paidevo.gr | parents

Τι δείχνει έρευνα για τη σχέση παιδιών και gadgets

Είναι σίγουρο ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, όπως έχουν αλλάξει οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους. Αυτές τις αλλαγές φαίνεται να προσπαθούν να απεικονίσουν και οι διαφημίσεις των καιρών μας, σε μερικές από τις οποίες εμφανίζεται η γυναίκα ως σύζυγος ή μητέρα που προσπαθεί να φέρει όλες τις υποχρεώσεις της εις πέρας, χωρίς να μένει πίσω στις εξελίξεις της εποχής και της τεχνολογίας.

Συνήθως στις διαφημίσεις στήνεται ένα ιδανικό σκηνικό, όπου, για παράδειγμα, μια γυναίκα βάζει το παιδί της στο αυτοκίνητο, το δένει στο ειδικό κάθισμα, οδηγεί χρησιμοποιώντας πλοηγό και ταυτόχρονα μιλάει στο τηλέφωνο για να τακτοποιήσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της δουλειάς της, έχοντας στην τσάντα της το λάπτοπ.

Φυσικά όλα αυτά τα κάνει με χαμόγελο, γιατί όλα βγαίνουν εύκολα, αβίαστα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και κούραση, αφού είναι μια σύγχρονη γυναίκα, πλήρως εναρμονισμένη με τον τρόπο ζωής της εποχής της και πάλι φυσικά, οι διαφημίσεις δεν δείχνουν πουθενά αυτήν τη μητέρα να μιλάει με το παιδάκι της, προσπαθώντας να επικοινωνήσει μαζί του.

Βέβαια, οι άνθρωποι που φτιάχνουν τις διαφημίσεις ξέρουν τι πουλάνε κι αυτό που φαίνεται να θέλουν να πουλήσουν αυτές τις μέρες είναι ότι είναι κανόνας πλέον για τα μέλη μιας οικογένειας να ενδιαφέρονται περισσότερο για τις ηλεκτρονικές τους συσκευές από ό,τι ο ένας για τον άλλον. Και ίσως να έχουν δίκιο, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις οικογενειών που έχει το κάθε μέλος έναν υπολογιστή στο δωμάτιο του κι όλοι σερφάρουν στο διαδίκτυο, απομονωμένοι ο ένας από τον άλλον, γιατί δεν βρίσκουν τι να πουν μεταξύ τους, αφού τα λένε όλα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φίλους.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα από το Kaiser Family Foundation, τα παιδιά ηλικίας 8 ως 18 ετών περνούν πλέον περισσότερες από επτάμιση ώρες τη μέρα σε συσκευές με οθόνες, όπως υπολογιστές, τηλεοράσεις κι άλλα gadgets.

Σε αυτές τις ώρες δεν συμπεριλαμβάνεται ο χρόνος που ξοδεύουν να στέλνουν μηνύματα ή να μιλάνε στο κινητό τους τηλέφωνο. Εν τω μεταξύ, έρευνα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι γονείς περνούν απειροελάχιστο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους, μόλις λίγα λεπτά της ώρας! Άρα αν κάνει κάποιος τις πράξεις, θα καταλάβει ότι τα παιδιά περνούν πολύ περισσότερο χρόνο με τους υπολογιστές τους από ό,τι με την οικογένειά τους.

Είναι γεγονός ότι οι υπολογιστές υπάρχουν στη ζωή μας και είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της, καθώς πλέον είναι αδιανόητο ένα παιδί να μεγαλώνει σε σπίτι που δεν υπάρχει υπολογιστής. Επίσης όλο και περισσότεροι δάσκαλοι και καθηγητές αναθέτουν στους μαθητές εργασίες που απαιτούν έρευνα στο διαδίκτυο ή δουλειά στον υπολογιστή, υποθέτοντας ότι όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή.

Από την άλλη, υπάρχουν τα κινητά που έχουν αλλάξει άρδην τη ζωή των παιδιών, που δεν διανοούνται πια την καθημερινότητά τους χωρίς κινητό. Πολλές φορές τα κινητά έχουν φανεί χρήσιμα, καθώς παρέχουν μια κάποιας μορφής ασφάλεια σε όσα παιδιά είναι στο σπίτι μόνα τους ή βγαίνουν συνεχώς έξω και πρέπει να μπορούν να επικοινωνήσουν με την οικογένειά τους.

Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά μειονεκτήματα στη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών. Ο χρόνος που περνάει κάποιος στον υπολογιστή, για παράδειγμα, μπορεί να φτάσει από τη χρήση στην κατάχρηση πάρα πολύ εύκολα χωρίς να γίνει αντιληπτό.

Γι’ αυτό και πολύ γρήγορα μπορεί να φτάσει μια διαφήμιση σαν αυτήν που περιγράφηκε παραπάνω να βγει αληθινή, καθώς μια μητέρα πολυάσχολη που ασχολείται συνεχώς με όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές που έχει στη διάθεσή της, δεν συνειδητοποιεί ότι χάνει χρόνο ασχολούμενη με πολλά και διαφορετικά πράγματα, ξεχνώντας ότι υπάρχει κάπου ένας σύζυγος ή ένα παιδί που έχουν ανάγκη τη φωνή της, την παρουσία της, τις συμβουλές της, τη στήριξή της, την αγάπη της, αναζητώντας γενικά τη σύντροφο και τη μητέρα που χρειάζονται.

Όσο κι αν μας λένε ότι όταν σερφάρουμε στο διαδίκτυο, είμαστε συνδεδεμένοι με όλον τον κόσμο, υπάρχουν πολύ πιο κοντά μας άνθρωποι που επιδιώκουν και θέλουν να συνδεθούν μαζί μας, σε κάθε επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά χρειάζονται πρότυπα, από την πραγματική τους ζωή, όχι από την τηλεόραση. Χρειάζονται γονείς να τους δείξουν τι σημαίνει μεγαλώνω, ωριμάζω, ενηλικιώνομαι, αποκτώ σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, μοιράζομαι συναισθήματα, γίνομαι αργότερα γονιός κι εγώ ο ίδιος.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από πραγματική φροντίδα κι όχι από μια νταντά που θα τους δώσει γάλα ή θα τα προσέχει να μην χτυπήσουν. Αντ’ αυτού αναζητούν γονείς που θα νοιάζονται πραγματικά για την εξέλιξή τους, για την πρόοδό τους στο σχολείο, για τη συμπεριφορά και την κοινωνικότητά τους.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής έχει ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό και οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς να δημιουργήσουν χώρους στο σπίτι όπου δεν θα υπάρχουν οθόνες συσκευών. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν τηλεοράσεις και υπολογιστές στα υπνοδωμάτια των παιδιών, ενώ ο χρόνος που αυτά περνούν μπροστά στον υπολογιστή πρέπει να μειωθεί σε δυο ώρες τη μέρα ή και λιγότερο.

Επιπλέον, τονίζουν τη μεγάλη σημασία που έχει η προσοχή και η παρακολούθηση των πραγμάτων με τα οποία ασχολούνται τα παιδιά στο διαδίκτυο ως προς την ποιότητά και το περιεχόμενό τους.

Τέλος, αυτό που αναφέρουν οι επιστήμονες είναι ότι τελικά δεν έχει τόση σημασία πώς καταφέρνουν οι γονείς να έρθουν κοντά με τα παιδιά τους και τι δραστηριότητες κάνουν μαζί τους, αρκεί να υπάρχει χρόνος για επικοινωνία, τρυφερή φυσική επαφή, εκδήλωση συναισθημάτων και μετάδοση πληροφοριών, αρχών και πεποιθήσεων.

Είτε αυτά γίνονται με μια βόλτα στο πάρκο ή στον καναπέ του σπιτιού γελώντας και συζητώντας, δεν έχει σημασία, γιατί αυτό που μετράει είναι να γίνονται.

(πηγή: newsbeast.gr)

Τα εγκεφαλικά, τα οποία παραδοσιακά έχουν συσχετιστεί με τους ηλικιωμένους, στην πραγματικότητα πλήττουν όλο και νεότερους ανθρώπους διεθνώς, μεσήλικες αλλά και ακόμα πιο μικρούς σε ηλικία, σύμφωνα με δύο νέες παγκόσμιες επιστημονικές έρευνες.

Το πρόβλημα σταδιακά επιδεινώνεται, σε βαθμό που οι επιπτώσεις (πρόωροι θάνατοι, αναπηρίες κ.α.) αναμένεται να έχουν διπλασιαστεί παγκοσμίως έως το 2030, οπότε τα θανατηφόρα περιστατικά εκτιμάται ότι θα φθάσουν τα 12 εκατ. και τα μη θανατηφόρα τα 70 εκατ. Η παχυσαρκία, ο διαβήτης και η υψηλή αρτηριακή πίεση αποτελούν βασικούς παράγοντες κινδύνου για εγκεφαλικό στους νεότερους.

Οι δύο μελέτες, που δημοσιεύτηκαν στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «Lancet», δείχνουν ότι κατά την τελευταία εικοσαετία σε όλο τον κόσμο καταγράφεται μια αύξηση κατά 25% στον αριθμό των εγκεφαλικών σε άτομα ηλικίας 20 έως 64 ετών (δηλαδή πριν αρχίσει η τρίτη ηλικία).

Τα περιστατικά σε αυτή την ηλικιακή ομάδα αποτελούν πλέον σχεδόν το ένα τρίτο (ποσοστό 31%) του συνολικού αριθμού εγκεφαλικών διεθνώς, από 25% που ήσαν το 1990.

Για πρώτη φορά εξάλλου υπάρχει μια διεθνής εικόνα για τα εγκεφαλικά στην παιδική και εφηβική ηλικία. Πάνω από 83.000 άνθρωποι κάτω των 20 ετών παθαίνουν εγκεφαλικό κάθε χρόνο (το 0,5% του παγκοσμίου συνόλου).

Περίπου τα τρία πέμπτα (ποσοστό 61,5%) των αναπηριών και των προβλημάτων κινητικότητας, καθώς και πάνω από τις μισές απώλειες ζωών (το 51,7%) αποτελούν τη συνέπεια αιμορραγικών εγκεφαλικών, τα οποία είναι και τα πιο θανατηφόρα, παρόλο που είναι λιγότερο συχνά (περίπου τα μισά) σε σχέση με τα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια.

Τα περισσότερα αιμορραγικά εγκεφαλικά (συνήθως λόγω υψηλής αρτηριακής πίεσης και γενικότερου ανθυγιεινού τρόπου ζωής) συμβαίνουν σε άτομα κάτω των 75 ετών, χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η διαχρονική αύξηση των εγκεφαλικών σε νεότερες γενιές αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, εκτός και ληφθούν επειγόντως μια σειρά από προληπτικά μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Άλλα βασικά σημεία των δύο ερευνών (που χρηματοδοτήθηκαν από το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς) είναι τα εξής:

Τα εγκεφαλικά σε άτομα κάτω των 74 ετών αποτελούν το 62% του συνόλου, το 45% των θανάτων και το 72% των προκαλούμενων αναπηριών.

Αν και ποσοστιαία (ανά 100.000 κατοίκους) έχει μειωθεί ο αριθμός των θανάτων από εγκεφαλικό κατά τα τελευταία 20 χρόνια, ο απόλυτος αριθμός των θανατηφόρων περιστατικών έχει αυξηθεί κατά 26% από το 1990, ξεπερνώντας πλέον τα 5,9 εκατ.

Το 2010 όσοι έπαθαν για πρώτη φορά εγκεφαλικό, αυξήθηκαν κατά 68% έναντι του 1990, φθάνοντας τα 16,9 εκατ., ενώ όσοι επέζησαν από εγκεφαλικό, ήσαν γύρω στα 33 εκατ. (αύξηση 84% έναντι του 1990).

Στις αναπτυσσόμενες χώρες το πρόβλημα επιδεινώνεται (αύξηση 42% των θανατηφόρων εγκεφαλικών), αλλά στις ανεπτυγμένες βελτιώνεται, καθώς μεταξύ 1990 – 2010 καταγράφεται μείωση 12% στα περιστατικά, 37% στους πρόωρους θανάτους και 36% στις αναπηρίες, χάρη στην καλύτερη ενημέρωση του πληθυσμού και σε μια σειρά από προληπτικά μέτρα (μείωση του καπνίσματος, έλεγχος της υψηλής πίεσης του αίματος, καλύτερη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη).

Η υποσαχάρια Αφρική, η νοτιοανατολική Ασία και η ανατολική Ευρώπη εμφανίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα εγκεφαλικών, ενώ η δυτική Ευρώπη, η βόρεια Αμερική και η Αυστραλία το μικρότερο.

Σε κάθε περίπτωση, τα περισσότερα εγκεφαλικά συμβαίνουν ακόμα στους ηλικιωμένους, ιδίως, καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός γερνάει όλο και περισσότερο για δημογραφικούς λόγους.

(πηγή: briefingnews.gr)

Η υπόθεση της μικρής Μαρίας έχει δημιουργήσει ντόμινο καταγγελιών αλλά και ελπίδας από γονείς που αναζητούν τα εξαφανισμένα παιδιά τους.

Μέχρι το βράδυ της Κυριακής,  περισσότεροι από 8.000 συγγενείς εξαφανισμένων παιδιών επικοινώνησαν με την οργάνωση «Το χαμόγελο του παιδιού», που ανέλαβε τη φροντίδα του μικρού κοριτσιού. «Πρόκειται για γονείς που έχουν χάσει ένα παιδί και που ελπίζουν, που αναζητούν μια ομοιότητα ανάμεσα στο παιδί τους και το παιδί που βρέθηκε. Το βλέπουν σαν μια αχτίδα ελπίδας», εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο η Ντελφίν Μοραλίς, αναπληρώτρια γενική γραμματέας της μη κυβερνητικής οργάνωσης Missing Children Europe που μεταφέρει την αγωνία των γονιών που ρωτούν:  «Μήπως είναι η κόρη μου;».

Η μητέρα του Μπεν που εξαφανίσθηκε στην Κω το 1991, σε ηλικία 21 μηνών ελπίζει και πάλι:  «Η οικογένειά μου κι εγώ είμαστε κατενθουσιασμένοι με την είδηση», δήλωσε. «Ελπίζουμε ότι η εξαφάνιση του Μπεν θα εξετασθεί πάλι».

Από τις περιπτώσεις εξαφανισμένων παιδιών που έχουν καταγγελθεί ως τώρα, περίπου δέκα έχουν γίνει αντικείμενο περισσότερο εμπεριστατωμένων ερευνών για να προσδιορισθεί αν υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στις σε αυτές και το κοριτσάκι που βρέθηκε στα Φάρσαλα. Πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό, αν σκεφθεί κανείς τις χιλιάδες ανησυχητικές εξαφανίσεις που καταγράφονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη.

«Συνολικά 250.000 παιδιά εξαφανίζονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, δηλαδή ένα παιδί κάθε δύο λεπτά», σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διευκρινίζει η Ντελφίν Μοραλίς. Ανάμεσα σ’ αυτά τα εξαφανισμένα παιδιά, η μεγάλη πλειονότητα είναι φυγάδες, αλλά επίσης παιδιά «που απάγονται από τον έναν από τους γονείς τους» στη διάρκεια δύσκολων χωρισμών. Οι πολύ ανησυχητικές εξαφανίσεις, οι οποίες είναι κατά πολύ λιγότερες, αντιπροσωπεύουν 2% ως 5% των περιπτώσεων, δηλαδή από 5.000 ως 12.500 ανηλίκους.

«Ποιος είναι ο αληθινός αριθμός;», αναρωτιέται ο Ερίκ Μουζέν, ο πατέρας της Εστέλ, η οποία εξαφανίσθηκε το 2003 στη Γαλλία και προσθέτει: «Δέκα χιλιάδες παιδιά σημαίνει δηλαδή ότι όλα μαζί φτιάχνουν μια μικρή πόλη» και καταγγέλλει ότι αυτό που λείπει είναι μια κεντρική βάση δεδομένων για τα εξαφανισμένα παιδιά.

Οι συγγενείς ενός παιδιού που εξαφανίζεται μπορούν να τηλεφωνούν στο 116000, έναν αριθμό που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα σε 25 χώρες της Ευρώπης.

Οι ενώσεις προστασίας των παιδιών, που έχουν συνασπισθεί στην ομοσπονδία Missing Children Europe, ανταλλάσσουν πληροφορίες και μπορούν να διανέμουν ενημερώσεις για εξαφανισμένα παιδιά σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, η φωτογραφία του κοριτσιού που βρέθηκε στην Ελλάδα δημοσιοποιήθηκε από το γαλλικό Κέντρο για την Προστασία της Παιδικής Ηλικίας.

(πηγές: enikos.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει τα παιδιά να καταναλώνουν αρκετά γαλακτοκομικά προϊόντα και άλλες τροφές που περιέχουν ασβέστιο και πρωτεΐνες.

Πόσο εύκολο είναι να αποφύγει κανείς την οστεοπόρωση; Σύμφωνα με επιστήμονες στις ΗΠΑ, το πρόβλημα ξεκινά από την παιδική ηλικία, όταν η διατροφή δεν είναι αυτή που πρέπει ώστε τα κόκαλα να αναπτυχθούν σωστά.

Νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον αρμόδιο αμερικανικό οργανισμό, τα περιστατικά οστεοπόρωσης έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια, ενώ ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι αυξάνονται ραγδαία και τα περιστατικά παιδιών με οστεοπενία, η οποία στο μέλλον προκαλεί οστεοπόρωση.

Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει τα παιδιά να καταναλώνουν αρκετά γαλακτοκομικά προϊόντα και άλλες τροφές που περιέχουν ασβέστιο και πρωτεΐνες, ώστε τα κόκαλα να αναπτύσσονται όπως πρέπει.

Επίσης, είναι απαραίτητο να καταναλώνονται πολλά φρούτα και λαχανικά, αλλά και να υπάρχουν στον οργανισμό σημαντικά επίπεδα της βιταμίνης D, η οποία σχηματίζεται με την έκθεση στον ήλιο.

Εκτός από τη διατροφή, σημαντικό ρόλο παίζει και η άσκηση, η οποία δεν πρέπει να λείπει από την καθημερινότητα ανδρών και γυναικών. Πολύ πιο σημαντική δε είναι για τις γυναίκες, οι οποίες παρουσιάζουν οστεοπόρωση πιο συχνά σε σχέση με τους άνδρες, καθώς μετά την εμμηνόπαυση χάνεται πιο γρήγορα η οστική πυκνότητα, γι’ αυτό και τα κόκαλα γίνονται πιο αδύναμα.

Μάλιστα, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα, οι γυναίκες άνω των 45 ετών νοσηλεύονται περισσότερο λόγω της οστεοπόρωσης παρά για οποιαδήποτε άλλη χρόνια ασθένεια (διαβήτης, καρδιολογικά προβλήματα, καρκίνος του μαστού).

Σύμφωνα με ειδικούς, οι γυναίκες θα πρέπει οπωσδήποτε να γυμνάζονται τρεις φορές την εβδομάδα για διάστημα 30 – 40 λεπτών, συνδυάζοντας περπάτημα και ασκήσεις με βάρη και αντιστάσεις.

Για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, όπως άλλωστε και οποιουδήποτε προβλήματος υγείας, είναι απαραίτητο να γίνονται εξετάσεις στο χρονικό διάστημα που προβλέπεται, τόσο για την παρακολούθηση της υγείας των οστών, όσο και για να γίνεται εγκαίρως η σχετική ενημέρωση, ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπίζεται άμεσα ή να προλαμβάνεται.

(πηγή: Ναυτεμπορική)