«Μολυσμένα τρόφιμα και στη Γερμανία»

Περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας μολυσμένων τροφίμων. Όπως τονίζει η Ανγκέλικα Τρίτσερ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, καμία χώρα δεν είναι απολύτως προστατευμένη.

Η ασφάλεια των τροφίμων είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ολοένα περισσότερο τους εκπροσώπους κυβερνήσεων και περιβαλλοντικών οργανώσεων σε όλον τον κόσμο. Η διασφάλιση της καταλληλότητας των τροφίμων είναι εξαιρετικά δύσκολη, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τα διατροφικά προϊόντα που κυκλοφορούν στο εμπόριο μπορεί να προέρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη.

«Υπάρχει μεγάλη σειρά βακτηρίων που μπορούν να φτάσουν στα τρόφιμα. Πιο γνωστά είναι η σαλμονέλα και το εσερίχια κόλι, τα οποία μπορούν να μολύνουν τα τρόφιμα και να προκαλέσουν ασθένειες στους ανθρώπους», είπε στην DW η Ανγκέλικα Τρίτσερ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Όπως πρόσθεσε, «υπάρχει και πλήθος ιών. (…) Συχνός είναι ο νοροϊός, ο οποίος καταλήγει στα τρόφιμα μέσα από μολυσμένο νερό, για παράδειγμα σε κρουαζιέρες, αλλά και μια σειρά χημικών που καταλήγουν στα τρόφιμα από το περιβάλλον». Η γερμανίδα ειδικός ανέφερε το παράδειγμα της διοξίνης, η οποία παράγεται στο πλαίσιο της βιομηχανικής παραγωγής, απελευθερώνεται στο περιβάλλον και μπορεί να καταλήξει και στα τρόφιμα, οδηγώντας μακροπρόθεσμα σε ασθένειες όπως ο καρκίνος ή τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Η Ανγκέλικα Τρίτσερ επισημαίνει ότι το πρόβλημα των μολυσμένων τροφίμων δεν συνιστά σοβαρή απειλή μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες. «Αρρώστιες που προκαλούνται από μολυσμένα τρόφιμα και από διαφόρων ειδών λοιμώξεις υπάρχουν παντού στον κόσμο. Σημαντικά κρούσματα υπήρξαν τα τελευταία δέκα χρόνια σε όλες τις ηπείρους, σε κάθε χώρα. Αυτά τα φαινόμενα εντείνονται και μέσω του εμπορίου. Μολυσμένα τρόφιμα μπορούν σήμερα να διανεμηθούν σε όλον τον κόσμο και οι επιπτώσεις τους να είναι πολύ σοβαρότερες σε σχέση με 10 και 20 χρόνια πριν», υπογράμμισε η γερμανίδα ειδικός.

Κάθε άνθρωπος που εμπλέκεται στην παραγωγή «φέρει ευθύνη»

Η ελλιπής ασφάλεια των τροφίμων δεν πλήττει μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες

Η Ανγκέλικα Τρίτσερ παραπέμπει στη διασπορά του βακτηρίου εσερίχια κόλι στη Γερμανία το 2011. «Στη συνέχεια, επλήγησαν πολύ γρήγορα ακόμη οκτώ χώρες στην Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική. Καταγράφηκαν 53 θανάσιμα κρούσματα και μεγάλος αριθμός ατόμων που προσβλήθηκαν. Και στη Γερμανία μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο», επισήμανε η Τρίτσερ.

Όπως υπογράμμισε, σε κάθε κρίκο της αλυσίδας παραγωγής τροφίμων μπορεί να προκύψει κάτι. «Γι’ αυτό είναι άκρως σημαντικό σε κάθε βήμα της παραγωγής -από την παρασκευή μέχρι τη συσκευασία, τη μεταφορά και την πώληση- να επιτηρούνται αυστηρά όλες οι πτυχές της ασφάλειας τροφίμων. Κάθε άνθρωπος που εμπλέκεται σε αυτά τα στάδια φέρει ευθύνη. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι κάποιο βήμα είναι σημαντικότερο από τα υπόλοιπα».

(πηγή: dw.de, Hannah Fuchs / Άρης Καλτιριμτζής)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο «Μολυσμένα τρόφιμα και στη Γερμανία»

Το 43,4% του μισθού των Ελλήνων πάει σε φόρους και εισφορές

Οι οικογενειάρχες φορολογούνται περισσότερο από τους άτεκνους

Φόροι και ασφαλιστικές εισφορές «τρώνε» το 43,4% του μισθού την Ελλάδα, έναντι του 26,9% κατά μέσο όρο στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Αυτό προκύπτει από έρευνα του διεθνούς Οργανισμού σε 34 χώρες μέλη του με βάση τα στοιχεία του 2014.

Η έρευνα αποτυπώνει τα επίπεδα υπερφορολόγησης στην Ελλάδα, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι με βάση τα ευρήματα της στη χώρα μας οι οικογένειες με παιδιά φορολογούνται αναλογικά περισσότερο από τους φορολογούμενους χωρίς οικογένεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία -και αφού ληφθούν υπόψη τα οικογενειακά επιδόματα που καταβάλλονται- οι οικογένειες με παιδιά φορολογούνται κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από τους φορολογούμενους χωρίς οικογένεια, ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ η φορολόγηση των οικογενειών με παιδιά είναι κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερη.

Μετά την Ελλάδα σε ότι αφορά το επίπεδο φορολόγησης των οικογενειών με παιδιά, ακολουθούν το Βέλγιο ( 40,6%) και η Γαλλία ( 40,5%) ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώνονται στη Νέα Ζηλανδία (3,8%), στη Χιλή (7%) ,την Ελβετία (9,8%) και την Ιρλανδία( 9,9%).

Σε ότι αφορά το επίπεδο φορολόγησης των φορολογούμενων χωρίς οικογένεια, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 14η θέση στον κατάλογο του ΟΟΣΑ.

Το ποσοστό των φόρων και ασφαλιστικών εισφορών επί της αμοιβής στην κατηγορία αυτή φθάνει στο 40,4% (39,1% το 2000), έναντι 36% του μέσου όρου στον ΟΟΣΑ (36,7% το 2000).

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι το άθροισμα φόρων και ασφαλιστικών εισφορών επί των αμοιβών αυξήθηκε κατά 3,1 μονάδες το 2011 σε σχέση με το 2010, ενώ μειώθηκε κατά 2,8 μονάδες το επόμενο διάστημα.

(πηγή: newsbeast.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Το 43,4% του μισθού των Ελλήνων πάει σε φόρους και εισφορές

Ένας μικρός αγώνας για παιδιά που δίνουν μάχη ζωής

Ξεκίνησαν να τρέχουν πριν από τρία χρόνια και έκτοτε δεν έχουν σταματήσει. Τρέχουν κάθε μέρα με ζέστη, με κρύο, με βροχή.

Τρέχουν 70-100 χιλιόμετρα την εβδομάδα, προπονούνται συστηματικά, ώστε να έχουν, σχεδόν κάθε εβδομάδα, δυναμική παρουσία σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων και μαραθώνιους σε όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.

Είναι οι δρομείς με τη φανέλα της «Λάμψης«, του Συλλόγου που ίδρυσαν το 1987 στη Θεσσαλονίκη γονείς, τα παιδιά των οποίων προσβλήθηκαν από νεοπλασματική ασθένεια.

Στόχος τους είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα, που αφορούν τον αγώνα κατά του παιδικού καρκίνου.

Διαδίδουν το μήνυμα, ότι ο παιδικός καρκίνος μπορεί να ιαθεί, καθώς και ότι δεν είναι κολλητικός.

Η ομάδα «Τρέχω για τη Λάμψη» δεν χάνει αγώνα. Ήταν παρούσα στον 10ο Διεθνή Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος» που έγινε την περασμένη εβδομάδα, λίγες μέρες νωρίτερα συμμετείχε στον 3ο φιλανθρωπικό αγώνα βουνού «Αυτισμός – Ελπίδα» στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, την προηγούμενη εβδομάδα από αυτήν στον ημιμαραθώνιο «Καλαμπάκα- Τρίκαλα», την πιο προηγούμενη στον 6ο Διεθνή Ημιμαραθώνιο «Δίον», πιο πριν στον αγώνα «Ξάνθη old city trail» κ.ο.κ.

Ποιοι είναι, όμως, οι ακούραστοι εθελοντές και πώς ξεκίνησαν να τρέχουν για τη «Λάμψη»;

Τύπωσε τη φανέλα της Λάμψης και άρχισε να τρέχει

Ο Ανδρέας Μαυρίδης, 51 ετών, είναι διευθυντής στο 33ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, με αξιόλογες μεταπτυχιακές σπουδές, διδακτορικό στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, συγγραφικό έργο και έντονη συνδικαλιστική παρουσία.

Είναι αυτός, ο οποίος είχε την ιδέα και τελικά ανέλαβε την πρωτοβουλία, να οργανώσει την ομάδα της Λάμψης. Τύπωσε μία φανέλα με το λογότυπο του Συλλόγου και άρχισε να τρέχει, φορώντας την.

Ξεκίνησε παρέα με έναν φίλο του και σύντομα η παρέα έφτασε να μετρά 35 φίλους…

Η προσωπική επαφή του κ. Μαυρίδη- πριν από τρία χρόνια και κάτι- με τη «Φλόγα» (σ.σ. αντίστοιχο σωματείο της «Λάμψης», με έδρα την Αθήνα) και η γνωριμία με το έργο των ανθρώπων της, μέσω ενός άρρωστου παιδιού, που τελικά δεν τα κατάφερε, στάθηκε αφορμή, ώστε να αναζητήσει τρόπους να τη στηρίξει και ο ίδιος, συμμετέχοντας ενεργά στις δράσεις της, προβάλλοντας και προωθώντας το έργο της.

Τότε πληροφορήθηκε για την ομάδα δρομέων της «Φλόγας», στην οποία συμμετείχαν ερασιτέχνες, αλλά και έμπειροι δρομείς.

«Αρχικά σκέφτηκα να ενταχθώ στην ομάδα τη Φλόγας, να τρέχω με τη φανέλα της, όμως, καθώς έμαθα για το αντίστοιχο έργο της Λάμψης, στη Β. Ελλάδα, άρχισα να καλλιεργώ τη σκέψη, να οργανώσουμε μία ομάδα από το μηδέν» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μαυρίδης.

«Έφτιαξα μία φανέλα της Λάμψης και άρχισα να τρέχω. Μαζί μου ξεκίνησε και ο φίλος μου Σταμάτης Λαμπράκης. Τρία χρόνια μετά φθάσαμε να φοράμε τη φανέλα της Λάμψης 35 άτομα, άνδρες και γυναίκες, από 20 έως 62 ετών.

Οι δρομείς της Λάμψης είναι αθλητές, κάνουν καλή και εντατική προετοιμασία, περισσότερα από 70 χιλιόμετρα τρέξιμο την εβδομάδα, που αντιστοιχούν σε προπόνηση αρκετών ωρών και σε καθημερινή βάση» εξηγεί.

Ο κ. Μαυρίδης, από το 1976 και για 10 χρόνια, συμμετείχε αγωνιστικά στην ομάδα στίβου του Ηρακλή, στα 300 μέτρα μετ’ εμποδίων.

Σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων ξεκίνησε να τρέχει το 1997, από τον Ορειβατικό Μαραθώνιο στον Όλυμπο. Έκτοτε έχει τρέξει σε 130 αγώνες μεγάλων αποστάσεων και σε 24 μαραθώνιους, εκ των οποίων οι 13 στο εξωτερικό.

Με τη φανέλα της «Λάμψης» έχει τρέξει σε 40 αγώνες- 35 στην Ελλάδα και 5 Μαραθώνιους στο εξωτερικό- που αντιστοιχούν σε μία συνολική απόσταση άνω των 1.000 χιλιομέτρων!

Το 2011 κέρδισε για τη «Λάμψη» τη δεύτερη θέση, στην ηλικιακή του ομάδα, στον Διεθνή Μαραθώνιο του Βουκουρεστίου, στη Ρουμανία.

Ο αγώνας είναι διαρκής

Ο Λάμπρος Τάκης, 52 ετών, είναι διευθυντής στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης. Είναι ένας από τους 15-17 δρομείς της «Λάμψης», οι οποίοι δεν απουσιάζουν σχεδόν από κανέναν αγώνα, όπου συμμετέχει η ομάδα.

Παλαιότερα είχε ασχοληθεί με το μπάσκετ και ξεκίνησε να τρέχει σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων με τη φανέλα της «Λάμψης».

«Ο αγώνας που δίνουν τα παιδιά είναι αγώνας ζωής, ο δικός μας είναι λίγος, εμείς απλώς θέλουμε να δείξουμε, ότι ο αγώνας είναι διαρκής, να προβάλλουμε την κίνηση που έχει γίνει από τον Σύλλογο και η φλόγα να δυναμώσει πιο πολύ» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τάκης, ενώ όσον αφορά στην προσπάθεια, που ο ίδιος καταβάλλει, σημειώνει ότι «θέλει συστηματική προπόνηση και σωστή διατροφή».

Τόσο ο κ. Μαυρίδης, όσο και ο κ. Τάκης προσπαθούν να μεταδώσουν στους μαθητές τους την αγάπη τους για τον αθλητισμό και την πίστη τους στη δύναμη του εθελοντισμού.

«Τα παιδιά είναι αρκετά κοντά σε αυτήν την προσπάθειά μας» επισημαίνει ο κ. Τάκης, προσθέτοντας ότι στον Μαραθώνιο της Κυριακής δίπλα του βρέθηκαν και γονείς και μαθητές από το σχολείο, στο οποίο είναι διευθυντής.

Η σταθερή παρουσία της ομάδας «Τρέχω για τη Λάμψη» σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, της έχει εξασφαλίσει αρκετά μεγάλη αναγνωρισιμότητα, με αποτέλεσμα αρκετοί να ζητούν να φορέσουν, έστω για μία φορά, τη φανέλα της.

Την περασμένη Κυριακή, στον Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος», 150 εθελοντές φόρεσαν τη φανέλα της «Λάμψης».

Πριν από έναν χρόνο, με τη συνδρομή του Δήμου Καλαμαριάς, διοργανώθηκε αγώνας δρόμου για τα παιδιά της «Λάμψης», με τη συμμετοχή 480 δρομέων στη διαδρομή 5 χιλιομέτρων και 800 παιδιών στη διαδρομή 1.000 μέτρων, ενώ αντίστοιχη πρωτοβουλία σχεδιάζεται και φέτος.
(Πηγή: real.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ένας μικρός αγώνας για παιδιά που δίνουν μάχη ζωής

Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε tablet στα νήπια

Σε πρόσφατο άρθρο τους οι New York Times, επισημαίνουν μία αισθητή αύξηση στο χρόνο που περνάνε τα νήπια μπροστά στην οθόνη, είτε tablet, είτε έξυπνων κινητών. Πόσο ασφαλές είναι αυτό όμως και τι επίδραση μπορεί να έχει στα παιδιά καθώς μεγαλώνουν;

Όπως επισημαίνει σε σχετικό άρθρο το LiveScience, στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετές εφαρμογές που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για τα παιδιά ενός και δύο ετών και ακόμη ένα-ετών, αλλά η επίσημη καθοδήγηση από την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία δηλώνει ότι: «θα πρέπει να αποφεύγεται η τηλεόραση και άλλα μέσα ψυχαγωγίας με οθόνη στα βρέφη και τα παιδιά ηλικίας κάτω των δύο ετών»

Γιατί όμως η ηλικία αυτή αποτελεί ορόσημο; Οι Ευρωπαίοι ερευνητές έχουν διαφορετικές απόψεις σε κάθε χώρα. Στη Γερμανία, ορισμένοι παιδοψυχολόγοι συμβουλεύουν ότι η χρήση της οθόνης θα πρέπει να αποφεύγεται μέχρι την ηλικία των έξι ετών, στη Φινλανδία και σε άλλες Σκανδιναβικές χώρες, δεν θέτουν κάποιο όριο, ενώ στην Ισπανία και την Πολωνία, ορίζουν τα 2 χρόνια ως το κατώτατο όριο.

Όλοι επεσήμαναν ωστόσο, ότι το να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι την παθητική παρακολούθηση τηλεόρασης με την διαδραστική και συμμετοχική χρήση των smartphones, tablets, βιντεοπαιχνιδιών και Leapsters φαίνεται παράλογο.

Φαίνεται ότι, κάπως ειρωνικά, παρόλο που η παγκόσμια αγορά έχει αναπτύξει την συγκεκριμένη, τεχνολογία είμαστε ακόμα πολύ μακριά από την επίτευξη μιας παγκόσμιας συναίνεσης σχετικά με την ηλικία στην οποία επιτρέπεται η χρήση οθόνης.

Οι οθόνες είναι ουσιαστικά μια επιφάνεια που δημιουργεί και περιέχει ένα εναλλακτικό κόσμο. Πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε τις έννοιες που εμφανίζονται σε αυτό τον «άλλο κόσμο» και να σκεφτούμε αν τα παιδιά κάτω των δύο ετών μπορούν να τις κατανοήσουν με έναν τρόπο που θα μπορούσε να έχει ένα νόημα, και θετικό αντίκτυπο στην ανάπτυξή τους.

Για παράδειγμα, αυτό είναι αποδεδειγμένο ότι παρά το γεγονός ότι έχουν μόνο έξι μήνες διαφορά, τα παιδιά 3 ετών ξεπερνούν σταθερά τα παιδιά 2μιση ετών στην κατανόηση της σχέσης ανάμεσα σε ένα σύμβολο και μια πραγματική αναπαράσταση ενός αντικειμένου.

Έρευνα από την Τζούντι Ντελόουτς του Κέντρο Μελέτης του Παιδιού στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και τους συνεργάτες της, δείχνουν ότι μερικά παιδιά κάνουν και λάθη στην κλίμακα, για παράδειγμα, εκλαμβάνοντας τα αυτοκίνητα παιχνίδια για πραγματικά αυτοκίνητα.

Επίσης οι παιδοψυχολόγους τονίζουν ότι οι διαδραστικές εφαρμογές μπορούν να παρεμβαίνουν στην ικανότητα κατανόησης ιστοριών του παιδιού, κυρίως επειδή όταν οι γονείς διαβάζουν το βιβλίο στο παιδί τους τείνουν να επικεντρώνονται περισσότερο στα διαδραστικά στοιχεία από ό, τι στην ιστορία, κάτι που δεν θα συνέβαινε με ένα τυπωμένο βιβλίο.

Δεν έχει σημασία πόσο ακριβές και εξατομικευμένο θα είναι το λογισμικό, δεν μπορεί ποτέ να παρουσιάσει το εύρος και την ποιότητα των γλωσσικών σημάτων ενός ανθρώπινου ομιλητή. Η ικανότητα να δοκιμάσει να μιμηθεί τον ήχο και τις εκφράσεις του προσώπου, τις χειρονομίες, τους ήχους της φωνής και τη γλώσσα του σώματος του γονιού, είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των γλωσσικών ικανοτήτων.

Από την άλλη, οι τεχνοκράτες, θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι, δεδομένης της δημοτικότητας των tablet τόσο στους ενήλικες όσο και στα μικρά παιδιά, θα μπορούσε να χρησιμεύσει για να τους φέρει κοντά. Όμως εδώ τίθεται θέμα ποιότητας, αφού συνήθως τα τυπωμένα βιβλία περνάνε από σκληρή ανταγωνιστική διαδικασία αξιολόγησης από ομότιμους εμπειρογνώμονες με μεγάλη εμπειρία στο είδος, που συμβουλεύουν σχετικά με την ποιότητα του βιβλίου πριν από τη δημοσίευση. Αντίθετα οι κριτικές των παιχνιδιών στο App Store σίγουρα δεν γίνονται από παιδοψυχολόγους.

Επίσης η μονόπλευρη απεικόνιση του κόσμου στα λογισμικά που απευθύνονται σε παιδιά, είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, αφού οι ενήλικες και συνομήλικοι τους παρουσιάζουν πολύπλοκες συμπεριφορές που δεν συμπίπτουν πάντα με τα πρότυπα των ψηφιακών εφαρμογών και είναι αδύνατο να προβλεφθούν και να μοντελοποιηθούν.

Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι ορισμένες εφαρμογές υπάρχουν απλά για να ψυχαγωγούν τα παιδιά και να βρίσκουν για λίγο την ησυχία τους οι γονείς. Ωστόσο κατά πόσο αυτό το υλικό είναι κατάλληλο για την ψυχαγωγία των νηπίων, όταν οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν καν ποια είναι τα ιδανικά επίπεδα φωτεινότητας της οθόνης, ώστε να μην παρεμβαίνει στην σωστή ανάπτυξη της όρασης τους.

Τέλος, καθώς τα tablet είναι ακόμα πολύ καινούργια στον τεχνολογικό στίβο, γνωρίζουμε ελάχιστα για τις πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες στα παιδιά 2 ετών από την εκτεταμένη αλληλεπίδραση με οθόνες αφής. Μάλιστα, όσο διαδραστικές κι αν είναι οι εφαρμογές και οι εικόνες έχουν εντελώς διαφορετικές ιδιότητες από τα περισσότερα άλλα αντικείμενα με τα οποία τα μικρά παιδιά μπορούν να αλληλεπιδράσουν στην καθημερινότητα τους.

Η αφή είναι το πρώτο και το νούμερο ένα μέσο επικοινωνίας και μάθησης στην πρώιμη παιδική ηλικία. Θα πρέπει να είναι σε θέση να πιάσουν, να ζουλήξουν ή και να προσπαθήσουν να μασήσουν τα αντικείμενα προκειμένου να κατανοήσουν τις βασικές τους ιδιότητες. Δεν έχουμε ιδέα τι θα συμβεί αν αντικαταστήσουμε το χρόνο που δαπανάται σε αυτές τις εμπειρίες με τις παραλλαγές που χρησιμοποιούνται στην ψηφιακή τεχνολογία, όπου απλά θα πατάνε μία οθόνη.

Σε μια εποχή που οι οθόνες είναι μέρος της καθημερινότητας μας και υπάρχουν παντού, είναι αδύνατον να τις αποφεύγουμε εντελώς. Οι γονείς θα πρέπει σίγουρα να μην πανικοβληθούν όταν το μωρό τους συναντά μια οθόνη, αλλά τουλάχιστον μέχρι να έχουμε σωστά κριτήρια αξιολόγησης με γνώμονα την έρευνα για την καταλληλότητα των οθονών για τα νήπια, το καλύτερο είναι να ελαχιστοποιήσουμε την αλληλεπίδραση των παιδιών με αυτές και να δώσουμε βάρος στην φυσική επαφή.

(πηγή: techit.gr)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε tablet στα νήπια

Παιδιά που χάνουν την Ζωή τους μέσα στα αυτοκίνητα: Ακόμα μια ελληνική πρωτιά!

Ένας μήνας έμεινε από την Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας (4-10 Μαϊου) που φέτος ο ΟΗΕ αφιερώνει στα ΠΑΙΔΙΑ, σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα και συνεχίζει λέγοντας:

«Η χώρα μας δυστυχώς έχει θλιβερές πρωτιές σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και σ αυτόν τον τομέα.

Γνωρίζουμε πως μια βδομάδα δεν αρκεί για να αλλάξουμε καταστάσεις που δημιούργησαν πολιτικές και νοοτροπίες δεκαετιών. Ελπίζουμε όμως αυτό να μην αποτελέσει άλλοθι απραξίας.

Ας συντονιστούμε για να βάλουμε τις βάσεις για την ανατροπή της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατεί εις βάρος της ζωής, της αρτιμέλειας και της χωρίς φόβο ανάπτυξης των παιδιών στο οδικό δίκτυο».

Αναλυτικά στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Ασφάλεια των Μεταφορών για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη και τους θανάτους παιδιών- επιβατών: Μια ακόμα θλιβερή ελληνική πρωτιά: ΕΔΩ

 (πηγή: ertopen.com)

Share
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Παιδιά που χάνουν την Ζωή τους μέσα στα αυτοκίνητα: Ακόμα μια ελληνική πρωτιά!