paidevo.gr | parents

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά μπορεί να χρειάζονται λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αντί οι ημέρες τους να είναι γεμάτες με μαθήματα, αθλητικές και δομημένες δραστηριότητες.

«Όσο περισσότερο χρόνο έχουν τα παιδιά σε λιγότερο δομημένες δραστηριότητες, τόσο πιο αυτο-κατευθυνόμενα ήταν και, επίσης, ισχύει και το αντίθετο: Όσο περισσότερος χρόνος δαπανάται σε δομημένες δραστηριότητες, τόσο λιγότερο ικανά ήταν να χρησιμοποιούν την εκτελεστική λειτουργία», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης YukoMunakata, καθηγήτρια ψυχολογίας και νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

Η Δρ. CarolineMartinez, αναπτυξιακή παιδίατρος και ειδική συμπεριφοράς στο KravisChildren’sHospital της Νέας Υόρκης, εξήγησε ότι η εκτελεστική λειτουργία περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων σκέψης μεταξύ των οποίων είναι ο σχεδιασμός, η επίλυση προβλημάτων, η λήψη αποφάσεων και η ρύθμιση σκέψεων και δράσεων, και δήλωσε ότι τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες όταν ακολουθούν δομημένες δραστηριότητες και μαθήματα.

Είναι όλο και πιο συχνό το φαινόμενο οι γονείς να προγραμματίσουν τα παιδιά τους να ακολουθούν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, κυρίως για να τα κρατούν απασχολημένα, ή να διασφαλίσουν ότι διατηρούν τα παιδιά ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον αθλητισμό ή στην εκπαίδευση.

Έτσι, η Δρ. CarolineMartinez παροτρύνει τους γονείς να προσφέρουν στα παιδιά τους μια ισορροπία μεταξύ του προγραμματισμένου χρόνου -όπου μπορούν να μάθουν μια συγκεκριμένη δεξιότητα, και του ελεύθερου χρόνου τους.

Η συγκεκριμένη μελέτη δεν είναι η πρώτη που αμφισβητήσει την αξία του υπερβολικής παρέμβασης των γονέων στην ανατροφή των παιδιών. Έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο περιοδικό Parenting: ScienceandPractice από μια άλλη ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας με μητέρες που προσπαθούσαν να κατευθύνουν το παιχνίδι τους ήταν λιγότερο ευχαριστημένα από ό,τι ήταν τα παιδιά με γονείς που δεν παρέμβαιναν.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό FrontiersinPsychology, ήταν μια προσπάθεια να καθοριστεί αν ένας τρόπος ζωής με δομημένες, τακτικές δραστηριότητες επηρεάζει τον τρόπο που αναπτύσσεται ο εγκέφαλος των παιδιών.

Οι ερευνητές ζήτησαν από τους γονείς 70 παιδιών, ηλικίας 6 ετών, να καταγράφουν καθημερινά τις δραστηριότητες των παιδιών τους για μια εβδομάδα. Η ομάδα στη συνέχεια χρησιμοποίησε μεθόδους κατάταξης της χρήσης του χρόνου για την καταγραφή του βαθμού στον οποίο ο χρόνος των παιδιών δαπανήθηκε σε δομημένες ή μη δομημένες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, στις δομημένες δραστηριότητες εντάχθηκαν τα μαθήματα, οι αθλητικές δραστηριότητες και οι δουλειές, ενώ στις μη δομημένες δραστηριότητες το ελεύθερο παιχνίδι και το διάβασμα.

Τα παιδιά αξιολογήθηκαν και με ένα τεστ που μετρά το κατά πόσον τα παιδιά πετυχαίνουν έναν στόχο. Η Munakata ανέφερε ότι τα παιδιά κλήθηκαν να αναφέρουμε όσα περισσότερα ζώα μπορούσαν σε ένα λεπτό. Εκείνα που οργάνωσαν τις απαντήσεις τους σε ομάδες (όπως ζώα των ζωολογικών κήπων, θαλάσσια θηλαστικά, εκτρεφόμενα ζώα) έτειναν να είναι σε θέση να αναφέρουν περισσότερα, το οποίο θεωρείται ως μια ένδειξη μεγαλύτερης εκτελεστικής λειτουργίας, εξήγησε.

Οι ερευνητές επίσης συμπεριέλαβαν στην ανάλυση των δεδομένων παράγοντες, όπως το λεξιλόγιο του παιδιού, το οικογενειακό εισόδημα, το φύλο και η κουλτούρα. Επικεντρώθηκαν δε σε παιδιά 6 ετών, επειδή σε αυτή την ηλικία είναι πιο πιθανό τα παιδιά να έχουν κάποιες αδόμητες δραστηριότητες.

Η Munakata είπε ότι υπήρχαν περιορισμοί στη μελέτη. Ενώ οι ερευνητές ήταν σε θέση να δείξουν τη συσχέτιση μεταξύ του βαθμού δόμισης του τρόπου ζωής ενός παιδιού και της ανάπτυξης της εκτελεστικής λειτουργίας, δεν μπορούσαν να αποδείξουν αν ο τρόπος που περνούν το χρόνο τους τα παιδιά προβλέπει τον βαθμό της εκτελεστικής λειτουργίας ή αν θα μπορούσε να ισχύει το αντίθετο, εξήγησε. Επίσης, η μελέτη δεν μπορούσε να αποδείξει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος.

Πιθανόν οι κατηγορίες που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές να υποτίμησαν ή να υπερεκτίμησαν την ποσότητα της δομής που σχετίζεται με τις δραστηριότητες.

Σύμφωνα με την Martinez, φαίνεται λογικό ότι ο λιγότερο δομημένος χρόνος θα μπορούσε να επιτρέψει στα παιδιά να ενισχύσουν την εκτελεστική λειτουργία τους

(πηγή: iatronet.gr)

Τα γονίδια που κάνουν ένα παιδί ικανό στα μαθηματικά, είναι σε μεγάλο βαθμό ίδια με εκείνα που τους δίνουν ικανότητα και στην ανάγνωση, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία τα παιδιά διαφέρουν γενετικά όσον αφορά το πόσο εύκολα ή δύσκολα τα καταφέρνουν τόσο στα μαθηματικά, όσο και στα γλωσσικά μαθήματά τους.

Η μελέτη φωτίζει το – κοινό σε σημαντικό βαθμό (έως 50%)- γενετικό υπόβαθρο των μαθηματικών και της ανάγνωσης, αλλά επίσης δείχνει ότι, πέρα από τα γονίδια, το σχολείο και η βοήθεια από τους γονείς, δηλαδή γενικότερα το περιβάλλον, παίζουν καθοριστικό ρόλο στο κατά πόσο ένα παιδί θα τα καταφέρνει με τους αριθμούς και τις λέξεις.

(πηγές:capitalhealth.gr,  ΑΠΕ–ΜΠΕ)

Ερευνητές αναφέρουν ότι ίσως έχουν βρει το γονίδιο του αυτισμού

Επιστήμονες από 13 ερευνητικά ινστιτούτα απ’ όλον τον κόσμο έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά προς την κατανόηση του τι προκαλεί τον αυτισμό.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που φέρουν μια μετάλλαξη του γονιδίου CHD8 «έχουν πολύ ισχυρή πιθανότητα να έχουν αυτισμό».

Σύμφωνα με τη νέα αυτή έρευνα, η γενετική μετάλλαξη συνοδεύεται από κοινά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των γαστρεντερικών διαταραχών, μεγαλύτερο μέγεθος κεφαλιού και μεγάλα μάτια.

Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές συνδέουν την οριστική αιτία του αυτισμού με μια γενετική μετάλλαξη, αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας DailyMail.

«Έχουμε επιτέλους μια ξεκάθαρη περίπτωση ενός συγκεκριμένου γονιδίου που σχετίζεται με τον αυτισμό» ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και επικεφαλής της έρευνας, RaphaelBernier.

(πηγή: newsbeast.gr)

Δώδεκα μητέρες που ζητούν να τους δοθεί πολιτικό άσυλο από την Αυστραλία αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν με την ελπίδα να γίνουν δεκτά τα παιδιά τους από τις αρχές ως ορφανά, όπως αναφέρει η αυστραλιανή εφημερίδα SydneyMorningHerald. Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του πρωθυπουργό της χώρας ότι η δεν θα υποκύψει σε… «ηθικό εκβιασμό».

Ο Τζέικομπ Βαργκέζε, δικηγόρος που εκπροσωπεί συνολικά 72 μωρά που «ζητούν» άσυλο, δήλωσε ότι μία από τις γυναίκες προσπάθησε να απαγχονιστεί, ενώ οι άλλες έκοψαν τις φλέβες τους με γυαλί.

Οι γυναίκες κρατούνταν στο κέντρο υποδοχής της Νήσου των Χριστουγέννων, που ανήκει στην Αυστραλία και προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν όταν έμαθαν ότι θα μεταφερθούν σε άλλα κέντρα υποδοχής, στη νήσο Ναουρού ή στην Παπούα Νέα Γουινέα.

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Τόνι Άμποτ, όταν ερωτήθηκε σε τηλεοπτική συνέντευξη για το περιστατικό σχολίασε ότι είναι οδυνηρό, αλλά πρόσθεσε ότι η κυβέρνησή του δεν θα υποκύψει σε «ηθικό εκβιασμό». «Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να λένε ‘αν δεν με δεχτείτε ως μόνιμο κάτοικο, θα προκαλέσω κακό στον εαυτό μου’», ανέφερε στο ChannelNine.

Σύμφωνα με την αυστραλιανή νομοθεσία, όσοι φθάνουν με πλοίο στη χώρα μετά τις 19 Ιουλίου 2013 δεν θα μπορούν να επανεγκατασταθούν στην Αυστραλία, ανεξαρτήτως αν είναι αυθεντικοί πρόσφυγες ή όχι και θα μεταφέρονται σε κέντρα κράτησης ή θα εγκαθίστανται σε νησιά στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Περισσότερα από 1.100 παιδιά κρατούνται σε κέντρα υποδοχής, περιλαμβανομένων 208 στο Ναούρου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Συμβουλίου Προσφύγων της Αυστραλίας.

Η πολιτική του Άμποτ σχετικά με τους αιτούντες άσυλο δέχεται έντονες επικρίσεις από τη διεθνή κοινότητα σχετικά με την επιστροφή αιτούντων άσυλο στις πατρίδες τους και τη μη επαρκή εξέταση του αιτήματός τους.

(πηγή: tvxs.gr)