paidevo.gr | parents

Του Θεόδωρου Μπαρή, Προϊσταμένου Επιστημονικής – Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Π/θμιας Εκπ/σης Περ/κής Δ/νσης Εκπ/σης Δ. Ελλάδας

Οι μαθητές, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου, χρειάζεται καθημερινά να διεκπεραιώνουν στο σπίτι διάφορες εργασίες που τους ανατίθενται από τους δασκάλους τους. Επισημαίνουμε εξαρχής ότι οι κατ’ οίκον εργασίες υπόκεινται σε συγκεκριμένες αρχές και δεν μπορούν να υπερβαίνουν συγκεκριμένο χρόνο ενασχόλησης από τους μαθητές.

Ως εκ τούτου, πολλοί γονείς, προκειμένου να βοηθήσουν τα παιδιά τους στις σχολικές τους υποχρεώσεις εμπλέκονται στην καθημερινή τους μελέτη. Όμως, σε αυτήν την προσπάθειά τους, συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με διάφορες αντιδράσεις των μικρών ή και λίγο μεγαλύτερων παιδιών τους, που εκδηλώνονται με αποφυγή της μελέτης, αναβολές και διαμαρτυρίες.

Επιπλέον, η έλλειψη χρόνου και το απαιτητικό πρόγραμμα όλων των μελών της οικογένειας επιδεινώνουν την κατάσταση, καθιστώντας πολλές φορές την καθημερινή μελέτη μία ιδιαίτερα αγχωτική διαδικασία, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.

Όμως, αν δεν εκτιμήσουμε σωστά τις αντιδράσεις των παιδιών μας, είναι πιθανόν να μην μπορέσουμε να τα βοηθήσουμε και να δημιουργήσουμε προβλήματα στις σχέσεις με αυτά, στερώντας τους τη χαρά που προσφέρει η κατάκτηση της γνώσης.

Τι συνήθως παρατηρείτε:

1. Το παιδί δεν κάνει εργασίες χωρίς εσάς.

Τα παιδιά που χρειάζονται τη βοήθεια των άλλων για να διεκπεραιώσουν τις εργασίες τους δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να εργαστούν αυτόνομα και χρειάζονται υποστήριξη. Η υποστήριξη αυτή μπορεί να εμπεριέχει:

• «Ενίσχυση» προηγούμενων επιτυχημένων εμπειριών.
• Όταν ελέγχουμε  τις εργασίες δίνουμε έμφαση σ’ αυτές που έγιναν σωστά.
• Αν ανατίθενται στο παιδί εργασίες πιο δύσκολες ή περισσότερες απ’ όσες μπορεί να κάνει, συζητάμε με τον εκπαιδευτικό το πρόβλημα.

2. Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη.

• Θα πρέπει να διαπιστώσουμε την αιτία της αποφυγής.
• Κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί για τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με τη μελέτη. Το παιδί να αναλάβει την ευθύνη για τη διεκπεραίωση των εργασιών του.
• Βοηθάμε το παιδί να θέτει μικρούς βραχυπρόθεσμους στόχους, οι οποίοι σταδιακά θα επεκτείνονται. Διάλειμμα και ενθάρρυνση μετά την επίτευξη του στόχου.
• Ενισχύουμε και επιβραβεύουμε την κατάλληλη συμπεριφορά κατά τη μελέτη και αποφεύγουμε την εμπλοκή σε συγκρούσεις, γκρίνιες και απειλές.

3. Το παιδί δεν καταλαβαίνει τις εργασίες.

• Αναγκαία η ανάπτυξη ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον εκπαιδευτικό.
• Ορισμός από τον εκπαιδευτικό ενός βοηθού (κάποιο μέλος της οικογένειας) για τις κατ’ οίκον εργασίες.
• Εάν το παιδί συναντά δυσκολίες στην κατανόηση της γραπτής έκφρασης, προσπαθούμε με άλλο τρόπο επικοινωνίας (π.χ. γραφικό ή ακουστικό).
• Μειώνουμε τις πληροφορίες υπογραμμίζοντας τα σημαντικά σημεία.
• Ζητάμε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις οδηγίες ή να μας τις εξηγήσει πριν προχωρήσει.

4. Το παιδί αναβάλλει μέχρι την τελευταία στιγμή να ξεκινήσει τη μελέτη του.

• Επιλέγουμε μαζί με το παιδί ένα ευχάριστο μέρος για μελέτη.
• Συμφωνούμε ένα πρόγραμμα και μια ρουτίνα για τη μελέτη.
• Ζητάμε από το παιδί να κάνει μια λίστα με τα καθήκοντα που έχει να κάνει. Θέτει προτεραιότητες.
• Παρέχουμε την κατάλληλη επίβλεψη.
• Μπορούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των ευχάριστων για το παιδί δραστηριοτήτων μέχρι να ολοκληρωθεί ένας μέρος ή το σύνολο των εργασιών.
• Το ενδιαφέρον του παιδιού μπορεί να αυξηθεί αν θέσουμε στόχους για ολοκλήρωση μιας εργασίας σε συγκεκριμένο χρόνο. Παροχή επιπλέον κινήτρου.

5. Το παιδί χρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσει τη μελέτη του.

Μπορεί να οφείλεται σε διάσπαση προσοχής, στη δυσκολία ή μη κατανόηση της εργασίας, σε ανία. Σε αυτή την περίπτωση οι γονείς συνήθως καταφεύγουν στο στενό έλεγχο του παιδιού.

• Το πρώτο βήμα για να σπάσει αυτός ο κύκλος είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας στις θετικές πλευρές της συμπεριφοράς του παιδιού παρά στις αρνητικές.
• Ενισχύουμε το παιδί με επιδοκιμασία και αμοιβές όταν εκδηλώνει την κατάλληλη συμπεριφορά.
• Ενθαρρύνουμε  το παιδί να δουλέψει για μεγαλύτερα διαστήματα μόνο του θέτοντας στόχους (χρόνου ή παραγωγής έργου). Αμοιβή μετά την επίτευξη του στόχου. Βαθμιαία αύξηση της ανεξάρτητης εργασίας.
• Αποφεύγουμε να μπούμε σε μια διαδικασία γκρίνιας και προστριβών.
• Δεν επιτρέπουμε επιθυμητές δραστηριότητες (π.χ. τηλεόραση, τηλέφωνο ή επίσκεψη σε φίλους) μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι που τέθηκαν.

6. Το παιδί βιάζεται και κάνει λάθη απροσεξίας.

• Ζητάμε από το παιδί να υπογραμμίζει σημαντικές λέξεις ή φράσεις στις οδηγίες.
• Τονίζουμε ότι πρέπει να κάνει τις εργασίες του όσο καλύτερα μπορεί και όχι όσο πιο γρήγορα μπορεί.
• Εκπαιδεύουμε το παιδί να ελέγχει μόνο του τις εργασίες του ελέγχοντας για λάθη στην ακρίβεια, στην τάξη, στην ορθογραφία, στους υπολογισμούς, κ.τ.λ. Παρέχουμε προνόμια όταν έχει κάνει ικανοποιητική δουλειά.
• Όταν τα λάθη οφείλονται σε ανεπαρκή κατανόηση ή ικανότητα, προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια.

Συνοψίζοντας, όταν πιστεύουμε ότι η καρδιά μας βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνη του παιδιού μας, όταν ξέρουμε πως νιώθουμε ό,τι νιώθει εκείνο, τότε βιώνουμε Ενσυναίσθηση, που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της συναισθηματικής αγωγής.

Αν μπορούμε να παραμείνουμε δίπλα στο παιδί μας βιώνοντας αυτό το συναίσθημα, ακόμα κι αν μερικές φορές είναι δύσκολο ή άβολο, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα, το οποίο εστιάζει στην αξιοποίηση των συναισθηματικά φορτισμένων στιγμών ως μια ευκαιρία για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και την παροχή καθοδήγησης.

«Ο νους δεν είναι σκεύος για να το γεμίζουμε αλλά φωτιά να την ανάβουμε»

(πηγή: thebest.gr)

Μήπως το παιδί σας διαμαρτύρεται για τις ατελείωτες ώρες μελέτης; Αν ναι, τότε θα πρέπει να του δείξετε τα αποτελέσματα της παρακάτω έρευνας. Έρευνας που αποκάλυψε το πόσες ώρες διαβάζουν οι μαθητές, σε διάφορες χώρες.

Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη από τον ΟΟΣΑ, τα δεκαπεντάχρονα παιδιά στην Ιταλία διαβάζουν τουλάχιστον 9 ώρες την εβδομάδα στο σπίτι τους, ποσοστό που τα κατατάσσει στην πρώτη θέση της έρευνας.

Δεύτερα στη σειρά έρχονται τα παιδιά των Ιρλανδών με μόλις πάνω από 7 ώρες μελέτης κάθε εβδομάδα και τρίτα έρχονται τα παιδιά των Πολωνών, που μένουν σπίτι και διαβάζουν περίπου 6,6 ώρες την εβδομάδα.

Στη Νότια Κορέα και τη Φιλανδία, φαίνεται πώς τα παιδιά δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να παραπονεθούν στους γονείς τους για τις ώρες μελέτης, μιας και κατά μέσο όρο, 2,3 ώρες την εβδομάδα είναι αρκετές!

(πηγή: mothersblog.gr)

Νέα έρευνα συνδέει τον διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ψυχικών διαταραχών.

Σε νέα σουηδική έρευνα, παιδιά με διαβήτη τύπου 1 είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ψυχική διαταραχή ή να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν

Η ερευνήτρια Agnieszka Butwicka, του Karolinska Institute, στη Στοκχόλμη, δήλωσε ότι υποπτευόταν πως θα ανακάλυπτε υψηλότερο κίνδυνο για συχνές ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη ή το άγχος, σε ενήλικες με διαβήτη.

Η ερευνήτρια δήλωσε ότι αυτό που προκάλεσε έκπληξη ήταν ότι ο κίνδυνος ήταν υψηλός για διάφορες ψυχικές διαταραχές, που μπορεί ενδεχομένως να σημαίνει ότι η εφαρμογή των αποτελεσμάτων ερευνών ενηλίκων σε παιδιά είναι πολύ απλοϊκή.

Η Butwicka συνέκρινε περισσότερα από 17.000 παιδιά με διαβήτη που γεννήθηκαν στη Σουηδία μεταξύ του 1973 και του 2009 με περισσότερα από 1.000.000 παρόμοια αλλά υγιή παιδιά, καθώς και με τα υγιή αδέρφια της ομάδας των παιδιών με διαβήτη.

Ερεύνησε σε ιατρικά αρχεία για διαγνώσεις κοινών ψυχικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη, η απόπειρα αυτοκτονίας, το άγχος, οι διατροφικές διαταραχές, η υπερδραστηριότητα, ο αυτισμός και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.

Περίπου το 8% των παιδιών με διαβήτη 1 είχαν διαγνωστεί με ψυχική διαταραχή.

Όσα είχαν διαβήτη είχαν διπλάσιες πιθανότητες να λάβουν ψυχιατρική διάγνωση μέχρι την ηλικία των 18 ετών σε σχέση με παιδιά χωρίς την πάθηση και 1,7 φορές πιο πιθανό να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν.

Ο αυξημένος κίνδυνος ψυχικών διαταραχών ήταν υψηλότερος στα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ του 1973 και του 1986 και στη συνέχεια μειώθηκε.

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η πρόοδος στην περίθαλψη του διαβήτη και η προσφορά πιο ευλύγιστου τρόπου ζωής και πιο αποτελεσματικού μεταβολικού ελέγχου μπορεί ενδεχομένως να μειώσει το ψυχολογικό βάρος στον διαβήτη δήλωσε η ερευνήτρια.

Ορισμένοι έχουν ισχυριστεί ότι η αυξημένη εμφάνιση αυτισμού σε παιδιά με διαβήτη μπορεί να έχει γενετικά αίτια, επομένως τα αδέρφια τους θα είναι πιο πιθανό να έχουν τη διαταραχή.

Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ελαφρώς μόνο αυξημένο κίνδυνο για ψυχικές διαταραχές στα αδέρφια και καμία αύξηση σε συγκεκριμένη κατηγορία διαταραχής.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτό υποδεικνύει ότι οι ψυχικές διαταραχές σε παιδιά με διαβήτη μπορεί ενδεχομένως να είναι αποτέλεσμα σωματικής επίπτωσης της αντιμετώπισης του διαβήτη παρά γενετικός κίνδυνος ή οικογενειακό περιβάλλον, σημειώνουν ερευνητές.

Ο ερευνητής Pompili, που δεν έλαβε μέρος στην έρευνα, δήλωσε ότι παιδιά με διαβήτη θα πρέπει να αξιολογούνται για κατάθλιψη αν και δεν θα χρειαστούν όλα αγωγή.

Η Butwicka δήλωσε ότι οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο διαβήτης 1 μπορεί ενδεχομένως να περιλαμβάνει ψυχικά θέματα και να γνωρίζουν πού να ζητήσουν βοήθεια, αν χρειαστεί.

Ωστόσο, περισσότερο από το 80% των παιδιών στη νεαρότερη κοόρτη της έρευνας δεν είχε λάβει διάγνωση ψυχικής νόσου.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘’Diabetes Care’’.

(πηγές: iatronet.gr , περιοδικό ‘’Diabetes Care’’)

Ζήτημα εθνικής προτεραιότητας θα χαρακτηρίσει ο πρωθυπουργός της Βρετανίας την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Ο Κάμερον πρόκειται να ανακοινώσει σειρά μέτρων για την πρόληψη της συστηματικής κακοποίησης παιδιών, μετά από αποκαλύψεις που έχουν κλυδωνίσει τη χώρα ότι τουλάχιστον 1.400 παιδιά έχουν κακοποιηθεί στο Ρόδερχαμ της βόρειας Αγγλίας από συμμορίες που απαρτίζονται κυρίως από Ασιάτες.

Χαρακτηρίζοντας τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών ως ζήτημα εθνικής προτεραιότητας, θα έχει ως αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της συνεργασίας μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων για την προστασία των ανηλίκων, αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου του Κάμερον.

«Νιώθουμε τρομοκρατημένοι με την κακοποίηση που υπέστησαν τόσα νεαρά κορίτσια στο Ρόδερχαμ και σε άλλες περιοχές σε ολόκληρη τη χώρα», αναμένεται να υποστηρίξει ο Κάμερον.

«Τα παιδιά αυτά αγνοήθηκαν, και σε ορισμένες περιπτώσεις τους καταλογίστηκαν ακόμα και ευθύνες και έμαθαν να κρύβονται – συχνά εξαιτίας της παραπλανητικής αίσθησης της πολιτικής ορθότητας. Η κουλτούρα άρνησης που τα απογοήτευσε τόσο άσχημα θα πρέπει να εξαλειφθεί».

Η κυβέρνηση έχει διατάξει έρευνα σχετικά με την κακοποίηση παιδιών και το ενδεχόμενο δημόσια πρόσωπα να κάλυπταν τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις. Εχθές, η βρετανική αστυνομία απήγγειλε κατηγορίες κατά 10 ανδρών σε σχέση με σεξουαλικά αδικήματα, μεταξύ των οποίων και της κακοποίησης ανήλικων παιδιών.

(πηγή: nooz.gr)

Γράφει ο Θοδωρής Παναγιωτίδης

Ένα 13-χρονο παιδί βούτηξε στο κενό μετά από καυγά που είχε με τον πατέρα του. Σοκαρισμένη η γειτονιά του Βύρωνα

Σοβαρό πρόβλημα εθισμού αντιμετωπίζει ένας 13χρονος ο οποίος βούτηξε στο κενό από τον τρίτο όροφο του σπιτιού του στο Βύρωνα μετά από καυγά που είχε με τον πατέρα του.

Το περιστατικό συνέβη το απόγευμα της Κυριακής όταν ο νεαρός καυγάδισε έντονα με τον πατέρα του για τις ατελείωτες ώρες που περνά στο διαδίκτυο. Το παιδί που πέρναγε μερόνυχτα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του, παρακολουθείτο από ψυχολόγο, ενώ κατά τη διάρκεια του καυγά με τον πατέρα του, επιτέθηκε στον πατέρα του, χτυπώντας στο κεφάλι με αιχμηρό αντικείμενο.

Αντιλαμβανόμενος την πράξη του στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο μπαλκόνι που βλέπει στην οδό Κολοκοτρώνη και πήδηξε από τον τρίτο όροφο φωνάζοντας «θέλω να πεθάνω».

Ο 13χρονος  νοσηλεύεται εκτός κινδύνου, με πολλαπλά κατάγματα στο νοσοκομείο “Παίδων” στο Γουδί, ενώ τον παρακολουθεί ψυχολόγος.

Το παιδί στάθηκε τυχερό καθώς έπεσε πάνω σε καπό ενός σταθμευμένου αυτοκινήτου.

(πηγή: news247.gr)