paidevo.gr | parents

Φαινόμενα παραποίησης, χειραγώγησης ή απλά προχειρότητας σημειώνονται ακόμη και στον επιστημονικό κλάδο. Πιθανότατα όμως πολλά από αυτά δεν έρχονται ποτέ στο φως.

Η γιαπωνέζα επιστήμονας της Εξελικτικής Βιολογίας Χαρούκο Ομποκάτα διατεινόταν ότι είχε ανακαλύψει μία απλή μέθοδο μετατροπής κοινών σωματικών κυττάρων σε βλαστοκύτταρα. Μικρό διάστημα μετά τη δημοσίευση της σχετικής μελέτης στο επιστημονικό περιοδικό Nature τον περασμένο Ιανουάριο, βρέθηκε αντιμέτωπη με κατηγορίες συναδέλφων της, οι οποίοι αδυνατούσαν να αναπαράγουν τα ερευνητικά αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης. Της επέρριψαν επίσης αντιγραφή και λογοκλοπή. Το ινστιτούτο Εξελικτικής Βιολογίας Riken Center στο Κόμπε της Ιαπωνίας της συνέστησε να αποσύρει την έρευνά της. Μετά από αρχικές αντιστάσεις η Ομποκάτα το έπραξε.

Η περίπτωση της γιαπωνέζας ερευνήτρια δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Ωστόσο «η επιστημονική απάτη δεν είναι μαζικό φαινόμενο», επισημαίνει ο Μάρκο Φινέτι, εκπρόσωπος της Γερμανικής Εταιρείας Ερευνών (DFG), η οποία έχει συστήσει επιτροπή ελέγχου καταγγελιών για απάτες στο επιστημονικό πεδίο. Όπως λέει ο ίδιος, η επιτροπή εξέτασε τα τελευταία 15 χρόνια 500 ύποπτες υποθέσεις. Στις περισσότερες εξ αυτών επρόκειτο για πρόχειρη ή λανθασμένη απόδοση παραθεμάτων και για λογοκλοπή. «Η κραυγαλέα παραποίηση στοιχείων αποτελεί εξαίρεση», συμπληρώνει. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν συμβαίνει.

Βάρος στην ηθική διάσταση της επιστήμης

Πειραματικά αποτελέσματα που παρατίθενται στο πλαίσιο ερευνών είναι ορισμένες φορές λανθασμένα, επισημαίνει στη DW ο Χάιμο Ρος, συντάκτης στις επιστημονικές επιθεωρήσεις «Εφαρμοσμένη Χημεία» (Angewandte Chemie) και «European Journal of Organic Chemistry (Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Οργανικής Χημείας). «Αυτό συμβαίνει συχνά: ανεπιθύμητα μηνύματα διαγράφονται», συμπληρώνει. Σύμφωνα με τον Μάρκο Φινέτι από την DFG, μερικές φορές η απάτη γίνεται αντιληπτή μόνο όταν εξειδικευμένοι επιστήμονες επιχειρούν να αναπαραγάγουν τα ερευνητικά αποτελέσματα.

Τα αίτια των κρουσμάτων εξαπάτησης και παραποίησης είναι αρκετά. Ένα είναι οι πιέσεις που ασκεί ο ακαδημαϊκός κύκλος σε επιστήμονες, εξηγεί η Έβα Βίλε, αντιπρόεδρος του εκδοτικού οίκου Wiley-VCH, υπογραμμίζοντας ότι «οι χρηματοδότες και οι πολιτικοί ασκούν τεράστιες πιέσεις, θέλουν να δουν ένα αντίκρισμα των επενδύσεων και των ερευνητικών κονδυλίων». Είναι επίσης γεγονός ότι όποιος καταφέρει να κάνει αρκετές δημοσιεύσεις σε φημισμένα επιστημονικά περιοδικά, αποκτά ευκολότερη πρόσβαση σε χρηματοδοτικά προγράμματα. Αυτό επιβεβαιώνει στη DW και ένας 35χρονος βιοχημικός, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. Όπως είπε, ριψοκίνδυνα ερευνητικά πρότζεκτ αποφεύγονται και αντ’ αυτών προτιμώνται άλλα που διασφαλίζουν στους επιστήμονες κατά το δυνατόν περισσότερες δημοσιεύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο 35χρονος επιστήμονας λέει με λύπη ότι οι καθηγητές σήμερα δεν έχουν χρόνο να καθοδηγήσουν τους φοιτητές τους λόγω υπέρογκου φόρτου εργασίας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει κάλλιστα σε λανθασμένα ερευνητικά αποτελέσματα, επισημαίνει η Έβα Βίλε. Όπως λέει, είναι πολύ σημαντικό οι φοιτητές να «μυούνται» από το πρώτο εξάμηνο των σπουδών τους και την ηθική διάσταση της επιστήμης τους.

(πηγή: deutsche welle -dw.de- Brigitte Osterath / ΆρηςΚαλτιριμτζής, Υπεύθ. σύνταξης: ΚώσταςΣυμεωνίδης)

Ολοένα και περισσότεροι πρόσφυγες φθάνουν στη Σικελία. Οι αρχές δείχνουν ανίκανες να διαχειριστούν την κατάσταση, την ώρα που απλοί πολίτες αναλαμβάνουν έμπρακτα να τους υποδεχθούν και να τους φιλοξενήσουν.

Ο Άνταμ αν και 18 χρονών, είναι πολύ σκληραγωγημένος. Στη Λαμπεντούζα ζει μια «πέμπτη ζωή». Στην χώρα του, την Γκάνα, σώθηκε από θαύμα μετά από μία αεροπορική επίθεση. Στην προσπάθειά του να διαφύγει στη Λιβύη είδε τον θάνατο τρεις φορές μπροστά του, ενώ κατά το ταξίδι του προς την Ευρώπη θα πνιγόταν, εάν ένας συνταξιδιώτης του δεν τον τραβούσε έξω από το νερό από τα μαλλιά. Ο Άνταμ σήμερα φιλοξενείται από μια οικογένεια ψαράδων στη Λαμπεντούζα, μαθαίνει ιταλικά αλλά και πώς να φτιάχνει πίτσα. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει πολιτικός για να αγωνιστεί για μία καλύτερη κοινωνία.

Τους τελευταίους μήνες καταφθάνουν στην Ιταλία εκατοντάδες ανήλικοι πρόσφυγες. Τα καταλύματα που προσφέρονται από τις αρχές δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα πολλά παιδιά και έφηβοι να φιλοξενούνται σε σπίτια οικογενειών της περιοχής. Οι οικογένειες αναλαμβάνουν τη συνολική τους φροντίδα μέχρι να ενηλικιωθούν, κάτι το οποίο αποτιμάται ως μία σημαντική αυθόρμητη πρωτοβουλία της τοπικής κοινωνίας από το 2011. Τη χρονιά εκείνη το μεταναστευτικό κύμα προς την Ιταλία ήταν πρωτοφανές. Μέσα σε λίγες μόλις μέρες 25.000 νέοι από την Τυνησία έφθασαν ως πρόσφυγες στην Ιταλία, κυρίως στη Λαμπεντούζα. Ο ψαράς Έντσο Μπιλέτσι, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του, έφτιαξαν ειδικούς χώρους στα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν πρόσφυγες. «Οι πρόσφυγες μοιάζουν με ναυαγούς, πρέπει να τους βοηθήσουμε. Για εμάς αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό», λέει ο Έντσο Μπιλέτσι.

Έλλειψη κρατικής συνδρομής

«Στην Ιταλία είμαστε πάρα πολύ φιλόξενοι», αναφέρει ο Τζιοβάνι Γκαμπούτσα, υπεύθυνος για τον προσφυγικό καταυλισμό στο Ποτσάλο της νότιας Σικελίας. «Η φιλοξενία όμως από μόνη της δεν είναι αρκετή», εκτιμά ο Τζιοβάνι Γκαμπούτσα, εκφράζοντας ανησυχία για το μέλλον των νέων προσφύγων στην Ιταλία, μιας και η ιταλική γραφειοκρατική μηχανή δεν είναι σε θέση από μόνη της να αντεπεξέλθει στα δεδομένα αυτά. «Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα πρέπει να επιληφθούν άμεσα του θέματος. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα με νηφαλιότητα και αποτελεσματικότητα», εκτιμά ο Τζ. Γκαμπούτσα.

To μοναστήρι Σαν Κάρλο στο Παλέρμο

Προς το παρόν τα «ηνία» στην υποδοχή και κάλυψη των βασικών αναγκών των νεοαφιχθέντων προσφύγων από περιοχές που μαίνονται συρράξεις στην Αφρική και Μ. Ανατολή κατέχουν πρωτοβουλίες πολιτών και σύλλογοι, από κοινού με την Εκκλησία. Μάλιστα πρόσφατα ο Πάπας Φραγκίσκος απηύθηνε έκκληση να δημιουργηθούν περισσότεροι χώροι φιλοξενίας σε μοναστήρια και εκκλησίες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του μoναστηριού Σαν Κάρλο στο Παλέρμο, το οποίο προσφέρει κατάλυμα σε πρόσφυγες, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν ως τελικό προορισμό άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ζουν συγγενικά τους πρόσωπα.

Συσσίτια για 1.200 πρόσφυγες

Άξια μνείας είναι και μια αντίστοιχη πρωτοβουλία στο Παλέρμο, όπου οι εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις πίσω από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης απέκτησαν και πάλι ζωή, έχοντας μετατραπεί σε μία μεγάλη «λέσχη» που παρέχει καθημερινά φαγητό σε περίπου 1.200 πρόσφυγές. Ο φραγκισκανός μοναχός Μπιάτζο Κόντο αποκαλεί τον χώρο αυτό «κάστρο της ελπίδας». Τα συσσίτια χρηματοδοτούνται από δωρέες πολιτών αλλά και προσφορές σε τιμές χονδρικής από εμπόρους της περιοχής. Στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται ημερησίως μέχρι και 700 άτομα για ύπνο. Κάποιοι περνούν εκεί μόλις λίγες μέρες, ενώ άλλοι μένουν μέχρι και ένα μήνα. Η σίτιση και η διαμονή είναι απλή, αλλά αξιοπρεπής.

Πρόσφυγες από τη Νιγηρία στη Σικελία

Από την άλλη πλευρά, οι συνθήκες στους ειδικούς χώρους προσωρινής διαμονής προσφύγων που παρέχει το κράτος είναι κακές. Οι αιτούντες άσυλο περιμένουν έως και δύο χρόνια για την εξέταση της αίτησής τους. Η διατροφή τους είναι κακής ποιότητας, ενώ πολλοί άνθρωποι αποκτούν προβλήματα υγείας. Και εκεί όμως η συμβολή των απλών πολιτών είναι σημαντική. Έξω από τον προσφυγικό καταυλισμό στο Μίνεο της Κατάνια, αγρότες της περιοχής διανέμουν στους πρόσφυγες φρούτα και λαχανικά. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους: ο αγρότης Αλεσάντρο δίνει σε μία νεαρή μητέρα από τη Σομαλία φρούτα για το μωρό της, το οποίο χρειάζεται βιταμίνες. Αντίστοιχα, τρεις νέοι από τη Σομαλία, ο Σισάο, ο Άμπντι και η Ίσα που ζουν σε έναν αντίστοιχο καταυλισμό εδώ και ένα χρόνο αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα, λένε, ότι μόνη διέξοδος είναι οι ώρες που πηγαίνουν στην πόλη και έρχονται σε επαφή με τους κατοίκους. Έτσι παίρνουν κουράγιο και στήριξη, συνεχίζοντας να ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή.

(πηγή: deutsche welle -dw.de- Karl Hoffmann / Δήμητρα ΚυρανούδηΥπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης)

Έρευνα της εταιρείας KasperskyLab, αποκαλύπτει ποιες κατηγορίες ιστοσελίδων με ανεπιθύμητο περιεχόμενο επισκέπτονται πιο συχνά τα παιδιά στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αναλύοντας μια σειρά δεδομένων, ειδικοί μελετητές της Kaspersky σκιαγράφησαν τα «μοντέλα» online αναζήτησης πολλών νεαρών χρηστών.

Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα εστίασε σε δέκα κατηγορίες ανεπιθύμητου διαδικτυακού περιεχομένου: πορνογραφικό/ αισθησιακό περιεχόμενο, παράνομο λογισμικό, ναρκωτικά, βία, υβριστικό περιεχόμενο, όπλα, τζόγος, ανώνυμοι proxyservers, συστήματα πληρωμών και online παιχνίδια.

Τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ιστοσελίδες της κατηγορίας “πορνογραφικό/ αισθησιακό υλικό” βρίσκονται στην πρώτη θέση όσον αφορά στην επισκεψιμότητα, με βάση τις ειδοποιήσεις που προέρχονται από τη μονάδα Γονικού Ελέγχου (ParentalControl) της KasperskyLab.

Τα υψηλότερα ποσοστά επισκέψεων σε σελίδες πορνογραφικού/αισθησιακού περιεχομένου καταγράφηκαν στην Ιαπωνία (74,9%) και στη Γαλλία (68,9%). Στην τρίτη θέση βρέθηκε το Μεξικό (56,3%).

Επίσης, οι ιστοσελίδες στην κατηγορία “βία” δέχονται πιο συχνά επισκέψεις από το Μεξικό (8,6%), τις ΗΠΑ (7%) και από την Ευρώπη- κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ισπανία (4,8% για κάθε χώρα).

Η υψηλότερη επισκεψιμότητα στις ιστοσελίδες της κατηγορίας “ναρκωτικά” καταγράφεται ξανά στο Μεξικό (1,8%) και στις ΗΠΑ (1,4%). Στην τρίτη θέση ακολουθεί το Ηνωμένο Βασίλειο (0,9%).Η κατηγορία του παράνομου λογισμικού είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Κίνα, στην οποία καταγράφεται το μεγαλύτερο ποσοστό επισκεψιμότητας (69,4%, έναντι 24% της Ισπανίας και 10,6% της Ιαπωνίας).

Στην Ελλάδα, το 50% των παιδιών που επισκέπτονται ιστοσελίδες με ανεπιθύμητο περιεχόμενο, περιηγούνται διαδικτυακά σε ιστότοπους πορνογραφικού υλικού.

Το 23% των παιδιών επισκέπτεται ιστοσελίδες με online παιχνίδια ενώ 5% αντίστοιχα “συχνάζει” σε ιστότοπους που σχετίζονται με τον τζόγο, το παράνομο λογισμικό αλλά και σε ιστοσελίδες με υβριστικό περιεχόμενο.

(πηγή: techit.gr)

Επειδή τα μωρά και τα μικρά παιδιά έχουν πολύ ευαίσθητο δέρμα, τα τσιμπήματα των κουνουπιών δεν είναι τόσο ανώδυνα, αφού μπορούν να προκαλέσουν από ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις ( φαγούρα, κοκκινίλες κλπ.) έως σοβαρές γενικευμένες λοιμώξεις, που απαιτούν ακόμα και θεραπεία με αντιβίωση.

Επειδή απαγορεύετε να βάλετε οποιαδήποτε εντομοαπωθητική κρέμα ή spray στα μωρά, προστατέψτε τα βάζοντας κουνουπιέρα στην κούνια τους ή το καρότσι τους. Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορείτε να βάλετε κάποιο εντομοαπωθητικό, αλλά όχι στα χεριά τους γιατί μπορεί να τα βάλουν στο στόμα. Αν φοβάστε την απευθείας επαφή με το δέρμα, ψεκάστε πάνω στα ρούχα τους. Φοράτε τους φαρδιά και ανοιχτόχρωμα ρούχα και, αν γίνεται, ρούχα που καλύπτουν μεγάλο μέρος του σώματος τους, π.χ. μακριά παντελονάκια.

Κάντε τους καθημερινά μπάνιο, ακόμα και δυο φορές την ημέρα για να απομακρύνετε τον ιδρώτα. Χρησιμοποιήστε εντομοαπωθητικά υγρά ή ταμπλέτες στο σπίτι όλο το 24ωρο και, αν έχετε μεγάλο πρόβλημα κουνουπιών, κάντε απεντόμωση. Χρησιμοποιήστε φυτικά εντομοαπωθητικά, όπως γλαστράκια με βασιλικό κλπ.

(πηγή: thebest.gr)

Ο θυμός είναι ένα «ύπουλο» συναίσθημα που φυσικά δεν είναι προνόμιο μόνο των μεγάλων.

Ο χαρακτηρισμός «ύπουλος» του αποδίδεται γιατί κρύβει άλλα συναισθήματά από πίσω του που δύσκολα γίνονται αντιληπτά απ΄την αρχή.

Πολλές φορές τα παιδιά σας καλούνται να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που δεν τους αρέσουν ή αναστατώνουν την καθημερινότητα τους. Λογικό λοιπόν να θυμώνουν και να εκφράζουν τη δυσαρέσκιά τους.

Εσείς από τη μεριά σας εκτός από το να τα καθησυχάζετε την ώρα που συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορείτε να μάθετε τα μικρά σας να αντιδρούν πιο ήρεμα.

•Είναι γνωστό ότι τα παιδιά, κυρίως στις πολύ μικρές ηλικίες, μιμούνται τις αντιδράσεις των γονιών τους. Επομένως, πρέπει πρώτα εσείς να είστε ψύχραιμοι και να αντιμετωπίζετε με ηρεμία καταστάσεις που προκαλούν ένταση και θυμό.

•Συμβαίνει επίσης συχνά τα μικρά παιδιά, να γκρινιάζουν γιατί πολύ απλά δεν είναι σε θέση να ζητήσουν κάποιες από τις ανάγκες τους, όπως πείνα, δίψα ή νύστα. Μάθετε λοιπόν να αποκρυπτογραφείτε τα παιδιά σας κι έτσι θα αποφύγετε τις άσκοπες γκρίνιες.

•Μην προσπαθήσετε να κάνετε το παιδί να σταματήσει την γκρίνια δίνοντάς του καραμέλες, ή διάφορες λιχουδιές. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνετε είναι να το επιβραβεύετε, κάτι που το παιδί αντιλαμβάνεται και θα το έχει και σαν μελλοντική τακτική.

•Αντιμετωπίστε το θυμό του παιδιού σας σαν να ήταν ενήλικας. Αφήστε το να ηρεμήσει, λέγοντάς του ότι θα μπορέσετε να μιλήσετε αφού σταματήσει. Τότε εξηγήστε του γιατί μία τέτοια συμπεριφορά δεν είναι σωστή.

•Βρείτε έναν τρόπο που τα βοηθούν να ηρεμούν. Είναι διαφορετικό σε κάθε παιδί κι εσείς καλείτε να το ανακαλύψετε. Άλλα παιδιά χρειάζονται λίγο χρόνο μόνα τους κι άλλα θέλουν συζήτηση.

Με την κατάλληλη ψυχραιμία από μέρους σας, τα παιδιά θα μάθουν να διαχειρίζονται το θυμό τους.

(πηγή: briefingnews.gr)