paidevo.gr

Γράφει η Γεωργία Κορδώνη*

Αύξηση των ωρών εργασίας SHUTTERSTOCK

Η εργασία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής ενός ανθρώπου. Πέρα από την κάλυψη των βιοποριστικών του αναγκών, το άτομο μέσα από την εργασία εξασφαλίζει την θέση του στην κοινωνία, αναπτύσσει τα ταλέντα και τις κλίσεις του, καλλιεργεί την ανθρώπινη επικοινωνία και χτίζει διαπροσωπικές σχέσεις.

Στην σύγχρονη όμως πραγματικότητα και οικονομία η εργασία δεν φαίνεται να εξυπηρετεί και τόσο αυτές τις ανάγκες. Αυτό που παρατηρούμε σήμερα είναι ανθρώπους να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να βγάλουν τα προς το ζην και να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Ανθρώπους εξαντλημένους, πιεσμένους και αγχωμένους. Από την άλλη τα ωράρια διευρύνονται συνεχώς τις καθημερινές, τα σαββατοκύριακα, αλλά και τα βράδια. Είναι πια σχεδόν σύνηθες το φαινόμενο οι εργαζόμενοι να ξεπερνούν τις 8 ώρες εργασίας σε καθημερινή βάση.

Μάλιστα σε χώρες της Ασίας, όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα έχει δημιουργηθεί συγκεκριμένος όρος για να περιγράψει τον θάνατο που προέρχεται λόγω υπερβολικής εργασίας.

Οι συνέπειες της πολύωρης εργασίας

Φυσικό επακόλουθο όλων αυτών είναι να επηρεάζεται η σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Το να βρει ο σημερινός εργαζόμενος χρόνο για να επισκεφτεί το γιατρό ή να κάνει εξετάσεις έχει αρχίσει να αποτελεί πολυτέλεια. Πόσο μάλλον το να φροντίσει για την ψυχική του υγεία!

Οι συνθήκες εργασίας σήμερα προκαλούν έντονη πίεση και στρες στους εργαζόμενους με αποτέλεσμα να παραμερίζουν την αξία που έχει η υγεία τους. Οι περισσότεροι όχι μόνο φτάνουν αλλά ξεπερνούν τα όρια τους, δουλεύοντας πολλές ώρες την ημέρα ή πηγαίνοντας στη δουλειά ακόμα και όταν είναι άρρωστοι. Για αυτό και ο κίνδυνος για την υγεία τους είναι αυξημένος.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η υπερβολική δουλειά κόστισε 745.194 ζωές το 2016, ενώ ταυτόχρονα σε πολλά εκατομμύρια ανέρχονται οι άνθρωποι που απομένουν με αναπηρίες, εξαιτίας νοσημάτων που σχετίζονται με την αυξημένη εργασία. Τονίζεται μάλιστα πως «Η εργασία επί 55 ή περισσότερες ώρες την εβδομάδα συνιστά σοβαρή απειλή για την υγεία», καθώς συνδέεται με αύξηση κατά 35% του κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο και κατά 17% του κινδύνου για ισχαιμική καρδιοπάθεια. Η πανδημία ήταν ακόμη ένας παράγοντας που συντέλεσε σε αυτό, καθώς οι υπερωρίες από άτομα που εργάζονταν από το σπίτι ήταν συχνές.

Παράλληλα αυξημένος είναι και ο κίνδυνος για την ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τα τελευταία χρόνια οι ερευνητές έχουν αρχίσει να συνδέουν την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών με τα προβλήματα στον εργασιακό χώρο. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πάνω από 300 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από κατάθλιψη και ψυχικές διαταραχές που σχετίζονται με την εργασία τους. Άλλα προβλήματα ψυχολογικής φύσεως, που είναι πιθανό να κάνουν την εμφάνιση τους είναι το αυξημένο άγχος, η κατάθλιψη, η συναισθηματική κόπωση και η απώλεια κινήτρων. Επιπρόσθετα το στρες λόγω της εργασίας έχει βλαβερές επιπτώσεις στη διατροφή οδηγώντας τα άτομα στην υπερβολική κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών.

Η δουλειά τα Σαββατοκύριακα συνδέεται με περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης σε άνδρες και γυναίκες, ενώ οι γυναίκες που δουλεύουν πάνω από 55 ώρες εβδομαδιαίως έχουν χειρότερη ψυχική υγεία από τους άντρες καθώς συνήθως επιβαρύνονται και με τον χρόνο που πρέπει να ασχοληθούν με τις δουλειές του σπιτιού. Μια ακόμη παράμετρος είναι ότι τα ωράρια εργασίας δεν συμπίπτουν με τις ώρες λειτουργίας των σχολείων και των βρεφονηπιακών σταθμών, κάτι που αυξάνει ακόμη περισσότερο το στρες των εργαζόμενων γονέων.

Τα πιο κοινά σημάδια που δείχνουν ότι η υγεία του εργαζομένου βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της αυξημένης εργασίας είναι η κόπωση, η έλλειψη ενέργειας, η αϋπνία, η κακοδιαθεσία, η απώλεια ή πρόσληψη βάρους, το ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα και τα παράπονα της οικογένειας ή των φίλων.

Όλες αυτές οι παρατηρήσεις των ερευνητών είναι πιο εύστοχες και χρήσιμες από ποτέ με αφορμή την συζήτηση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η οποία είναι σε εξέλιξη. Η συμπίεση των ωρών εργασίας από 5 σε 4 μέρες θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των ωρών εργασίας ημερησίως, κάτι που θα πλήξει τόσο τη σωματική, όσο και τη ψυχική υγεία του ατόμου.

Η αξία του ελεύθερου χρόνου

Ο εργαζόμενος για να μπορεί να είναι δημιουργικός, παραγωγικός και να βοηθάει την επιχείρηση, που εργάζεται να είναι αποδοτική, πρέπει να μπορεί να συνδυάσει μαζί με την εργασία τον ελεύθερο χρόνο και την ξεκούραση. Ο ελεύθερος χρόνος που ο καθένας αφιερώνει στον εαυτό του είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες για τη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής υγείας.

Ο χρόνος εκτός δουλειάς είναι πολύτιμος για τον κάθε άνθρωπο. Το άτομο στον ελεύθερο χρόνο του εκτός της διασκέδασης και της χαλάρωσης μπορεί να ασχοληθεί με κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα. Μπορεί να κοινωνικοποιηθεί, να ανταλλάσσει απόψεις, να γίνει ενεργό μέλος της κοινωνίας, να επικεντρωθεί στον εαυτό του, να βελτιωθεί σαν άνθρωπος, να φτιάξει τις σχέσεις του με τους γύρω του και να ανασυγκροτήσει τις σκέψεις. Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος που αφιερώνει την μίση και παραπάνω μέρα του στην εργασία να τα κάνει όλα αυτά. Πως να αφιερώσει χρόνο στις σκέψεις, στα συναισθήματα, στον εαυτό του, στους φίλους και την οικογένεια του;

Ένας εξαντλημένος άνθρωπος αργά η γρήγορα δεν θα μπορεί να προσφέρει αποτελεσματικά στην δουλειά του. Δεν θα μπορεί να προσφέρει στην οικογένεια του. Δεν θα έχει χρόνο να ξεκουραστεί, να ψυχαγωγηθεί και να διασκεδάσει. Δεν θα μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία γενικότερα. Οι κοινωνίες χρειάζονται ολοκληρωμένα ενεργά μέλη και όχι εξαντλημένους ανθρώπους.

Από την ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής δεν έχει να ωφεληθεί μόνο ο ίδιος ο εργαζόμενος, αλλά ολόκληρη η κοινωνία. Αντίστοιχα η εργασιακή εξουθένωση δεν θα βλάψει μόνο το άτομο, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία σε βάθος χρόνου!

-.-

*Η Γεωργία Κορδώνη είναι Ψυχολόγος, Απόφοιτος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Εκπαιδευόμενη Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια

(Πηγή: news247.gr)

Ιστοί αράχνης στην Αυστραλία – REUTERS

Πελώριοι ιστοί αράχνης που εκτείνονται σε δέντρα και μάντρες έχουν σχηματιστεί κοντά σε περιοχές της Αυστραλίας που επλήγησαν πρόσφατα από πλημμύρες.

Κάτοικοι στην περιοχή Γκίπσλαντ της Βικτώρια λένε ότι τα «πέπλα ιστού», που μοιάζουν με μια τεράστια γάζα, εμφανίστηκαν μετά από αρκετές μέρες έντονων βροχών.

Σε ένα σημείο, ένας ιστός αράχνης εκτεινόταν περισσότερο από ένα χιλιόμετρο σε μήκος.

Οι ειδικοί λένε ότι οι ιστοί αραχνών που μοιάζουν με πέπλα δημιουργούνται από μια τακτική επιβίωσης γνωστή ως «μπαλόνι», όπου οι αράχνες υφαίνουν μετάξι για να ανέβουν σε υψηλότερο έδαφος.

Ο Δρ. Κεν Ουόκερ, ερευνητής εντόμων από τα Μουσεία Βικτώρια, είπε ότι είναι πιθανό εκατομμύρια αράχνες να έχουν ρίξει ιστό στα γύρω δέντρα.

«Οι αράχνες που ζουν στο έδαφος πρέπει να ανέβουν πολύ γρήγορα πάνω από αυτό. Το μετάξι αγκιστρώνεται και πιάνει τη βλάστηση και μπορούν να ξεφύγουν», λέει στην εφημερίδα The Age.

Μια τοπική σύμβουλος, η Κάρολιν Κρόσλεϊ, είπε ότι είχε πάει σε ένα ανάχωμα λίμνης τη Δευτέρα το απόγευμα για να ελέγξει για ζημιές από πλημμύρες, όταν αντίκρισε το φαινόμενο. Η κ. Κρόσλεϊ είπε ότι είχε δει κάτι αντίστοιχο παλαιότερα, αλλά όχι σε τόσο μεγάλη κλίμακα.

Μια εικόνα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνει την κόκκινη και μαύρη αράχνη κοντά σε υγρότοπους στο Λόνγκφορντ, Βικτώρια. – REUTERS

«Δεν ήταν τρομακτικό, ήταν όμορφο. Απλώς όλα είχαν καλυφθεί από αυτό το πανέμορφο πέπλο ιστού, όλα τα δέντρα και οι φράκτες», λέει στο BBC.

Οι ιστοί έχουν σχηματίσει ένα ενιαίο πλέγμα και πάνω του υπάρχουν  μικροσκοπικές αράχνες.

«Το γεγονός ότι δεν έσπασε είναι τρομερό – ήταν σαν αυτές οι αράχνες να είχαν συντονιστεί για να δημιουργήσουν αυτήν την απίστευτη εγκατάσταση», λέει.

Οι ευαίσθητοι ιστοί αναμένεται να διαλυθούν αργότερα αυτήν την εβδομάδα.

Οι ντόπιοι δήλωσαν ότι το αιθέριο θέαμα ήταν όμορφο μετά από τις καταστροφικές καιρικές συνθήκες των προηγούμενων ημερών.

Δυνατές βροχές και ισχυροί άνεμοι έπληξαν μεγάλα τμήματα της Βικτώριας, προκαλώντας πλημμύρες και εκτεταμένες ζημιές την προηγούμενη εβδομάδα. Επίσης, δύο άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί στα αυτοκίνητά τους.

Οι αρχές χαρακτήρισαν την καταιγίδα ως καταστροφή, ενώ εκατοντάδες σπίτια στην πολιτεία παραμένουν χωρίς ρεύμα.

(Πηγή: huffingtonpost.gr με πληροφορίες από BBC – Guardian)

Η παγκόσμια θέρμανση επηρεάζει την Αρκτική περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του πλανήτη.

Οι προσπάθειες αντιστροφής της παγκόσμιας θέρμανσης μπορεί να έχει ήδη περάσει ένα μη αναστρέψιμο σημείο, προειδοποίησε ο επιστήμονας που ηγήθηκε της μεγαλύτερης αποστολής στην Αρκτική.

Παρουσιάζοντας τα πρώτα ευρήματα της μεγαλύτερης αποστολής στον κόσμο στον Βόρειο Πόλο, στην οποία συμμετείχαν 300 επιστήμονες από είκοσι χώρες, ο Μάρκους Ρεξ αποκάλυψε πως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο πάγος της Αρκτικής υποχωρεί γρηγορότερα από ποτέ.

«Η εξαφάνιση του καλοκαιρινού πάγου από τη θάλασσα της Αρκτικής είναι μία από τις πρώτες νάρκες σε αυτό το ναρκοπέδιο, ένα από τα πρώτα που καταλάβαμε ότι ο πλανήτης ωθείται προς την υπερθέρμανση», δήλωσε Μάρκους Ρεξ χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της αποστολής στο Βερολίνο.

Ο Αρκτικός Ωκεανός πεθαίνει

Η εξερευνητική αποστολή ύψους 165 εκατομμυρίων δολαρίων επέστρεψε στη Γερμανία τον Οκτώβριο μετά από 389 ημέρες παραμονής στην Αρκτική, φέρνοντας πίσω καταστροφικές αποδείξεις για έναν Αρκτικό Ωκεανό που πεθαίνει και προειδοποιήσεις για καλοκαίρια χωρίς πάγο σε λίγες δεκαετίες. Επίσης, η αποστολή επέστρεψε με 150 terabyte δεδομένων και περισσότερα από 1.000 δείγματα πάγου.

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής περιλάμβαναν στοιχεία για την ατμόσφαιρα, τον ωκεανό, τον θαλάσσιο πάγο και τα οικοσυστήματα.

Ο Μάρκους Ρεξ είπε πως οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο πάγος του Αρκτικού Ωκεανού υποχώρησε «γρηγορότερα την άνοιξη του 2020 από ό, τι από την αρχή καταγραφής των σχετικών δεδομένων» και ότι «η εξάπλωση του θαλάσσιου πάγου το καλοκαίρι ήταν μόλις η μισή σε σχέση με τη μεγαλύτερη εξάπλωσή της πριν από δεκαετίες».

Ο πάγος είχε μόλις το μισό πάχος και οι θερμοκρασίες ήταν 10 βαθμοί υψηλότερες από ό, τι κατά τη διάρκεια της αποστολής Fram που πραγματοποιήθηκε από τους εξερευνητές και επιστήμονες Fridtjof Nansen και Hjalmar Johansen το 1890.

Λόγω της μικρότερης επιφάνειας του θαλάσσιου πάγου, ο ωκεανός μπόρεσε να απορροφήσει περισσότερη θερμότητα το καλοκαίρι, και με τη σειρά του ότι ο σχηματισμός φύλλων πάγου το φθινόπωρο ήταν πιο αργός από το συνηθισμένο.

«Μόνο η αξιολόγηση τα επόμενα χρόνια θα μας επιτρέψει να αποφασίσουμε αν μπορούμε ακόμα να σώσουμε τον θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής όλο το χρόνο μέσω ισχυρής προστασίας του κλίματος ή εάν έχουμε ήδη περάσει αυτό το σημαντικό σημείο ανατροπής στο κλιματικό σύστημα», πρόσθεσε ο Ρεξ, προτρέποντας σε άμεση δράση για να σταματήσει η υπερθέρμανση.

Η Στεφανί Αρντ, η οποία ειδικεύεται στη φυσική του θαλάσσιου πάγου, δήλωσε ότι ήταν «οδυνηρό να γνωρίζουμε ότι είμαστε πιθανώς η τελευταία γενιά που μπορεί να βιώσει μια Αρκτική που εξακολουθεί να έχει κάλυμμα θαλάσσιου πάγου το καλοκαίρι».

«Αυτό το κάλυμμα θαλάσσιου πάγου συρρικνώνεται σταδιακά και είναι ένας σημαντικός χώρος διαβίωσης για πολικές αρκούδες», δήλωσε η Αρντ, υπενθυμίζοντας ότι ανάλογες παρατηρήσεις καταγράφονται για τη φώκια και άλλα άγρια ζώα στον πολικό βιότοπο.

Για τη διεξαγωγή της έρευνας, τέσσερις τοποθεσίες παρατήρησης δημιουργήθηκαν στον θαλάσσιο πάγο σε ακτίνα έως 40 χιλιομέτρων γύρω από το πλοίο Polarstern της αποστολής.

Μεταξύ των δεδομένων που συλλέχθηκαν ήταν δείγματα νερού από τον πάγο για τη μελέτη πλαγκτόν και βακτηρίων φυτών και καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του θαλάσσιου οικοσυστήματος υπό ακραίες συνθήκες.

Περισσότερες από 100 παράμετροι μετρήθηκαν σχεδόν συνεχώς καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους.

Ο πλούτος των πληροφοριών που συλλέχθηκαν θα τροφοδοτήσει την ανάπτυξη μοντέλων που θα βοηθήσουν στην πρόβλεψη του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να είναι κύματα θερμότητας, οι ισχυρές βροχές ή οι καταιγίδες σε 20, 50 ή 100 χρόνια.

(Πηγή: in.gr)

REUTERS/EDUARDO MUNOZ

Σχεδόν το σύνολο των δυτικών ΗΠΑ τέθηκε αυτήν την εβδομάδα σε «κατάσταση συναγερμού» λόγω ενός ιδιαιτέρως πρώιμου κύματος ζέστης, με θερμοκρασίες που θα μπορούσαν να φθάσουν κατά τόπους τους 50 βαθμούς Κελσίου.

«Ένα κύμα καύσωνα παρατεταμένο και δυνητικά ρεκόρ βρίσκεται σε εξέλιξη στις δυτικές ΗΠΑ» και αφορά συνολικά περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους, προειδοποίησε η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία των ΗΠΑ. Η κορύφωση της θερμοκρασίας θα ποικίλλει, ανάλογα με τις περιοχές, «όμως η τάση είναι σίγουρα πάνω από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα ή ακόμη και εξαιρετικά υψηλότερη» και το φαινόμενο θα διαρκέσει τουλάχιστον έως το Σαββατοκύριακο, συμπληρώνουν οι ειδικοί.

Κατά μέσο όρο, οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες κατά περίπου 11 βαθμούς Κελσίου από τους εποχικούς μέσους όρους και αυτό συμβαίνει κυρίως στις άνυδρες ζώνες και τις ερήμους της Αριζόνας και της Νεβάδας, όπου θα μπορούσαν να καταγραφούν ρεκόρ.

Η πόλη Φοίνιξ, για παράδειγμα, κατέγραψε χθες θερμοκρασία 46 βαθμών Κελσίου, με τον υδράργυρο ενδεχομένως να αγγίξει τους 48 βαθμούς Κελσίου στο τέλος της εβδομάδας, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες να παραμένουν κατά τη διάρκεια της νύχτας πάνω από τους 30 βαθμούς Κελσίου.

Τέτοιες συνθήκες είναι «σπάνιες, επικίνδυνες και θανατηφόρες», προειδοποιούν οι ειδικοί.

Στη γειτονική πολιτεία της Νεβάδας, το Λας Βέγκας κινδυνεύει να καταρρίψει το ρεκόρ ζέστης, που είχε καταγραφεί το 1940, όπου τα θερμόμετρα θα μπορούσαν να δείξουν πάνω από 46,5 βαθμούς Κελσίου αύριο. Ένα επεισόδιο τόσο ακραίο και παρατεταμένο που δεν έχει καταγραφεί σε αυτήν την περιοχή από τις αρχές του καλοκαιριού του 2013, σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ.

Το παγκόσμιο ρεκόρ θερμοκρασίας έχει επισήμως καταγραφεί στις 10 Ιουλίου του 1913, όχι μακριά από το Λας Βέγκας, στην καλιφορνέζικη πλευρά της Κοιλάδας του Θανάτου: 56,7 βαθμοί Κελσίου.

Εκτός του υγειονομικού αντίκτυπου του καύσωνα, οι αρχές φοβούνται επίσης για τις επιπτώσεις της ακραίας ζέστης στην πρόκληση δασικών πυρκαγιών, ιδιαιτέρως πρώιμων και εντόνων φέτος, που θα επιδεινωθούν από τη χρόνια ξηρασία που μαστίζει τις δυτικές ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία των κυβερνητικών υπηρεσιών, το 88% της περιοχής βρίσκεται σε κατάσταση ξηρασίας, μεταξύ άλλων το σύνολο της Καλιφόρνιας, του Όρεγκον, της Γιούτας και της Νεβάδας.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Γράφει ο Γιάννης Θ. Διαμαντής

Πηγή: Martin Godwin/The Guardian

Στον κόσμο αυτό, τα παιδιά δεν έρχονται από μόνα τους.

Η επιστήμη έχει κάνει άλματα, αλλά ευτυχώς δεν έχει έρθει (ακόμα) η στιγμή που τα παιδιά θα βγαίνουν το ένα μετά το άλλο από τη γραμμή βιογενετικής παραγωγής κάποιου εργοστασίου.

Ευτυχώς ακόμα, για να έρθει ένα παιδί απαιτείται η ελεύθερη απόφαση της γυναίκας που θα το γεννήσει.

Ο εκ των ουκ άνευ παράγοντας για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί είναι η οικογένεια, διγονεϊκή ή μονογονεϊκή.

Όπως αναφέρει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που από τον Δεκέμβριο του 1992 αποτελεί νόμο του ελληνικού κράτους , «η οικογένεια όντας η θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και το φυσικό περιβάλλον για την ανάπτυξη και την ευημερία όλων των μελών της, και ιδιαίτερα των παιδιών, πρέπει να έχει την προστασία και την υποστήριξη που χρειάζεται για να μπορέσει να διαδραματίσει πληρέστερα το ρόλο της στην κοινότητα».

Eίναι γεγονός ότι η Ελλάδα, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υπογεννητικότητας με το ποσοστό γεννήσεων να καταγράφει αξιοσημείωτη πτώση.

Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής (Eurostat) για κάθε γυναίκα πολίτη αντιστοιχούν 1,55 παιδιά, ενώ σε κάποιες χώρες, ανάμεσα στις οποίες ανήκει και η Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό είναι 1,25.

Η υπογονιμότητα ανδρών και γυναικών αποτελεί όντως έναν σοβαρό λόγο, δεν είναι όμως ο μόνος.

Στο μυαλό εκατομμυρίων νέων στην Ευρώπη, η δημιουργία οικογένειας, έχει πάψει να αποτελεί προτεραιότητα. Και πως να είναι γι’ αυτούς προτεραιότητα όταν ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό τους συνεχίζει να ζει με τους γονείς του.

Για την Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά υψηλό. Το 2019 το 69,4% των ανθρώπων ηλικίας 18 -34 συνέχιζαν να ζουν με τους γονείς τους. Στους άνδρες μάλιστα το ποσοστό αυτό φτάνει στο 77,1% , ενώ στις γυναίκες στο 61.8%.

Σίγουρα στα απρόσμενα υψηλά αυτά ποσοστά παίζει ρόλο και η δομή της ελληνικής οικογένειας και ο τρόπος που οι περισσότερες ελληνίδες μάνες ανατρέφουν τα βλασταριά τους.

Όμως δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε αυτές τις αιτιάσεις, που πολλές φορές συμπυκνώνονται με το περιπαικτικό μότο «ζακέτα να πάρεις», να σκεπάσουν μια σκληρότατη πραγματικότητα.

Το γεγονός ότι όσοι νέοι έχουν την τύχη να μην είναι άνεργοι έχουν την εξαιρετικά μεγάλη ατυχία να εργάζονται υπέρμετρα πολλές ώρες για εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς.

Οι νέοι συνεχίζουν να ζουν με τους γονείς τους ,γιατί η κοινωνία στην οποία ζουν και εργάζονται δεν τους προσφέρει τα απαραίτητα ώστε να δημιουργήσουν το δικό τους σπίτι και αν το επιλέξουν τη δική τους οικογένεια.

Πώς λοιπόν τούς ζητάμε να αποκτήσουν παιδιά όταν οικονομικά, με μισθούς – χαρτζιλίκια, συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται οι ίδιοι ως παιδιά;

Σίγουρα ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν και εκείνοι που έχοντας βολευτεί στην κατάσταση αυτή, προτιμούν να απολαύσουν τη θαλπωρή του οικογενειακού σπιτιού και της σύνταξης των γονιών τους. Δικαίωμά τους. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες χιλιάδες νέοι της ηλικιακής ομάδας  18 -34, που αν είχαν τη δυνατότητα, θα εγκατέλειπαν το παιδικό τους δωμάτιο και τη συγκατοίκηση με τους γονείς τους εν μία νυκτί.

Ακόμα όμως και για εκείνους που στην επαγγελματική τους πορεία διαφαίνεται ένα οικονομικά καλύτερο αύριο, το πρόβλημα είναι ότι σπάνια η άνοδος στη μισθολογική κλίμακα δεν αντιστοιχεί και σε ραγδαία άνοδο των ωρών εργασίας, με αποτέλεσμα η προσωπική – οικογενειακή ζωή να καταρρέει κάτω από το βάρος της επαγγελματικής ζωής.

Από ποιους λοιπόν ακριβώς ζητάμε να «βάλουν πλάτη» στην υπογεννητικότητα;

Από ανθρώπους που δεν μπορούν να συντηρήσουν καλά ούτε τους εαυτούς τους και από ανθρώπους που αν και βγάζουν αρκετά λεφτά για να δημιουργήσουν ένα όμορφο σπίτι, έχουν ελάχιστο χρόνο για να το δουν.

Η υπογεννητικότητα είναι όντως ένα σοβαρό πρόβλημα και η εικόνα μιας κοινωνίας εκατοντάδων χιλιάδων γερόντων και ελάχιστων παιδιών μόνο αισιόδοξη δεν είναι.

Γιατί όμως μας φαίνεται πιο αισιόδοξη η εικόνα μιας κοινωνίας, που οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν μέσα από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που τους στέλνουν οι νταντάδες και οι babysitter στο Viber και το WhatsApp;

(Πηγή: in.gr)

Μητέρα δύο δίδυμων παιδιών επτά χρονών , μένει στο ΚΥΤ Σάμου εδώ και πολλούς μήνες. Το ένα της παιδί αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά  θέματα.

Ιατρική γνωμάτευση της παιδιάτρου του Νοσοκομείου Σάμου για «άμεση εκτίμηση από παιδοψυχίατρο σε Γ.Ν.Παίδων στην ενδοχώρα», στις 11/5/2021.Τη γνωρίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ,η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στη Σάμο και βέβαια η Διοίκηση του ΚΥΤ όπως μας ανέφερε  η ίδια.

Στις 11/6/2021 της κοινοποιείται απορριπτική  στο μεταγενέστερο αίτημά της για άσυλο, παίρνει τα παιδιά της και κατευθύνεται στο βουνό με σκοπό την αυτοκτονία . Συλλαμβάνεται και μαζί με τα δυο παιδια της  κρατείται, όπως μας λέει, σε κοντέινερ της αστυνομίας για ενα εικοσιτετράωρο.

Το άρρωστο παιδί  παθαίνει κρίση εκεί και  μεταφέρονται  όλοι  επειγόντως στο Νοσοκομείο Σάμου.

Δεν υπάρχει τρόπος μεταφοράς τους στην Αθήνα για να νοσηλευτούν. Έχει λέει απορριπτική και δεν υπάρχουν χρήματα για την μεταφορά, τη στέγαση, την  περίθαλψή τους.

Δεν έχουν κανένα δικαίωμα .

Αν αυτό δεν είναι απάνθρωπο, ντροπιαστικό, εξευτελιστικό τότε τι είναι μεταναστευτική πολιτική;

Από 11/5/2021 εκλιπαρεί απεγνωσμένα για μεταφορά σε ειδικό γιατρό, όπως της συστήθηκε.

Ποιος ευθύνεται για όλο αυτό και τόσα άλλα που ποτέ δεν θα μάθουμε;

Εγκλήματα που κάποτε θα λέμε ότι δεν ξέραμε πως συνέβαιναν δίπλα μας.

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ – ΣΑΜΟΣ

(Πηγή: samospress.gr)

Ένα απίστευτο περιστατικό συνέβη στις ΗΠΑ, με πρωταγωνιστή έναν δύτη και μία… φάλαινα.

O Michael Packard είχε πάει για κατάδυση όταν ξαφνικά βρέθηκε στο… στόμα μιας μεγάπτερης φάλαινας.

Ο Michael, ο οποίος εργάζεται εδώ και 40 χρόνια ως αλιέας αστακών, είχε βουτήξει στο ακρωτήριο Cape Cod στο Προβινστάουν της Μασαχουσέτης και μόλις έπεσε στο νερό, ένιωσε «ένα τεράστιο χτύπημα και όλα σκοτείνιασαν» όπως περιγράφει ο ίδιος.

Η μεγάπτερη φάλαινα μπορεί να φτάσει έως και τα 50 πόδια (15 μέτρα) και ζυγίζουν περίπου 36 τόνους.

Νόμιζε ότι είχε δεχτεί επίθεση από έναν από τους μεγάλους λευκούς καρχαρίες που κολυμπούν στην περιοχή, «και τότε κοίταξα γύρω και συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχαν δόντια»

«Και μετά συνειδητοποίησα: Θεέ μου, είμαι στο στόμα μιας φάλαινας και προσπαθεί να με καταπιεί. Αυτό είναι, θα πεθάνω».

Ο 56χρονος, πρόλαβε να σκεφτεί μόνο τη γυναίκα και τα δύο του αγόρια, ηλικίας 12 και 15 ετών, τα 30-40 δευτερόλεπτα που έμεινε στο στόμα του κήτους, πριν αυτό τον… φτύσει, αφήνοντάς τον μόλις με ένα μετατοπισμένο γόνατο.

«Ξαφνικά, ανέβηκε στην επιφάνεια της θάλασσας και άρχισε να κουνάει το κεφάλι της. Απλώς με πέταξε στον αέρα και «προσγειώθηκα» στο νερό. Ήμουν ελεύθερος και επέπλεα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω», περιέγραψε.

(Πηγή: in.gr)

Ένα γιγαντιαίο αστέρι που ονομάζεται VVV-WIT-08 παρουσίασε μια ομαλή, έκλειψη. H ελάχιστη φωτεινότητα σημειώθηκε τον Απρίλιο του 2012 και η συνολική διάρκεια του συμβάντος ήταν μερικές εκατοντάδες ημέρες, σύμφωνα με μια ανάλυση δεδομένων από τις μεταβλητές VISTA στην έρευνα Via Lactea (VVV), ένα έργο που χρησιμοποιεί το βρετανικό τηλεσκόπιο VISTA στη Χιλή και το οποίο λειτουργεί από ESO.

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας, σε απόσταση μεγαλύτερη των 25.000 ετών φωτός από τη Γη, ένα γιγάντιο άστρο που φαίνεται να αυξομειώνει δραματικά τη φωτεινότητα του. Το άστρο με την ονομασία VVV-WIT-08 μείωσε για άγνωστο λόγο τη λαμπρότητα του κατά περίπου 97%, με αποτέλεσμα σχεδόν να εξαφανιστεί από τον ουρανό, τόσο στο ορατό όσο και στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, αλλά μετά από μερικούς μήνες επανήλθε στο προηγούμενο φως του. Μολονότι πολλά άστρα μεταβάλλουν τη φωτεινότητα τους, είτε επειδή πάλλονται είτε επειδή σκιάζονται πρόσκαιρα από κάποιο άλλο παρεμβαλλόμενο άστρο, είναι πάρα πολύ σπάνιο ένα άστρο να γίνει τόσο αχνό για μια παρατεταμένη περίοδο αρκετών μηνών και μετά να ανακτήσει την προηγούμενη φωτεινότητα του.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Πολωνία και τη Χιλή, με επικεφαλής το δρα Λάι Σμιθ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, έκαναν την ανακάλυψη με τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή και τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.

Μια εκτίμηση, όπως είπαν, είναι ότι το εν λόγω ασυνήθιστο άστρο ανήκει σε μια νέα κατηγορία διπλών αστρικών συστημάτων, στα οποία υπάρχει ένα γιγάντιο άστρο 100 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο, το οποίο σκιάζεται κάθε λίγες δεκαετίες από ένα μέχρι στιγμής αόρατο και απροσδιόριστο σύντροφο (μάλλον είτε άλλο άστρο, είτε μεγάλο πλανήτη σε τροχιά). Έτσι το γιγάντιο άστρο υφίσταται περιοδική έκλειψη από το συνοδό του.

Είναι πάντως αξιοσημείωτη -και ανοικτή σε ερμηνείες- η δήλωση του αστρονόμου δρος Σεργκέι Κοπόσοφ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου: «Είναι εντυπωσιακό ότι παρατηρήσαμε ένα σκούρο, μεγάλο και επίμηκες αντικείμενο να περνάει ανάμεσα σε μας και στο μακρινό άστρο και μπορούμε μόνο εικασίες να κάνουμε για την προέλευση του».

(Πηγή: enikos.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ωστόσο, τα παιδιά είναι πολύ πιθανότερο να είναι ασυμπτωματική και επιπλέον η φάση μεταδοτικότητας τους φαίνεται να διαρκεί λιγότερο

Ο οργανισμός των παιδιών με Covid-19 περιέχει παρόμοια ποσότητα (ιικό φορτίο) του κοροναϊού με τους ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Αυτό πιθανώς σημαίνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι τα παιδιά είναι εξίσου μεταδοτικά όσο οι μεγάλοι, όταν μολυνθούν από τον ιό SARS-CoV-2.

Από την άλλη όμως, τα παιδιά είναι πολύ πιθανότερο να είναι ασυμπτωματική και επιπλέον η φάση μεταδοτικότητας τους φαίνεται να διαρκεί λιγότερο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια λοιμωξιολογίας Έλεν Τσου του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό παιδιατρικό περιοδικό «JAMA Pediatrics», ανέλυσαν στοιχεία για 555 άτομα διαγνωσμένα με κοροναϊό, εκ των οποίων 123 ήταν κάτω των 18 ετών και οι υπόλοιποι ενήλικες.

Χωρίς συμπτώματα ήταν το 38% των παιδιών και το 7% των ενηλίκων. Επιπλέον, τα συμπωματικά παιδιά είχαν κατά μέσο όρο δύο το πολύ συμπτώματα (συνήθως καταρροή, πυρετό ή βήχα), ενώ οι μεγάλοι τέσσερα ή περισσότερα (πιο συχνά πονοκέφαλο, βήχα, κόπωση και μυϊκούς πόνους).

Όμως, είτε είχαν συμπτώματα ή όχι, τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες βρέθηκαν να έχουν στη μύτη και στο λαιμό τους παρόμοια επίπεδα του κοροναϊού, όπως έδειξαν τα μοριακά τεστ PCR. Αυτό, κατά τους ερευνητές, υποδηλώνει ότι τα παιδιά είναι πιθανότατα εξίσου πιθανό να μεταδώσουν τον ιό σε άλλους.

«Τα παιδιά με συμπτώματα έχουν τόσο πολύ κοροναϊό όσο οι ενήλικες με συμπτώματα, ενώ τα παιδιά χωρίς συμπτώματα έχουν τόσο ιό όσο οι ενήλικες χωρίς συμπτώματα», σύμφωνα με τη δρα Τσου. «Γενικότερα βρήκαμε ότι οι άνθρωποι με συμπτώματα έχουν υψηλότερα επίπεδα του κοροναϊού από ό,τι οι άνθρωποι χωρίς συμπτώματα. Όμως, είτε κάποιος έχει συμπτώματα είτε όχι, το ιικό φορτίο είναι ίδιο για ένα παιδί και για ένα ενήλικα», πρόσθεσε.

Στη διάρκεια μεγάλου μέρους της πανδημίας οι ενήλικες θεωρούνταν ότι βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν πιο σοβαρά από την Covid-19 (αυτό συνεχίζει να ισχύει μέχρι σήμερα) και επίσης ότι είναι πιο μεταδοτικοί σε σχέση με τα παιδιά. Αυτό το τελευταίο έχει αρχίζει να αλλάζει, όπως δείχνει και η νέα έρευνα, πιθανώς μετά την εμφάνιση νέων πιο μεταδοτικών παραλλαγών του κορονοϊού. Ενδεικτικά, από τις αρχές Μαΐου φέτος, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα παιδιά αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο των νέων κρουσμάτων, ποσοστό υψηλότερο από ό,τι πέρυσι.

Όμως, σύμφωνα με την Τσου, «τα παιδιά πιθανώς είναι μεταδοτικά για μικρότερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με τους ενήλικες και έτσι, σε επίπεδο πληθυσμού, είναι λιγότερο πιθανό να περάσουν τον κοροναϊό σε άλλους, σε σύγκριση με τους ενήλικες».

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Shutterstock

Από την πρώτη στιγμή που ο κορωνοϊός έκανε την εμφάνιση του εκτός από την δεδομένη αερόβια μετάδοση του θεωρήθηκε αυξημένος ο κίνδυνος μετάδοσης του και από κάθε είδους επιφάνειες. Πραγματοποιήθηκαν μάλιστα πολλές μελέτες στις οποίες καταγραφόταν η σχέση του κορωνοϊού με τις επιφάνειες που ο άνθρωπος έρχεται πιο συχνά σε επαφή στην καθημερινότητα του όπως τραπέζια, αντικείμενα στα μέσα μαζική μεταφοράς (καθίσματα, χερούλια κλπ), υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, πόμολα, ανελκυστήρες, κρεβάτια κ.α. Διαπιστώθηκε ότι ο κορωνοϊός παραμένει ζωντανός και ενεργός σε πολλές επιφάνειες και μάλιστα για αρκετές μέρες. Για αυτό και η προσοχή στο τι ακουμπάμε και οι απολυμάνσεις έχουν γίνει μέρος της ζωής μας.

Ομάδα επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο αποφάσισε να διερευνήσει το επίπεδο της μεταδοτικότητας του κορωνοϊού από τις επιφάνειες στον άνθρωπο. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Microbiome» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα ευρήματα της έρευνας τους δείχνουν ότι οι πιθανότητες μετάδοσης του κορωνοϊού στον άνθρωπο από κάποια επιφάνεια είναι πολύ μικρή και ο πραγματικός κίνδυνος παραμένει η μετάδοση από τον αέρα.

Οι ερευνητές πήραν δείγματα από επιφάνειες σε δωμάτια νοσοκομείων στα οποία νοσηλεύονταν ασθενείς με COVID. Ελήφθησαν δείγματα από το κρεβάτι, το πάτωμα και τα αντικείμενα που ακουμπούσαν τόσο οι ασθενείς όσο και οι γιατροί και οι νοσηλευτές.

Οι ερευνητές αρχικά πήραν δείγματα από όλες τις επιφάνειες που θα έρχονταν σε επαφή οι ασθενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό στο δωμάτιο όταν αυτό ήταν καθαρό πριν την έλευση ενός ασθενούς. Στην συνέχεια πήραν δείγματα του δωματίου όσο νοσηλευόταν σε αυτό ο ασθενής αλλά και αμέσως μετά την αποχώρηση του από αυτό. Διαπίστωσαν την παρουσία του κορωνοϊού μόλις στο 13% των δειγμάτων.

Το πιο σημαντικό εύρημα της μελέτης ήταν ότι κανένα μέλος του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που έμπαινε στο δωμάτιο και άγγιζε συχνά τις επικίνδυνες επιφάνειες δεν νόσησε. Αυτό σύμφωνα με τους ερευνητές σημαίνει ότι η μετάδοση του κορωνοϊού στον άνθρωπο από επιφάνειες είναι σπάνια και ότι αν κάποιος ακολουθεί τους κανόνες προσωπικής προστασίας πολύ δύσκολα θα μολυνθεί από την επαφή του με κάποια επιφάνεια.

Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης την σχέση του κορωνοϊού με τα βακτήρια που μοιράζεται τον χώρο στις διάφορες επιφάνειες από όπου προέκυψαν επίσης ενδιαφέροντα στοιχεία. Εντόπισαν ένα βακτήριο η παρουσία του οποίου έχει εντοπισθεί σε ασθενείς που έχουν μολυνθεί με τον κορωνοϊό και μάλιστα νοσούν βαριά.

«Αν και μοιάζει να ζούμε με τον κορωνοϊό πλέον εδώ και αρκετό καιρό γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα για την σχέση του με άλλα μικρόβια και υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Όσα περισσότερα γνωρίζουμε για το πώς ο κορωνοϊός αλληλεπιδρά με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τόσο καλύτερα θα κατανοήσουμε πώς μεταδίδεται και πώς να εμποδίσουμε αυτή την μετάδοση» αναφέρει η Σάρα Άλαρντ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Την Πέμπτη και την Παρασκευή κατέθεσαν οι γονείς του νεαροί σπουδαστή. Στην αίθουσα του Δικαστικού Μεγάρου περιέγραψαν τα βασανιστήρια που υπέστη το παιδί τους από ανθρώπους που πίστευε ότι είναι φίλοι του

Τη Δευτέρα θα συνεχιστεί η εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά στους βασανισμούς του Βαγγέλη Γιακουμάκη κατά το διάστημα φοίτησης στη Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων.

Η δίκη γίνεται σε δεύτερο βαθμό με κατηγορούμενους οκτώ συμφοιτητές του -οι περισσότεροι Κρητικοί- οι οποίοι πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης αλλά είχαν ασκήσει έφεση.

Την Πέμπτη και την Παρασκευή κατέθεσαν οι γονείς του νεαροί σπουδαστή. Στην αίθουσα του Δικαστικού Μεγάρου περιέγραψαν τα βασανιστήρια που υπέστη το παιδί τους από ανθρώπους που πίστευε ότι είναι φίλοι του. Η οικογένεια έμαθε τις σοκαριστικές λεπτομέρειες μετά την εξαφάνιση του Βαγγέλη και επί έξι χρόνια το μόνο που αναζητά είναι η δικαίωση της μνήμης του.

Χτυπήματα, καψόνια στο μπάνιο με διακοπή του νερού, χρώμα στο σαμπουάν, χλευασμοί.. Κλείσιμο στην ντουλάπα και άλλα.. Λεπτομέρειες που έγιναν γνωστές όταν ήταν ήδη αργά.

Δεν άντεξαν…

Συμφοιτητής του Βαγγέλη κατέθεσε όσα ο ίδιος γνώριζε και όσα είχε πληροφορηθεί ότι συμβαίνουν σε βάρος του νεαρού σπουδαστή. Στην κατάθεση αυτή οι γονείς και η αδελφή του δεν άντεξαν την περιγραφή και αποχώρησαν από την αίθουσα του δικαστηρίου.

Με τον Βαγγέλη, όπως είπε, έκαναν παρέα μερικούς μήνες.

Όπως μεταδίδει η ιστοσελίδα epirus-tv-news.gr, ο μάρτυρας αναφέρθηκε στο περιστατικό που τον είχαν κλειδώσει έξω από το δωμάτιο, στο κλείσιμό του στην ντουλάπα, ενώ ανέφερε πως τον είχε δει με τραυματισμένο το χέρι του από σπασμένο ποτήρι.

Μία φορά που είχαν βρεθεί για καφέ, ο Γιακουμάκης φέρεται να του είχε πει πως τα είχε βρει δύσκολα με τις παρέες του, σε τέτοιο μάλιστα σημείο που είχε σκεφτεί να πέσει από το παράθυρο.

Στην κατάθεσή του αναφέρθηκε και στο περιστατικό που ο Βαγγέλης Γιακουμάκης είχε συρθεί από έναν από τους κατηγορούμενους με μία σκισμένη μπλούζα από το διάδρομο στο δωμάτιό του, για μία απόσταση δυο περίπου μέτρων καθώς και σε ένα σημάδι στο λαιμό του.

Ο Βαγγέλης αναγκαζόταν, σύμφωνα με την κατάθεση, να κάνει μπάνιο στις 2 και 3 τα ξημερώματα γιατί του έκλειναν το νερό, ενώ απαντώντας σε ερώτηση για το πώς θα αισθανόταν ο ίδιος αν του συνέβαιναν ανάλογα περιστατικά, απάντησε πως θα στεναχωριόταν ως τα όρια της κατάθλιψης.

«Ο Βαγγέλης ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος και δεν είχα ακούσει ποτέ ότι είχε λάβει μέρος σε κάποια φασαρία» είπε σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ο συμφοιτητής του Γιακουμάκη, ενώ όταν ρωτήθηκε αν η συγκεκριμένη παρέα έκανε πλάκες και σε άλλα παιδιά απάντησε «νομίζω ναι», αλλά μικρότερης έντασης. «Σταμάτησαν και συνέχισαν με τον Βαγγέλη».

(Πηγή: in.gr)

Μεγάλο είναι το ποσοστό των ασυμπτωματικών ασθενών καθώς ο ένας στους δύο φορείς του ιού δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, κάνοντας ακόμα ευκολότερη την εξάπλωσή του

Από την αρχή της πανδημίας, οι ειδικοί είχαν προειδοποιήσει για τους ασυμπτωματικούς ασθενείς που μπορούν να μεταδίδουν τον ιό χωρίς οι ίδιοι να νοσούν. Τα τελευταία στοιχεία αποδεικνύουν ότι το ποσοστό αυτών των ασθενών είναι αρκετό μεγάλο, καθώς ένας στους δύο ασθενείς κορωνοϊού είναι ασυμπτωματικοί,  σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Τα στοιχεία της Βρετανικής Στατιστικής Υπηρεσίας είναι αποκαλυπτικά. Η έρευνα εξέτασε 10.οοο κατοίκους του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Δεκέμβριο μέχρι το Μάρτιο και τα στοιχεία αναφέρουν ότι το 53% όσων διαγνώστηκαν με κορωνοϊό δεν παρουσίασαν κάποιο από τα κοινά συμπτώματα, όπως ο βήχας ή ο πυρετός. Μάλιστα η ασυμπτωματική μετάδοση φαίνεται πως είναι πιο συχνή απ’ ότι θεωρούσαν οι επιστήμονες.

Σε όσους παρουσίασαν συμπτώματα της νόσου, το πιο σύνηθες σύμπτωμα ήταν η κόπωση και ακολουθούν ο πονοκέφαλος και ο βήχας. Παρόλα αυτά, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας έχει συμπεριλάβει μόνο τον πυρετό, τον συνεχή βήχα και την απώλεια γεύσης και όσφρησης ως ενδεικτικά συμπτώματα της νόσου. Το 18% των ασθενών μάλιστα ανέφεραν την απώλεια της όσφρησης και της γεύσης ως το μόνο τους σύμπτωμα.

Η βρετανή στατιστικολόγος Sarah Crofts τόνισε τη σημασία της συνεχούς διερέυνησης των συμπτωμάτων: «Είναι  καθοριστικής σημασίας να συνεχίσουμε να μετράμε τα επίπεδα μόλυνσης στον πληθυσμό και να συλλέγουμε πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα, ώστε να μπορούμε να εντοπίσουμε τυχόν αλλαγές που διαφορετικά θα μπορούσαν να μην εντοπιστούν».

Οι συμπτωματικοί ασθενείς

Η μελέτη ανέλυσε και τα συμπτώματα των ασθενών που είχαν αυξημένο ιικό φορτίο την ίδια περίοδο που εξέτασαν και τους ασυμπτωματικούς ασθενείς για να καθοριστεί η συχνότητα ορισμένων συμπτωμάτων. Το κοιλιακό άλγος, η διάρροια και η ναυτία ή τάση προς έμετο ήταν αυτά που παρουσίασαν λιγότερο συχνά οι ασθενείς με κορωνοϊό, ενώ τα πιο συχνά ήταν η κόπωση, ο βήχας και ο πονοκέφαλος. Τα στοιχεία έδειξαν ότι υπήρξε αύξηση σε όλα τα συμπτώματα, όμως το 55% που ήταν θετικοί στον κορωνοϊό ανέφεραν ότι δεν είχαν καθόλου συμπτώματα το Δεκέμβριο. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε ελαφρά τον Ιανουάριο (46%) και τον Φεβρουάριο (47%), αλλά αυξήθηκε ξανά στο 53% τον Μάρτιο. Όλα τα αριθμητικά στοιχεία αφορούν άτομα που παρέμειναν στο σπίτι  και όχι περιστατικά που νοσηλεύτηκαν ή βρίσκονταν σε άλλες δομές όπως κέντρα φροντίδας.

Ο καθηγητής Kevin McConway, ομότιμος καθηγητής εφαρμοσμένων στατιστικών του Πανεπιστημίου Open, σχολίασε το γεγονός ότι η μελέτη συμπεριέλαβε δώδεκα συμπτώματα της Covid-19, αποκλείοντας άλλα που εμφανίζονται λιγότερο συχνά όπως η δυσκολία στη συγκέντρωση και η ταχυπαλμία. Το γεγονός αυτό ίσως μπέρδεψε τους συμμετέχοντες: «Υπάρχει μια ερώτηση στο ερωτηματολόγιο που ρωτά αν το άτομο πιστεύει ότι έχει συμπτώματα σχετικά τη νόσο Covid-19, οπότε οι άνθρωποι μπορεί να έχουν αναφέρει ότι είχαν ένα σύμπτωμα που δεν ήταν στη λίστα των δώδεκα αυτών συμπτωμάτων» αναφέρει σχετικά.

(Πηγή: ygeiamou.gr)

Γράφει ο Νίκος Τσούλιας

Ενώ μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι η βασική αποστολή του σχολείου παραμένει η ίδια, πρέπει να είμαστε σαφείς σχετικά με το γεγονός ότι ο ρόλος των εκπαιδευτικών, οι μέθοδοι, το περιεχόμενο και η θέση του σχολείου μέσα στην κοινωνία αλλάζουν. Για να κατανοήσουμε την ανάγκη για αυτές τις αλλαγές, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να εξετάσουμε τις τρέχουσες εξελίξεις και να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη διασύνδεση, τις αιτίες και τα αποτελέσματά τους.

Οι μαθητές σήμερα βίωσαν και βιώνουν μια πρωτόγνωρη – έξω και από κάθε σχετικό προηγούμενο των γονέων τους και των εκπαιδευτικών τους – εμπειρία. Τα σχολεία άνοιγαν και έκλειναν με βάση την εξέλιξη των επιδημιολογικών στοιχείων, χωρίς όμως να τηρούνται κάποιες αρχές ή κάποιοι κανόνες. Και μετά από αυτή την πρωτόγνωρα αρνητική εμπειρία, δεν βλέπουν κανέναν σχεδιασμό, κανένα μέτρο για να αναπληρωθεί η χαμένη εκπαιδευτική διαδικασία και η μάθηση.

Και εκεί που νόμιζαν (και κυρίως ο περίγυρός τους) ότι η αδυναμία τους και τα ενδιαφέροντά τους είναι στα πεδία των νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου, όλοι διαπιστώνουμε – μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, πολίτες – ότι η συνεχής περιδιάβαση στα τεχνολογικά πεδία όχι μόνο δεν υπηρετεί τη μάθηση και την εκπαίδευση αλλά αποτελεί στρέβλωση σε ό,τι έχει προσδιοριστεί ως σχολείο.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι απλά και μόνο εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Με αυτή διατηρείται μεν ένα νήμα επικοινωνίας εκπαιδευτικών και μαθητών αλλά… Είναι μια φενακισμένη λειτουργία της μάθησης. Είναι μια μη εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν υπάρχει η έννοια του σχολείου. Εδώ μετασχηματίζονται όλα όσα γνώριζαν και βίωναν ως μαθητές, ως εκπαιδευόμενοι, ως διαπαιδαγωγούμενοι. Το ερώτημά τους είναι απλό. Μπορεί η κοινωνική και η φυσική πραγματικότητα του σχολείου να διαθλαστεί μέσω της τεχνολογίας και να μετατραπεί σε εικονική πραγματικότητα;

Εδώ απουσιάζουν τα συστατικά και καταστατικά στοιχεία του σχολείου: η όλη κουλτούρα της σχολικής αίθουσας, η διαπαιδαγώγηση και η κοινωνικοποίηση των μαθητών, το πολιτισμικό τοπίο του σχολείου (εκδηλώσεις, πρωτοβουλίες, ερευνητικά προγράμματα κλπ), η δημιουργία και η καλλιέργεια φιλίας και σχέσεων μεταξύ των μαθητών, η πολλαπλών πτυχώσεων αλληλεπίδραση εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων, ο αθλητισμός, η μουσική, το παιχνίδι των μαθητών. Λείπουν οι φυσικές υπάρξεις μαθητών και εκπαιδευτικών. Λείπει η ψυχή της εκπαίδευσης, η διαπροσωπική σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή.

Προφανώς σε νέα πρωτόγνωρα ζητήματα παγκόσμιας εμβέλειας και μαζικής απειλής της ζωής των ανθρώπων όλοι ταλαντευόμαστε και αναζητούμε σταθερά σημεία αναφοράς. Το σημερινό δυστοπικό πεδίο της πανδημίας ακυρώνει και μια βασική παράμετρο στη μεταβίβαση του πολιτισμικού φορτίου από γενιά σε γενιά. Δεν υπάρχει καμιά σχετική εμπειρία, που θα ήταν υπόστρωμα για να εδραιωθούν προτάσεις και λύσεις.

Αλλά η πρόκληση για τους μαθητές δεν είναι μόνο στη σημερινή γκρίζα εικόνα της εκπαίδευσης. Αφορά το μέλλον τους σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά, που επιταχύνει όλο και πιο έντονα τους ρυθμούς διαμόρφωσης των κοινωνιών και των πολιτισμών.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει θέσει ήδη ένα πλαίσιο συζήτησης από το 2014 με θέμα: “Η Εκπαίδευση για την Αλλαγή. Η Αλλαγή για την Εκπαίδευση. Μανιφέστο των Εκπαιδευτικών για τον 21ο αιώνα από το Συνέδριο: Η επαγγελματική εικόνα και το ήθος των εκπαιδευτικών”. Σε αυτό το μανιφέστο αναδεικνύει τη νέα ματιά που πρέπει να έχουμε για την εκπαίδευση και για τον καθοριστικό ρόλο των εκπαιδευτικών.

“Σε ένα κόσμο με αυξανόμενη πολυπλοκότητα στον οποίο γίνονται ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ζωής και στον οποίο διακυβεύεται η περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα της παγκόσμιας κοινωνίας μας, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε και την εκπαίδευση. Οι στόχοι και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης πρέπει να τεθούν σε δοκιμασία. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών και της εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς και του σχολείου ως οργανισμού μάθησης πρέπει να επανεκτιμηθούν.

Ενώ μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι η βασική αποστολή του σχολείου παραμένει η ίδια, πρέπει να είμαστε σαφείς σχετικά με το γεγονός ότι ο ρόλος των εκπαιδευτικών, οι μέθοδοι, το περιεχόμενο και η θέση του σχολείου μέσα στην κοινωνία αλλάζουν. Για να κατανοήσουμε την ανάγκη για αυτές τις αλλαγές, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να εξετάσουμε τις τρέχουσες εξελίξεις και να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη διασύνδεση, τις αιτίες και τα αποτελέσματά τους. Να αναγνωρίσουμε τόσο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όσο και τις διαθέσιμες προοπτικές και να προβληματιστούμε σχετικά με τον αντίκτυπο που όλοι αυτοί οι παράγοντες (μπορούν και θα) έχουν στην εκπαίδευση.

(Πηγή: alfavita.gr)

Η παιδική εργασία αυξήθηκε σημαντικά παγκοσμίως, για πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες, ενώ η κρίση του νέου κορονοϊού απειλεί να οδηγήσει εκατομμύρια νέους στην ίδια μοίρα, σύμφωνα με η Unicef. 

Κοινή έκθεση της οργάνωσης και της αρμόδιας υπηρεσίας του ΟΗΕ κατέγραψε ότι 160 εκατομμύρια παιδιά δούλευαν στις αρχές του 2020.

Ο αριθμός αυξήθηκε κατά 8,4 εκατομμύρια τα τελευταία τέσσερα χρόνια σηματοδοτώντας μια δραματική αντιστροφή της πτωτικής τάσης, που σημειώθηκε από την περίοδο από το 2000 μέχρι το 2016 κατά την οποία η παιδική εργασία μειώθηκε κατά 94 εκατομμύρια.

Η αύξηση ξεκίνησε πριν από την πανδημία. Όταν αυτή ξέσπασε σχεδόν 1 στα 10 παιδιά είχαν οδηγηθεί στην παιδική εργασία με την Υποσαχάρια Αφρική να πλήττεται περισσότερο, καθώς οι κρίσεις, η ακραία φτώχεια και τα ανεπαρκή μέτρα κοινωνικής προστασίας έχουν αναγκάσει 16,6 εκατομμύρια παιδιά ακόμα να δουλεύουν. Σχεδόν το 1/4 των παιδιών ηλικίας 5 έως 17 ετών στην Αφρική εργάζονται σε παιδιά, σε σύγκριση με 2,3% στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Η πανδημία επιδεινώνει την κατάσταση

Όμως, η νέα κρίση κινδυνεύει να επιδεινώσει την κατάσταση, σύμφωνα με την έκθεση που προειδοποιεί ότι εάν δεν ληφθεί επείγουσα δράση για να βοηθηθούν οικογένειες, σχεδόν 50 εκατομμύρια περισσότερα παιδιά θα μπορούσαν να αναγκαστούν σε παιδική εργασία τα επόμενα δύο χρόνια.

«Χάνουμε έδαφος στον αγώνα για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας», δήλωσε ο επικεφαλής της Unicef, Ενριέτα Φορ, τονίζοντας ότι «η κρίση του Covid-19 κάνει μια κακή κατάσταση ακόμη χειρότερη».

Η έκθεση, η οποία δημοσιεύεται κάθε τέσσερα χρόνια, δείχνει ότι τα παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 11 ετών αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του σχετικού αριθμού παγκοσμίως.

Πιθανότερο είναι να επηρεαστούν τα αγόρια, καθώς είναι τα 97 από τα 160 εκατομμύρια παιδιά που εργάζονται στην παιδική εργασία στις αρχές του 2020. Πάντως, το χάσμα των φύλων μειώνεται στο μισό, εάν συνυπολογιστεί η δουλειά των νοικοκυριών για τουλάχιστον 21 ώρες την εβδομάδα.

Σε επικίνδυνες δουλειές 79 εκατ. παιδιά 

Ανησυχητική η σημαντική αύξηση επικίνδυνων δουλειών, που μπορεί να  επηρεάζει την ανάπτυξη, την εκπαίδευση ή την υγεία, σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 17 ετών.

Για παράδειγμα η εργασία σε επικίνδυνες βιομηχανίες, όπως η εξόρυξη, και η εργασία για περισσότερες από 43 ώρες την εβδομάδα, καθιστά αδύνατη τη σχολική εκπαίδευση.

Περίπου 79 εκατομμύρια παιδιά έκαναν μια επικίνδυνη δουλειά στις αρχές του 2020. Δηλαδή, 6,5 εκατομμύρια περισσότερα από ότι τέσσερα χρόνια πριν, σύμφωνα με την έκθεση.

Η μελέτη αποκαλύπτει ότι το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής εργασίας συγκεντρώνεται στον γεωργικό τομέα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 70% του παγκόσμιου συνόλου, ή 112 εκατομμύρια παιδιά.

(Πηγή: efsyn.gr)