις, καθώς η οικογένειά τους διαλύεται, συνήθως βιώνουν αυξημένες οικονομικές δυσκολίες, ενώ τα ίδια αισθάνονται να στιγματίζονται από την κοινωνία. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει αυτή την κατηγορία παιδιών ως μία από τις πιο ευάλωτες στον κόσμο.

(πηγές: enikos.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ)