paidevo.gr | teachers

Χωρίς δασκάλους το 1ο δημοτικό σχολείο Μαρκοπούλου

Δριμεία κριτική στις διαβεβαιώσεις που έδωσε ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος στις αρχές Σεπτεμβρίου, ότι θα έχουν καλυφθούν τα όποια κενά στα ολοήμερα, ασκεί αναγνώστρια του newsbeast.gr.

Η Λ.Π. καταγγέλλει πως «υπάρχουν άνθρωποι που κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους».

Διαβάστε την καταγγελία της:

«Κατά την διάρκεια των απεργιών των δασκάλων στην έναρξη της σχολικής χρονιάς ο κύριος υπουργός είχε διαβεβαιώσει ότι το ολοήμερο σχολείο θα λειτουργούσε κανονικά, σήμερα τέλη Οκτώβρη και στο 1ο δημοτικό σχολείο Μαρκοπούλου 60 εργαζόμενες οικογένειες περιμένουν ακόμη την έναρξη του ολοήμερου σχολείου με κίνδυνο και αυτοί οι άνθρωποι να χάσουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους. Έλεος πια ας στείλουν οι αρμόδιοι δασκάλους εκτός και αν θέλουν και άλλους ανέργους…».

(πηγή: newsbeast.gr)

Πάτρα: Έρχεται άλλη μια εβδομάδα ταλαιπωρίας για γονείς και μαθητές.

Στο πλευρό γονιών και μαθητών της Δυτικής Αχαΐας βρίσκεται η Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας. Το πρωί καθηγητές συμμετείχαν στην κινητοποίηση που έγινε στα γραφεία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για το πρόβλημα της μετακίνησης των μαθητών.

Σε ανακοίνωση της η Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας αναφέρει τα εξής:

«Σε λίγες ημέρες τελειώνει  ο  Οκτώβρης και ακόμη δεν έχει επιλυθεί το θέμα των μεταφορών των μαθητών. Υπεύθυνες γι’ αυτή την κατάσταση είναι τόσο η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας όσο και η Κυβέρνηση.

Η μεν Περιφέρεια καθυστέρησε να πιέσει την Κυβέρνηση για την απαιτούμενη νομοθετική ρύθμιση και το έκανε μόνο όταν κινητοποιήθηκαν μαζικά οι γονείς.

Η δε Κυβέρνηση παρά τη δέσμευση του αρμόδιου αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών κ. Γρηγοράκου απέναντι στους γονείς και τον κ. Περιφερειάρχη πως θα επισπεύσει τη διαδικασία ακόμη δεν έχει καταθέσει στη Βουλή την απαιτούμενη τροπολογία.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι το κόστος της μεταφοράς να επιβαρύνει τους γονείς και αρκετά παιδιά λόγω αδυναμίας των οικογενειών τους να μην έχουν πάει ακόμη στο σχολείο τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη μόρφωσή τους και τη λειτουργία των αντίστοιχων σχολικών μονάδων.

Στη διαμαρτυρία που πραγματοποιήσαμε και σήμερα 23/10/13 γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ο κ. Περιφερειάρχης μας απάντησε πως ενημερώθηκε ότι θα κατατεθεί η τροπολογία την επόμενη εβδομάδα και μετά θα χρειαστούν κάποιες ημέρες για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Και αυτό είναι το καλό σενάριο γιατί μπορεί να υπάρξει νέα καθυστέρηση που ουσιαστικά θα σημαίνει πως αρκετοί μαθητές θα έχουν χάσει οριστικά το πρώτο τρίμηνο του σχολικού έτους.

Από την πλευρά μας δηλώνουμε  πως θα συνεχίσουμε μαζί με τους γονείς να διεκδικούμε το αυτονόητο: ασφαλή και δωρεάν μεταφορά των μαθητών στο σχολείο τους.

Καλούμε τη Διευθύντρια Εκπ/σης  Ν. Αχαΐας και τον Περιφερειακό Διευθυντή  Εκπ/σης Δυτ. Ελλάδας να προβούν  σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες  ασκώντας με τη σειρά τους πίεση  για την άμεση επίλυση του  ζητήματος και παράλληλα αντιμετωπίζοντας με την ανάλογη ευαισθησία το ζήτημα των απουσιών των παιδιών που αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στο σχολείο.»

(πηγή: thebest.gr)

Του Νικόλα Τσαφταρίδη*

Αυτή η έκφραση ακούστηκε και ακούγεται πολλές φορές στις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές ενημέρωσης ή/και παραπληροφόρησης και γράφτηκε ακόμα περισσότερο στις εφημερίδες που προσπαθούν να παρουσιάσουν τα φαινόμενα με δημοσιογραφική «αντικειμενικότητα». Ακούστηκε επίσης από πολλούς πολιτικούς υπερασπιστές της «εκπαιδευτικής πολιτικής» ενός υπουργείου που «φροντίζει» τη δημόσια εκπαίδευση.

Τα καημένα τα παιδιά που θέλουν να πάνε στο πανεπιστήμιο και οι κακοί διοικητικοί (που δεν έχουν παιδιά) δεν τους αφήνουν.

Τα καημένα τα παιδιά που θέλουν να δώσουν πανελλήνιες και οι άσπλαχνοι καθηγητές τους (που δεν έχουν παιδιά) κάνουν απεργία.

Τα καημένα τα παιδιά που θέλουν να μάθουν γράμματα και οι τεμπέληδες δάσκαλοί τους (που όλως παραδόξως δεν έχουν ούτε αυτοί παιδιά) κρατάνε κλειστά τα σχολεία.

Τα καημένα τα παιδιά που το ακριβοδίκαιο και πάνω από όλα της παιδείας υπουργείο προσπαθεί να τους παρέχει καλύτερη και, το σημαντικότερο, επιστημονικά σχεδιασμένη εκπαιδευτική πολιτική, ενώ σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα αντιδρά γιατί χάνει τα προνόμιά της.

Και εδώ τελειώνει το σύντομο ανέκδοτο.

Γιατί τα καημένα τα παιδιά και πολύ περισσότερο οι γονείς τους ξέρουν ότι η εκπαίδευση, για να είναι παιδεία και όχι parking παιδιών και εφήβων, απαιτεί τάξεις που να μπορούν να χωράνε οι μαθητές μέσα σε αυτές. Απαιτεί σχολεία, γυμνάσια και λύκεια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, επειδή Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, και όχι να είναι αναγκασμένα, τα καημένα τα παιδιά να διανύουν πολλές φορές χιλιόμετρα για να πάνε στα σχολεία τους. Απαιτεί τάξεις με νηπιαγωγούς, δασκάλους και δασκάλες και όχι να λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό σε σχολεία με πρόγραμμα – λάστιχο όπου το ωράριο από ολοήμερο μετατρέπεται σε απλής βάρδιας λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Απαιτεί εκπαιδευτικούς ευχαριστημένους από την αναγνώριση του έργου τους και όχι συνθλιμμένους από ένα υπουργείο που συνεχώς τους απαξιώνει. Γιατί τα καημένα τα παιδιά χρειάζονται καθηγητές και καθηγήτριες όλων των ειδικοτήτων και όχι την κατάργηση ή την υποβάθμιση των διαφόρων ειδικοτήτων ακολουθώντας μια προκρούστεια λογική. Και επιπλέον, χρειάζονται τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση και όχι την αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών από ιδιωτικά ιδρύματα, γιατί αυτά φυσικά δεν απευθύνονται στα «καημένα τα παιδιά», αλλά σε αυτά που έχουν να πληρώσουν.

Γιατί τα καημένα τα παιδιά, εκτός από την εγγραφή τους στο πρώτο εξάμηνο, θα πρέπει να σκεφτούν και τη συνέχιση των σπουδών τους στα επόμενα εξάμηνα. Ίσως και το πιθανό μεταπτυχιακό τους, που δεν θα μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τους διοικητικούς υπαλλήλους. Θα πρέπει να σκεφτούν ότι χωρίς εξειδικευμένους βιβλιοθηκάριους δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις βιβλιοθήκες των σχολών τους. Χωρίς τους φύλακες δεν μπορεί να υπάρξει η διαφύλαξη της περιουσίας του πανεπιστημίου, χωρίς τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους επιφορτισμένους με τη γραφειοκρατία της εξεύρεσης κονδυλίων από τα προγράμματα, δεν θα υπάρχει ούτε η ελάχιστη χρηματοδότηση για τη λειτουργία του πανεπιστημίου, χωρίς τη γραμματειακή υποστήριξη δεν θα μπορούν να επικυρωθούν οι βαθμοί τους, να διορθώνονται ή να προλαβαίνονται τα λάθη της ηλεκτρονικής μηχανοργάνωσης που γίνονται από τους ίδιους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες.

Γιατί τα καημένα τα παιδιά, εκτός από τον βαθμό που περιμένουν για να πάρουν το πτυχίο τους, θα πρέπει να σκεφτούν και τα αδέλφια τους που έρχονται μετά από αυτά και τα παιδιά τους που θα έρθουν αργότερα.

Γιατί τα καημένα τα παιδιά θα πρέπει να σκεφτούν ότι το πανεπιστήμιο στηρίζεται σε τρεις πυλώνες, τους φοιτητές/τριες, τους διοικητικούς υπαλλήλους και τους διδάσκοντες – καθένας με διακριτούς, αλλά ουσιαστικούς ρόλους.

Εκτός εάν τα καημένα τα παιδιά βρίσκονται σε μια γυάλα.

Δεν έχουν απολυμένους γονείς.

Δεν έχουν οικονομικά προβλήματα.

Δεν έχουν κοινωνικές ευαισθησίες.

Έχουν άφθονους και αέναους οικονομικούς πόρους που έχουν εξασφαλίσει τις σπουδές των παιδιών τους και γι’ αυτό «θέλουν να πάρουν το πτυχίο τους και άσε τους άλλους να κουρεύονται».

* Ο Ν. Τσαφταρίδης είναι ΕΕΔΙΠ Α’ βαθμίδας Μουσικής Αγωγής, Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, Πανεπιστήμιο Αθηνών

(πηγή: left.gr)

Έφτασαν σήμερα το μεσημέρι μετά από 25 ολόκληρες μέρες πεζοπορία μπροστά στην Βουλή οι πεζοπόροι σχολικοί φύλακες από την Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησαν την συμβολική τους πορεία αξιοπρέπειας από τη Θεσσαλονίκη στις 28 Σεπτεμβρίου με σύνθημα «Μαραθώνιος Πρωτογενούς Πλεονάσματος, Ανεργίας, Ανέχειας, Εξαθλίωσης». Τους υποδέχτηκαν συναγωνιστές τους από την Αθήνα, υπάλληλοι ΟΤΑ, εκπαιδευτικοί, αντιπροσωπείες της ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΑΔΕΔΥ.

Για απολύσεις 10.000 αναπληρωτών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για κλείσιμο σχολείων και κατάργηση των εκπαιδευτικών υποστηρικτικών δομών, καθώς και για μεγάλες μειώσεις των μισθών των εκπαιδευτικών, κάνει λόγο η ΟΛΜΕ.

Στη δημοσιότητα έδωσε η ΟΛΜΕ μία λίστα με τις σημαντικότερες επιπτώσεις που επέφερε η πολιτική των Μνημονίων στον χώρο της εκπαίδευσης.

Η σχετική λίστα έχει ως εξής:

Μείωση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία κατά 33% (2009 – 2013) και κατά 47% μέχρι το 2006. Ο προϋπολογισμός για την παιδεία είναι 2,51% του ΑΕΠ το 2013 και θα φτάσει στο 2,15% το 2016.

30.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που σημαίνει μείωση 30% από τον Ιούνη του 2010. (15.000 από αυτούς μέσα στο καλοκαίρι του 2013). Από 102.360 το 2010, 72.428 το 2013.

Απολύσεις 10.000 αναπληρωτών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μόλις 320 αναπληρωτές προσλήφθηκαν εφέτος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από 3757 το 2012-13 (91% μείωση) και 5527 το 2011-12 (94 % μείωση).

Κλείσιμο σχολείων και κατάργηση των εκπαιδευτικών υποστηρικτικών δομών (βιβλιοθήκες, ενισχυτική, ΠΔΣ, Συμβουλευτικοί σταθμοί, δομές ΣΕΠ κ.λπ). Πάνω από 1200 σχολεία στην ΠΕ και ΔΕ από το 2011 και, προσφάτως, 102 ΕΠΑΣ έκλεισαν.

Κατάργηση τριών σημαντικών τομέων στα δημόσια επαγγελματικά λύκεια και στις επαγγελματικές σχολές (υγείας-πρόνοιας, εφαρμοσμένων τεχνών, αισθητικής-κομμωτικής) με αποτέλεσμα 20.000 μαθητές να μη βρίσκουν την ειδικότητά τους και να τεθούν σε διαθεσιμότητα – απόλυση 2122 εκπαιδευτικούς και 302 σε υποχρεωτική μετάταξη σε διοικητικές θέσεις.

Μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών έως και 45% για τους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς. Εισαγωγικός μισθός 640 ευρώ από 1070 και καταληκτικός 1400 ευρώ από 1600 καθαρά. Μείωση των συντάξεων και του εφάπαξ.

Υποχρεωτική μετάταξη 5.000 εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις.

Αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά 2 ώρες με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι στην περιοχή τους.

Αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα στους 30. Μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία για να μη δημιουργούνται μικρότερα τμήματα.

Καθιέρωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που θα σχετίζεται με τη μισθολογική και τη βαθμολογική εξέλιξη αλλά και τις επιδόσεις των μαθητών και θα οδηγεί στη χειραγώγηση αλλά ακόμα και σε απολύσεις εκπαιδευτικών.

Αυταρχικό πλέγμα νόμων (νέο πειθαρχικό, ηλεκτρονικό παρουσιολόγιο, αξιολόγηση κ.λπ.) που μαζί με τις διαθεσιμότητες, απολύσεις, υποχρεωτικές μετακινήσεις δημιουργούν ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας διαλύοντας συγχρόνως και κάθε συλλογικότητα στο σχολείο.

Νέος νόμος για την εκπαίδευση (λύκειο-ΤΕΕ)

Η κυβέρνηση ψήφισε το νέο νόμο 4186/13 χωρίς διάλογο, εγκαθιστώντας ένα σκληρό, εξετασιοκεντρικό σύστημα με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις σε όλες τις τάξεις τόσο στο γενικό όσο και το επαγγελματικό λύκειο, που θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της μαθητικής διαρροής και των φροντιστηρίων και θα οδηγήσει ένα μεγάλο τμήμα μαθητών στην πρόωρη, στενή και φτηνή κατάρτιση (με τη δημιουργία των ΣΕΚ μετά των Γυμνάσιο). Παραχωρείται ένα μέρος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στους ιδιώτες και εισάγεται η μαθητεία δηλ. η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία ακόμα και ανηλίκων η οποία θα αντικαταστήσει την εκπαιδευτική διαδικασία.

 (πηγή: efsyn.gr)