paidevo.gr

© Lacheev | Dreamstime.com

Νέα έρευνα του ECDC (Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) δείχνει ότι τα βρέφη μέχρι δύο μηνών και οι έφηβοι 12 έως 17 ετών αποτελούν τις ηλικιακές κατηγορίες παιδιών με τις περισσότερες πιθανότητες νοσηλείας αν νοσήσουν από COVID-19. Με αυτόν τον τρόπο προκύπτει ότι για τις ηλικίες 0 έως 17 ετών, κατά μέσο όρο, ένα στα 100 παιδιά που θα νοσήσει θα καταλήξει στο νοσοκομείο.

Η συγκεκριμένη μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό επιδημιολογίας Eurosurveillance και περιέχει δεδομένα από δέκα ευρωπαϊκές χώρες για το διάστημα στοιχεία από δέκα ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων η Κύπρος, αλλά όχι η Ελλάδα) για την περίοδο Αυγούστου 2020-Οκτωβρίου 2021, πριν δηλαδή την εμφάνιση της μετάλλαξης Όμικρον που έχει δημιουργήσει παγκόσμια αναταραχή. Από τα περίπου 820.000 συνολικά επιβεβαιωμένα συμπτωματικά κρούσματα Covid-19 σε παιδιά έως 17 ετών, τα 9.611 (ποσοστό 1,2% ή περίπου ένα στα 100) χρειάστηκαν νοσηλεία, τα 640 (το 0,08% των κρουσμάτων και σχεδόν το 7% των νοσηλευθέντων παιδιών) χρειάστηκαν εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) και τα 84 (0,01%) τελικά πέθαναν.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης «τα περισσότερα παιδιά με συμπτωματική νόσο Covid-19 έχουν πολύ μικρό κίνδυνο θανάτου ή νοσηλείας». Για κάθε 10.000 παιδιατρικά περιστατικά με συμπτώματα Covid-19, εκτιμάται ότι περίπου 117 χρειάζονται νοσηλεία, οκτώ εισαγωγή σε ΜΕΘ και ένα πεθαίνει (με βάση τουλάχιστον όσα ίσχυαν πριν την εμφάνιση της Όμικρον).

Ο κίνδυνος νοσηλείας είναι χαμηλότερος έως την ηλικία των εννέα ετών και αυξάνεται ξανά στις ηλικίες 12 έως 17 ετών, όπως δείχνει η έρευνα.

Βέβαια, ο κίνδυνος σοβαρής νόσησης από covid είναι μεγαλύτερος για όσα παιδιά έχουν υποκείμενα νοσήματα όπως καρκίνο και διαβήτη. Η πιθανότητα νοσηλείας, εισαγωγής σε ΜΕΘ και θάνατο είναι αντίστοιχα αυξημένη κατά επτά, εννέα και 27 φορές για τα παιδιά με τουλάχιστον μια συννοσηρότητα. Όμως η μεγάλη πλειονότητα (σχεδόν το 84%) των νοσηλευομένων παιδιών με Covid-19 δεν έχει αυτό το χαρακτηριστικό, που σημαίνει ότι και υγιή παιδιά μπορεί να καταλήξουν στο νοσοκομείο αν νοσήσουν.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι μετά τον περασμένο Ιούλιο τα κρούσματα σε παιδιά σημειώνουν μεγάλη αύξηση, κυρίως εξαιτίας της επικράτησης της Δέλτα. Παραμένει ανοιχτός ο κίνδυνος επιδείνωσης της κατάστασης σε περίπτωση που επικρατήσει η πολύ πιο μεταδοτική Όμικρον. Καθώς μόνο το 15,2% των παιδιών έως 18 ετών είχαν έως το τέλος Νοεμβρίου εμβολιαστεί πλήρως στην Ευρώπη (με τα ποσοστά να κυμαίνονται ανά χώρα από μόνο 1% έως 29%), οι επιστήμονες του ECDC επισημαίνουν ότι αυτοί οι μεγάλοι αριθμοί ανεμβολίαστων παιδιών που πιθανώς θα εκτεθούν πλέον στον κορονοϊό, εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν σε αύξηση του απόλυτου αριθμού μολυσμένων από COVID-19 παιδιών, τόσο με υποκείμενα νοσήματα όσο και χωρίς.

Διαβάστε τη δημοσίευση ΕΔΩ.

(Πηγή: efsyn.gr)

REUTERS/BORJA SUAREZ

Περίπου 33.000 κάτοικοι αρκετών δήμων στο ισπανικό νησί Λα Πάλμα, στα Κανάρια, έλαβαν εντολή να περιοριστούν στα σπίτια τους λόγω των τοξικών αερίων που προέρχονται από το ηφαίστειο Κούμπρε Βιέχα, το οποίο εξερράγη σχεδόν τρεις φορές πριν από μήνες, δήλωσαν οι τοπικές αρχές.

Η περιφερειακή κυβέρνηση διέταξε «τον περιορισμό του πληθυσμού στους δήμους του Los Llanos de Aridane, του El Paso και του Tazacorte λόγω εξαιρετικά δυσμενούς ποιότητας του αέρα λόγω του διοξειδίου του θείου» που εκπέμπεται από το ηφαίστειο, είπε σε δήλωση.

Περίπου 33.000 άνθρωποι κατοικούν σε αυτούς τους τρεις δήμους, ή το 38% του συνολικού πληθυσμού του νησιού Λα Πάλμα, σύμφωνα με στοιχεία του Ισπανικού Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής (INE).

Η έκρηξη του ηφαιστείου Cumbre Vieja, που ξεκίνησε στις 19 Σεπτεμβρίου, είναι η πρώτη εδώ και 50 χρόνια σε αυτό το μικρό νησί στον Ατλαντικό Ωκεανό. Δεν προκάλεσε θύματα αλλά προκάλεσε τεράστιες ζημιές και την εκκένωση συνολικά περισσότερων από 7.000 ανθρώπων, ορισμένοι από τους οποίους έχασαν τα πάντα κάτω από τα ποτάμια λάβας. Είναι η μεγαλύτερη έκρηξη που έχει γνωρίσει το νησί και η τρίτη σε έναν αιώνα, μετά από αυτές του ηφαιστείου Σαν Χουάν το 1949 και της Τενεγία (Teneguia) το 1971.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από El País, Le Figaro)

Συντάκτης: Κυριάκος Νασόπουλος

Την αργοπορία υλοποίησης του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας «Υποστήριξη σχολικών μονάδων από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς», καταγγέλλουν πάνω από 150 ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και άλλα μέλη ειδικού/βοηθητικού προσωπικού.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι εγκεκριμένο έργο ΕΣΠΑ.

Όπως σημειώνουν, ο οδηγός του έχει δημοσιευτεί από τον Αύγουστο και από το Νοέμβριο έχουν συγκροτηθεί οι ομάδες σχολείων από τις ΠΔΕ (Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης).

Παρόλα αυτά, το υπουργείο Παιδείας έχει αργήσει να «τρέξει» το πρόγραμμα χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάποια επίσημη ενημέρωση για τους λόγους που δεν έχει προχωρήσει η υλοποίησή του, ούτε και για το πότε θα πραγματοποιηθεί.

Η προσπάθεια για την συλλογή υπογραφών ξεκίνησε πριν λίγες ημέρες από τρεις ψυχολόγους με στόχο να προωθηθεί στα συνδικαλιστικά όργανα του ΕΕΠ-ΕΒΠ (ειδικό εκπαιδευτικό/βοηθητικό προσωπικό).

Μέχρι σήμερα το κείμενο έχουν υπογράψει πάνω από 150 άτομα (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και άλλα μέλη ειδικού/βοηθητικού προσωπικού) ενώ η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.

«Τεράστιες ανάγκες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στα σχολεία»

«Την περσινή σχολική χρονιά, που ήταν μία τραυματική χρονιά για τη σχολική κοινότητα, αρκετοί/ές ψυχολόγοι δουλέψαμε σε δημόσια σχολεία της χώρας. Ήταν η πρώτη φορά που δουλέψαμε σε εκτεταμένη κλίμακα, χωρίς όμως να καλύπτονται όλα τα σχολεία. Η ειδικότητά μας παλιότερα βρισκόταν μόνο στην ειδική αγωγή, στα ΚΕΔΑΣΥ, σε κάποια ΕΠΑΛ και σε λίγα γενικά Δημοτικά. Πέρυσι υλοποιήθηκε το έργο ΕΣΠΑ “Υποστήριξη σχολικών μονάδων από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς” και μέσω αυτού βρεθήκαμε μερικές εκατοντάδες εργαζόμενοι/ες αυτών των ειδικοτήτων στα σχολεία», δηλώνει στο topontiki.gr η Βάλια Μαστοροδήμου, μία εκ των ψυχολόγων που πήραν την πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών.

«Εκεί είδαμε τις τεράστιες ανάγκες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης όλων των μελών της σχολικής κοινότητας και προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε, παρά τα εμπόδια της τηλεκπαίδευσης (το έργο υλοποιήθηκε το Δεκέμβριο, άρα σε καθεστώς τηλεκπαίδευσης)», προσθέτει.

«Λιγότερες προσλήψεις σε σχέση με πέρυσι»

«Φέτος ο αριθμός προσλήψεων σε αυτό το έργο είναι σημαντικά μικρότερος σε σχέση με πέρυσι, και επίσης υπάρχει πλήρης σιωπή για την ακριβή κατανομή των θέσεων ανάμεσα σε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς», προσθέτει η Δανάη Κωτίδου, από τις πρωτεργάτριες και εκείνη της προσπάθειας.

«Μείζον θέμα επί της αρχής είναι ότι τόσο στο πλαίσιο αυτού του έργου όσο και στο θεσμό των Σχολικών Δικτύων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (που λειτουργεί σε κάποια σχολεία από το Σεπτέμβριο και εργάζονται και εκεί οι δύο ειδικότητες), εργαζόμαστε σε ομάδες των πέντε σχολείων. Δηλαδή, μοιραζόμαστε σε πέντε σχολεία, δηλαδή πέντε διδακτικές ώρες ημερησίως στο καθένα. Ελάχιστες φορές τα σχολεία ήταν τέσσερα. Η δουλειά μας στα σχολεία γίνεται χωρίς εποπτεία και συγκεκριμένη εκπαίδευση/εκπόνηση σχεδιασμών στο πλαίσιο κάποιου συντονισμού κ.ο.κ.», προσθέτει και καταλήγει:

«Οι πάγιες ανάγκες των μαθητών/τριών, των εκπαιδευτικών και των γονέων/κηδεμόνων, τα ερωτήματα, οι αγωνίες, η ανάγκη να «ακουμπήσουν» τους προβληματισμούς και να υποστηριχτούν, είναι μεγάλες. Η διετής εμπειρία της καραντίνας έχει επιβαρύνει σημαντικά τη σχολική ζωή».

Τα 3 βασικά αιτήματα των μελών ΕΕΠ-ΕΒΠ

Όπως αναφέρεται στο κείμενο υπογραφών, τα μέλη ΕΕΠ-ΕΒΠ διεκδικούν συλλογικά:

1. Να προχωρήσει άμεσα το υπουργείο στις αναγκαίες προσλήψεις ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών αλλά και των λοιπών ειδικοτήτων ΕΕΠ-ΕΒΠ, στη βάση των πραγματικών εκπαιδευτικών και ψυχοκοινωνικών αναγκών της σχολικής κοινότητας.
2. Ένας ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός ανά σχολείο, σε κάθε σχολείο της χώρας, από την αρχή της σχολικής χρονιάς, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα κατάρτισης πλάνου παρέμβασης και ολόπλευρης υποστήριξης της σχολικής κοινότητας. Η σταθερή παρουσία των ίδιων επαγγελματιών είναι εχέγγυο για την ανάπτυξη εμπιστοσύνης και την άσκηση του ρόλου μας.
3. Παροχή επιμόρφωσης και συχνής εποπτείας και υποστήριξης στους επαγγελματίες για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους.

(Πηγή: topontiki.gr)

Σύμφωνα με την έρευνα «Η Covid-19 στην Ελλάδα: Ψυχολογικό Αποτύπωμα» του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής σχεδόν το σύνολο των ανθρώπων στην Ελλάδα αισθάνθηκαν σημαντική αλλαγή στην καθημερινότητά τους

Προϊόντος του χρόνου και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η πανδημία με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση ανάλογα την περίοδο, οι ειδικοί ανακαλύπτουν διαρκώς νέες πτυχές του αντίκτυπου που έχει στην καθημερινότητα και την ψυχολογία των πολιτών. Όπως δείχνουν οι έρευνες το κόστος στην ψυχική υγεία των πολιτών είναι μεγάλο. Στρες, αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες της πανδημίας στην ψυχολογία. Άτομα που δεν είχαν αντιμετωπίσει ξανά τέτοιες καταστάσεις κλήθηκαν να το κάνουν, ενώ άτομα με βεβαρημένη ψυχική υγεία είδαν την κατάσταση τους να επιδεινώνεται.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε έκκληση πριν από αρκετούς μήνες στις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τις δομές για την ψυχική υγεία και να βελτιώσουν την πρόσβαση των πολιτών σε βοήθεια τέτοιου είδους.

Σύμφωνα με την έρευνα «Η Covid-19 στην Ελλάδα: Ψυχολογικό Αποτύπωμα» του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, σχεδόν το σύνολο των ανθρώπων στην Ελλάδα αισθάνθηκαν σημαντική αλλαγή στην καθημερινότητά τους.

Ειδικότερα, πέντε στα δέκα άτομα στην Ελλάδα αισθάνθηκαν «Πάρα πολύ» μεγάλη αλλαγή και τέσσερα στα δέκα άτομα αισθάνθηκαν «Μεγάλη» αλλαγή στην καθημερινότητά τους λόγω της πανδημίας COVID-19 και των επιπτώσεων της όπως οι καραντίνες και οι περιορισμοί στις κοινωνικές και επαγγελματικές τους υποχρεώσεις.

Η έρευνα διενεργήθηκε σε όλη την Ελλάδα το διάστημα 12-27 Δεκεμβρίου 2020, ηλεκτρονικά, ανώνυμα χωρίς προσωπικά δεδομένα των ερωτηθέντων. Tα αποδεκτά ερωτηματολόγια ήταν 5.778.

Όπως φαίνεται, οι γυναίκες που αισθάνθηκαν πολύ μεγάλη αλλαγή ήταν 20% αναλογικά περισσότερες από τους άνδρες. Παράλληλα, σχεδόν εννέα στους δέκα (87,2%) πολίτες αισθάνθηκαν πολύ έως πάρα πολύ μεγάλη αλλαγή στην καθημερινότητά τους από την πανδημία. Τα συναισθήματα που αναπτύχθηκαν ήταν διαφορετικά από άνθρωπο σε άνθρωπο, με κύρια τον φόβο μήπως αρρωστήσουν από τον κορωνοϊό, τη μοναξιά γιατί αρκετοί απέφευγαν να επισκέπτονται τους συγγενείς τους μήπως τους μολύνουν και άλλοι προφυλάσσονταν μήπως μολυνθούν. Η αβεβαιότητα για τα επερχόμενα γεγονότα, το άγχος, ο εκνευρισμός, ο θυμός και η θλίψη έως τα καταθλιπτικά επεισόδια λόγω της πανδημίας και της συμπεριφοράς κάποιων άλλων ανθρώπων επιβάρυναν την καθημερινότητα των περισσότερων Ελλήνων.

«Κοιτάζοντας τις επιπτώσεις της πανδημίας, παρατηρούμε πως οι Έλληνες αντιμετώπισαν με ρεαλισμό την κατάσταση αφού τέσσερις στους δέκα θεωρούσαν πως θα αρθούν κάποιοι περιορισμοί μέχρι τον Ιούλιο το 2021, γεγονός που πραγματοποιήθηκε, και πέντε στους δέκα πίστευαν ότι οι περιορισμοί θα αρθούν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 ή στη χειρότερη των περιπτώσεων μέσα στο 2022 γεγονός που επίσης επιβεβαιώνεται», τόνισε ο Μιχάλης Γλαμπεδάκης, Μιχάλης Γλαμπεδάκης, Ομότιμος Καθηγητής πρώην ΤΕΙ Αθήνας, νυν Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής που επιμελήθηκε την έρευνα.

Ο κ. Γλαμπεδάκης προσθέτει ότι: «Οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας όπως η τηλεργασία, το κλείσιμο σχολείων κ.ά. έδωσαν την ευκαιρία σε περισσότερους (24%) ανθρώπους να βελτιώσουν την επαφή τους με τους συγγενείς και φίλους και σε λιγότερους (15%) την επιδείνωσαν. Η βελτίωση εμφανίζεται πιο έντονη στους νέους μέχρι 18 χρόνων που λόγω της διακοπής των διά ζώσης μαθημάτων έμειναν στα σπίτια τους. Οι νέοι των οποίων οι σχέσεις με το στενό περιβάλλον τους βελτιώθηκαν ήταν υπερδιπλάσιοι αυτών των οποίων επιδεινώθηκαν (27,3% έναντι 12,9%). Οι πολίτες που αντιμετώπισαν αψήφιστα τον κορωνοϊό και θεωρούσαν ότι δεν συντρέχει λόγο ανησυχίας, οι «αρνητές» δηλαδή, ήταν πολύ λίγοι (5,8%) έναντι αυτών που πήραν πολύ σοβαρά τον κίνδυνο και υπάκουσαν στις προτροπές των ειδικών επιστημόνων και στις αποφάσεις της πολιτείας (32,4%). Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων (61,8%) θεώρησε ότι η πανδημία είναι διαχειρίσιμη και χωρίς υπέρμετρο φόβο προχώρησε τη ζωή του υπακούοντας στις συμβουλές των επιστημόνων και των αρμόδιων παραγόντων της πολιτείας».

Επαφές με το στενό περιβάλλον

Η πανδημία επηρέασε σημαντικά και τις σχέσεις των ανθρώπων με το στενό συγγενικό, κοινωνικό, φιλικό και επαγγελματικό περιβάλλον. Από τα στοιχεία της έρευνας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, φαίνεται ότι μερικοί άνθρωποι εκμεταλλεύθηκαν τις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν από την τηλεργασία, την τηλεκπαίδευση, τα lockdown και άλλες απαγορεύσεις και διέθεσαν περισσότερο χρόνο στα αγαπημένα τους άτομα, άλλοι όμως υπέστησαν και υφίστανται ισχυρές ψυχολογικές πιέσεις.  βέβαια (61,3%) βρήκαν άλλες μεθόδους επικοινωνίας που η τεχνολογία διαθέτει και θεωρούν ότι εξακολουθούσαν να έχουν την ίδια επαφή.

Συγκεκριμένα, σε έναν στους τέσσερις ανθρώπους (23,8%) οι επαφές του με το στενό περιβάλλον του βελτιώθηκαν αφού βρίσκονταν περισσότερο χρόνο μαζί λόγω τηλεργασίας, αναστολής εργασίας ή για άλλους λόγους και, σε έναν στους επτά (14,9%) δυσχεράνθηκαν γιατί απέφευγαν τη φυσική επικοινωνία για λόγους προστασίας και προφύλαξης των ιδίων ή των συγγενών και γνωστών τους. Πολλοί βέβαια (61,3%) βρήκαν άλλες μεθόδους επικοινωνίας που η τεχνολογία διαθέτει και θεωρούν ότι εξακολουθούσαν να έχουν την ίδια επαφή.

Φόβος ίωσης

Χαρακτηριστικό του πώς επηρεάστηκαν οι ανθρώπινες επαφές είναι η εμφάνιση συναισθημάτων φόβου μήπως κάποιος γνωστός ή συγγενής ή συνεργάτης τούς μεταδώσει τον ιό· έτσι αρκετοί άνθρωποι διακατέχονταν από φόβο ίωσης και απέφευγαν ακόμα και τις απαραίτητες και με προφυλάξεις συναναστροφές. Όπως αναφέρεται στην έρευνα, ο φόβος της ίωσης δεν είναι απλός φόβος, καταγράφει πολλές απειλές στο υποσυνείδητό μας, γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται με άμεσο και κατάλληλο τρόπο.

Όπως αποκαλύπτεται από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, ένας στους τρεις ανθρώπους (32,4%) νιώθει μεγάλο φόβο μήπως κολλήσει από κάποιον απρόσεκτο και αδιάφορο συμπολίτη του. Περισσότερες από μια στις τρεις γυναίκες (35,9%) φοβάται πολύ μήπως κολλήσει, ενώ στους άνδρες φοβάται ένας στους τέσσερις (26,8%). Στους άνω των 65 χρόνων, ο φόβος είναι πιο έντονος.

Συναισθήματα μοναξιάς

Η ίδια η φύση της πανδημίας επέβαλε την απομόνωση ανθρώπων προκειμένου να μην κολλήσουν, στερώντας τους κάτι που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη ύπαρξη: την επαφή με άλλους. Όπως αναφέρει η έρευνα, ούτε ματιές δεν ανταλλάσσουν πια οι άνθρωποι στους δρόμους, ενώ οι περισσότεροι παραμερίζουν για να περάσουν κάποιοι άλλοι που περπατούν αντίθετα και αν δεν μπορούν να το κάνουν κρατούν την αναπνοή τους πριν συναντηθούν μέχρι και μερικά βήματα μετά. Η καχυποψία για τον «άλλο» κυριαρχεί στη σύγχρονη ζωή και την οδηγεί στην απομόνωση και στη μοναξιά.

Ένας στους δύο (49,8%) ανθρώπους στην Ελλάδα αισθάνθηκε «Πάρα πολύ» και «Πολύ» μεγάλη μοναξιά και 36,8% αισθάνθηκε μικρή και διαχειρίσιμη μοναξιά. Το φύλο δεν διαφοροποίησε τα συναισθήματα μοναξιάς των ανθρώπων. Η ηλικία όμως, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη συναισθημάτων μοναξιάς. Οι άνω των 65 χρόνων που αισθάνθηκαν «Πάρα πολύ» μεγάλη μοναξιά, ήταν δυόμιση φορές, αναλογικά, περισσότεροι των νέων 26-35 χρόνων (33,3% έναντι 13,9%)·

Ενδοοικογενειακή βία

Σχεδόν επτά στους δέκα (67,1%) των ανθρώπων στην Ελλάδα πιστεύει ότι αυξήθηκε «Πολύ» έως «Πάρα πολύ» η ενδοοικογενειακή βία και μόνον ένας στους δέκα (8,6%) πιστεύει πως δεν αυξήθηκε καθόλου. Περισσότερες γυναίκες (74,3%) από άνδρες (55,3%) δηλώνουν πως αυξήθηκε η οικογενειακή βία στην οικογένεια στη χώρα μας κατά την περίοδο της πανδημίας, δηλαδή 34,3% αναλογικά περισσότερες των ανδρών.

«Η έρευνα κατέδειξε μια άλλη σοβαρή κατάσταση στην ελληνική κοινωνία·αυτή της αναγνώρισης και ταυτοποίησης της ενδοοικογενειακής βίας. Φαινόμενα απρεπούς και ασύμμετρης συμπεριφοράς από μέλη σε μέλη μιας οικογένειας, από άλλους χαρακτηρίζονται ως βίαια και από άλλους ως συνήθη και άνευ σημασίας. Το παρήγορο είναι ότι η νέα γενιά, άτομα 18-35 χρόνων, χαρακτηρίζουν πιο εύκολα κάποια περιστατικά ως βίαια ενώ άτομα μεγαλύτερων ηλικιών δεν τα αξιολογούν με τον ίδιο βαθμό βιαιότητας. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι πάνω από το 70% των νέων 18-35 χρόνων θεωρεί ότι αυξήθηκε πολύ έως πάρα πολύ η ενδοοικογενειακή βία λόγω της πανδημίας, ποσοστό που μειώνεται στο 60% στους πολίτες άνω των 55 χρόνων. Το εύρημα αυτό δημιουργεί μια αισιόδοξη αίσθηση πνοής νέας αντίληψης για τις σχέσεις των ανθρώπων, δηλώνοντας ότι τα περιστατικά βίας πιθανότατα θα μειωθούν στο άμεσο και προσεχές μέλλον», σημειώνει ο κ. Γλαμπεδάκης.

Αξιοποίηση του χρόνου στις καραντίνες

Όπως φαίνεται στην έρευνα, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν με διάφορους τρόπους να αμβλύνουν τις επιπτώσεις που δημιουργούνται από αναγκαστικές απομακρύνσεις από τις οικογενειακές, κοινωνικές και επαγγελματικές συναναστροφές λόγω μακροχρόνιας παραμονής σε νοσοκομείο, σε φυλακή, και, τελευταία στα σπίτια λόγω των καραντίνων και των μέτρων ενεργητικής και παθητικής προφύλαξης και προστασίας.

Το 49,0% των πολιτών αξιοποίησε τον ελεύθερο λόγω καραντίνων και περιορισμών χρόνο του με πνευματικές απασχολήσεις, μελετώντας, βλέποντας ντοκιμαντέρ, συγγράφοντας και με άλλη πνευματική εργασία. Το 39,2% ασχολήθηκε με σωματική άσκηση και άθληση. Το 31,3% ασχολήθηκε με επαγγελματικές εργασίες, και, το 37,9% ασχολήθηκε με διάφορες άλλες δραστηριότητες.

«Ο ”χαμένος” χρόνος λόγω της πανδημίας δεν πήγε εντελώς χαμένος. Πολλοί άνθρωποι πέραν της βελτίωσης των προσωπικών επαφών με το στενό συγγενικό περιβάλλον τους, ασχολήθηκαν ένας στους τρεις, κύρια με τη μελέτη από το διάβασμα βιβλίων μέχρι τη συγγραφή ποιημάτων και άλλων λογοτεχνικών έργων ή την παρακολούθηση ταινιών και ντοκιμαντέρ· ένας στους τέσσερεις ασχολήθηκε περισσότερο με άθληση και σωματικές δραστηριότητες και ένας στους πέντε εργαζόταν από το σπίτι του. Η “εργασία από το σπίτι” αλλά και η “εκπαίδευση στο σπίτι” δημιούργησαν νέες συνθήκες εργασίας και εκπαίδευσης στην ελληνική κοινωνική και οικονομική ζωή, κάτι που σε άλλες χώρες υπήρχε από χρόνια και είχε, με σωστή και κατάλληλη αξιοποίηση, διευκολύνει την καθημερινότητα εργαζομένων που δεν ήταν υποχρεωμένοι να μετακινούνται σε ώρες αιχμής, ατόμων με αναπηρίες που μείωναν κατά πολύ τις κοπιώδεις μετακινήσεις τους αλλά και μαθητών που για διάφορους λόγους ήταν δύσκολο να παρακολουθήσουν ζωντανά μαθήματα», καταλήγει ο κ. Γλαμπεδάκης.

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Οι μάσκες μιας χρήσης αποτελούν ενεργή απειλή για το περιβάλλον

Οι μάσκες προσώπου και τα χειρουργικά γάντια, που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως για την προστασία των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κοροναίού, έχουν προκαλέσει τεράστια περιβαλλοντική ζημιά, σύμφωνα με νέα ανησυχητική έρευνα.

Η έρευνα, βασισμένη σε δεδομένα που συλλέχθηκαν σε 11 χώρες από μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Sustainability.

Η ομάδα που διεξήγαγε την έρευνα, παρατήρησε μια «εκθετική αύξηση» τέτοιων απορριμμάτων εν μέσω των σκληρών μέτρων κατά του κοροναϊού.

Τα ευρήματά τους βασίζονται σε δεδομένα που συλλέχθηκαν σε 11 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, του Βελγίου, του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την έρευνα, τα απορρίμματα που σχετίζονται με τον κοροναϊό αυξάνονται επικίνδυνα από τον Μάρτιο του 2020, όταν η εξάπλωση της COVID-19 πήρε τη μορφή παγκόσμιας πανδημίας, με τις κυβερνήσεις να εισάγουν διάφορους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας.

Διαπιστώθηκε ότι οι μάσκες στα σκουπίδια είχαν εκθετική αύξηση από τον Μάρτιο του 2020, με αποτέλεσμα την αύξηση κατά 84 φορές έως τον Οκτώβριο του 2020 σύμφωνα με τον γιατρό Κέιρον Ρόμπερτς, επικεφαλής ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο είχε την πρωτιά στον «υψηλότερο συνολικό ποσοστό μασκών, γαντιών και μαντηλιών ως απορριμμάτων», σύμφωνα με τη μελέτη.

Την περίοδο Αύγουστος – Οκτώβριος του 2020, για παράδειγμα, οι μάσκες αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 5% όλων των απορριμμάτων που παράγονται, με τα μαντηλάκια και τα γάντια να αντιστοιχούν σε επιπλέον 1,5%.

(Πηγή: in.gr)

Τα προβλήματα με τη διάθεση κλινικών δοκιμών σε ογκολογικούς ασθενείς είναι μακροχρόνια και υπερβαίνουν την πανδημία Covid-19, που τα έκανε απλώς πιο έντονα και ορατά

Το Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο (Institute of Cancer Research, ICR) του Λονδίνου δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση σχετικά με δεδομένα ελαττωμένης συμμετοχής ογκολογικών ασθενών σε κλινικές μελέτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, καθώς και προτάσεις για να ξεπεραστούν συγκεκριμένα εμπόδια.

Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Σταυρούλα Πάσχου (επίκουρη καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (καθηγήτρια Θεραπευτικής-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της έκθεσης αυτής.

Τα στοιχεία που αναλύθηκαν καταδεικνύουν ότι ο αριθμός των ασθενών με καρκίνο που συμμετείχαν σε κλινικές δοκιμές στην Αγγλία μειώθηκε σε 27.734 κατά το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021, από 67.057 που ήταν ο ετήσιος μέσος όρος τα προηγούμενα 3 έτη.

Ο αριθμός μειώθηκε μάλιστα σημαντικά για σχεδόν κάθε τύπο καρκίνου.

Ενδιαφέρον έχει ότι οι φτωχότεροι ασθενείς και εκείνοι που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση σε κλινικές δοκιμές.

Αναζητώντας τις αιτίες αυτής της μείωσης, το ICR κοινοποίησε ευρήματα που δείχνουν ότι τα προβλήματα με τη διάθεση κλινικών δοκιμών σε ογκολογικούς ασθενείς είναι μακροχρόνια και υπερβαίνουν την πανδημία Covid-19, που τα έκανε απλώς πιο έντονα και ορατά.

Τα προβλήματα αυτά μπορεί να συνοψιστούν στα εξής:

– Υπάρχει υπερβολικός διοικητικός φόρτος, που απαιτεί πολλές εργατοώρες εκπαιδευμένου προσωπικού.

– Το Εθνικό Σύστημα της Αγγλίας (NHS), αλλά και άλλα συστήματα όπως το ελληνικό ΕΣΥ, δεν διαθέτουν τις κατάλληλες δομές για γρήγορο γενετικό έλεγχο ασθενών, που θα επιτρέψει τη διαλογή και συμμετοχή τους σε δοκιμές ιατρικής ακριβείας έγκαιρα.

– Η χρηματοδότηση για τη διεξαγωγή κλινικής έρευνας ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων νοσοκομείων, που σημαίνει ότι ορισμένοι ασθενείς χάνουν συστηματικά αυτήν την ευκαιρία.

– Οι πληροφορίες που παρέχονται για τις κλινικές δοκιμές σε ασθενείς και γιατρούς είναι συχνά ανεπαρκείς ή δυσνόητες, ενώ σε μερικά νοσοκομεία δεν είναι καθόλου διαθέσιμες.

Το ICR προειδοποιεί ότι χωρίς επείγουσα και αποτελεσματική δράση, ώστε οι κλινικές δοκιμές να είναι διαθέσιμες ευρύτερα και νωρίτερα, θα μπορούσαν να χαθούν τεράστιες ευκαιρίες για τη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων των ασθενών. Προτείνει λοιπόν τα ακόλουθα:

– Οικονομικές επενδύσεις στον τομέα των ογκολογικών μελετών από κάθε ικανό σχετικό φορέα, κρατικό ή ιδιωτικό.

– Εξορθολογισμό και απλοποίηση των κανονισμών και διαδικασιών, καθιστώντας ευκολότερη και ταχύτερη την ένταξη των ασθενών, καθώς και την ουσιαστική παρακολούθησή τους.

– Εκστρατεία ενημέρωσης ασθενών και ιατρών, ώστε οι κλινικές μελέτες να μη θεωρούνται ως η έσχατη λύση, αλλά ως βιώσιμη εναλλακτική λύση σε υπάρχουσες θεραπείες.

– Οι πληροφορίες για τις κλινικές δοκιμές πρέπει να είναι ενημερωμένες, κατανοητές και εύκολα προσβάσιμες.

– Αντιμετώπιση των θεμάτων ανισότητας με εξασφάλιση της πρόσβασης και για γεωγραφικές περιοχές ή πληθυσμούς που δεν εξυπηρετούνται συστηματικά έως τώρα.

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Στην πορνεία καταφεύγουν νεαρά άτομα προκειμένου να βγάλουν αρκετά χρήματα για να καλύψουν τα δίδακτρά τους και να μπορέσουν να σπουδάσουν.

Unsplash

Η Λούσι δεν έβλεπε άλλη δυνατότητα. Είχε χάσει την προσωρινή δουλειά της σε μπαρ λόγω πανδημίας και δεν μπορούσε να βρει άλλη. Και επειδή τα χρήματα για τα δίδακτρα και το κόστος ζωής δεν έφθαναν στράφηκε στην πορνεία, αποκαλύπτει η ίδια στο πανεπιστημιακό πορτάλ The Tab: «Πάντα μου άρεσε το σεξ και ήταν ο μόνος τρόπος να συνδυάσω εργασία και σπουδές». Η Λούσι ξεκίνησε στέλνοντας φωτογραφίες στην ερωτική ιστοσελίδα OnlyFans και λίγο αργότερα άρχισε να συναντά «πελάτες».

Οι σπουδές στη Βρετανία είναι ακριβή υπόθεση. Πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου πληρώνουν δίδακτρα μέχρι και 11.000 ευρώ το χρόνο, ενώ για ξένους τα δίδακτρα είναι παραπάνω από διπλάσια. Σε αυτά προστίθεται το συχνά υψηλό κόστος ζωής. Πάνω από το 65% των φοιτητών εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές, και επειδή το φοιτητικό δάνειο του δημοσίου είναι κατά μέσο όρο 223 βρετανικές λίρες χαμηλότερο από το κόστος ζωής.

(Πηγή: ethnos.gr)

Όπως αναφέρεται στον ιστότοπο του Κουβανικού Υπουργείου Δημόσιας Υγείας (MINSAP), μέχρι την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου, η Κούβα είχε χορηγήσει στον πληθυσμό της 28.623.729 δόσεις των κουβανικών εμβολίων Soberana 02, Soberana Plus και Abdala. Μέχρι σήμερα, 9.280.509 άτομα, το 83% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, είχαν λάβει το πλήρες πρόγραμμα εμβολιασμού.

Αν αυτό υπολογιστεί επί του εμβολιάσιμου πληθυσμού, με τα στοιχεία της προηγούμενης ημέρας (2 Δεκεμβρίου) είχαν χορηγηθεί 28.592,611 δόσεις και το ποσοστό ανέρχεται στο 94,8%, δήλωσε ο υπουργός Δημόσιας Υγείας, Χοσέ Πορτάλ Μιράντα, στη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης της προσωρινής ομάδας εργασίας για την πρόληψη και τον έλεγχο του νέου κορωνοϊού.

Σύμφωνα με τη δημοσίευση του Minsap, μέχρι αυτή την Παρασκευή, 3 Δεκεμβρίου, είχαν λάβει τουλάχιστον μία δόση ενός από τα εμβόλια Soberana 02, Soberana plus και Abdala, 10.190.888 άτομα (περιλαμβάνονται όσοι εμβολιάστηκαν με το Soberana Plus ως εφάπαξ δόση). Από αυτούς, έχουν ήδη κάνει τη δεύτερη δόση 9.236.873 και την τρίτη δόση, 8.771.855 άτομα.

Εν τω μεταξύ, 424.113 άτομα έχουν ήδη λάβει την αναμνηστική δόση, συμπεριλαμβανομένων 64.105 στη φάση της κλινικής μελέτης και 360.008 ως μέρος του αναμνηστικού εμβολιασμού που εφαρμόζεται στον πληθυσμό επιλεγμένων περιοχών και ομάδων κινδύνου.  Αυτή τη Δευτέρα, 6 Δεκεμβρίου, θα ξεκινήσει ο αναμνηστικός εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού με δόση Abdala σε τέσσερις δήμους της Αβάνας.

Όπως ανέφερε η Δρ Νίλντα Ρόκα Μενέντες Nilda Roca, αναπληρώτρια γενική διευθύντρια της Επαρχιακής Διεύθυνσης Υγείας, της πρωτεύουσας, οι επιλεγμένες περιοχές είναι η Γκουαναμπακόα, η Ρέγλα, η Ανατολική Αβάνα και το Σαν Μιγκέλ ντε Παδρόν.

Αυτοί οι δήμοι επιλέχθηκαν γιατί είναι αυτοί που ξεκίνησαν την εκστρατεία εμβολιασμού τον Μάιο. Έχουν εξασφαλιστεί όλα τα εμβολιασμού, τα μέσα μεταφοράς και οι ψυκτικές μονάδες για τη διατήρηση των εμβολίων στη σωστή θερμοκρασία.

Η αναπληρώτρια γενική διευθύντρια της Επαρχιακής Διεύθυνσης Υγείας εξήγησε ότι θα συμπεριληφθούν όλα τα άτομα που δεν νοσούν από τον COVID-19 και έχουν συμπληρώσει έξι μήνες εμβολιασμού με την πλήρη σειρά οποιουδήποτε εμβολίου.

Την περασμένη εβδομάδα, στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Mesa Redonda, ο Βισέντε Βέρες Μπένκομο, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εμβολίων Finlay (IFV), διευκρίνισε ότι, παρόλο που διεθνώς οι διαθέσιμες πληροφορίες για την μετάλλαξη Οmicron είναι προκαταρκτικές, Κουβανοί επιστήμονες εργάζονται ήδη για να αντιμετωπίσουν τη νέα μετάλλαξη.

«Προφανώς, πρέπει να ακολουθήσουμε την τάση, αλλά οι πληροφορίες σχετικά με τα εμβόλια είναι ακόμα πολύ προκαταρκτικές. Αποφασίσαμε, από την περασμένη εβδομάδα, να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε μια παραλλαγή του Soberana Plus, έχοντας την πρωτεΐνη RBD από την μετάλλαξη omicron. Το έχουμε ήδη ξεκινήσει, αυτή η πρωτεΐνη ήδη οικοδομείται και θα προετοιμαστούμε γρήγορα για αυτήν την κατάσταση», είπε.

Πρόσθεσε επίσης ότι «αυτό είναι το κομμάτι που εργαζόμαστε αυτή τη στιγμή. Όσοι από εμάς φτιάχνουμε εμβόλια θα βρεθούμε μπροστά από οποιαδήποτε κατάσταση και θα λάβουμε εκείνα τα μέτρα ώστε να πρωτοστατήσει η χώρα μας σε αυτή την προσπάθεια».

(Πηγή: imerodromos.gr με πληροφορίες από cubaniagriega.blogspot.com)

Shutterstock

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 167.000 παιδιά βιώνουν την απώλεια ενός γονιού ή κηδεμόνα λόγω του κορωνοϊού. Μια δικομματική ομάδα με επικεφαλής δύο πρώην κυβερνήτες προτρέπει τον Πρόεδρο Μπάιντεν να τα στηρίξει.

Η Κόρτνεϊ Γκραντ, της οποίας ο σύζυγος πέθανε από Covid-19 τον Αύγουστο, έλαβε ένα ανησυχητικό μήνυμα κειμένου την περασμένη εβδομάδα: Ο 16χρονος γιος της «μιλούσε για αυτοτραυματισμό», σύμφωνα με το μήνυμα που έστειλε ο φίλος του. Τον έγραψε γρήγορα σε μια ειδική ομάδα για παροχή συμβουλών για τη θλίψη, είπε σε μια δακρυσμένη συνέντευξη, χρησιμοποιώντας το πατρικό της όνομα για να προστατεύσει την ιδιωτικότητά του.

Η κυρία Γκραντ πήρε τον γιο της από το σχολείο την περασμένη εβδομάδα αφού έλαβε το μήνυμα από τον φίλο του. Το παιδί δεν έχει επιστρέψει ακόμα. Πήγε στην πρώτη του συνεδρία ομαδικής θεραπείας την Τρίτη το απόγευμα. Σε δήλωσή του, είπε ότι είχε εναλλαγές στη διάθεση και σκέψεις αυτοκτονίας και ότι δεν ήθελε να βγει από το δωμάτιό του. Θα ήθελε να δει πρωτοβουλίες που να εξοπλίζουν καλύτερα τους δασκάλους και τους σχολικούς υπαλλήλους για να βοηθήσουν τους μαθητές που πενθούν

Ο Τζον Τζάκσον, ένας βετεράνος με αναπηρία με σταθερό εισόδημα, είπε ότι δυσκολευόταν να βρει βοήθεια για τη 14χρονη κόρη του, της οποίας η μητέρα πέθανε στην πανδημία. «Μπορώ να το δω σε αυτήν, ότι υποφέρει», είπε.

Η Πάμελα Άντισον, μια καθηγήτρια ανάγνωσης της οποίας ο σύζυγος πέθανε, είπε ότι ένιωθε τυχερή που μπορούσε να αντέξει οικονομικά την ψυχοθεραπεία —200 δολάρια την συνεδρία από την τσέπη της— για το 3χρονο παιδί της.

Αν και το Κογκρέσο έχει διαθέσει τρισεκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση της πανδημίας, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 100 εκατομμυρίων δολαρίων για τα υπάρχοντα προγράμματα ψυχικής υγείας των παιδιών και 122 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα σχολεία, η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι νομοθέτες δεν έχουν ακόμη δημιουργήσει πρωτοβουλίες ειδικά για τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που έχασαν γονείς και κηδεμόνες στον Covid-19.

Στα παρασκήνια, οι επικεφαλής ενός δικομματικού συνασπισμού ειδικών στην εκπαίδευση, την οικονομία και την υγεία — με την υποστήριξη πλούσιων φιλανθρωπικών οργανώσεων και με επικεφαλής δύο πρώην κυβερνήτες, τον Ντιρκ Κέμπτορν του Αϊντάχο, έναν Ρεπουμπλικανό, και τον Ντέβα Πάτρικ της Μασαχουσέτης, Δημοκρατικό — συναντήθηκαν με αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, προτρέποντάς τους να κάνουν περισσότερα.

Την Πέμπτη -μόλις δύο μέρες αφότου ο γενικός χειρουργός προειδοποίησε ότι οι νέοι αντιμετωπίζουν «καταστροφικά» προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με την πανδημία – αυτή η ομάδα, η Covid Collaborative, θα δημοσιεύσει μια έκθεση που υπολογίζει ότι περισσότερα από 167.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει γονείς ή κηδεμόνες λόγω του ιοού.

Η συνεργασία ζητά από τον Πρόεδρο Μπάιντεν να ξεκινήσει μια εθνική εκστρατεία για τον εντοπισμό αυτών των παιδιών και, με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα, να λάβει μέτρα για τη βελτίωση της συναισθηματικής και οικονομικής τους ευημερίας. Οι συστάσεις του περιλαμβάνουν την προσφορά φροντίδας ψυχικής υγείας και τη δημιουργία ενός «Ταμείου για τα παιδιά που πενθούν από τον Covid», παρόμοιο με ένα ταμείο που ιδρύθηκε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, για την παροχή έως και 10.000 δολαρίων σε οικογένειες που έχουν ανάγκη.

«Ο πρόεδρος βρίσκεται σε μοναδική θέση για να δώσει μια επίσημη απάντηση στο κάλεσμα και να συντονίσει όλους τους πόρους, δημόσιους και ιδιωτικούς, σε κάθε επίπεδο κυβέρνησης και κάθε επίπεδο του ιδιωτικού τομέα για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά», είπε ο Πάτρικ σε μια συνέντευξη στους New York Times.

«Είναι μια τραγωδία που δεν είναι δική τους», πρόσθεσε, «αλλά είναι τα παιδιά μας. Ανήκουν σε εμάς και το μόνο που λέμε είναι «Ας φερθούμε έτσι».

Η έκθεση, με τίτλο «Κρυφός πόνος», εκτιμά ότι πάνω από το 70% των παιδιών που πενθούν είναι 13 ετών ή μικρότερα. Βασίζεται σε ομοσπονδιακά δεδομένα και σε μια μελέτη μοντελοποίησης με επικεφαλής τον Νταν Τρέλια, ερευνητή κοινωνικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.

Οι μειινότητες επηρεάζονται δυσανάλογα. Ο Τρέλια, ο οποίος είναι επίσης μέλος της συνεργασίας, είπε ότι οι φυλετικές και εθνοτικές ανισότητες στην απώλεια φροντιστών από τον Covid-19 ξεπέρασαν τις ήδη έντονες διαφορές στους θανάτους από κορωνοϊό.

Γονείς και νέοι που έμειναν πίσω είπαν ότι η ώθηση από το Covid Collaborative ήταν ευπρόσδεκτη είδηση, έστω και μόνο για να αναγκάσει τους αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον να αναγνωρίσουν αυτήν την ομάδα παιδιών που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα.

(Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από New York Times)

Εντυπωσιακές εικόνες με ταράνδους να σχηματίζουν κύκλους, κατέγραψε drone στην περιοχή Λοβορέζο της Ρωσίας.

Η κάμερα απαθανάτισε από ψηλά κοπάδια από ταράνδους να κινούνται συγχρονισμένα, δημιουργώντας ομόκεντρους κύκλους, σαν έναν κυκλώνα που στροβιλίζεται.

Το θέαμα είναι εντυπωσιακό.

Δείτε το βίντεο με τους ταράνδους που μοιάζουν σαν να χορεύουν:

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι τάρανδοι προχωρούν σε αυτόν τον σχηματισμό για να προστατεύσουν το κοπάδι από πιθανούς θηρευτές, οι οποίοι θα δυσκολευτούν να στοχοποιήσουν ένα ζώο που θα είναι μόνο του.

Οι δυνατότεροι τάρανδοι περπατούν στο εξωτερικό μέρος του κύκλου, ενώ στο εσωτερικό του, βρίσκονται τα θηλυκά και τα μικρά τους.

(Πηγή: filoitexnisfilosofias.com)

Αφού περάσει από τον ήλιο, ο κομήτης αναμένεται να χαθεί πέρα από τα βάθη του ηλιακού συστήματος και να μην ξαναγίνει ποτέ πια ορατός.

Χαράς ευαγγέλια για τους λάτρεις του διαστήματος, των πλανητών των άστρων και των κομητών…

Ένας επερχόμενος κομήτης, ο C/2021 A1 (Λέοναρντ), που θα διασχίσει τον γήινο ουρανό μέσα στον μήνα Δεκέμβριο, αναμένεται να είναι ο πιο φωτεινός του 2021.

Πρόκειται για έναν ταχύτατο κομήτη που ταξιδεύει με την εντυπωσιακή ταχύτητα των 254.412 χιλιομέτρων την ώρα ή περίπου 70,7 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο σε σχέση με τη Γη.

Ο παγωμένος κομήτης ανακαλύφθηκε στην αρχή του φετινού έτους από τον Αμερικανό αστρονόμο Γκρέγκορι Λέοναρντ του Αστεροσκοπείου Mount Lemmon στην Αριζόνα, από τον οποίο και πήρε το όνομά του.

Ήδη οι παρατηρήσεις από τα τηλεσκόπια αποκαλύπτουν την ουρά του κομήτη, ο οποίος κατευθύνεται προς τον Ήλιο, φθάνοντας στο περιήλιό του (το κοντινότερο σημείο από το άστρο μας) στις 3 Ιανουαρίου 2022, όταν θα απέχει από τον Ήλιο περίπου 91 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Στο μεταξύ θα έχει γίνει ορατός στον νυχτερινό ουρανό του πλανήτη μας.

Θα είναι ορατός με κιάλια ή μικρό τηλεσκόπιο

Σύμφωνα με το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), ο κομήτης αναμένεται να πλησιάσει περισσότερο τη Γη στις 12 Δεκεμβρίου, σε μία απόσταση περίπου 35 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, αρκετά μακριά για να είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι, αλλά θα είναι ορατός με κιάλια ή μικρό τηλεσκόπιο. Στις 18 Δεκεμβρίου θα περάσει πολύ πιο κοντά από την Αφροδίτη, σε απόσταση μόνο 4,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Ο «Λέοναρντ» εκτιμάται ότι μετά τα Χριστούγεννα δεν θα είναι δυνατό πια να παρατηρηθεί, καθώς θα πλησιάζει τον Ήλιο.

Ο κομήτης υπολογίστηκε ότι χρειάζεται δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρώσει μία άκρως ελλειπτική τροχιά πέριξ του Ήλιου, καθώς το προηγούμενο αφήλιό του -η πιο μακρινή απόστασή του από το άστρο μας -εκτιμάται σε περίπου 3.500 αστρονομικές μονάδες (μία τέτοια μονάδα ισούται με τη μέση απόσταση Γης-Ήλιου ή 149.565.894 χιλιόμετρα). Μετά τη «βόλτα» του γύρω από τον Ήλιο στην αρχή του νέου έτους, ο κομήτης αναμένεται να χαθεί πέρα από τα βάθη του ηλιακού συστήματος και να μην ξαναγίνει ποτέ πια ορατός.

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο μείωση του πληθυσμού της γης είναι κάτι το οποίο δεν έχουμε συναντήσει εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Αυτή τη στιγμή 7,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν επάνω στη γη. Σε 40 χρόνια ο πληθυσμός αυτός θα εκτοξευτεί στα 9,7 δισεκατομμύρια ενώ μέχρι το 2100 θα υπάρξει μείωση στα 8,8 δισεκατομμύρια.

Η έρευνα για τον πληθυσμό στη γη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet» και δείχνει την πρώτη μείωση του πληθυσμού της γης από τον 14^ο αιώνα. Η έρευνα έγινε από την ομάδα του καθηγητή Παγκόσμιας Υγείας του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας, δρ Stein Emil Volset και είναι αποκαλυπτική.

Σήμερα στη γη ζουν 7,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Μέχρι το 2064 ο πληθυσμός θα εκτοξευτεί στα 9,7 δισεκατομμύρια ενώ μέχρι το 2100 ο πληθυσμός θα μειωθεί στα 8,8 δισεκατομμύρια. Η μείωση αυτή έχει να συμβεί από τον  14^ο αιώνα τότε που η ανθρωπότητα είχε να αντιμετωπίσει χωρίς φάρμακα τη Μαύρη Πανώλη.

Μάλιστα 23 χώρες στον κόσμο όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ιαπωνία, η Ταϊλάνδη και η Νότια Κορέα θα συρρικνωθούν το 2100 στο 50% του πληθυσμού τους. Ακόμη και η Κίνα που σήμερα έχει 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους το 2100 θα έχει πέσει στα 732 εκατομμύρια.

Όπως αναφέρει στη μελέτη του ο Stein Emil Volset: «Εάν η πρόβλεψή μας είναι σωστή, θα είναι η πρώτη φορά που η μείωση του πληθυσμού θα οφείλεται στη μείωση της γονιμότητας, σε αντίθεση με γεγονότα, όπως η πανδημία ή ο λιμός»

Και συνέχισε: «Υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες: η βελτίωση της πρόσβασης στη σύγχρονη αντισύλληψη και η εκπαίδευση κοριτσιών και γυναικών. Αυτοί οι παράγοντες καθορίζουν το ποσοστό γονιμότητας. Ο μέσος αριθμός παιδιών που γεννά μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της ζωής της είναι ο μεγαλύτερος καθοριστικός παράγοντας του πληθυσμού. Το παγκόσμιο συνολικό ποσοστό γονιμότητας προβλέπεται να μειώνεται σταθερά, από 2,37 το 2017 σε 1,66 το 2100, πολύ πιο κάτω από το ελάχιστο ποσοστό (2,1 γεννήσεις ανά γυναίκα) που θεωρείται απαραίτητο για τη διατήρηση του πληθυσμού»

Η Αφρική και ο αραβικός κόσμος θα διαμορφώσουν το μέλλον μας

Ενώ ο αρχισυντάκτης του Lancet δρ Richard Horton συμπλήρωσε πως θα ζήσουμε κοσμογονικές αλλαγές τον αιώνα που διανύουμε: «Ο 21ος αιώνας θα δει μια επανάσταση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού μας.

Η Αφρική και ο αραβικός κόσμος θα διαμορφώσουν το μέλλον μας, ενώ η επιρροή της Ευρώπης και της Ασίας θα υποχωρήσει αισθητά. Μέχρι το τέλος του αιώνα, ο κόσμος θα αλλάξει, με τις Ινδία, Νιγηρία, Κίνα και ΗΠΑ να αποτελούν τις κυρίαρχες δυνάμεις. Θα είναι ένας νέος κόσμος, για τον οποίο θα πρέπει να προετοιμαστούμε σήμερα»

(Πηγή: in.gr)

Όλο και πιο έντονες, όλο και πιο καταστροφικές, οι πυρκαγιές εκτός από τη γη «πληγώνουν» και την ατμόσφαιρα

Οι πυρκαγιές που σάρωσαν φέτος τμήματα της Σιβηρίας, των ΗΠΑ, της Ελλάδας και της Τουρκίας, προκάλεσαν ρεκόρ εκπομπών αερίων του άνθρακα, εξαιτίας της ασυνήθιστης έντασής τους, που ήρθε ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Υπηρεσίας Ελέγχου της Ατμόσφαιρας «Copernicus» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε όλο τον κόσμο, οι πυρκαγιές προκάλεσαν την έκλυση 1,76 δισεκατομμυρίων τόνων άνθρακα στη διάρκεια του 2021, ανέφερε το Copernicus. Ενδεικτικά, οι ετήσιες εκπομπές άνθρακα της Γερμανίας είναι λιγότερες από τις μισές.

Ορισμένα από τα επίκεντρα των πυρκαγιών που δέχτηκαν το σφοδρότερο πλήγμα, κατέγραψαν τις υψηλότερες εκπομπές ως αποτέλεσμα φωτιάς για οποιοδήποτε έτος από την έναρξη των μετρήσεων του Copernicus το 2003. Στις περιοχές αυτές περιλαμβάνεται η Γιακουτία της Σιβηρίας, η Τουρκία, η Τυνησία και οι δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ.

«Έχουμε δει εκτεταμένες περιοχές να βιώνουν έντονη και παρατεταμένη δραστηριότητα πυρκαγιών. Οι πιο ξηρές και θερμές τοπικές συνθήκες που προκύπτουν εντός του μεταβαλλόμενου κλίματος, έχουν αυξήσει τον κίνδυνο ανάφλεξης της βλάστησης», παρατήρησε ο έμπειρος επιστήμονας του Copernicus, Μαρκ Πάρινγκτον.

Σε όλο τον κόσμο, το σύνολο των εκπομπών δεν ήταν το υψηλότερο από το 2003, όμως το Copernicus σημείωσε ότι είναι πιθανό να αυξηθούν καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες.

Η Γιακουτία, στα βορειοανατολικά της Σιβηρίας, παρήγαγε τη μεγαλύτερη ποσότητα εκπομπών από πυρκαγιές σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο καλοκαίρι από το 2003 μέχρι σήμερα, ενώ στη δυτική Σιβηρία ένας «τεράστιος αριθμός» εστιών οδήγησε σε ημερήσιες εκπομπές άνθρακα που ξεπέρασαν κατά πολύ τον μέσο όρο του 2003-2021.

Στη Βόρειο Αμερική, πυρκαγιές στον Καναδά, την Καλιφόρνια και στα βορειοδυτικά της χώρας, πλησίον του Ειρηνικού, παρήγαγαν περίπου 83 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, με τους πυκνούς καπνούς να διασχίζουν τον Ατλαντικό και να φτάνουν μέχρι την Ευρώπη, τόνισε το Copernicus.

Η τεράστια πυρκαγιά της Καλιφόρνια, που κατέκαψε σχεδόν ένα εκατομμύριο εκτάρια, ήταν η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη πυρκαγιά στην ιστορία μιας πολιτείας που κάθε καλοκαίρι υποφέρει από τις φλόγες.

Στη μεσόγειο, το ξηρό και καυτό καλοκαίρι οδήγησε στις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Ιταλία. Χιλιάδες ήταν οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ σύμφωνα το Copernicus σοβαρό ήταν και το πλήγμα για την υγεία των κατοίκων, εξαιτίας της υποβάθμισης της ποιότητας του αέρα που προκάλεσαν τα υψηλά επίπεδα βλαβερών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα.

(Πηγή: in.gr με πληροφορίες από Guardian)

«Μυστήριο» παραμένει για τους επιστήμονες το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι φτάνουν και ξεπερνούν τα 100 χρόνια ζωής, παρουσιάζοντας, μάλιστα, ελάχιστα προβλήματα υγείας – Ποια είναι η διαφορά τους με τον γενικό πληθυσμό και τι μπορούμε να κάνουμε για να μοιάσουμε στους αιωνόβιους

Ένας 35χρονος έχει μόλις 1,5% πιθανότητα θανάτου μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην ηλικία των 75 ετών ανέρχεται στο 45%. Είναι προφανές πως η γήρανση κάνει κακό στην υγεία μας. Από τη θετική πλευρά, όμως, οι επιστήμονες έχουν κάνει τεράστια πρόοδο στην κατανόηση των βασικών μηχανισμών που ελέγχουν τη γήρανση και των παθήσεων που σχετίζονται με την ηλικία, όπως σημειώνουν o Richard Faragher, καθηγητής Βιογεροντολογίας στο Πανεπιστήμιο του Brighton και o Nir Barzilai, καθηγητής Ιατρικής στο Ιατρικό Κολέγιο Albert Einstein σε άρθρο τους στο The Conversation.

Μερικές από τις πιο στενά συνδεδεμένες βιολογικές διεργασίες –τα γνωστά «ορόσημα της γήρανσης»– όπως το απόθεμα βλαστοκυττάρων και η επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων, λειτουργούν για να μας κρατούν υγιείς στην αρχή της ζωής μας. Τα προβλήματα ξεκινούν όταν αυτές οι διεργασίες αρχίζουν να φθίνουν. Οι κλινικές δοκιμές βρίσκονται υπό εξέλιξη προκειμένου να διαπιστωθεί αν η στόχευση κάποιων από αυτά τα ορόσημα μπορεί να βελτιώσει τη διαβητική νεφρική λειτουργία, πτυχές της ανοσολογικής λειτουργίας και ουλές στους πνεύμονες.

Δυστυχώς, όμως, τα μεγάλα και αναπάντητα ερωτήματα παραμένουν στον τομέα της βιολογίας της γήρανσης. Για να αξιολογήσει ποια είναι και πώς να τα αντιμετωπίσει, η Αμερικανική Ομοσπονδία για την Έρευνα της Γήρανσης συγκάλεσε πρόσφατα μια σειρά συναντήσεων με κορυφαίους επιστήμονες και γιατρούς, οι οποίοι συμφώνησαν ότι η κατανόηση του τι είναι τόσο ιδιαίτερο στη βιολογία των ανθρώπων που ζουν περισσότερα από 100 χρόνια είναι μια πραγματική πρόκληση.

«Ξέρουμε ότι οι υπεραιωνόβιοι ζουν τόσο πολύ επειδή είναι ασυνήθιστα υγιείς. Διατηρούν την καλή τους υγεία για περίπου 30 χρόνια περισσότερο από τους φυσιολογικούς ανθρώπους και όταν τελικά ασθενήσουν, παραμένουν άρρωστοι για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτή η ‘καταστολή της θνητότητας’ είναι σαφώς καλή για αυτούς, ενώ και τα παιδιά αυτών των ανθρώπων είναι πολύ πιο υγιή από τον μέσο όρο, στοιχείο που υποδεικνύει ότι έχουν κληρονομήσει κάτι καλό από τους γονείς τους. Είναι, όμως, κάτι γενετικό ή κάτι περιβαλλοντικό;», διερωτώνται οι Richard Faragher, καθηγητής Βιογεροντολογίας στο Πανεπιστήμιο του Brighton και Nir Barzilai, καθηγητής Ιατρικής στο Ιατρικό Κολέγιο Albert Einstein.

Ζουν πολύ, αλλά δεν προσέχουν περισσότερο την υγεία τους
Για τον γενικό πληθυσμό, ο έλεγχος του βάρους, η αποχή από το κάπνισμα, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ και η κατανάλωση τουλάχιστον πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών ημερησίως μπορούν να αυξήσουν το προσδόκιμο ζωής έως και κατά 14 χρόνια, συγκριτικά με κάποιον που δεν κάνει τίποτα από αυτά.

Παραδόξως, όλα αυτά δεν είναι απαραίτητα. Μια μελέτη βρήκε ότι σχεδόν το 60% των Εβραίων Ασκενάζι κάπνιζαν πολύ το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, οι μισοί από αυτούς ήταν παχύσαρκοι για το ίδιο χρονικό διάστημα, λιγότεροι από τους μισούς έκαναν μέτρια άσκηση και λιγότερο από το 3% ήταν χορτοφάγοι.

Επίσης, ούτε τα παιδιά των υπεραιωνόβιων φαίνεται να ανησυχούν για την υγεία τους περισσότερο από τον γενικό πληθυσμό. Συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους με την ίδια κατανάλωση φαγητού και σωματικό βάρος, όμως, εμφανίζουν τα μισά περιστατικά καρδιαγγειακών παθήσεων.

Το μεγάλο μυστικό
Στην περίπτωση που η κατάσταση αυτή οφείλεται σε σπάνια γονίδια, υπάρχουν δύο συνθήκες που θα μπορούσαν να ισχύουν. Είτε οι υπεραιωνόβιοι έχουν κάποιες ασυνήθιστες γενετικές μεταλλάξεις που παρατείνουν τη ζωή, είτε τους λείπουν κάποια κοινά γονίδια ή γενετικές μεταλλάξεις που προκαλούν παθήσεις και βλάβες στο τέλος της ζωής. Διάφορες μελέτες, μεταξύ των οποίων και η παρούσα, έχουν δείξει ότι οι υπεραιωνόβιοι έχουν ακριβώς όσες κακές γενετικές μεταλλάξεις έχει και ο γενικός πληθυσμός.

Κάποιοι φέρουν δύο αντίγραφα του πιο γνωστού κοινού γονιδίου κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ (APOE4), αλλά και πάλι δεν αναπτύσσουν την πάθηση. Επομένως, μια εύλογη θεωρία είναι ότι οι υπεραιωνόβιοι φέρουν σπάνιες, ωφέλιμες γενετικές μεταλλάξεις και όχι ότι τους λείπουν οι «κακές». Και τα πιο αξιόπιστα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν το ίδιο.

Πάνω από το 60% των υπεραιωνόβιων έχουν γενετικές αλλαγές που τροποποιούν τα γονίδια που ρυθμίζουν την ανάπτυξη νωρίς στη ζωή του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι αξιόλογοι άνθρωποι είναι παραδείγματα ενός τύπου παράτασης της ζωής που παρατηρείται σε άλλα είδη. Πολλοί, άλλωστε, γνωρίζουν ότι τα μικρά σκυλιά τείνουν να ζουν περισσότερο από τα μεγάλα, αλλά λιγότεροι είναι εκείνοι που ξέρουν ότι αυτό είναι ένα γενικό φαινόμενο στο ζωικό βασίλειο. Μία πιθανή αιτία για αυτό είναι τα μειωμένα επίπεδα μιας αναπτυξιακής ορμόνης που λέγεται IGF-1.

Προφανώς, η αναπτυξιακή ορμόνη είναι απαραίτητη στη ζωή, αλλά υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία που δείχνουν ότι τα υψηλά επίπεδα της IGF-1 στη μέση και την τρίτη ηλικία σχετίζονται με αυξημένες ασθένειες στα τέλη της ζωής. Ανοιχτό παραμένει το ερώτημα για τους λεπτομερείς μηχανισμούς πίσω από αυτό, αλλά ακόμα και στους υπεραιωνόβιους, οι γυναίκες με τα χαμηλότερα επίπεδα της αναπτυξιακής ορμόνης ζουν περισσότερο και έχουν καλύτερη γνωστική και μυϊκή λειτουργία.

Αυτό βέβαια δε λύνει το πρόβλημα. Επίσης, οι υπεραιωνόβιοι διαφέρουν από όλους εμάς και σε άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, τείνουν να έχουν καλά επίπεδα χοληστερόλης –στοιχείο που υποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τη μακροζωία τους.

Τελικά, οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν «φυσικά πειράματα» που μας δείχνουν ότι είναι πιθανό να ζήσουμε με εξαιρετική υγεία ακόμα κι αν έχουμε επικίνδυνα γενετικά χαρακτηριστικά και επιλέξουμε να μη δώσουμε σημασία στα μηνύματα της υγείας μας –μόνο όμως αν έχουμε σπάνιες και ελάχιστα κατανοητές γενετικές μεταλλάξεις.

Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτές λειτουργούν θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αναπτύξουν νέα φάρμακα ή άλλες παρεμβάσεις που θα στοχεύουν τις βιολογικές διαδικασίες στους σωστούς ιστούς και τη σωστή στιγμή. Αν αυτό γίνει πραγματικότητα, ίσως δουν τον επόμενο αιώνα πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι πιστεύουμε.

(Πηγή: ygeiamou.gr)

Δραματική μείωση καταγράφεται ακόμα και στους πληθυσμούς των σπουργιτιών.

Από το 1980 έως το 2017, ο αριθμός των αναπαραγόμενων πουλιών στην ΕΕ είχε μειωθεί κατά περίπου 600 εκατομμύρια άτομα, δείχνει μελέτη της οργάνωσης BirdLife International.

Πρόκειται για μία μείωση της τάξης του 17-19%, ή με άλλα λόγια, μέσα σε 37 χρόνια, ένα στα έξι πουλιά στην Ευρώπη έχει χαθεί.

«Η φύση σημαίνει συναγερμό. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την περιβαλλοντική και την κλιματική κρίση ενιαία, μέσω της υποστήριξης των αγρο-περιβαλλοντικών προγραμμάτων, της προστασίας των ειδών, της αειφορικής δασοπονίας και αλιείας και φυσικά της επέκτασης του δικτύου των προστατευόμενων περιοχών» υπογραμμίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, με αφορμή τη μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Ecology and Evolution.

Η μείωση των πληθυσμών που διαπιστώνει η μελέτη αποδίδεται κατά κύριο λόγο στη σημαντική μείωση των κοινών ειδών.

Δραματική η μείωση στους πληθυσμούς του σπιτοσπουργίτη (© Brian Henderson / Flickr)

Όσο κι αν φαντάζει απίστευτο, η μεγαλύτερη πληθυσμιακή μείωση πανευρωπαϊκά αφορά τον κοινό μας σπιτοσπουργίτη, είδος που καταγράφει απώλειες της τάξης του 50%, έχοντας μειωθεί, από το 1980, κατά 247 εκατομμύρια άτομα. Η πτώση παρατηρείται τόσο στους αγροτικούς όσο και στους αστικούς πληθυσμούς του σπουργιτιού και, παρόλο που τα αίτια αυτής της δραματικής μείωσης δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα, κύριοι παράγοντες θεωρούνται η έλλειψη τροφής εξαιτίας της απώλειας κατάλληλων ενδιαιτημάτων, η ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και ορισμένες ασθένειες των πουλιών.

Από τη μακρά λίστα των συνολικά 175 ειδών που σημειώνουν μείωση, οκτώ είδη έχουν ανακηρυχθεί ως οι μεγάλοι «χαμένοι» (σπιτοσπουργίτης, κιτρινοσουσουράδα, ψαρόνι, σιταρήθρα, θαμνοφυλλοσκόπος, σκαρθάκι, φανέτο, δεντροσπουργίτης) αντιπροσωπεύοντας το 69% της συνολικής καταγραφόμενης μείωσης.

Σημαντική μείωση και στους πληθυσμούς της κιτρινοσουσουράδα (CC BY-SA 3.0)

Συγκρίνοντας τις τάσεις των πληθυσμών ανά είδος βιοτόπου, οι σημαντικότερες απώλειες καταγράφονται σε είδη των αγροτικών και λιβαδικών οικοσυστημάτων. Όπως έχουν καταδείξει και άλλες έρευνες στο παρελθόν, οι αλλαγές στις γεωργικές πρακτικές ευθύνονται κατά πολύ για την απότομη μείωση που σημειώθηκε κατά τη δεκαετία 1980-90, ενώ παρατηρείται μια επιβράδυνση κατά την τελευταία δεκαετία. Άλλα είδη που παρουσιάζουν αναλογικά επίσης μεγάλη μείωση είναι οι μετανάστες μεγάλων αποστάσεων, όπως η κιτρινοσουσουράδα και ο θαμνοφυλλοσκόπος, αλλά και κάποια παρυδάτια είδη πουλιών.

Από τα 378 είδη που έλαβε υπόψη της η έρευνα, 203 σημειώνουν αύξηση, με κυριότερα τον μαυροσκούφη, τον δεντροφυλλοσκόπο, τον κότσυφα, τον τρυποφράχτη, την καρδερίνα, τoν κοκκινολαίμη, τη φάσσα και τη γαλαζοπαπαδίτσα. Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει σε αυτές τις αυξητικές τάσεις, δεν είναι εύκολο να ερμηνευθούν.

Άσχημα τα νέα και για τον θαμνοφυλλοσκόπο (C0)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βελτίωση ενδέχεται να σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα, είδη όπως ο τρυποφράχτης, φαίνεται πως επωφελούνται από τους ηπιότερους χειμώνες που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, ενώ άλλα είδη έχουν ενδεχομένως ανακάμψει λόγω της προσαρμοστικότητάς τους σε ανθρωπογενή περιβάλλοντα.

Σημειώνεται ότι τα ορνιθολογικά δεδομένα της έρευνας αντλήθηκαν από τις αναφορές που τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να υποβάλουν στην ΕΕ στο πλαίσιο της εφαρμογής της Οδηγίας για τα Πουλιά, καθώς και από το Πανευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης των Κοινών Ειδών Πουλιών, που στην Ελλάδα συντονίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

(Πηγή: in.gr)