paidevo.gr | parents

Την κατάληψη των νηπιαγωγείων 1ου και 2ου, στην Ικαρία αποφάσισαν ομόφωνα οι γονείς και οι κηδεμόνες, μετά από γενική συνέλευση που πραγματοποίησαν.

Παράλληλα, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου καλούν τους συμπατριώτες τους που διαμένουν σε άλλες περιοχές και ειδικά στο λεκανοπέδιο της Αττικής, να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις των πλησιέστερων στον τόπο διαμονής τους, νοσοκομείων, με τη λογική ότι ο αγώνας υπεράσπισης της Δημόσιας Υγείας, είναι ενιαίος. Το ψήφισμα των γονέων είναι το ακόλουθο:

«Οι Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων του 1ου και 2ου Νηπιαγωγείου Αγίου Κηρύκου στην κοινή γενική τους συνέλευση σήμερα 13/9/2013, αποφάσισαν ομόφωνα να προχωρήσουν σε κατάληψη των νηπιαγωγείων από τη Δευτέρα 16/9/2013.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

1. Την άμεση ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης μετακίνησης των δύο νηπιαγωγών

2. Την ΑΜΕΣΗ κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία μας με εκπαιδευτικούς

Σε νέα κοινή Γενική Συνέλευση θα καθοριστούν οι περαιτέρω ενέργειες

Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης θα γίνει επικοινωνία με το Υπουργείο Παιδείας και με την Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σάμου».

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ  Η  –  Κ Α Λ Ε Σ Μ Α

ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΛΛΟΥ Σ’ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

«Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες

Αυτή την εποχή ζούμε κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί σ’ αυτό τον τόπο: η κυβέρνηση κλείνει νοσοκομεία και βγάζει σε διαθεσιμότητα/απολύει τους εργαζόμενους σ’ αυτά. Σε πρώτη φάση ξεκίνησε από Αθήνα και Θεσσαλονίκη και σε δεύτερη φάση με βάση τις εξαγγελίες του Υπουργείου Υγείας μέσα στο φθινόπωρο θα περάσει στα Νοσοκομεία της επαρχίας. Και δεν είναι τα μόνα “θύματα” : σχολεία, πανεπιστημιακές σχολές, Δημόσιες Υπηρεσίες και παροχές, ό,τι έδινε αξιοπρέπεια, ασφάλεια κι εξυπηρέτηση στη ζωή μας διαλύεται και καταργείται απ’ αυτές τις πολιτικές (πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα η εφορία που πριν λίγες μέρες εξαφανίστηκε απ’ το νησί μας). Αυτό που θα μείνει από κει και πέρα θα εξαρτάται απόλυτα από ό,τι θα έχει ο καθένας μας στην τσέπη του.

Θεωρούμε πως είναι χρέος όλων μας να αντισταθούμε σ’ αυτές τις εξελίξεις. Όχι μόνο ως ένδειξη αλληλεγγύης, κάτι που οι Καριώτες περηφανεύονται πως το’χουν στο αίμα τους, αλλά κυρίως ως πραγματική ανάγκη. Γιατί έτσι για να πάρουμε για παράδειγμα δύο περιοχές που συγκεντρώνουν πολλούς συμπατριώτες μας μήπως το Πέραμα δεν εξυπηρετούνταν απ’ το Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής (το “Αγία Βαρβάρα”) ή μήπως η Πετρούπολη δεν καλυπτόταν απ’ το 7ο Νοσοκομείο ΙΚΑ και το Πατησίων;

Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες

Τα ζητήματα της Υγείας είναι κυριολεκτικά υπόθεση ζωής. Αυτή η υπόθεση είναι όλη δική μας. Εμείς είμαστε οι στόχοι, εμείς είμαστε τα θύματα, εμείς είμαστε κι η λύση!

Το χέρι που κλείνει τα Νοσοκομεία και απολύει τους εργαζόμενους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι το ίδιο χέρι που συγχώνευσε και απειλεί και το δικό μας Νοσοκομείο. Είναι το ίδιο χέρι που με τη κατάργηση όλων των κινήτρων έχει αδειάσει από γιατρούς τα αγροτικά ιατρεία στην Ικαριά και στους Φούρνους αφήνοντας τα χωριά ακάλυπτα ακόμα κι από συνταγογράφηση.

Όπως περιμένουμε και θέλουμε όποιος μένει στα νησιά μας, ντόπιος ή ξένος, να υπερασπίζεται το Νοσοκομείο και την περίθαλψη εδώ, έτσι κι ο κάθε Καριώτης πρέπει να κάνει το ίδιο εκεί που μένει. Γι’ αυτό καλούμε όλους κι όλες εσάς είτε οργανωμένα μέσω των Συλλόγων, όπου είναι δυνατό, είτε μεμονωμένα να στηρίξετε τις κινητοποιήσεις και τις δράσεις αντίστασης στα Νοσοκομεία των περιοχών σας».

(πηγή: ertopen.com)

Κόκκινες μύτες, μάτια δακρυσμένα, πρόσωπα χλομά και ασυνήθιστη γκρίνια. Αν το παιδί σας παρουσιάζει τέτοια συμπτώματα, πιθανώς να έχει προσβληθεί από μία από τις πολλές ιώσεις που βρίσκονται σε έξαρση αυτή την εποχή.

Οι αδενοϊοί, οι ιοί δηλαδή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, κάνουν συχνά την εμφάνισή τους αυτή την περίοδο και προσβάλλουν παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας, αλλά και ενήλικες.

Συμπτώματα

Αυτά που θα παρουσιάσει το παιδί μετά από την προσβολή του από τον ιό εξαρτώνται άμεσα από την κατηγορία στην οποία ανήκει αυτός ο ιός. Ωστόσο, για τους αδενοϊούς τα συμπτώματα συνήθως είναι: καταρροή (συνάχι), πονόλαιμος και καταβολή δυνάμεων.

Προσοχή

Σε πολλές περιπτώσεις παιδιά που έχουν προσβληθεί από τον ίδιο ιό δεν παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα. Αυτό εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο οργανισμός του παιδιού εκείνο το χρονικό διάστημα. Δηλαδή, αν είναι, για παράδειγμα, εξαντλημένος, θα εμφανιστούν σε πιο βαριά μορφή τα συμπτώματα της ίωσης.

Διάρκεια

Από το πόσο ισχυρός είναι ο ιός εξαρτάται και το πόσο θα διαρκέσει η εκδήλωση της αρρώστιας. Έτσι, τα συμπτώματα από συνηθισμένους ιούς διαρκούν από ένα μέχρι δύο 24ώρα. Αν, όμως, τα συμπτώματα και κυρίως ο πυρετός συνεχίζουν για περισσότερες μέρες, τότε το παιδί πρέπει να επισκεφθεί το γιατρό.

Προσοχή

• Καλό είναι να επισκέπτεστε τον παιδίατρο μετά τη δεύτερη μέρα των συμπτωμάτων, για να αποφεύγονται έτσι περαιτέρω επιπλοκές και προβλήματα.

• Τις πρώτες δύο ημέρες της ίωσης καταπολεμήστε τα συμπτώματα με τις γνωστές και πρακτικές μεθόδους, όπως χλιαρά μπάνια, κομπρέσες, αντιπυρετικά και ζεστά ροφήματα.

• Στις ιώσεις αποφεύγονται τα φάρμακα, καθώς δεν μπορούν να καταπολεμήσουν όλους τους ιούς, αφού αυτοί εξελίσσονται συνεχώς.

Επιπτώσεις

Όσον αφορά τις επιπτώσεις των ιώσεων για τη μετέπειτα πορεία της υγείας των μικρών ασθενών, υπάρχουν κάποιοι ιοί, όπως αυτός της εγκεφαλίτιδας, που μπορούν να επιφέρουν σοβαρά προβλήματα στον ασθενή, ενώ οι αδενοϊοί δεν κρύβουν πολύ σοβαρούς κινδύνους. Οι επιπτώσεις τους περιλαμβάνουν συνήθως την πρόκληση πνευμονίας και επιπλοκών στο αναπνευστικό σύστημα, οι οποίες, όμως, αντιμετωπίζονται και θεραπεύονται.

Προσοχή

• Μην πανικοβάλλεστε, αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας έχει κάποια ίωση.

• Ντύνετε τα παιδιά σας ελαφρά και φροντίζετε να μην κουράζονται.

• Επίσης, τους χειμερινούς μήνες, οπότε και παρατηρείται έξαρση των ιώσεων, κρατάτε τα παιδιά σας στο σπίτι για 2-3 ημέρες.

Πρόληψη

Η πρόληψη από αυτές τις ιώσεις είναι δύσκολο να επιτευχθεί, καθώς ο ασθενής δε γνωρίζει την παρουσία του ιού. Παρ’ όλα αυτά, για τις περιόδους του χρόνου που υπάρχουν επιδημίες από συγκεκριμένους ιούς:

• Συνιστάται η αποφυγή συνωστισμού σε κλειστούς χώρους και η καταπόνηση του οργανισμού.

• Προτείνεται η κατανάλωση ελαφρών γευμάτων.

• Επίσης, τα εμβόλια μπορούν να προστατέψουν σε μεγάλο βαθμό τον οργανισμό. Με αυτά εισάγονται στον οργανισμό εξασθενισμένοι ιοί, οι οποίοι παράγουν αντισώματα και θωρακίζουν τον οργανισμό.

Χρήσιμες γνώσεις

• Σήμερα είναι γνωστά περισσότερα από 500 είδη ιών και ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς έχει χωριστεί από τους ειδικούς σε κατηγορίες, ενώ κάποιοι άλλοι ιοί δεν έχουν κατηγοριοποιηθεί ακόμα.

• Οι ιώσεις αποτελούν τις εκφράσεις προσβολής του οργανισμού από τους ιούς. Οι ιοί είναι μικροοργανισμοί με σφαιρικό ή πολύγωνο σχήμα και προσβάλλουν τον οργανισμό εισβάλλοντας στο εσωτερικό των κυττάρων. Δεν αποτελούν αρχέγονες, δηλαδή αυτόνομες μονάδες, αλλά βρίσκονται σε πλήρη εξάρτηση από ζωντανό οργανισμό. Πολλαπλασιάζονται μέσα στα κύτταρα, τα οποία προσβάλλουν, και στη συνέχεια εκδηλώνεται η νόσος.

• Οι ιοί αποτελούνται από νουκλεοπρωτεΐνες, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στο μολυσμένο οργανισμό να παράγει αντισώματα. Με τη βοήθεια των αντισωμάτων μπορεί να προσδιοριστεί η ιογενής νόσος, αλλά και να θωρακιστεί ο οργανισμός έναντι των ιών.

• Από τι στιγμή που ο ιός θα μπει στο κύτταρο ισχύουν τρεις εκδοχές. Κατά την πρώτη εκδοχή ο ιός μπορεί να μείνει στο κύτταρο χωρίς να εκδηλωθεί. Στη δεύτερη ο μικροοργανισμός ωθεί το κύτταρο να παράγει ιντερφερόνη, μια ουσία που έχει την ικανότητα να τους εξουδετερώνει. Στο τελευταίο στάδιο ο ιός πολλαπλασιάζεται μέσα στο κύτταρο και εξαπλώνεται και στα διπλανά, ενώ στη συνέχεια περνάει από το μεσοκυττάριο υγρό στην κυκλοφορία και τότε ο οργανισμός εκδηλώνει την αρρώστια.

(πηγή: briefingnews.gr)

Έκκληση από το ΠΙΚΠΑ Πεντέλης για ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια για τα παιδιά

35 παιδάκια από 4 μηνών έως 12 ετών στο ΠΙΚΠΑ Πεντέληs, για υιοθεσία, ζητούν παπούτσια και ρούχα…

Δείτε τι χρειάζονται ακριβώς στη λίστα…

ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ – ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ Α/Α Όνομα Ηλικία Νο Παπουτσιού

1. Πέτρος 20 μηνών No 21

2. Βιβή 3,5 ετών No 25

3. Χάρης 2 ετών No 23

4. Νίκος 12 μηνών Νο 20

5. Ραφαήλ 1,5 ετών No 19

6. Παναγιώτης 1,5 ετών No 20

7. Έλλη 2 ετών No 22

8. Νίκος 12 μηνών Νο 18

9. Μυρτώ 2 ετών No 21

10. Αναστασία 2 ετών No 22

11. Γιώργος 8,5 ετών Νο 36

12. Σήφης 6 ετών Νο 30

13. Βαγγέλης 7 ετών Νο 31

14. Αποστόλης 4,5 ετών Νο 24

15. Αλεξάνδρα 9 ετών Νο 29-30

16. Χριστίνα 5,5 ετών Νο 24

17. Σωτήρης 5,5 ετών Νο 30-31

18. Νικόλαος 3 ετών Νο 23

19. Ρεβέκκα 2 ετών Νο 23

20. Αντώνης 2,5 ετών Νο 23

21. Αλέξανδρος 12 ετών Νο 41

22. Γιάννης 10 μηνών

23. Ανδριάννα 11 μηνών

24. Στέλλα-Ρόζα 7 μηνών

25. Ηλίας 11 μηνών

26. Νάντια 9 μηνών

27. Μαρίνος 9 μηνών

28. άρρεν 4 μηνών

29. άρρεν 4 μηνών

30. άρρεν 4 μηνών

31. άρρεν 5 μηνών

32. άρρεν 7 μηνών

33. άρρεν 7 μηνών

34. άρρεν 11 μηνών

35. θήλυ 11 μηνών

ΜΟΝΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ «ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ» ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΩΡΕΕΣ ΑΦΡΟΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ, ΝΗΠΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ

ΤΟΣΤΙΕΡΑ

ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ και ΧΩΡΙΣ (ΠΑΙΔΙΚΑ – ΜΟΝΑ)

ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΟΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ – ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΠΕΤΣΕΤΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΑΝΙΟΥ

ΠΙΚΕ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΦΟΡΜΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (Νο 20 – 33)

ΚΑΛΤΣΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ – ΚΑΛΤΣΟΝ

ΚΡΕΜΕΣ ΣΥΓΚΑΜΑΤΟΣ

ΒΑΦΛΙΕΡΑ

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ DVD

ΡΟΥΧΑ ΕΦΗΒΙΚΑ για αγόρι Νο14-16

ΣΑΛΙΑΡΕΣ ΜΠΟΛΑΚΙΑ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ ΠΙΠΙΛΕΣ ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ

«ΤΡΕΙΣ ΤΡΥΠΕΣ» ΚΟΥΝΙΕΣ ΨΗΛΕΣ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΠΙΡΟΥΝΑΚΙΑ Κ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ

ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΑΝΤΙΟΛΙΣΘΗΤΙΚΑ ΜΠΑΝΙΟΥ

ΚΟΥΤΙΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ (ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΑΟΥΛΑ)

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ (30-35 τμ.) ΧΑΡΤΟΝΙΑ – ΓΡΑΦΙΚΗ ΥΛΗ

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την υπηρεσία Αναρρωτηρίου (213-2059800 Κα Γουρνάκη Ιωάννα)

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ

Το ξεκίνημα του σχολείου οδηγεί το παιδί σε μια καινούρια πραγματικότητα. Η πρώτη φορά στο σχολείο είναι μια δύσκολη εμπειρία τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά. Ο φόβος του αγνώστου, ο αποχωρισμός από τους γονείς, η νέα κατάσταση, η συνειδητοποίηση του παιδιού ότι χάνει τα «πρωτεία», η απώλεια της αίσθησης της μοναδικότητας που είχε στο σπίτι, η γνώση ότι θα πρέπει να δουλέψει και να κουραστεί για να ενταχθεί σε μια νέα ομάδα. Όλα αυτά αποτελούν για το παιδί πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες, που σηματοδοτούν το πέρασμά του από το σπίτι στο σχολείο. Και ενώ «κάθε αρχή και δύσκολη», ο χρόνος προσαρμογής κάθε παιδιού στο σχολείο είναι διαφορετικός: από λίγες ώρες μέχρι λίγες εβδομάδες.

Μια άλλη επίσης αρκετά δύσκολη δοκιμασία για το παιδί είναι όταν χρειάζεται να αλλάξει σχολείο. Αλλαγή σχολείου γίνεται όταν το παιδί αλλάξει σπίτι και γειτονιά, όταν γίνει η μετάβαση από τον παιδικό σταθμό στο νηπιαγωγείο, από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό και μετέπειτα στο γυμνάσιο και λύκειο, ή γιατί πολλές φορές οι γονείς επιθυμούν να στείλουν το παιδί τους σε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Παρόλο που οι λόγοι αυτής της αλλαγής είναι προφανείς και φυσιολογικοί από τους γονείς, για το παιδί μια τέτοια αλλαγή αποτελεί ένα πλήγμα και το κλονίζει, έστω και παροδικά.

Η προσωπικότητα του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή του σε νέα περιβάλλοντα. Έτσι, το κάθε παιδί, αναλόγως της προσωπικότητάς του, αντιδρά με διαφορετικό τρόπο και προσαρμόζεται με διαφορετικό ρυθμό στο καινούργιο του σχολείο. Έρευνες διαπιστώνουν ότι μέχρι και το 80% των παιδιών παρουσιάζουν δυσκολίες προσαρμογής κατά τον πρώτο μήνα φοίτησης στο σχολείο.

Πώς βοηθάμε το παιδί να αποδεχτεί την νέα πραγματικότητα;

• Αρχικά, καταπολεμάμε τους δικούς μας φόβους και το άγχος του αποχωρισμού. Πόσο ανησυχούμε για το πώς θα τα πάει το παιδί μας, πόσες δυσκολίες βλέπουμε που μπορεί να το εμποδίσουν («Φοβάμαι γιατί βλέπω πόσο δυσκολεύεται να πειθαρχήσει» «Είναι σαν εμένα, δεν του αρέσει η πίεση, πώς θα αντεπεξέλθει» και άλλα παρόμοια) και στη συνέχεια κατά πόσο οι ανησυχίες αυτές έχουν πράγματι να κάνουν με το παιδί και κατά πόσο με τα δικά μας βιώματα, τους δικούς μας γονείς, τα δικά μας προβλήματα στο σχολείο; Μια τέτοια ανασκόπηση μπορεί να μην εξαφανίσει τις ανησυχίες μας αλλά τουλάχιστον μπορεί να μας βοηθήσει να τις κρατήσουμε «υπό περιορισμό».

• Αν δει εμάς ανήσυχους θα θεωρήσει το φόβο του δικαιολογημένο και δε θα κάνει καμία προσπάθεια να τον αντιμετωπίσει. Είναι σημαντικό η συμπεριφορά μας στις αντιδράσεις του παιδιού κατά τη διάρκεια της προσαρμογής του να είναι σταθερή και αποφασιστική. Δεν χρειάζεται να είμαστε υπερπροστατευτικοί γιατί αυτό ενισχύει τη συναισθηματική εξάρτηση του παιδιού από εμάς και το γεμίζει ανασφάλεια στη νέα πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει μόνο του.

• Πραγματοποιούμε μαζί με το παιδί μερικές επισκέψεις γνωριμίας στο σχολείο προτού ξεκινήσει για να εξοικειωθεί με το χώρο και του γνωρίζουμε τη δασκάλα του.

• Αντιμετωπίζουμε το γεγονός της έναρξης του σχολείου με ενθουσιασμό και πηγαίνουμε μαζί να διαλέξουμε τα σχολικά είδη. Διαμορφώνουμε τον χώρο του γραφείου του με χαρούμενα χρώματα.

• Συνοδεύουμε το παιδί την πρώτη ημέρα στο σχολείο, για να του δώσουμε θάρρος και να αισθάνεται άνετα. Του γνωρίζουμε και άλλα παιδιά που ξεκινάνε στο ίδιο σχολείο, ώστε να έχει τουλάχιστον μερικά γνώριμα πρόσωπα τις πρώτες ημέρες στην τάξη.

• Δείχνουμε την αντοχή μας στις αντιδράσεις των πρώτων ημερών. Ενθαρρύνουμε το παιδί να μας μιλήσει ανοικτά για τους φόβους του και σχεδιάζουμε μαζί του τους τρόπους αντιμετώπισης. Του θυμίζουμε καταστάσεις που φοβόταν παλαιότερα και έχει καταφέρει να τις ξεπεράσει.

• Βεβαιώνουμε το παιδί με λόγια και πράξεις για την επιστροφή του στο σπίτι. Του δίνουμε ένα φιλί ή του κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά. Δείχνουμε χαρούμενοι που έχει μεγαλώσει και πηγαίνει πια στο σχολείο.

• Του αγοράζουμε βιβλία που προετοιμάζουν το παιδί για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Τα διαβάζουμε μαζί, συζητώντας για τα αισθήματα των παιδιών την πρώτη φορά που ξεκινούν κάτι τόσο καινούργιο, αλλά και συναρπαστικό. Φτιάχνουμε μια ιστορία με τον αγαπημένο του ήρωα στην ίδια κατάσταση.

• Μιλάμε στο παιδί για τις δικές μας εμπειρίες από το σχολείο. Δεν διστάζουμε να ομολογήσουμε πως την πρώτη ημέρα είχαμε και εμείς άγχος και φόβο για το καινούργιο, συναισθήματα που είναι φυσιολογικά. Δίνουμε το παράδειγμα κάποιου άλλου παιδιού που γνωρίζει και συμπαθεί και αναφέρουμε πώς εκείνο ξεπέρασε τους φόβους του χωρίς να κάνουμε συγκρίσεις.

• Δίνουμε στο παιδί μια ρεαλιστική εικόνα της σχολικής καθημερινότητας που θα μπει από φέτος στη ζωή του. Του εξηγούμε πώς θα είναι τα θρανία μέσα στην τάξη, του μιλάμε για το σεβασμό απέναντι στη δασκάλα του, για το διάλειμμα και τα παιχνίδια στο σχολείο.

• Του δίνουμε κίνητρα για να πάει σχολείο τονίζοντάς του τα θετικά στοιχεία, όπως τους καινούριους φίλους που θα γνωρίσει, τα πράγματα που θα μάθει (θα διαβάζει μόνο του τις αγαπημένες του ιστορίες), τα ομαδικά παιχνίδια, τις εκδρομές.

Οι τρεις άξονες της επιτυχίας – Συμβουλές σε γονείς

Για να βοηθήσουμε το παιδί μας να βρει τη θέση του και να εξοικειωθεί με το καινούργιο του περιβάλλον προσέχουμε τα εξής:

• Η προσαρμογή στο σχολείο απαιτεί πρόγραμμα:

Αν μέχρι τώρα δεν υπήρχε, με την έναρξη του σχολείου χρειάζεται και στο σπίτι να μπει ένα πρόγραμμα για τα παιδιά. Το πρωινό ξύπνημα, οι ώρες μελέτης, ξεκούρασης-παιχνιδιού, τηλεόρασης-υπολογιστή και οπωσδήποτε ο ύπνος πρέπει να τηρούνται με αρκετή συνέπεια και αν χρειαστεί, αυστηρότητα. Παρατηρούμε λίγο τους ρυθμούς του παιδιού και σε συνεννόηση με την δασκάλα, καθορίζουμε πόση ώρα πρέπει να αφιερώνει στη μελέτη. Παιδιά του νηπιαγωγείου και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού δεν νοείται να ασχολούνται επί τρεις και τέσσερις ώρες με τα μαθήματα, να έχουν τηλεόραση ή υπολογιστή στο δωμάτιο τους ή να πηγαίνουν για ύπνο στις 11 και στις 12!

• Κρατάμε μία στάση που αποτρέπει την δημιουργία «μετώπων»:

Η σχέση που θα δημιουργήσει το παιδί με την δασκάλα του είναι πρωταρχικής σημασίας για να έχει καλή προσαρμογή στο σχολείο. Για αυτό τηρούμε ουδέτερη στάση. Αν έχουμε αντιρρήσεις με τακτικές της δασκάλας είναι προτιμότερο να συγκρατηθούμε για να διαπιστώσουμε αν είναι πράγματι τόσο απαράδεκτες και σε αυτή την περίπτωση αναζητούμε την ίδια και συζητούμε μαζί της αντί να δείχνουμε στο παιδί τη δυσαρέσκεια ή ακόμη χειρότερα την αντιπάθειά μας για αυτήν. Επίσης, αν το παιδί κάνει παράπονα για την δασκάλα ή γενικότερα το σχολείο, προσπαθούμε καταρχήν να το ακούσουμε προσεκτικά χωρίς να πρέπει να πάρουμε θέση ή να δώσουμε λύση.

• Το σχολείο είναι πρωτίστως υπόθεση του παιδιού και για αυτό πρέπει να το βοηθήσουμε να αναπτύξει αυτονομία:

Όσο και αν είναι πιο εύκολο και πιο βολικό, δεν είναι καλό να βοηθάμε το παιδί φτιάχνοντάς του την τσάντα, παίρνοντας καθημερινά τηλέφωνα για να μας πουν τα μαθήματα επειδή δεν πρόσεχε ή λύνοντάς του τις ασκήσεις. Αν ζητάει τη βοήθειά μας αναζητάμε μαζί του τρόπους που θα το βοηθήσουν να τα κάνει όλα αυτά μόνο του. Του δείχνουμε έναν καλό τρόπο να τακτοποιεί την τσάντα, του παίρνουμε ένα μπλοκάκι για να σημειώνει τα μαθήματα, επιμένουμε στο να κάνει όλα τα μαθήματα μόνο του, έστω κι αν καμιά φορά δεν προλαβαίνει να τα τελειώσει. Του υπενθυμίζουμε ξανά και ξανά ότι στο σχολείο δεν πάει για να τα κάνει όλα τέλεια αλλά για να μάθει πράγματα που δεν ξέρει.

(πηγή: paidiatros.com)

Σε απόγνωση οι γονείς – Τι καταγράφει η έρευνα της ΓΣΕΕ

Η ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ με τίτλο «Ελληνική οικονομία και απασχόληση» καταγράφει ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν κάθε Σεπτέμβριο πολλές οικογένειες με παιδιά βρεφικής και προσχολικής ηλικίας. Το πρόβλημα αυτό δεν είναι άλλο από την αδυναμία φροντίδας των παιδιών λόγω της εργασίας των γονέων.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση το 2010 το ποσοστό των παιδιών που συμμετείχαν στην προσχολική εκπαίδευση ήταν μόλις 68,2% έναντι 91,7% του μέσου όρου της Ε.Ε. Η Ελλάδα υπολείπεται έναντι του στόχου που είχε θέσει η Ε.Ε το 2010 για παροχή φροντίδας στο 33% των παιδιών κάτω των 3 ετών και στο 90% των παιδιών από 3 έως 6 έτη.

Μάλιστα για το 2020 ο στόχος έχει αναπροσαρμοστεί στο 95% των παιδιών. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία οι υπηρεσίες συλλογικής φροντίδας καλύπτουν μόλις το 10% των παιδιών από 0 έως και 2 έτη και μόλις το 61% των παιδιών τριών ετών και μέχρι την ηλικία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Eurostat, 2009).

Τα χαμηλά ποσοστά έχουν ως αποτέλεσμα τη φροντίδα των μικρών παιδιών στην Ελλάδα, όταν εργάζονται και οι δύο γονείς, να την αναλαμβάνουν οι συγγενείς και οι άτυποι φροντιστές/στριες ή οι ίδιοι οι γονείς που εργάζονται ευέλικτα ως «βοηθοί» στην οικογενειακή επιχείρηση ή απέχουν από την επίσημη απασχόληση. Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το 19% περίπου των παιδιών το φροντίζουν οι παππούδες ή οι γιαγιάδες ενώ οι επίσημοι φροντιστές είναι περιορισμένοι σε αντίθεση με τη φροντίδα των παιδιών στη Γαλλία όπου το 42,6% των παιδιών το φροντίζουν επίσημα πιστοποιημένοι φροντιστές.

Στην Ελλάδα κατά το 2005 εκεί όπου οι γονείς εργάζονται με πλήρη απασχόληση και είναι μεταξύ 25-49 ετών το 37% των παιδιών είναι σε υπηρεσίες φροντίδας, το 18% είναι χωρίς φροντίδα, το 8% το φροντίζουν οι ίδιοι οι γονείς και το 37% οι συγγενείς. Αντίστοιχα εκεί όπου εργάζεται μόνο ο ένας από τους δύο γονείς στις υπηρεσίες φροντίδας είναι μόλις το 5% των παιδιών, χωρίς φροντίδα το 2%, από τον ένα γονέα φροντίζεται το 90% και από συγγενείς το 2%.

Τέλος εκεί που ο ένας γονέας εργάζεται με μερική απασχόληση, στις υπηρεσίες φροντίδας είναι το 24% των παιδιών, χωρίς φροντίδα το 16%, στη φροντίδα των γονέων είναι το 24% και στη φροντίδα των συγγενών το 8% (Eurostat, 2009, Δημουλάς, 2012).

Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ μεγάλο μέρος του προβλήματος οφείλεται στο γεγονός ότι οι δομές φροντίδας των παιδιών, δημόσιες και ιδιωτικές, μπορούν να φιλοξενήσουν 160.600 παιδιά ηλικίας 0 έως 4 ετών όταν ο συνολικός αριθμός των παιδιών της εν λόγω ηλικιακής ομάδας ανέρχονται σε 337.168. Οι δημόσιο και ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί με βάση τη μελέτη της ΓΣΕΕ μπορούν να καλύψουν το 47% των παιδιών με αποτέλεσμα το 53% των παιδιών να μένει εκτός των δομών φροντίδας.

Το πρόβλημα αποτυπώνεται και από τα διαθέσιμα στοιχεία της ΕΕΤΑ για τον αριθμό των αιτήσεων που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογένειας και Επαγγελματικής Ζωής» για τη συμμετοχή παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, βρεφικούς σταθμούς και ΚΔΑΠ κατά το 2012.

Ο βαθμός κάλυψης των εκφρασμένων αναγκών είναι πολύ περιορισμένος και φθάνει στο 44,31% για τους βρεφικούς σταθμούς, 66,64% για τους παιδικούς σταθμούς και 53,81% για τα ΚΔΑΠ.

Το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται καθώς το τρέχον έτος οι προσφερόμενες θέσεις φθάνουν τις 56.977 με αποτέλεσμα 14.346 παιδιά να μένουν εκτός αν και οι γονείς πληρούν τις προϋποθέσεις. Για το 2013 υποβλήθηκαν 98212 αιτήσεις από γονείς. Από αυτές να και οι 71277 πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις ωστόσο δεν ικανοποιήθηκαν στο σύνολό τους με αποτέλεσμα χιλιάδες γονείς να αναζητούν άλλες λύσεις.

(πηγή: newsbeast.gr)