paidevo.gr

NASA/Ozone Hole Watch

Η τρύπα στο στρώμα του όζοντος στην ατμόσφαιρα, που σχηματίζεται κάθε χρόνο πάνω από τον Νότιο Πόλο, έχει φέτος τον Σεπτέμβριο μεγαλώσει κατά 75% περισσότερο σε σχέση με κάθε άλλη χρονιά τέτοια εποχή από το 1979 και είναι πια μεγαλύτερη ακόμη και από την Ανταρκτική.

Κάθε χρόνο, μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου, που είναι η εποχή της άνοιξης στο Νότιο ημισφαίριο της Γης, το όζον αραιώνει πάνω από την Ανταρκτική, με την τρύπα να φθάνει στο μέγιστο μέγεθος της από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου. Όμως φέτος οι διαστάσεις της είναι οι μεγαλύτερες εδώ και πολλές δεκαετίες, χωρίς να είναι σαφές γιατί αυτό συμβαίνει.

Το 2020 η τρύπα είχε φθάσει σε έκταση έως περίπου 24 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στις αρχές Οκτωβρίου, ενώ φέτος ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτό το μέγεθος. Το φαινόμενο παρακολουθείται από τους επιστήμονες της ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Copernicus για την Παρατήρηση της Ατμόσφαιρας (CAMS), οι οποίοι δεν αποκλείουν ότι στις αρχές Οκτωβρίου θα έχει μεγαλώσει κι άλλο.

Το στρώμα όζοντος στη στρατόσφαιρα, σε ύψος 11 έως 40 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του πλανήτη, προστατεύει σαν ασπίδα από την επιβλαβή υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Χημικές ουσίες όπως οι συνθετικοί χλωροφθοράνθρακες, που χρησιμοποιούνταν κυρίως στα συστήματα ψύξης, είχαν στο παρελθόν συμβάλει σημαντικά στην καταστροφή του όζοντος. Η απαγόρευση αυτών των ουσιών εδώ και αρκετά χρόνια έχει οδηγήσει σε σταδιακή αλλά αργή ανάκαμψη του όζοντος. Πάντως ακόμη και η δημιουργία μιας ασυνήθιστα μεγάλης τρύπας σε μια χρονιά όπως το 2021 δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι έχει σταματήσει η διαχρονική ανάκαμψη του όζοντος.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Του Μωυσή Λίτση

REUTERS/Sonali Paul

Παγκόσμιο “SOS” στέλνει επιστημονική έρευνα για το κλίμα που δημοσιεύει το BBC, με το 60% των νέων να εκφράζει έντονη ανησυχία για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οι ηγέτες του κόσμου δέχονται έντονες πιέσεις από κινήματα και οργανώσεις να δράσουν άμεσα για τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας, με τις ΗΠΑ και την ΕΕ να ετοιμάζονται μέσα στην εβδομάδα, να δημοσιοποιήσουν κοινή διακήρυξη, η οποία θα υπόσχεται τον περιορισμό των εκπομπών μεθανίου κατά τουλάχιστον 30% από το 2030, σε σχέση με τα επίπεδα του 2020, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters.

Την έρευνα για τους νέους και την κλιματική αλλαγή διεξήγε το αγγλικό πανεπιστήμιο του Μπαθ σε δέκα χώρες, με τη συνεργασία πέντε ακόμη πανεπιστημίων. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την ομάδα έρευνας και εκστρατειών Avaaz.

Σύμφωνα με την έρευνα, σχεδόν το 60% των νέων αισθάνεται πολύ ανήσυχο ή εξαιρετικά ανήσυχο σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Πάνω από το 45% των νέων επισημαίνει επίσης πως το ζήτημα του κλίματος επηρεάζει την προσωπική τους ζωή. Το 75% δηλώνει ακόμη πως το μέλλον τους τρομάζει, ενώ πάνω από τους μισούς(56%) εκτιμούν ότι η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη.

Η έρευνα θεωρείται η μεγαλύτερη του είδους και θα δημοσιευτεί στην επιθεώρηση Lancet Planetary Health. Απάντησαν σε αυτήν 10.000 άτομα στις ηλικίες μεταξύ 16 και 25 ετών. 

Τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων αισθάνονται λύπη, φόβο και άγχος. Πολλοί αισθάνονται φόβο, θυμό, απογοήτευση και ντροπή, αλλά και ελπίδα. Πολλοί από τους ερωτηθέντες εκτιμούν πως δεν έχουν μέλλον, ότι η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη και ότι οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν να αντιδράσουν αποτελεσματικά. Δεν λείπουν και αυτοί που αισθάνονται προδομένοι, αγνοημένοι και εγκαταλειμμένοι από τους πολιτικούς και τους μεγάλους.

Οι συγγραφείς της έρευνας, όπως αναφέρει το BBC, επισημαίνουν ότι οι νέοι δηλώνουν πως οι φόβοι για το περιβάλλον “επηρεάζουν βαθιά, τεράστιους αριθμούς νέων ανθρώπων”.  Η έρευνα αναφέρει πως οι νέοι επηρεάζονται ιδιαιτέρως από τους φόβους για το κλίμα επειδή αναπτύσσονται ψυχολογικά, κοινωνικά και σωματικά.

Η συγγραφέας της έρευνας Καρολάιν Χίκμαν από το πανεπιστήμιο του Μπαθ δήλωσε στο BBC News: ” Η έρευνα δείχνει πως η οικο-ανησυχία δεν αφορά μόνο την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά συνδέεται άρρηκτα με την κυβερνητική απραξία όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Οι νέοι αισθάνονται εγκαταλειμένοι και προδομένοι από τις κυβερνήσεις”.

“Δεν μετράμε μόνο το πως αισθάνονται, αλλά και το τι σκέφτονται, Τέσσερις στους 10 είναι επιφυλακτικοί να κάνουν παιδιά”.

Η δημοσιοποίηση της έρευνας έρχεται σε μία στιγμή που οι ηγέτες του κόσμου πιέζονται από ακτιβιστές, οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις να δράσουν άμεσα, καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και περισσότερο αισθητές σε όλο τον πλανήτη.

Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, οι ΗΠΑ και η ΕΕ ετοιμάζονται να ανακοινώσουν διακήρυξη με την οποία θα δεσμεύονται για περιορισμό των εκπομπών μεθανίου κατά 30% από το 2030, σε σχέση με τα επίπεδα του 2020, ενόψει της διεθνούς διάσκεψης για την κλιματική αλλαγή στη Γλασκόβη το Νοέμβριο.

Οι εκπομπές μεθανίου θεωρούνται η μεγαλύτερη αιτία για την κλιματική αλλαγή μετά το διοξείδιο του άνθρακα. Η Διεθνής Διακήρυξη για το Μεθάνιο, η οποία πιθανότατα θα δοθεί στη δημοσιότητα την Παρασκευή, αποσκοπεί, όπως αναφέρει το Reuters, να προσελκύσει και άλλες σημαντικές χώρες ρυπαντές, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία και η Σοαυδική Αραβία, αλλά και άλλες, όπως η Νορβηγία, το Κατάρ, η Βρετανία, η Νέα Ζηλανδία και η Νότια Αφρική.

(Πηγή: naftemporiki.gr)

Ο ρυθμός της κλιματικής αλλαγής δεν έχει επιβραδυνθεί λόγω της πανδημίας της COVID-19 και ο κόσμος υστερεί στη μάχη για τη μείωση των εκπομπών ρύπων, όπως ανέφεραν σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη.

Η οικονομική κάμψη που σχετίζεται με τον ιό προκάλεσε προσωρινή μόνο μείωση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πέρυσι και αυτό δεν ήταν αρκετό για να αντιστρέψει τα αυξανόμενα επίπεδα των αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO).

Οι στόχοι μείωσης δεν πληρούνται και υπάρχει αυξανόμενη πιθανότητα ότι ο πλανήτης δεν θα πετύχει τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της υπερθέρμανσης στον πλανήτη στο +1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, ανέφερε ο WMO στην έκθεσή του ‘United in Science 2021’.

«Είναι μια κρίσιμη χρονιά για την κλιματική δράση», δήλωσε ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, λέγοντας ότι τα αποτελέσματα είναι μια «ανησυχητική αποτίμηση του πόσο εκτός πορείας βρισκόμαστε».

«Αυτή τη χρονιά είδαμε τις εκπομπές ορυκτών καυσίμων να ανακάμπτουν, τις συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου να αυξάνονται καθώς και σοβαρά ανθρωπογενή καιρικά γεγονότα που έχουν επηρεάσει την υγεία, τις ζωές και τον βιοπορισμό σε κάθε ήπειρο», ανέφερε ο ίδιος.

Οι συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα σημαντικών αερίων θερμοκηπίου συνέχισαν να αυξάνονται το 2020 και το πρώτο εξάμηνο του 2021, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Η παγκόσμια μέση θερμοκρασία για τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν μεταξύ των υψηλότερων που έχουν καταγραφεί, και εκτιμήθηκε στον 1,06 με 1,26 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.

Τώρα υπάρχει πιθανότητα 40% η μέση παγκόσμια θερμοκρασία σε ένα από τα επόμενα πέντε έτη να είναι τουλάχιστον κατά 1,5 βαθμό Κελσίου υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα, ανέφερε η έκθεση.

«Εκτός αν υπάρξουν άμεσες, γρήγορες και μεγάλης κλίμακας μειώσεις στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ο περιορισμός της υπερθέρμανσης στον +1,5 βαθμό Κελσίου θα είναι αδύνατος, με καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους και τον πλανήτη από τον οποίο εξαρτόμαστε», δήλωσε ο Γκουτέρες.

Η έκθεση ‘United in Science 2021’ παρουσιάζει τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα και ευρήματα σε σχέση με την κλιματική αλλαγή και δημοσιοποιείται μερικές εβδομάδες πριν από την COP26, τη νέα παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα.

«Καθ’ όλη την πανδημία ακούμε ότι πρέπει να ανοικοδομήσουμε καλύτερα για να θέσουμε την ανθρωπότητα σε μια πιο βιώσιμη πορεία και να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην κοινωνία και τις οικονομίες», ανέφερε ο γενικός γραμματέας του WMO Πέτερι Τάαλας.

«Αυτή η έκθεση δείχνει ότι έως τώρα το 2021 δεν κινούμαστε στη σωστή κατεύθυνση», δήλωσε ο ίδιος.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

© Φωτογραφία : YouTube/Video Tin nóng

Ο Χο Βαν Λανγκ έμαθε να ζει ως “άνθρωπος της ζούγκλας” στα δάση του Βιετνάμ και λίγα χρόνια μετά την επιστροφή του στον πολιτισμό, πέθανε από καρκίνο του ήπατος.

Χαρακτηρίστηκε «Ταρζάν» της σύγχρονης εποχής αφού κατάφερε να επιζήσει στη ζούγκλα του Βιετνάμ για 40 χρόνια. Πέθανε τελικά από καρκίνο του ήπατος σε ηλικία 52 ετών.

Όπως αναφέρει η “New York Post”, ο Χο Βαν Λανγκ πέθανε τη Δευτέρα (13/09), οκτώ χρόνια αφότου επέστρεψε στον πολιτισμό, μαζί με τον πατέρα του Χο Βαν Θαν.

Οι δυο τους βρέθηκαν να περιπλανώνται στα δάση του Τρα Μπονγκ το 1972, λόγω των βομβαρδισμών από τα αμερικανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, που σκότωσε σχεδόν τα μισά μέλη της οικογένειάς τους.

Επί δεκαετίες, δεν γνώριζαν ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει.

Οι δύο άνδρες αναγκάστηκαν να επισκεφτούν μία κοντινή πόλη το 2013 όταν ο Λανγκ πήγε σε ένα χωριό σε αναζήτηση ιατρικής φροντίδας για τον πατέρα του, που τελικά πέθανε από άγνωστα αίτια το 2017. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η μόνη επαφή του Λανγκ με τον πολιτισμό ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του, Χο Βαν Τρι.

Ένας φίλος του Λανγκ, ο Αλβάρο Σερέζο, είπε σε δήλωσή του στη “Mercury Press” ότι όλα τα «άσχημα» της μοντέρνας ζωής τού έκαναν μεγάλο κακό, όπως τα χημικώς επεξεργασμένα φαγητά.

«Είμαι πολύ λυπημένος που τον είδα να πεθαίνει αν και ξέρω ότι αυτό μπορεί να ήταν μία λύτρωση για εκείνον, επειδή γνωρίζω πόσο υπέφερε τους τελευταίους μήνες», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Ήταν ένας όμορφος άνθρωπος, θα μου λείπει κάθε μέρα, δεν θα τον ξεχάσω ποτέ».

«Άνθρωποι της ζούγκλας»

Η οικογένειά τους ζούσε μία συμβατική ζωή στην Τρα Κεμ, πριν την απόδρασή τους στη ζούγκλα. Τελικά, έμαθαν να κυνηγούν, να καλλιεργούν, να φτιάχνουν καταφύγια στη φύση ενώ απαλλάχθηκαν από τα ρούχα τους και κάλυπταν το σώμα τους με ένα απλό ύφασμα.

Επί 41 χρόνια ζούσαν σαν «άνθρωποι της ζούγκλας», μέχρι που εντοπίστηκαν από μία ομάδα διασωστών τον Αύγουστο του 2013.

(Πηγή: sputniknews.gr)

Αντιδράσεις από την κατάφορη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων

Μεγάλη πολυεθνική αλυσίδα στο κατάστημα που διαθέτει στην Πάτρα, σύμφωνα με πληροφορίες του patrastimes.gr, προχώρησε με άλλοθι την καταγραφή του αριθμού των ατόμων που πρέπει να υπάρχουν ανά τετραγωνικό μέσα σε αυτό λόγω των μέτρων του κορονοϊού, σε εγκατάσταση συστήματος παρακολούθησής τους.

Το σύστημα δεν βασίζεται στην ταυτοποίηση μέσω αναγνώρισης προσώπου ή σωματικού ίχνους, αλλά στο «σκανάρισμα» της κάρτας sim του κινητού το οποίο φέρουν μαζί τους οι πελάτες.

Με αυτό τον τρόπο κατορθώνει να γνωρίζει όλες τις κινήσεις τους, ενώ της δίνεται η δυνατότητα να γνωρίζει σε ποιο τμήμα βρίσκεται ο πελάτης και την στιγμή εκείνη να του στέλνει συγκεκριμένο μήνυμα για τιμές προϊόντων που υπάρχουν εκεί.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές , ήδη έχουν γίνει αναφορές στην επιθεώρηση εργασίας τόσο σε περιφερειακό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, όπου και έχει καταγγελθεί το γεγονός και ζητείται να ληφθούν άμεσα μέτρα.

(Πηγή: patrastimes.gr)

Συντάκτης: Γιώργος Σακκάς

Στο ποσοστό ρεκόρ 27,5% διαμορφώθηκε το “μερίδιο” των ανηλίκων που νοσούν από κορονοϊό στο σύνολο των κρουσμάτων, μόλις την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς.

Μαθητές στην έναρξη της σχολικής χρονιάς EUROKINISSI

Πολύ νωρίτερα απ’ ότι αναμένονταν, ο ΕΟΔΥ θα καταγράφει αυξημένα κρούσματα κορονοϊού σε παιδιά λόγω της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, τα δεδομένα από άλλες χώρες έδειξαν ότι δύο εβδομάδες μετά την έναρξη των σχολείων το ποσοστό των νέων κρουσμάτων στα παιδιά αποτελούσε το 30% του συνόλου. Στη χώρα μας όμως το ποσοστό αυτό σχεδόν επιβεβαιώθηκε κατά τη πρώτη μέρα λειτουργίας των σχολείων και πολύ πιθανόν σύντομα να βλέπουμε πως το 1 στα 3 νέα κρούσματα θα αφορά σε παιδιά.

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία του ΕΟΔΥ χθες καταγράφηκαν 805 κρούσματα σε ηλικίες κάτω των 17 ετών, αποτελώντας έναν από τους υψηλότερους αριθμούς νέων ημερήσιων κρουσμάτων σε παιδιά. Το σημαντικότερο είναι ότι τα κρούσματα αυτά αφορούν στο 27,5% του συνόλου των χθεσινών νέων κρουσμάτων, ποσοστό ρεκόρ από την αρχή της επιδημίας.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι δεν θα χρειαστεί αρκετός καιρός ώστε να δούμε αύξηση του ποσοστού αυτού και μάλιστα σε επίπεδο άνω του 30%.

Διαδικασία self test

Πάντως θεωρείται θετικό ότι ένας σημαντικό αριθμός παιδιών με κορονοϊό εντοπίζεται πριν μπουν στην τάξη, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο διασποράς. Σ’ αυτο φαίνεται να βοηθούν τα self test. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, από τα περίπου 800.000 self test που έγιναν, βρέθηκαν 1.000 με 1.500 παιδιά θετικά.

Βέβαια από τα στοιχεία του ΕΟΔΥ δεν προκύπτει κάτι τέτοιο καθώς από την Παρασκευή μέχρι και τη Δευτέρα 13/9 είχαν γίνει συνολικά περίπου 150.000 self test.

Πάντως σύμφωνα με πληροφορίες ανεξάρτητα από τον αριθμό των τεστ, περί τα 700 ήταν θετικά και έπρεπε να γίνει η επαλήθευση με rapid test ή μοριακό έλεγχο. Κάποια από αυτά ήδη ενσωματώθηκαν στα δεδομένα του ΕΟΔΥ που ανακοινώθηκαν χθες και κάποιες τις επόμενες ημέρες.

Εμβολιασμός παιδιών

Οι ειδικοί συμφωνούν με το μέτρο των self test αλλά τονίζουν συνεχώς ότι θα πρέπει να διευρυνθεί το ποσοστό του εμβολιασμού των παιδιών. Όπως σημείωσε χθες ο Γενικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Μάριος Θεμιστοκλέους, στις ηλικίες 15-17 ετών έχουν λάβει έστω μία δόση το 25% του συνόλου και με βάση τα κλεισμένα ραντεβού το ποσοστό φτάνει στο 26,5% ενώ έχουν ήδη εμβολιαστεί 90 χιλιάδες δηλαδή επιπλέον 16.000 τις τελευταίες ημέρες.

Επίσης στις ηλικίες 12-14 ετών, έχει εμβολιαστεί το 13% ποσοστό που φτάνει το 14,5% με τα κλεισμένα ραντεβού και συνολικά 50.000 έχουν λάβει έστω μία δόση. Δηλαδή έχει σημειωθεί μία αύξηση κατά περίπου 13,5 χιλιάδων παιδιών.

Από την πλευρά της η πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών Μαρία Θεοδωρίδου, τονίζει σταθερά τη σημασία για τον εμβολιασμό των παιδιών. Όπως σημείωσε και πρόσφατα, παρά το γεγονός ότι κατά κανόνα η νόσος είναι ήπια, με σπάνιες κλινικές εκδηλώσεις σοβαρές, υπάρχουν σημαντικοί λόγοι οι οποίοι έχουν συμβάλλει ώστε οι εθνικές Επιτροπές των διαφόρων Κρατών να έχουν αποφασίσει για τον εμβολιασμό αυτών των ηλικιών. Συγκεκριμένα ο εμβολιασμός των ηλικιών 12-17 ετών συστήνεται κυρίως:

• Για την προστασία του ίδιου του παιδιού, προστασία τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική του υγεία,
• Για τη θωράκιση του παιδιού ώστε πιο προστατευμένο να πάει ξανά στο χώρο του σχολείου, αλλά να έχει και μια συμμετοχή σε όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες.
• Για τη μείωση της διασποράς η οποία διασπορά του ιού στο περιβάλλον και στην κοινότητα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα βλαπτικό και για ευάλωτα άτομα της οικογένειας ή του περιβάλλοντος, αλλά και είναι ένας λόγος για τη μείωση των ευκαιριών της δημιουργίας νέων μεταλλάξεων. Ο εμβολιασμός μειώνει τις πιθανότητες των ιών για μεταλλάξεις.
• Τα εμβόλια mRNA τα οποία συστήνονται για τις ηλικίες των παιδιών και εφήβων είναι ασφαλή, με σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες και αναμένεται να συμβάλλουν καθοριστικά στην επανεκκίνηση της ομαλής μαθητικής παραγωγικής ζωής με την διαδραστική εκπαίδευση.

(Πηγή: news247.gr)

Συντάκτης: Πάνος Τσιμπούκης

Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά πολλών ζώων αλλάζουν με γρήγορο ρυθμό εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Τα ζώα προσαρμόζονται στην κλιματική αλλαγή αλλάζοντας το μέγεθος τμημάτων του σώματός τους. Σύμφωνα με επισκόπηση ερευνητών η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Trends in Ecology and Evolution, οι μορφολογικές αλλαγές του σώματος βοηθούν μερικά ζώα να ρυθμίσουν καλύτερα τη θερμοκρασία του σώματός τους και να προσαρμοστούν στην αύξηση της θερμοκρασίας.

Καλύτερη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, τέτοιου είδους προσαρμογές έχουν καταγραφεί εδώ και πολύ καιρό. Είναι ενδεικτικό ότι ήδη από το 1877 έχει διατυπωθεί ο κανόνας του Άλεν, σύμφωνα με τον οποίο το μέγεθος τμημάτων του σώματος (όπως τα άκρα ή το ράμφος) πολλών ομοιόθερμων ζώων βρίσκεται σε συνάρτηση με τη θερμοκρασία η οποία επικρατεί στον τόπο στον οποίο τα ζώα προσαρμόστηκαν. Αυτό συμβάλλει στην πιο αποδοτική ανταλλαγή θερμότητας με το περιβάλλον κι ως εκ τούτου στην πιο αποδοτική ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση, ο ρυθμός με τον οποίο παρατηρούνται πλέον οι αλλαγές αυτές είναι μεγαλύτερος από αυτόν που ανέμεναν οι επιστήμονες. «Εδώ και πολύ καιρό αναγνωρίζουμε ότι τα ζώα προσαρμόζονται στις αλλαγές του κλίματος, ωστόσο αυτό συμβαίνει σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με άλλες εξελικτικές περιόδους», σημείωσε σε σχετικές δηλώσεις της η πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης Σάρα Ράιντινκ.

Ποια ζώα επηρεάζονται

Οι αλλαγές στο μέγεθος τμημάτων του σώματος παρατηρείται έντονα στα πουλιά. Ενδεικτικά,  το μέγεθος του ράμφους αρκετών ειδών παπαγάλων της Αυστραλίας αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 4-10% από το 1871 μέχρι σήμερα, κάτι το οποίο συσχετίζεται με την ετήσια θερμοκρασία που επικρατεί στις συγκεκριμένες περιοχές. Αλλαγή η οποία συσχετίζεται με την κλιματική αλλαγή παρατηρείται και στο ράμφος συγκεκριμένων πουλιών της Βόρειας Αμερικής, ενώ διάφορα είδη θηλαστικών δεν εξαιρούνται από τη λίστα των ζώων τα οποία επηρεάζονται: ερευνητές έχουν καταγράψει αύξηση στο μέγεθος της ουράς των δασοποντικών, ενώ στην περίπτωση μυγαλών του είδους Sorex cinereus αυξήθηκε το μέγεθος τόσο της ουράς όσο και των ποδιών.

Οι έρευνες συνεχίζονται

Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, καθιστά δύσκολο τον προσδιορισμό μίας απολύτως συγκεκριμένης αιτίας η οποία οδηγεί στην αλλαγή του μεγέθους τμημάτων του σώματος. Ωστόσο, οι αλλαγές αυτές έχουν παρατηρηθεί σε πολλές διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές οι οποίες έχουν λίγα κοινά χαρακτηριστικά πέρα από το γεγονός ότι επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή. Αυτό επιτρέπει στους επιστήμονες να συσχετίσουν με πολύ μεγάλη πιθανότητα την αλλαγή του κλίματος με τις μορφολογικές αλλαγές του σώματος των ζώων.

Οι ερευνητές τώρα αποσκοπούν να μελετήσουν με μεθόδους τριδιάστατης απεικόνισης δείγματα αυστραλιανών πουλιών τα οποία έχουν συλλεχθεί σε μουσεία. Αυτό θα τους επιτρέψει να κατανοήσουν καλύτερα ποια είδη πουλιών προσαρμόζουν το σώμα τους εξαιτίας της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και με ποιον τρόπο ακριβώς συμβαίνει αυτό.

(Πηγή: in.gr)

Συντάκτης: Ολγα Στέφου

Πρόσφατα ανακοινώθηκε η συνεργασία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, που αφορά: Απασχόληση παιδιών σε ξενοδοχειακές μονάδες, μεγαλύτερα από 16 ετών, που μένουν σε δομές φροντίδας ανηλίκων. Πρόκειται για απασχόληση αναπήρων εφήβων σε ξενοδοχειακές μονάδες, με κάλυψη του κόστους εργασίας τους από τρέχοντα προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Η πρώτη αντίδραση ήρθε από την ίδια την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στον επισιτισμό, οι οποίοι αναφέρουν χαρακτηριστικά πως «δεν θα αφήσουμε να γεμίσουν οι λάντζες των ξενοδοχείων με ανήλικα παιδιά».

Αντί για εκπαίδευση, ανήλικη εργασία

Για άλλη μία φορά, οι ανάπηροι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Το κράτος φέρει την ευθύνη για τα παιδιά που μένουν σε δημόσια ιδρύματα, αναλαμβάνει την Πρόνοια και την εκπαίδευσή τους. Με την έλλειψη στο κομμάτι της ειδικής αγωγής και με στόχο να μειωθεί το μισθολογικό κόστος των ξενοδοχείων, τα ανάπηρα παιδιά καλούνται -χωρίς την παραμικρή εκπαίδευση- να ενταχθούν στο εργασιακό δυναμικό των τουριστικών μονάδων.

Στόχος είναι η μείωση των κρατικών δαπανών από την Πρόνοια και η αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό, με τη συνεπαγόμενη φορολογική μείωση των ξενοδοχειακών μονάδων.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναφέρουν πως «πρόκειται για αναβίωση του μοντέλου της Βασιλικής Πρόνοιας της Φρειδερίκης».

Τι συμβαίνει με τα ιδρύματα και την αποϊδρυματοποίηση

Τα ανάπηρα παιδιά που μένουν σε κρατικά ιδρύματα, δεν προορίζονται να περάσουν όλη τους τη ζωή σε κλειστές δομές -και ούτε πρέπει. Οι μελλοντικοί ενήλικες πρέπει να λάβουν την κατάλληλη εκπαίδευση μέσω της ειδικής αγωγής, να πάνε στο σχολείο και λαμβάνοντας την κατάλληλη φροντίδα για την κοινωνική ένταξη, να ζήσουν όπως κάθε ελεύθερος πολίτης.

Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο νόμος για την αναδοχή και την τεκνοθεσία, διευκολύνοντας τη γραφειοκρατική διαδικασία, με σκοπό να ζήσουν όσο γίνεται λιγότερα παιδιά σε ιδρύματα.

Μεγάλο ποσοστό των ανάπηρων παιδιών που καταλήγουν στα ιδρύματα, εγκαταλείπονται ουσιαστικά από τους γονείς τους και με τα παραδείγματα που έχουμε, όπως είναι το κολαστήριο των Λεχαινών, γνωρίζουμε πως οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες, τα παιδιά μεγαλώνουν σε κλουβιά και δεν εκπαιδεύονται καν για να αυτοεξυπηρετηθούν σε βασικές ανάγκες (πχ. να μάθουν να χρησιμοποιούν μόνα τους την τουαλέτα).

Άλλα παιδιά δε μαθαίνουν καν να μιλούν σωστά και στην πλειοψηφία τους, ενηλικιώνονται μέσα στο ίδρυμα. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, όπως και αρκετές περιπτώσεις θανάτων.

Για πού προορίζονται τα ανάπηρα παιδιά;

Τα ωράρια των τουριστικών μονάδων είναι ούτως ή άλλως εξαντλητικά, αλλά σε μία κοινωνία ευγονικής αισθητικής, ένα ανάπηρο παιδί δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι η… πρόσοψη του μαγαζιού.

Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι να απορροφηθούν στις βαριές εργασίες: Καθαριότητα, λάντζα, αποθήκες. Εκεί, δηλαδή, που δεν θα φαίνονται. Το σενάριο της εργασιακής εκμετάλλευσης των ανηλίκων, φαντάζει βασανιστικό: Η κάθε αναπηρία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, ιδιαιτερότητες που σε σκληρές εργασιακές συνθήκες, δεν γίνονται δεκτές. Η χρόνια κόπωση, οι κινητικές δυσκολίες, η νοητικές αναπηρίες δεν γίνονται κατανοητές από την κοινωνία, πολλώ δε μάλλον από ένα σκληρό εργασιακό περιβάλλον.

Χωρίς να έχει γίνει αναφορά στο αν τα παιδιά θα απορροφηθούν εργασιακά με την θέλησή τους, χωρίς να γνωρίζουμε αν οι τουριστικές μονάδες θα λάβουν ειδική εκπαίδευση για να εντάξουν τα ανάπηρα παιδιά, οι φόβοι για συνθήκες κακοποιητικές και ακατάλληλες αυξάνονται επικίνδυνα. Αλλά ακόμη και αν υπήρχε σχετική πρόνοια, ή εκπαίδευση, τα παιδιά ανήκουν στα σχολεία.

(Πηγή: in.gr)

Αληθινή ιστορία: «Μας έκοψαν το ρεύμα και δεν έχω τσάντα για το σχολείο. Θα πηγαίνω τα βιβλία μου αγκαλίτσα»

Η αληθινή ιστορία της Έλενας 

«Ήμουν σε έναν γιατρό το πρωί και ήρθε μια μαμά, μονογονέας (ο άντρας της πέθανε) με ένα κοριτσάκι μικρό.. Νόμιζα ότι ήταν 7 και αυτό ήταν 9 χρονών…). Μετά μπήκε στον γιατρό και άκουσα να του ζητάει χρήματα γιατί σήμερα ο ΔΕΔΔΗΕ τους έκοψε το ρεύμα γιατί είχε φτάσει τα 1000€… Πάνιασα… Στο 9χρονο λέω από μέσα μου; Όταν βρήκαν τους ρώτησα… Μου είπε ότι για να τους το ξανασυνδέσουν θέλουν τουλάχιστον 200€.

Η μάνα ζητώντας από γνωστούς και φίλους είχε μάσει 120€… Βγάζω της δίνω άλλα 80€ και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.. Γιατί είμαι 19 χρονών… Της λέω “πήγαινε να την πληρώσεις τώρα”. Όσο να μπει στο ταμείο της ΔΕΗ έμεινα με τη μικρή μαζί, με ρώτησε αν αύριο θα παίζει η τηλεόραση και αν θα δουλεύει το ψυγείο… Και της είπα ναι.

Τη ρώτησα αν έχει τσάντα για το σχολείο που αρχίζει τη Δευτέρα και μου είπε όχι. Τη λέω ”και τα βιβλία πώς θα τα κουβαλάς;” μου λέει “το σχολείο είναι κοντά τα παίρνω αγκαλιτσα”. Κοκάλωσα. Την παίρνω και μπαίνουμε στο πρώτο βιβλιοπωλείο που είδα μπροστά μου. Της λέω να διαλέξει όποια θέλει και πήγε και διάλεξε την πιο οικονομική! Δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου .. της είπα πάρε όποια θέλεις και πήρε αυτή που πραγματικά ήθελε… και μια κασετίνα.»

Όταν βγήκαμε έξω με αγκάλιαζε και μου έλεγε “ευχαριστώ, ευχαριστώ τώρα δε θα με κοροϊδεύουν τα παιδάκια”. Άφησα τη μικρή στη μαμά της και κίνησα να φύγω και δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω.

Ποιο κράτος πρόνοιας κόβει το ρεύμα σε ένα 9χρονο; Ποιο κράτος το εξευτελίζει να έχει χαλασμένα δόντια επειδή δεν έχει χρήματα για παιδοδοντίατρο ή τσάντα για να πάει σχολείο; Λυπάμαι πολύ για εδώ που φτάσαμε σαν χώρα…»

(Πηγή: newsitamea.gr)

Συντάκτης: Χρήστος Κάτσικας

Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή.

Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.

Μέσα στο κύμα των μαθητικών επικρίσεων και της αμφισβήτησης της λογικής του υπαρκτού σχολείου ξεχωρίζει ένα πρόσωπο, ο εκπαιδευτικός.

Είναι ο «σημαντικός άλλος», η μόνη εμφανής φιγούρα της «ανώνυμης» σχολικής μηχανής, που στα «επεισόδια» των μαθητικών συζητήσεων παρουσιάζεται, υπαινικτικά, με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, άλλοτε σαν φορέας σωτηρίας και άλλοτε σαν φορέας απώλειας.

Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή.

Βέβαια, η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή είναι, στα βασικά και αποφασιστικά της σημεία, μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές στα μάτια των μαθητών φαντάζει ως προσωπική. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές προσδιορίζεται με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαθέσεις καθώς κάθε εκπαιδευτικός είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ) πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές.

Όμως, αν είναι δύσκολη με τη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία του υπαρκτού εκπαιδευτικού συστήματος, η λύση βασικών αντιθέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων σε διαπροσωπική βάση, είναι σίγουρο ότι η ανίχνευση του «μαύρου κουτιού» της αίθουσας διδασκαλίας και των μαθητικών βιωμάτων, οριοθετούν τα χαρακτηριστικά του «δασκάλου που αγαπήσαμε».

1. Η τάξη δεν είναι ενιαία!

Δεν χρειάζεται να ‘σαι μάντης για να καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις του γονείς συγκεντρωμένους κάθε μέρα στην είσοδο του σχολείου, τους χοντρούς και τους λεπτούς, τους καλοντυμένους και τους φτωχοντυμένους, τους εξαντλημένους και τους ακμαίους 

Το μαθητικό σώμα είναι ανομοιογενές καθώς προέρχεται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και διαπερνάται από τις υπάρχουσες κοινωνικές αντιθέσεις. Η σχολική τάξη δεν είναι ενιαία και αυτή η πραγματικότητα είναι τεκμηριωμένη από την έρευνα και την καθημερινή εμπειρία.

Κάθε μαθητής «κουβαλάει» μαζί του ένα ολόκληρο φορτίο προσωπικών, οικογενειακών και κοινωνικών «αποσκευών».

Η γνώση που αποκτά ο καθηγητής για τους μαθητές του μοιάζει, πολλές φορές, με τη γνώση που αποκτά ο θεατής για τον ηθοποιό που παίζει κάποιο ρόλο στη θεατρική σκηνή. Η γνώση του δασκάλου για το μαθητή δεν μπορεί να «ρυμουλκείται» με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας του στο σχολείο, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του παιδιού για την καλύτερη «χαρτογράφηση» της τάξης.

Κι αυτό, βέβαια, όχι από την αίσθηση μιας αφηρημένης δικαιοκρισίας αλλά από τη βεβαιότητα ότι μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προσεγγίσει τις στάσεις και τις πρακτικές των μαθητών.

2. Δίδαξέ με!

Μια σύγχρονη μορφή διδασκαλίας κάνει το μαθητή παρατηρητή – δράστη, του διεγείρει την παρατηρητικότητα, τον αναγκάζει να πάρει αποφάσεις, του δίνει επιχειρήματα αντί να τον ταυτίζει με ιδέες, συναισθήματα ή πρόσωπα, τελικά ωθεί τα συναισθήματά του στη συνειδητοποίηση.

Στο παραδοσιακό μάθημα η τάξη είναι τάξη και η κοινωνία είναι κοινωνία. Όμως οι τοίχοι της σχολικής αίθουσας δεν μπορεί να είναι τα όρια της επικοινωνίας και χρειάζεται η σχολική ομάδα να γίνει κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, μάρτυρας, παρατηρητής και αναλυτής των κοινωνικών ζητημάτων.

Ο εκπαιδευτικός απαιτείται να έχει τη γνώση και την ικανότητα να φέρει όλη την κοινωνία στην τάξη όχι με μια παραδοσιακή «επίσκεψη» αλλά αναλύοντας με κάθε ευκαιρία το σύνολο των αντιφάσεων και συγκρούσεών της. Στα πλαίσια αυτά, ο ολιγόλεπτος σχολιασμός πριν από κάθε μάθημα, με οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα, των χτεσινών συμβάντων, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.

3. Ούτε αυταρχισμός, ούτε αντιαυταρχισμός!

Η συζήτηση που αφορά τις σχολικές ποινές συνήθως επικεντρώνεται στη χρησιμότητα ή όχι των κυρώσεων και ποτέ σχεδόν στο τι προκαλεί τις κυρώσεις.

Εμφανίζονται έτσι στους σχολικούς χώρους οι «οπαδοί» των ποινών και οι «αρνητές» τους οι οποίοι δρομολογούν τις θεωρητικές τους αντιθέσεις στο αν πρέπει να επιβάλλονται ποινές, πότε και ποιες, χωρίς να αναφέρονται στη γέννηση και τη «βιογραφία» του μαθητικού παραπτώματος το οποίο «ελκύει» την ποινή.

Η παραπάνω λογική, ενώ για τους «οπαδούς» των ποινών παραπέμπει στην αυταρχικότητα, για τους «αρνητές» τους, κοντολογίς γι εκείνους που «καταργούν» τις ποινές, κλείνοντας τα μάτια στο πλαίσιο που λιπαίνει το έδαφος των μαθητικών παραπτωμάτων, γρήγορα οδηγείται σε αδιέξοδο και πολλές φορές στην «κάθετη» αναθεώρηση της προηγούμενης στάσης τους.

Μια αντίπαλη πρόταση στη λειτουργία του σχολικού ποινολογίου δεν μπορεί να αντιπαραθέτει στον όποιο θεσμοθετημένο αυταρχισμό μια ηθικιστική λογική που μοιάζει με την «ελεημοσύνη στην επαιτεία που ησυχάζει την ψυχή χωρίς η ζητιανιά να εξαλείφεται».

Ο μαθητής δεν έχει ανάγκη ούτε από την αυστηρότητα ούτε από την ανεκτικότητα του εκπαιδευτικού. Αυτό που χρειάζεται είναι η ουσιαστική συμμετοχή του σε μια διαδικασία που θα δρομολογεί τους όρους θέσπισης και τήρησης των κανόνων της σχολικής ζωής που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους.

Η στάση του δασκάλου ορίζεται με το αν και κατά πόσο εξυπηρετεί μια ολόκληρη κίνηση προς τα μπρος, με άλλα λόγια αν διαπαιδαγωγεί και διαπαιδαγωγείται σωστά ολόκληρη η ομάδα.

4. Όχι στη μείωση της αξίας του μαθητή!

«Θυμάμαι ακόμη μια καθηγήτρια που δεν έχανε ευκαιρία να με ξεφτιλίζει μέσα στην τάξη. Είχε πάρει κάποτε μια έκθεσή μου και τη διάβαζε μεγαλόφωνα στην τάξη, με ειρωνευόταν συνέχεια προκαλώντας έντεχνα και τα γέλια των συμμαθητών μου» (Ε.Ν. 36 ετών σήμερα)

Η πρώτη εικόνα που ένα παιδί μπορεί να έχει για τον ίδιο του τον εαυτό είναι συχνά διαμορφωμένη από το σχολείο. Εκεί βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με ομάδες παιδιών της ηλικίας του και συγκρίνει τον εαυτό του με τα άτομα που αποτελούν αυτές τις ομάδες.

Περισσότερο όμως από τη συμπεριφορά των συμμαθητών του, οι εκτιμήσεις που γίνονται από τους δασκάλους θα συντελέσουν στο να αναπτύξει το παιδί μέσα του διαθέσεις αυτοεκτίμησης ή αυτοϋποτίμησης.

Η εξουσία του δασκάλου φανερώνεται με τη βαθμολογία, τον διαχωρισμό και την απροκάλυπτη εκτίμηση. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντικειμενικά μέσα» που έχει ο δάσκαλος στη διάθεσή του ώστε να εκφράσει την εκτίμησή του για την εργασία του παιδιού.

Περισσότερο «ύπουλα» όμως είναι τα υποκειμενικά μέσα, που πολλές φορές ο δάσκαλος δεν συγκρατείται να μην χρησιμοποιήσει. Φανερώνονται μέσα στις κρίσεις, τους συλλογισμούς, τις υποτιμητικές μιμήσεις, την ειρωνεία. Φανερώνονται ακόμα μέσα στη λησμονιά, την εγκατάλειψη, την έλλειψη εκτίμησης, την αδιαφορία.

Η φυσική ποινή έχει θεωρητικά αποδυναμωθεί, χωρίς να έχει εντελώς εξοβελιστεί και συνυπάρχει με τη μη λεκτική επίκριση (παιχνίδι βλεμμάτων, γκριμάτσες αποδοκιμασίας) και με τις πιο πολιτισμένες, όχι λιγότερο οδυνηρές μορφές επίπληξης (ειρωνεία, οίκτος, αδιαφορία).

Μπορεί η υποτίμηση να συντελέσει στη σχολική αποτυχία και σε διαταραχές στη φοίτηση; Έχει αποδειχθεί ότι όχι δύσκολα μπορεί το υποτιμημένο παιδί να οδηγηθεί στην παθητικότητα, την αδιαφορία ή να περάσει στην αντεπίθεση…

5. Ναι στη συλλογικότητα-αλληλεγγύη!

Η σχολική ζωή έχει συρρικνωθεί, η σχολική μάθηση κυριαρχεί έναντι της κοινωνικής μάθησης και αξίες όπως δημοκρατία, συνεργασία, αλληλεγγύη έχουν «παραχωρήσει» τη θέση τους στον ανταγωνισμό, την αντιπαράθεση, τον ατομικισμό, το φθόνο, τη βαθμοθηρία, την υποτέλεια, την κυριαρχία.

Η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, η ομαδικότητα -και μέσα σ΄ αυτήν η ανάπτυξη της ατομικότητας- δίνουν τη θέση τους στην παράλογη διάσπαση και σπατάλη δυνάμεων, σ΄ έναν αδιέξοδο ανταγωνισμό που βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς που διψά για διανθρώπινη επαφή, ομαδικότητα και συναδελφικότητα.

Πολύ σωστά επισημαίνεται από πλήθος ειδικών, εκπαιδευτικών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ότι αυτό το κλίμα ευνοεί τη δημιουργία αντικοινωνικών συναισθημάτων και τάσεων, όπως η υπεροψία, ο φθόνος, η μνησικακία, η κακεντρέχεια, η υποκρισία και η παθολογική φιλοπρωτία.

Στις απαντήσεις των πρώην μαθητών η συνεργασία και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων αποτελεί μια από τις θετικές εμπειρίες και τα ευχάριστα βιώματά τους.

Ο δάσκαλος μπορεί να υπονομεύει την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!»

6. Δίδαξε μαθαίνοντας! Άκουσε και μένα!

Ο δάσκαλος που βολεύεται στο «κοστούμι» – πανοπλία της αυθεντίας και την χρησιμοποιεί μάλιστα και ως εφαλτήριο για το κοινωνικό status του ακυρώνει γρήγορα την επικοινωνιακή σύμβαση, αποξηραίνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής – ουσιαστικής σχέσης με τους μαθητές του.

Διδάσκουμε μαθαίνοντας, σημαίνει όχι μόνο ότι διαλεκτικά προσεγγίζουμε τη γνώση, αλλά και ότι παίρνουμε από την τάξη καθετί το κοινωνικά χρήσιμο, το αξιοποιήσιμο.

Ο καλός δάσκαλος δεν ξέρει μόνο να μιλάει και να μεταδίδει. ξέρει πρώτα να ακούει.

7. Δώσε «χρώμα» στην τάξη!

Διδασκαλία δεν μπορεί να αποτελέσει ο ξύλινος μονόλογος που μετατρέπει τη μαθησιακή διαδικασία σε μια από τις πιο «στημένες» και πιο ασφυκτικές επικοινωνίες στις οποίες συμμετέχει καθημερινά ο μαθητής.

Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας.

Η διάταξη των πραγμάτων στην τάξη (θρανία, πίνακες, έδρα, κατά παράταξιν καθίσματα) έχει συγκεκριμένη εσωτερική συνοχή και λογική, το ίδιο και η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων.

Η γλώσσα της κίνησης του σώματος μπορεί να αλλάξει. Δώστε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό.

Δώστε στους μαθητές τη δυνατότητα να διακοσμήσουν οι ίδιοι την τάξη τους, να φέρουν αφίσες, βιβλία, περιοδικά που αγαπούν και διαβάζουν σε αυτήν. Φτιάξτε μια μικρή βιβλιοθήκη, αν αυτό είναι δυνατόν, μέσα στην τάξη με αυτά που αγαπούν να διαβάζουν τα παιδιά.

Αν δεν υπάρχει πρόβλημα με το μέγεθος της αίθουσας και τον αριθμό των μαθητών αλλάξτε τη διάταξη των θρανίων. Τοποθετείστε τα σε σχήμα Π και ζητήστε από τους μαθητές να εργάζονται ομαδικά προκειμένου να λύσουν μια άσκηση, να μεταφράσουν ένα κείμενο ή να διαμορφώσουν ένα επιχείρημα. Ανοίξτε διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα τους.

Το ομαδικό πνεύμα δεν θα πέσει στα κεφάλια των μαθητών από τον ουρανό ούτε θα έρθει μέσα από τις ανταγωνιστικές εξετάσεις και τη βαθμοθηρία, όπου ο καθένας γράφει σκυφτός μπροστά στην κόλα του.

Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι οι αναγκαίες διδακτικές μας παρεμβάσεις που κινούνται προς την κατεύθυνση ενός άλλου σχολείου αρκούν για να αλλάξουν το σχολείο. Δημιουργούν ρωγμές στο σύστημα και διαμορφώνουν τους όρους να σκεφθεί η νέα γενιά κριτικά προκειμένου να αποκτήσει τα όπλα για να αλλάξει τον κόσμο.

Το σχολείο αλλάζει αλλάζοντας την κοινωνία!

8. Άσε με να κάνω λάθος!

Στη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας, ο μαθητής, αρκετές φορές, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού που αφορούν κατά βάση το περιεχόμενο του μαθήματος. Η όχι εύστοχη απάντηση του μαθητή, γίνεται αρκετές φορές αντικείμενο επικρίσεων , γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για «αφοπλισμό» του μαθητή.

Αντίθετα μια λειτουργική εκμετάλλευση του λάθους, μια δυναμική κατανόησή του μέσα από την οποία δε νοείται πλέον ως αποτυχία, η αναδόμηση του σωστού μέσα από την ευκαιρία του λάθους μπορεί όχι μόνο να μην απογοητεύσει το μαθητή αλλά και να ανοίξει το σύνθετο δρόμο της μάθησης.

Η γνώση είναι και αποτέλεσμα σύγκρουσης του σωστού με το λαθεμένο και ακριβώς το λαθεμένο είναι απαραίτητο για τη διατύπωση του ορθού και του κοινωνικά αναγκαίου.

9. Ενθάρρυνέ με!

Ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που απλώνει το χέρι στην ψυχή του παιδιού και τονώνει αυτό που διαθέτει το καθένα

(Μίλτος Κουντουράς)

Το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί «παραμελημένα» παιδιά.

Η ενθάρρυνση μπορεί να γίνει θετικό κίνητρο, ενώ η μείωση της αξίας πλήττει το μαθητή καίρια στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Το πρώτο βήμα για μια επιτυχημένη επικοινωνιακή – μαθησιακή διαδικασία είναι η ενθάρρυνση.

10. Γνώρισέ με! Συνάντησε τις ανάγκες μου!

Τι ξέρουμε για τους μαθητές μας; επίδοση, διαγωγή, θέση στο θρανίο

(Γ.Κ., εκπαιδευτικός)

Έχει καθοριστική σημασία για την πορεία της διδασκαλίας και τις σχέσεις με τους μαθητές να τους γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, να συναντήσουμε τις ανάγκες τους.

Και σε καμία περίπτωση γνωριμία με τους μαθητές δεν σημαίνει να πουν το όνομα τους, όπως γίνεται συνήθως στο πρώτο μάθημα.

Γνωριμία με τους μαθητές σημαίνει να γνωρίσουμε την άποψη τους για τον κόσμο και τη ζωή τους, τις επιθυμίες τους, τις εργασίες που κάνουν οι γονείς τους, τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και μελετούν, τη σχέση τους με το σχολείο, το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, το πώς σκέφτονται.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το λόγο και τη συμπεριφορά τους και να συναντήσουμε πραγματικά τις ανάγκες τους προσαρμόζοντας τη διδασκαλία στο πολιτιστικό τους κεφάλαιο και στα υλικά μέσα που έχουν διαθέσιμα.

(Πηγή: alfavita.gr)

Συντάκτης: Χρήστος Κάτσικας

EUROKINISSI/ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ

Λίγες ώρες πριν τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού,  το βήμα της ΔΕΘ, για την «ανάπτυξη» που έρχεται για τα μεγάλα κέρδη και για την παιδεία που ονειρεύεται ακριβώς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης,  καγκελόπορτα έπεσε και καταπλάκωσε καθηγήτρια την ώρα που προσπαθούσε να την ανοίξει. 

Η καθηγήτρια του 31ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης τραυματίστηκε σοβαρά από την πτώση συρόμενης καγκελόπορτας της αυλής του σχολείου που την καταπλάκωσε προκαλώντας της κακώσεις στα πλευρά.

Η εκπαιδευτικός νοσηλεύεται με διάσειση κακώσεις στα πλευρά, ενώ ήταν θαύμα που εκείνη την στιγμή δεν υπήρχαν παιδιά στο σχολείο.

Kι ενώ η κυβέρνηση δηλώνει πως “όλα είναι έτοιμα και στη θέση τους” για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να τη διαψεύσει με το χειρότερο τρόπο καθώς αυτό το εργατικό ατύχημα έλαβε χώρα πριν καν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι, αλλά την ίδια περίοδο που οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση βιάζονται να προχωρήσουν και να εμβαθύνουν τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στα εργασιακά.

Το συγκεκριμένο περιστατικό, αποτελεί ένα ακόμα από τα εκατοντάδες ατυχήματα που συμβαίνουν σε χώρους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα εν ώρα εργασίας. Δεν είναι ούτε μεμονωμένο, ούτε τυχαίο. Για παράδειγμα πριν λίγα χρόνια από τύχη δεν έχασε τη ζωή του 12χρονος μαθητής στο Μουσικό Σχολείο Άμφισσας! Την ώρα που το παιδί ήταν στο σχολείο, έπεσε η μεγάλη κεντρική πόρτα του κτιρίου και καταπλάκωσε τον μαθητή, τραυματίζοντάς τον πολύ σοβαρά και μόνο από καθαρή τύχη, δεν τραυματίστηκε άλλος μαθητής!

Οι κυβερνήσεις και οι δημοτικές αρχές προσπαθούν να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες για τις τεράστιες ελλείψεις σε σχολική στέγη, τη διαχρονική υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου.

Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η ανάπτυξή τους είναι για λίγους κι εκλεκτούς, όπως, βέβαια και το σχολείο που θέλουν να φτιάξουν. Γι’ αυτό και δεν παίρνουν κανένα μέτρο ούτε για τις υποδομές των σχολείων ούτε, βέβαια, για την προστασία εκπαιδευτικών και μαθητών από την πανδημία. Το μονο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ είναι να προλάβει να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερες νομοθετικές παρεμβάσεις που αφανίζουν το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και προωθούν τις περικοπές, την ιδιωτικοποίηση και την υποταγή στις κατευθύνσεις της αγοράς.

Οι εκπαιδευτικοί (Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης) καταγγέλλουν: «Είναι γεγονός ότι δεν πήραν  ούτε ένα μέτρο για την προστασία από την πανδημία, αντίθετα τα πρωτόκολλα που ισχύουν μέσα στην τάξη είναι πρωτόκολλα υπερμετάδοσης του ιού. Οι υποδομές στις σχολικές μονάδες έχουν να ελεγχθούν χρόνια ουσιαστικά, η αντιπυρική και αντισεισμική προστασία υπάρχει σε σχολεία μετρημένα στα δάχτυλα».

Η Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης απαιτεί:

• Η κυβέρνηση και ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχουν ευθύνη να στηρίξουν τη συγκεκριμένη εκπαιδευτικό (ηθικά και υλικά) καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης της υγείας της.
• Άμεσα να καταγραφούν όλα τα προβλήματα στα κτίρια και τις υποδομές των σχολείων του Δήμου Θεσσαλονίκης και να προχωρήσουν οι εργασίες συντήρησης και επισκευής.
• Να προχωρήσει άμεσα η ανέγερση όλων των αναγκαίων νέων σύγχρονων και ασφαλών σχολείων στο Δήμο Θεσσαλονίκης».

(Πηγή: efsyn.gr)

SHUTTERSTOCK

“Μπλακ αουτ” στο Διαδίκτυο για δισεκατομμύρια ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει η επόμενη ηλιακή καταιγίδα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε σε παγκόσμιο συνέδριο επικοινωνίας και προειδοποιεί για διακοπές του διαδικτύου που μπορεί να διαρκέσουν εβδομάδες ή ακόμη και μήνες.

Η “Αποκάλυψη στο Διαδίκτυο” όπως ονομάζεται, αναμένεται να προκαλέσει μεγάλης κλίμακας μπλακ άουτ στις συνδέσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κι αυτό γιατί αυτές οι καταιγίδες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σύννεφα μαγνητισμένων ηλιακών σωματιδίων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στα ηλεκτρικά δίκτυα και στα υποθαλάσσια καλώδια που συνδέουν μεγάλο μέρος του διασυνδεδεμένου διαδικτυακού μας κόσμου.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι τοπικές και περιφερειακές διαδικτυακές συνδέσεις μπορεί να μην υποστούν ζημιά λόγω της ανθεκτικότητας των καλωδίων οπτικών ινών έναντι των γεωμαγνητικά επαγόμενων ρευμάτων.

Ωστόσο, για το υπόλοιπο κομμάτι, ακόμη και όταν επανέλθει το ρεύμα, το διαδίκτυο μπορεί να παραμείνει εκτός λειτουργίας.

Η έρευνα με το όνομα “Solar Superstorms: Planning for a Internet Apocalypse” (Ηλιακές Υπερκαταιγίδες: Σχεδιάζοντας για μια Διαδικτυακή Αποκάλυψη) δημοσιεύθηκε στο LiveScience.

Η επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Sangeetha Abdu Jyothi που υπογράφει την μελέτη, μιλώντας στο περιοδικό “WIRED” επισημαίνει πως “αυτό που με έκανε να το σκεφτώ αυτό, είναι το γεγονός ότι με την πανδημία είδαμε πόσο απροετοίμαστος ήταν ο κόσμος. Δεν υπήρχε πρωτόκολλο για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της, και το ίδιο συμβαίνει και με την ανθεκτικότητα του διαδικτύου” και προσθέτει ότι “οι υποδομές μας δεν είναι προετοιμασμένες για ένα ηλιακό γεγονός μεγάλης κλίμακας”.

Σύμφωνα με την Sangeetha Abdu Jyothi, οι ακραίες ηλιακές καταιγίδες μπορεί να είναι σπάνιες, όμως η πιθανότητα ενός ακραίου διαστημικού καιρού να επηρεάσει άμεσα τη Γη είναι μεταξύ 1,6% και 12% ανά δεκαετία.

Μάλιστα, το 1859 σημειώθηκε το “Επεισόδιο του Κάρινγκτον”, το οποίο δημιούργησε μια πολύ σοβαρή γεωμαγνητική διαταραχή στη Γη με αποτέλεσμα να τυλιχτούν στις φλόγες τηλεγραφικά καλώδια.

Το σέλας μπορεί να είναι ορατό κοντά στους πόλους του πλανήτη, όμως τότε ήταν ορατό μέχρι την Κολομβία.

Η γεωμαγνητική καταιγίδα του Μαΐου 1921 ήταν το τελευταίο μεγάλο ηλιακό γεγονός, το οποίο έβλαψε σοβαρά τα τηλεγραφικά συστήματα.

Στη μελέτη εξηγείται με ποιο τρόπο αυτές οι καταιγίδες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σύννεφα μαγνητισμένων ηλιακών σωματιδίων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρωτοφανείς βλάβες στα ηλεκτρικά δίκτυα και στα υποθαλάσσια καλώδια που συνδέουν μεγάλο μέρος του διαδικτυακού μας κόσμου.

Ενώ οι σφοδρές ηλιακές καταιγίδες είναι εξαιρετικά σπάνιες, οι επιπτώσεις τους είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες. Μια παρατεταμένη διακοπή της παγκόσμιας συνδεσιμότητας σε τέτοια κλίμακα θα επηρεάσει σχεδόν κάθε βιομηχανία και άτομο στη Γη.

(Πηγή: news247.gr)

Ποια συμπτώματα εκδηλώνουν τα παιδιά που μολύνει ο νέος κορωνοϊός. Τι διαφορές υπάρχουν αναλόγως με την ηλικία. Πόσο πιθανό είναι να αρρωστήσουν σοβαρά. Τι λένε βρετανοί ειδικοί.

photo: iStock

Ολοένα περισσότερα παιδιά, στη χώρα μας και διεθνώς, μολύνονται από το στέλεχος Δέλτα που έχει δημιουργήσει ο νέος κορωνοϊός και το οποίο είναι πολύ πιο μεταδοτικό απ’ ό,τι τα προηγούμενα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου καταγράφηκαν 2.896 κρούσματα στους ανηλίκους (ηλικίες 0-17 ετών). Ολόκληρο τον Αύγουστο, όμως, είχαν καταγραφεί 18.662 περιστατικά και τον Ιούλιο 13.617. Αντίστοιχα, στις ΗΠΑ τα παιδιά αποτελούν πλέον το σχεδόν 25% των νέων κρουσμάτων.

Επιστήμονες από τη Βρετανία, με επικεφαλής τον Dr. Tim Spector, καθηγητή Γενετικής Επιδημιολογίας στο King’s College του Λονδίνου (KCL), συνόψισαν προσφάτως τα δεδομένα για τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορωνοϊός στα παιδιά.

Ποια είναι τα συχνότερα συμπτώματα;

Όπως εξήγησε η Dr. Emma Duncan, καθηγήτρια Κλινικής Ενδοκρινολογίας στο KCL, ο κορωνοϊός προκαλεί συχνά ασυμπτωματική λοίμωξη στα παιδιά. «Απ’ όσα μολύνονται, το τουλάχιστον 40% δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα», είπε. «Το ποσοστό αυτό, όμως, παρουσιάζει διακύμανση από μελέτη σε μελέτη, φθάνοντας έως και στο 70%».

Μεταξύ των ανηλίκων που εκδηλώνουν συμπτώματα, τα συχνότερα είναι πυρετός και πονοκέφαλος. Ακολουθούν επίμονος βήχας και πονόλαιμος.

Η συχνότητα ορισμένων συμπτωμάτων εξαρτάται από την ηλικία των παιδιών. Στα μικρά παιδιά είναι συχνός, λ.χ., ο πόνος στην κοιλιά. Δεν είναι όμως ιδιαίτερα συχνός στα μεγαλύτερα. Σε αυτά, αντιθέτως, είναι πιο συχνή η απώλεια της όσφρησης (ανοσμία).

Εκτός από τα προαναφερθέντα, τα παιδιά εκδηλώνουν πολλά άλλα συμπτώματα, που συχνά είναι κοινά με εκείνα απλών ιώσεων. Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει δύσκολη την ακριβή διάγνωση, δίχως ένα τεστ για κορωνοϊό.

«Κάθε παιδί που έχει συνάχι δεν πάσχει υποχρεωτικώς από τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορωνοϊός», τόνισε η Dr. Duncan. «Η μεγαλύτερη διαφορά που έχουμε δει στις μελέτες μας είναι η διάρκεια της νόσου των παιδιών. Όσα έχουν επιβεβαιωμένη COVID είναι άρρωστα επί 6 ημέρες κατά μέσον όρο. Όσα πάσχουν από άλλες ιώσεις, είναι άρρωστα επί 3 ημέρες».

Φυσικά δεν μπορεί να μένει το παιδί αδιάγνωστο επί τρεις ημέρες για να μαντέψουν οι γονείς αν θα έχει κορωνοϊό ή όχι. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες συνιστούν να γίνεται αμέσως διαγνωστικό τεστ.

Πόσο κινδυνεύουν τα παιδιά να νοσηλευθούν στο νοσοκομείο;

Όπως προαναφέρθηκε, ο κορωνοϊός προκαλεί στα περισσότερα παιδιά ασυμπτωματική λοίμωξη. Ακόμα και σε όσα αρρωστήσουν, τα περισσότερα θα έχουν ήπια νόσο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει περίπτωση να νοσηλευθούν στο νοσοκομείο.

Στη Βρετανία, «οι περισσότερες λοιμώξεις των τελευταίων μηνών καταγράφονται σε ανηλίκους και νεαρούς ενήλικες», είπε ο Dr. Michael Absoud, επίτιμος λέκτορας στο Τμήμα Υγείας Γυναικών & Παιδιών του KCL. «Οι περισσότερες νοσηλείες και θάνατοι όμως αφορούν τους μεσήλικες και τους ηλικιωμένους».

Παρ’ όλα αυτά, και τα παιδιά μπορεί να αρρωστήσουν σοβαρά. «Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν υπέρμετρα οι γονείς. Ούτε όμως πρέπει να εφησυχάζουν», τόνισε ο Dr. Spector.

Από την πλευρά του, ο Dr. Absoud τόνισε πως μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρή μορφή της λοίμωξης που προκαλεί ο κορωνοϊός διατρέχουν οι ανήλικοι με ορισμένα υποκείμενα νοσήματα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται:

• Νευρολογικές παθήσεις
• Ορισμένες γενετικές διαταραχές όπως το σύνδρομο Down
• Σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες

Αυξημένο κίνδυνο διατρέχουν και τα παιδιά με ανοσοκαταστολή (εξασθενημένο ανοσοποιητικό) λόγω υποκείμενης πάθησης ή λήψης φαρμάκων. Αντιθέτως, το άσθμα της παιδικής ηλικίας δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο για σοβαρή COVID, είπε η Dr. Duncan.

Πόσο συχνή είναι η παρατεταμένη COVID (Long COVID);

Η εμμένουσα μορφή της λοίμωξης που προκαλεί ο κορωνοϊός είναι πολύ συχνή στους ενήλικες, είπαν οι ειδικοί. Υπολογίζεται ότι ένας στους επτά ενήλικες με COVID (πάνω από 14%) έχουν συμπτώματα επί περισσότερο από 4 εβδομάδες. Επιπλέον, περισσότεροι από ένας στους 20 (πάνω από 5%) έχουν συμπτώματα επί περισσότερες από 8 εβδομάδες.

«Στα παιδιά, η εμμένουσα COVID είναι λιγότερο συχνή», είπε η Dr. Duncan. «Στις μελέτες μας, το 4,5% των παιδιών με συμπτωματική λοίμωξη είχαν συμπτώματα επί 4 εβδομάδες. Στις 8 εβδομάδες το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 1,5%».

Ωστόσο τα ποσοστά αυτά ως αριθμοί είναι πολύ μικρότερα στους ανηλίκους απ’ ό,τι στους ενήλικες. Και αυτό, διότι κατά μέσον όρο τα μισά παιδιά δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα, διευκρίνισε.

Ποια είναι η κύρια συνέπεια της πανδημίας στους ανηλίκους;

Οι τρεις ειδικοί επισήμαναν ότι ο κορωνοϊός προς το παρόν βλάπτει πολύ περισσότερο την ψυχική υγεία και την ευεξία των παιδιών, απ’ όσο την σωματική υγεία τους.

«Οι κύριες συνέπειες της πανδημίας στα παιδιά δεν προέρχονται άμεσα από την COVID, αλλά έμμεσα», τόνισε ο Dr. Absoud. «Τα αλλεπάλληλα lockdown είναι εξαιρετικά επιβλαβή γι’ αυτά. Ως παιδίατροι βλέπουμε τις ψυχικές διαταραχές να αυξάνονται μεταξύ τους. Αυτό είναι πιο εμφανές σε όσα πάσχουν από αναπηρίες, έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή προέρχονται από μη προνομιούχο περιβάλλον».

«Για τους περισσότερους ενήλικες, ο τελευταίος 1,5 χρόνος είναι εξαιρετικά δύσκολος», συνηγόρησε η Dr. Duncan. «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άγνωστα δεδομένα που δημιουργούν ανασφάλεια. Αναγκαζόμαστε να κρατάμε αποστάσεις από τους άλλους. Καλούμαστε να προσαρμοζόμαστε απελπιστικά γρήγορα σε τεράστιες αλλαγές.  Αν αυτά είναι δύσκολα για τους μεγάλους, φαντασθείτε πως είναι για ένα 5χρονο ή 6χρονο παιδί που ξαφνικά αποχωρίζεται αγαπημένα πρόσωπα, χάνει τους φίλους και το σχολείο του, και δεν ξέρει πότε θα τους ξαναδεί. Για να μην μιλήσουμε για τις επιπτώσεις, εάν ο κορωνοϊός κοστίσει τη ζωή σε κάποιο αγαπημένο μέλος της οικογένειάς του».

Για όλους αυτούς τους λόγους οι ειδικοί συνιστούν στους ενήλικες να εμβολιαστούν και να τηρούν τα μέτρα αυτοπροστασίας (μάσκες, αποστάσεις, καλή υγιεινή). Συνιστούν επίσης να γίνεται αμέσως διαγνωστικό τεστ, αν κάποιο μέλος της οικογένειας έχει συμπτώματα ύποπτα για τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορωνοϊός.

(Πηγή: iatropedia.gr)

Γράφει ο Μάριος Οικονόμου

Την ομάδα ασθενών με κορωνοϊό που κινδυνεύουν να νοσηλευτούν παρά τον πλήρη εμβολιασμό τους αναδεικνύει πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Yale. Διαβάστε ποιοι παράγοντες τους καθιστούν ευάλωτους

Την απάντηση πίσω από τα περιστατικά νοσηλευομένων ασθενών με σοβαρή COVID-19 παρά τον ολοκληρωμένο εμβολιασμό τους έναντι της νόσου αναζήτησαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Yale, συνεισφέροντας με σημαντικά στοιχεία στη μελέτη του κορωνοϊού SARS-CoV-2. Τα ευρήματά δημοσιεύονται στο Lancet Infectious Diseases.

Η επιστημονική ομάδα μελέτησε τις περιπτώσεις 969 ασθενών από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό υγειονομικής περίθαλψης Yale New Haven Health System, 54 εκ των οποίων πλήρως εμβολιασμένοι, από μια περίοδο 14 εβδομάδων μεταξύ Μαρτίου και Ιουλίου 2021. Πρόκειται για σπάνια περιστατικά που γίνονται όλο και συχνότερα καθώς προκύπτουν νέες παραλλαγές του ιού και αυξάνεται ο χρόνος από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού, σχολιάζει ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Δρ Hyung Chun, καθηγητής Καρδιολογίας στο Yale.

Αν και παρατηρήθηκαν διακυμάνσεις στα σοβαρά περιστατικά -όλοι οι ασθενείς (14) χρειάστηκαν μηχανική υποστήριξη αναπνοής, τέσσερις νοσηλεύτηκαν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και τρεις πέθαναν-, τα αποτελέσματα ανέδειξαν την ομάδα υψηλού κινδύνου στην οποία ανήκαν ηλικιωμένοι 65-85 ετών (διάμεση ηλικία τα 80,5), ασθενείς με συννοσηρότητες όπως καρδιαγγειακή νόσος και διαβήτης τύπου 2, καθώς και ασθενείς υπό ανοσοκατασταλτική αγωγή, η οποία επηρεάζει την ανοσία από τον εμβολιασμό.

Σύμφωνα με τον Δρ Chun, η πλειοψηφία των εμβολιασμένων ασθενών με COVID-19 θα νοσήσει με ήπια συμπτώματα, ενώ τα σοβαρά περιστατικά πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω για την καλύτερη κατανόηση του τρόπου διαχείρισής τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο καθηγητής με την ομάδα του μελετούν νέες περιπτώσεις σοβαρής λοίμωξης με κορωνοϊό για όσα προκαλεί η νόσος σε μοριακό επίπεδο, ενώ στοχεύει να ανακαλύψει στο ίδιο ερευνητικό δείγμα τους μηχανισμούς που εμπλέκονται στην επιδείνωση της νόσου σε εμβολιασμένους συγκριτικά με τους ανεμβολίαστους ασθενείς.

Ο καθηγητής δεν παρέλειψε να επισημάνει την αναγκαιότητα τήρησης μέτρων προστασίας αλλά και την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού που συνέβαλε στο ηπιότερο προφίλ της πανδημίας σήμερα, δεδομένης της συχνής εμφάνισης νέων παραλλαγών και μεταλλάξεων.

Από τον Αύγουστο, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) έχει καταγράψει 12.908 νέα κρούσματα κορωνοϊού που χρειάστηκαν νοσηλεία ή κατέληξαν, με το 0,008% σε πλήρως εμβολιασμένους. Όπως διευκρίνισε ο Δρ Chun για την πρόσφατη μελέτη, τα περιστατικά που συμπεριέλαβε η έρευνα αφορούν την περίοδο πριν την κυριαρχία του στελέχους παραλλαγής Δέλτα στις ΗΠΑ, επομένως περαιτέρω έρευνες θα αποτιμήσουν την επίπτωσή του στην πανδημία.

(Πηγή: ygeiamou.gr)

Η παραλλαγή Μι, που ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Κολομβία τον Ιανουάριο, είναι «ενδεχομένως ανησυχητική», αλλά δεν υπάρχουν ακόμη δεδομένα που να δείχνουν ότι μπορεί να ξεπεράσει την παραλλαγή Δέλτα ως κυρίαρχο στέλεχος, δήλωσε σήμερα η ευρωπαϊκή ρυθμιστική αρχή.

Η παραλλαγή B.1.621, σύμφωνα με την επιστημονική ονοματολογία, ταξινομήθηκε ως «παραλλαγή υπό παρακολούθηση» από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) επικεντρώνεται κυρίως στην παραλλαγή Δέλτα, αλλά «παρακολουθεί επίσης και άλλες παραλλαγές που θα μπορούσαν να εξαπλωθούν, όπως η Λάμδα (που ταυτοποιήθηκε στο Περού) και πιο πρόσφατα η Μι», δήλωσε ο Μάρκο Καβαλέρι, υπεύθυνος της στρατηγικής για τα εμβόλια του οργανισμού.

Η παραλλαγή «Μι μπορεί να είναι ενδεχομένως πιο ανησυχητική επειδή θα μπορούσε να δείχνει έναν ενδεχόμενο κίνδυνο ανοσοποιητικής διαφυγής (αντίστασης στα εμβόλια)», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου.

Ο EMA θα συζητήσει με τους κατασκευαστές την αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της παραλλαγής Μι.

«Όμως δεν έχουμε στοιχεία που να δείχνουν πως η παραλλαγή Μι διαδίδεται τόσο όσο η Δέλτα ή πως υπάρχουν πιθανότητες να ξεπεράσει την παραλλαγή Δέλτα ως κυρίαρχο στέλεχος», υπογράμμισε ωστόσο.

Προς το παρόν, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί πως τέσσερις παραλλαγές είναι ανησυχητικές εκ των οποίων η παραλλαγή Άλφα, που είναι παρούσα σε 193 χώρες, και η Δέλτα, σε 170 χώρες, ενώ άλλες πέντε παραλλαγές είναι υπό παρακολούθηση (περιλαμβανομένης της Μι).

Η Μι εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Κολομβία τον Ιανουάριο και έχει αναφερθεί και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως και στην Ευρώπη.

Ο παγκόσμιος επιπολασμός της παραλλαγής Μι ήταν στις αρχές Σεπτεμβρίου μικρότερος του 0,1%, αλλά ο επιπολασμός της στην Κολομβία (39%) και στον Ισημερινό (13%) αυξάνεται διαρκώς, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)